داستان‌های حسن و جمهوری اسلامی؛ چرا نصرالله به معترضان ایرانی توهین می‌کند؟

«حسن نصرالله» دبیرکل حزب الله لبنان، سازمان شبه نظامی مورد حمایت جمهوری اسلامی، در پانزدهمین روز اعتراضات در ایران که با قتل «مهسا امینی» آغاز شد، اعتراضات را نتیجه «تحریک کشورهای غربی و برخی کشورهای خلیج فارس» خوانده که در بیان او و جمهوری اسلامی، منظور عربستان سعودی است.

چرا حسن نصرالله در تصور خود اصالتی برای اعتراضات و خواسته شهروندان ایران قائل نیست و هدف او از این اظهارات عمومی چیست؟

***

تنها چند روز پیش از شروع دوره تازه‌ای از اعتراضات در ایران، حسن نصرالله وعده خود را برای دریافت نفت رایگان ایران و دادن آن به پالایشگاه‌های لبنان عملی کرد. جمهوری اسلامی «رایگان» بودن نفت را رد کرد اما چهار دهه حمایت‌های آن از حزب‌الله، فراتر از آن بود که این تکذیب، اثری در باور افکار عمومی بگذارد.

حسن نصرالله مهم‌ترین متحد جمهوری اسلامی ایران در یک کشور خارجی است. حزب الله لبنان، گروه شبه نظامیان شیعه مذهب است که نسل اول فرماندهان سپاه‌پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان یک نیروی نیابتی مقابل لبنان تاسیس کردند.

 سپاه‌پاسداران رهبران حزب الله لبنان را آموزش نظامی و تعالیم ایدئولوژیک داد و تسلیحات و نیازهای مالی آن را تامین کرد.

در برابر، نیروهای حزب الله لبنان ماموریت‌های آدم ربایی اروپایی برای حل مسائل خارجی جمهوری اسلامی، بمب گذاری با هدف انتقام گیری و حتی ترور مقام‌های حکومت شاه را انجام می‌دادند و حتی براساس گزارش‌های تایید نشده، در ایران در سرکوب مردم معترض به‌کار گرفته شدند.

حزب الله در جریان حمایت از جمهوری اسلامی از رژیم «بشار اسد» همراه سپاه‌پاسداران و در سرکوب شهروندان سوریه، همپای جمهوری اسلامی بود.

در جریان جنگ ۳۳ روزه اسراییل علیه حزب الله، که بخشی از زیرساخت‌های شهری لبنان از بین رفت، جمهوری اسلامی ایران هزینه بازسازی فوری آن را پرداخت. حزب الله و دبیرکل آن، حسن نصرالله که در مقام رهبر این سازمان شبه نظامی است، مدیون جمهوری اسلامی است و در برابر تهران هم خود را بدهکار مردان مسلح حزب‌الله می‌داند.

پس از توافق اتمی برجام در سال ۱۳۹۴ که به تحریم‌های بین‌المللی علیه برنامه اتمی ایران پایان داد و میلیاردها دلار دارایی مسدود شده را در اختیار تهران قرار داد، نصرالله در یک سخنرانی عمومی از توافق استقبال کرد. دلیل خرسندی‌اش، پر شدن صندوق مالی جمهوری اسلامی بود و از بیان آن ابایی نداشت.

نصرالله گفته بود که حزب الله تا زمانی که جمهوری اسلامی پول دارد، نگرانی مالی ندارد و برای اولین‌بار به صراحت اعلام کرد که تهران پول و اسلحه در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد.

در جریان سرکوب اعتراضات ایران که با قتل مهسا امینی در زمان بازداشت گشت ارشاد آغاز شده، روایت‌هایی از حضور مجدد نیروهای حزب الله و شنیده شدن مکالمه عربی نیروهای سرکوب در زمان ایستادن در برابر معترضان وجود داشت. مشابه این روایت در زمان اعتراضات به انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ هم وجود داشت. حزب الله هرگز حضور در سرکوب شهروندان ایرانی را رد نکرده است.

حالا یک بار دیگر جمهوری اسلامی با اعتراضات فراگیری رو به رو شده که جریان ساز آن زنان و دختران و مشارکت کنندگان اصلی آن به گفته رسانه‌های سپاه‌پاسداران، افراد زیر ۲۵ ساله است. آیت الله «علی خامنه‌ای» رهبر ۸۳ ساله جمهوری اسلامی ایران که از ۵۰ سالگی حکمران بلامنازع کشور بوده در کانون اعتراضات است. مرد قدرتمندی که در سی سال گذشته مقابل خواسته ملی و اراده عمومی در ایران برای تحول ایستاده، اما حامی اصلی حزب الله لبنان بوده است.

اعتراضات شهرهای کوچک و بزرگ ایران را فرا گرفته و در۸مهر یا اول اکتبر با حضور تاریخی و بی‌سابقه ایرانیان در ۱۵۰ شهر خارج از ایران، حمایت شده است. آیت الله خامنه‌ای با فراگیرترین اعتراضات تاریخ حکمرانی خود رو به رو است و در این بین حتی روسیه تحت رهبری «ولادیمیر پوتین» دست کم تا ۱۶ روز اول، نشانه‌ای در حمایت از تهران بروز نداده است.

نصرالله تنها رهبر در یک کشور خارجی است که از آیت‌الله خامنه‌ای حمایت کرده، اما این حمایت را با توهین به مردم ایران انجام داده است. او با نادیده گرفتن خواست و اراده شهروندان ایرانی، اعتراضات را نتیجه تحریک مردم ایران از سوی آمریکا، غرب و دشمنان جمهوری اسلامی دانسته است: 

 «دولت‌های پیاپی آمریکا به این درک رسیده‌اند که ایران کشوری مقتدری و با عزتی است و از این‌رو هرگز علیه این کشور جنگ راه ننداخته‌اند و همواره برای پیش‌برد نقشه‌های خود به داخل ایران و فتنه انگیزی و همچنین اعمال تحریم‌ها برای تحریک داخل روی آورده اند.»

نصرالله هم در صورت تحول در ایران بختی برای بقا به صورتی که در عهد جمهوری اسلامی داشته، نخواهد داشت. حمایت چشم بسته او به روی ظلم و بی اعتنایی جمهوری اسلامی به خواسته شهروندان ایرانی بی‌علت نیست. او به پولی که جمهوری اسلامی می‌دهد احتیاج دارد و بدون جمهوری اسلامی، امکان بقایش غیرقابل تضمین است. توهین او به شهروندان معترض ایرانی، انتظاری است که نظام از او دارد و رفتاری است که علی خامنه‌ای می‌پسندد.