تیم فوتبال ایران برای ششمینبار، حضور در جامجهانی را تجربه میکند. در پنج دوره گذشته، صعود به رقابتها، هر پیروزی یا موفقیتی در این مسابقات، با جشنهای خیابانی همراه بود؛ آنچه تا امروز با نام «تیم ملی» میشناختیم، بخشی از «غرور ملی» ایران، بهخصوص در سه دهه اخیر معنی میشد.
تفاوتی نداشت که شما هوادار یک باشگاه از میان تیمهای باشگاهی در فوتبال ایران باشید یا نه. حتی تفاوتی در اینکه اطلاعاتی از فوتبال دارید، بازیکنان تیم ایران را میشناسید یا نه نیز، وجود نداشت. بازیهای تیم ملی، در جامجهانی، برای کلیت جامعه ایران معنایی فراتر از دویدن یازده بازیکن به دنبال توپ را پیدا میکرد.
این مرتبه اما اتمسفر جامعه ایران، همسو با تیمی که از این کشور به رقابتهای جامجهانی اعزام شده نیست، لااقل تا زمان آغاز مسابقه. این تیم فوتبال لااقل در نزد بخش عمدهای از جامعه، به واسطه رفتارها، گفتارها و عملکرد بازیکنان و مربیانش در فضای مجازی و کنفرانسهای خبری، به عنوان تکهای از وجود و بدنه حکومت شناخته میشود، نه مردم.
تیم فوتبال ایران در گروه B رقابتهای جامجهانی ۲۰۲۲ قطر با تیمهای «انگلیس»، «ولز» و «آمریکا» همگروه شده است. یکی از سیاسیترین گروههای تاریخ فوتبال ایران که حساسیتهای نظام جمهوری اسلامی را از ماهها قبل برای این رقابتها برانگیخته بود.
***
آیا بازیکنان تیم فوتبال برای امروز یک برنامه ویژه دارند؟
آنچه دیدهایم، خشمی است از سوی جامعه ایران که در آستانه رقابت نخست تیم فوتبال، مقابل تیم ملی انگلیس، بنرهای بازیکنان را آتش میزنند یا در صفحات مجازی به بازیکنان حمله میکنند.
این تیم هوادارانی هم دارد؛ در راهپیماییهای حکومتی که هفته گذشته با حضور نیروهای بسیج و سپاه در شهرهای ایران برپا شد، هواداران حکومت شعارهایی در حمایت از تیم فوتبال سر دادند؛ مدیران ارشد دولت و چهرههای نزدیک به حکومت مانند «مهران رجبی.»
مردم ایران اما به «خندیدن بازیکنان» در عکسهای تیمی، بیتفاوتی محض بازیکنانی مانند «مهدی طارمی»، «علیرضا جهانبخش»، «احسان حاجصفی»، «کریم انصاریفرد»، یا حتی «سامان قدوس» که در خارج از مرزهای ایران زندگی و بازی میکنند، اعتراض داشتند.
واضحترین نمونه را علیرضا جهانبخش به نمایش گذاشت که در اوج سرکوبها و کشته شدن کودکان، در استوری اینستاگرام خود تصویری شاد از ایران و بازگشت خود به کشور منتشر کرد.
علیرضا جهانبخش حتی وقتی با سوال خبرنگاران در مورد سرکوب معترضین در ایران مواجه شد، گفته بود که این سوال را خبرنگار انگلیسی به دلیل همگروه شدن با ایران میپرسد. او تیم فوتبال را «عامل شاد کننده مردم ایران» دانست.
«علی کریمی» نیز که تا دیروز (یکشنبه) از اظهارنظر در مورد رفتار بازیکنان تیم فوتبال ایران خودداری میکرد، با تندترین ادبیات به بازیکنان این تیم تاخت و نوشت: «فکر میکردم یک درصد بویی از انسانیت برده باشید، اما اشتباه میکردم.» او اظهار خوشحالی کرد که با این بازیکنان هرگز در تیم ملی همبازی نبوده است.
بخشی از مردم ایران معتقدند بازیکنان تیم ملی فوتبال عامدانه و با برنامهریزی، در قبال اتفاقات اخیر سکوت کردهاند، تا حساسیت نیروهای امنیتی که همراه و کنار آنها در اردوی تیم حضور دارند را کمرنگ کنند.
در حقیقت این تفکر که میان گروهی از مردم پررنگ شده میگوید، احتمال دارد بازیکنان تیم فوتبال، امروز ناگهان پیش از آغاز بازی، چه زمان پخش سرود جمهوری اسلامی، چه در زمان سوت آغاز مسابقه، رفتاری خاص نشان دهند.
بازیکنان تیم فوتبال دقیقا به چه چیز خندیدند؟
اما چرا بازیکنان ایران، نه دیگر محبوب هستند و نه جامعه به آنها به چشم نماینده خود نگاه میکند؟
انتشار دو آلبوم تصویری در فاصله کمتر از ۴۸ ساعت، نه فقط هواداران، که بخش بزرگی از مردم ایران را برافروخت. ۲۳آبان، بازیکنان تیم فوتبال به دیدار «ابراهیم رئیسی» رفتند. تصاویری که از این ملاقات منتشر شد، «روزبه چشمی» و «علیرضا بیرانوند» را در حال تعظیم کردن و کرنش از گردن و کمر، مقابل رییس جمهور اسلامی نشان میداد.
کمتر از دو روز بعد، با اضافه شدن بازیکنان شاغل در لیگهای خارجی به اردوی تیم فوتبال در دوحه، گزارش تصویری از بازیکنان این تیم در حال خندیدن و ژستهایی متفاوت از تمامی تیمهای حاضر در رقابتهای جامجهانی منتشر شد.
علیرضا جهانبخش، کریم انصاریفرد و مهدی طارمی، سه بازیکنی بودند که مقابل دوربین عکاس فدراسیون فوتبال، با ژست و لبخندهای خود، تصاویری خاص ثبت کردند.
با انتشار این تصاویر، خشم پنهان مانده بخشی از جامعه که انتظار داشت بازیکنان شاغل در لیگهای اروپایی، صدایی از بخشی از مردم ایران باشند نیز نمایان شد.
یکی از متداولترین سوالاتی که در فضای اجتماعی میان کاربران ایرانی رد و بدل میشد این بود؛ «بازیکنان تیم فوتبال، دقیقا به چه چیزی میخندند؟»
آیا کارلوس کیروش فقط سرمربی ایران است؟
فاصله عرش تا فرش یک مربی در تاریخ فوتبال ایران، کمتر از یک ماه بود. «کارلوس کیروش» که بسیاری در فوتبال ایران به دنبال بازگشت او برای احیای تیم فوتبال بودند، حالا تبدیل به یک سفیر برای جمهوری اسلامی شده است.
«عادل فردوسیپور» در مصاحبهای که ۲۸شهریور در پلتفورمهای حکومتی ایران منتشر شد، به کارلوس کیروش سرمربی پرتغالی تیم فوتبال ایران گفت: «آیا قبول دارید که شما دو بار تیم ما را به جامجهانی بردید و حالا ما کارلوس کیروش را به جامجهانی خواهیم برد؟»
کارلوس کیروش به عنوان یک مربی کاملا شکست خورده در تیمهای ملی کلمبیا و مصر، ولی با پشتوانهای قوی در سالهای گذشته فوتبال ایران، دوباره به تهران بازگشت.
پس از عقد قرارداد فدراسیون فوتبال ایران با کارلوس کیروش، روزنامه Bolavip کلمبیا نوشت: «وقتی احساس ناامیدی کردید، به کارلوس کیروش فکر کنید که علیرغم ناکامی با دو تیم در راهیابی به جامجهانی (کلمبیا و مصر)، هدایت ایران در جامجهانی ۲۰۲۲ قطر را برعهده خواهد داشت.»
آقای کیروش، ۱۶شهریور سرمربی تیم فوتبال ایران شد و کمتر از دو هفته بعد و با قتل «مهسا امینی»، اعتراضات سراسری در شهرهای ایران آغاز شد. کارلوس کیروش بیتفاوت به آنچه در ایران میگذشت در حالی که تیمش را در اردوی اتریش آماده میکرد به خبرنگاران گفت: «وظیفه ما اصلا سیاسی نیست، ما سعی داریم تا سرگرمی و خوشحالی را به مردم هدیه کنیم.»
سرمربی پرتغالی تیم فوتبال ایران در قبال سیاستهای جمهوری اسلامی چهرهای بیطرف به خود نگرفت. او در دیدار با ابراهیم رئیسی در دفتر ریاست جمهوری اسلامی، با جملاتی اغراقآمیز و ادبیاتی محبتآمیز، از دعوت رییس جمهور اسلامی تشکر کرد و از جانب خودش و بازیکنان برای حضور در دفتر ابراهیم رئیسی، صمیمانه تشکر کرد.
احتمالا کارلوس کیروش، باید برای جمهوری اسلامی هم، نقشی ویژه در خارج از مرزهای ایران و پیش چشم جامعه جهانی بازی کند. سرمربی پرتغالی تیم فوتبال ایران در دومین روز حضورش در قطر، وقتی با سوال خبرنگار «اسکای اسپورت» مواجه شد که از او در مورد «گرفتن دستمزد از حکومتی که زنان را سرکوب میکند» سوال پرسیده بود، گفت: «از مدیر کمپانیات بپرس چقدر به من پول میدهد که جواب این سوال را بدهم؟»
آنچه آقای کیروش به زبان آورد، با تحسین «حمید سجادی»، وزیر ورزش جمهوری اسلامی مواجه شد. یک روز بعد از کنفرانس خبری سرمربی تیم ایران، آقای سجادی در جمع خبرنگاران، کارلوس کیروش را به «شیری» تشبیه کرد که از تیم ایران حفاظت میکند.
آقای کیروش پیش از این در جام ملتهای ۲۰۱۵ آسیا و جامجهانی ۲۰۱۸ روسیه، از آنچه «تحریمهای ظالمانه غرب علیه ایران» مینامید انتقاد کرده بود. او در قطر از خبرنگار «اسکای اسپورت» پرسید که آیا در مورد پناهجویان در بریتانیا نظری ندارد؟
کارلوس کیروش در سالهای حضورش در ایران، چه در تملق برای «علی خامنهای» با «مقام معظم» خطاب کردن او، چه در دیدار با سه رییس جمهور پیشین و کنونی جمهوری اسلامی و چه در کنفرانسهای خبری خارج از کشور، نشان داده است که پس از هدایت فنی تیم فوتبال، کاربردهایی ایدئولوژیک هم برای جمهوری اسلامی داشته است.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر