خانواده رحمانی‌پور: ایلیاد نه افسرده بود و نه مشروب می‌خورد، معترض بود

روز سه‌شنبه هشتم آذر ۱۴۰۱، «ایلیاد رحمانی‌پور»، نوجوان ۱۷ ساله اهل فیروزآباد در استان فارس که بیمار هم بود، ناپدید می‌شود. با پی‌گیری‌های خانواده، سه روز بعد پیکر بی‌جان او در نزدیکی ترمینال مسافربری شهر، در حالی‌که چند لیوان یک‌بار مصرف و چند قرص در اطرافش بوده است، پیدا می‌شود؛ گویی که با مصرف هم‌زمان مشروب و قرص، خودکشی کرده است.

خانواده ایلیاد اما می‌گویند این یک صحنه‌سازی است و ایلیاد نه هرگز نشانه‌ای از خودکشی داشته و نه اهل مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی بوده بلکه فقط معترض بوده است. 

***

نامش را بگو؛ ایلیاد، نوجوان ۱۷ ساله قشقایی

بعدازظهر روز سه‌شنبه هشتم آذر ۱۴۰۱، «ایلیاد رحمانی‌پور» که سرما خورده بود را مادرش برای معالجه به مطب پزشک می‌برد. پزشک برای او «پنی‌سیلین» تجویز می‌کند و بعد از تزریق آن، با مادرش راهی خانه می‌شود. اما جلوی در منزل، به مادرش می‌گوید می‌خواهد برود دوستش را ببیند. مادر ایلیاد هم از او می‌خواهد که زود برگردد، چون اوضاع خیابان‌ها ملتهب است.

این آخرین باری بوده است که مادر ایلیاد فرزندش را زنده می‌بیند. 

بغض «نسرین دولتیاری»، خاله ایلیاد که ساکن هلند است، با گفتن این جمله می‌ترکد و می‌گوید: «ما دو خواهر هستیم و برادر نداریم. خواهرم ایلیاد را جای برادر گذاشته بود.»

نسرین ادامه می‌دهد: «پدر ایلیاد در عسلویه کارگر است. ایلیاد آن شب که می‌رود بیرون، دیگر بر نمی‌گردد. خواهرم به جز ایلیاد، دو دختر دیگر هم دارد. موقع شام خوردن که می‌شود، دخترها به مادرشان می‌گویند مامان شام بخوریم و مادرشان زنگ می‌زند به ایلیاد ولی تلفن او خاموش بوده است. به دوستش زنگ می‌زند و دوستش می‌گوید اصلا این‌جا نیامده است. خیلی نگران می‌شوند و به بقیه فامیل و دوست و آشنا اطلاع می‌دهند. هر جایی که فکر می‌کردند ممکن است آن‌جا رفته باشد را می‌گردند و او را پیدا نمی‌کنند. به همه آشنا و فامیل خبر داده، به پلیس و اطلاعات هم گفته بودند تا این‌ که روز جمعه، حدود ساعت پنج عصر تماس می‌گیرند و می‌گویند جنازه ایلیاد را پشت ترمینال مسافربری فیروزآباد فارس پیدا کرده‌اند.»

اولین کسی که بر سر جسم بی‌جان ایلیاد می‌رسد، شوهر عمه‌اش بوده است. نسرین دولتیاری، خاله ایلیاد به نقل از او به «ایران‌وایر» می‌گوید بدن ایلیاد هنوز گرم بود که او را پیدا کرده‌اند: «طفلک به‌صورت چهارزانو نشسته بوده، دو دستش هم در جیبش، یک تعداد قرص و لیوان پیک هم جلویش. صورتش هم کبود بوده است که ما فکر می‌کنیم کتکش زده بودند.»

او ادامه می‌دهد: «ما که نتوانستیم نه با خواهرم و نه با شوهرش حرف بزنیم، چون اینترنت را قطع کرده‌اند و جواب تلفن را هم نمی‌دهند. فقط از طریق پیام به ما این‌ چیزها را گفته‌اند. می‌گویند تحقیقات اولیه را پلیس در همان‌جا انجام داده و به نتیجه‌ای نرسیده است و باید کالبدشکافی شود.  روز یک‌شنبه ۱۳ آذر، ساعت چهار صبح این خانواده را ۱۰۰ کیلومتر کشانده‌اند تا شیراز که کالبدشکافی انجام شود. نتیجه کالبدشکافی را گفته‌اند دو یا سه ماهه اعلام می‌کنند.»

ایلیاد ورزشکار بود، معترض بود

نسرین دولتیاری، خاله ایلیاد با تاکید بر این‌ که آن شکلی که جسد خواهرزاده‌اش پیدا شده، صحنه‌سازی است، می‌گوید: «همان‌طور که برای این همه جوان صحنه‌سازی کردند، برای این بچه هم کرده‌اند. ایلیاد ورزشکار بود؛ تکواندو کار می‌کرد. خیلی آرام و سربه زیر بود. اهل عیاشی نبود که بخواهد مشروب بخورد، آن هم با آن سن و سال کم! افسردگی هم نداشت و حالش خوب بود. تازه امیدوار بود که شرایط تغییر کند، چون مدام در صفحه‌اش (اینستاگرام) پست و استوری‌های اعتراضی می‌گذاشت.»

او ادامه می‌دهد: «در فضای مجازی فعال بود. ۱۷ سال بیشتر نداشت این طفل معصوم. کلاس یازدهم بود و رشته برق می‌خواند. خواهرش که متوجه می‌شود او در صفحه‌اش فعالیت دارد، به او می‌گوید داداشم برایت مشکل می‌شود. به خواهرش می‌گوید اگر ناراحت می‌شوی، بلاکت می‌کنم. این را خواهرش به من گفت.»

به گمان خانواده، ایلیاد هم مانند هزاران کودک و نوجوان در سه ماه گذشته، به خیزشی که به دنبال یک زندگی عادی برای جوانان و زنان است، پیوسته بود. خانواده‌اش می‌گویند ممکن است به‌جز فعالیت اعتراضی در اینستاگرام، در تجمع‌هایی که در همان شهر کوچک خودشان برگزار می‌شده، شرکت کرده باشد و چون شهر کوچکی است، نیروهای امنیتی او را به راحتی شناسایی کرده و در بازداشت مورد آزار و شکنجه قرار داده و به قتل رسانده‌اند.

خاله ایلیاد با اشاره به سابقه فعالیت اعتراضی او می‌گوید: «اصلا امکان ندارد که اوردوز یا خودکشی کرده باشد. باورنکردنی است این داستان. صحنه‌سازی کرده‌اند. پسر من ۲۱ ساله است و از شش سالگی در هلند زندگی کرده. دو هفته پیش پسرم به من گفت که مامان ایلیاد این موضوعات اعتراضی را در صفحه اینستاگرامش می‌گذارد. ما یقین داریم که صحنه‌سازی کرده‌اند. این بچه حتی ظاهرا فیلمی را هم با گوشی‌ خود در محیط بسیار تاریکی از خود پر کرده است. شهرستان ما کوهستانی است. در آن ویدیو انگار که ایلیاد در کوه بوده، چون از فاصله دور چراغ‌های شهر مشخص هستند. آن‌جا می‌گوید من می‌خواهم خودکشی کنم. ویدیو را برای دوستش فرستاده، انگار که وادارش کرده‌ و او را ترسانده‌ باشند که این حرف‌ها را بگوید، چون در صحبت‌هایش در آن ویدیو مدام می‌گوید من خیلی استرس دارم.»

جعل شواهد برای صحنه‌سازی و سناریوسازی قتل معترضان در هفته‌های اخیر بسیار شایع بوده است. هفته گذشته «ایران‌وایر» در گزارشی، از قتل زن جوانی به نام «عاطفه نعامی» خبر داد. نعامی فعال مدنی عرب اهوازی بود که خانواده‌اش پیکر بی‌جان او را در بالکن خانه‌اش در «عظیمیه» کرج یافتند. جسم بی‌جان این فعال مدنی عرب در حالی‌ پیدا شد که بعد از شکنجه و قتل، ماموران او را به منزل شخصی خودش برده و طوری صحنه‌سازی کرده بودند که گویی او با گاز خودکشی کرده است. 

پیش از این نیز در ماجرای جعل شواهد برای قتل «نیکا شاکرمی»، دختر ۱۷ ساله‌ای که در اعتراضات روزهای آخر شهریورماه ناپدید شده بود، رسانه‌های وابسته به دستگاه پروپاگاندای جمهوری اسلامی ویدیویی را از یک دوربین مداربسته منتشر کرده و مدعی شدند دختر جوانی که در آن ویدیو دیده می‌شود، نیکا است که حدود نیمه شب وارد ساختمانی نیمه‌تمام می‌شود. آن‌ها مدعی شدند که بعدا نیکا از بالای همان ساختمان به پایین پرتاب شده است. این در حالی است که «سی‌ان‌ان» بعد در گزارشی تحقیقی، به نقل از شاهدان عینی نوشت آن‌ها نیکا را دیده‌ بودند که به دست ماموران بازداشت شده است.

حالا خاله ایلیاد می‌گوید پیکر ایلیاد کالبدشکافی شده و قرار است امروز  ۱۴ آذر در فیروز‌آباد استان فارس خاک‌سپاری شود اما خانواده این نوجوان ۱۷ ساله نیز تحت فشار هستند: «با یکی از اقوام تماس گرفتیم و او هم طوری صحبت می‌کند که مشخص است تحت فشار است. می‌گوید طوری صحبت نکنید که برای من هم مشکلی پیش بیاید. به صورت واضح می‌رساند که همه تحت فشار هستند که اطلاع‌رسانی نشود.»