«انجمن بین‌المللی روزنامه‌نگاران ورزشی» در آخرین بیانیه خود و در محکومیت حکم «نیلوفر حامدی» و «الهه محمدی»، از کسانی که سکوت کرده‌اند خواست که احساس شرم کنند. اما این انجمن درباره سکوت دو عضو ایرانی هیات رییسههای خود و همین‌طور «انجمن روزنامه‌نگاران ورزشی در ایران» تا کنون واکنشی نشان نداده است.
****
خبرگزاری «میزان» که وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی است، دیروز یک‌شنبه ۳۰ مهر۱۴۰۲ از صدور احکام بدوی دادگاه «الهه محمدی» و «نیلوفر حامدی»، دو خبرنگار روزنامه‌های «هم‌میهن» و «شرق» که به‌دلیل پوشش خبری قتل حکومتی «مهسا (ژینا) امینی» بیش از یک سال است در بازداشت هستند، خبر داد.
نیلوفر حامدی به دلیل آن‌چه اتهام «همکاری با دولت متخاصم امریکا» نامیده‌اند به تحمل هفت سال حبس، به اتهام «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت کشور» به پنج سال حبس و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی» به تحمل یک سال حبس محکوم شده است.
الهه محمدی را نیز با همین ادله به شش سال حبس محکوم کرده‌اند. هر دو خبرنگار ایرانی هم‌چنین به‌عنوان «مجازات تکمیلی»، به مدت دو سال از عضویت در احزاب، گروه‌ها، دسته‌جات سیاسی و فعالیت در فضای مجازی، رسانه‌ها و مطبوعات محروم شدند.
نیلوفر حامدی روزنامه‌نگاری را به عنوان خبرنگار ورزشی آغاز کرد و مهم‌ترین آثارش در زمینه‌های ورزشی و اجتماعی منتشر شده‌اند. او یکی از نسل بزرگ خبرنگاران زن ورزشی‌نویس در یک دهه اخیر است که چارچوب‌های انحصاری تعریف شده قبلی که زنان خبرنگار ورزشی را ملزم به پوشش دادن صرف اخبار ورزش زنان می‌کرد، شکست.
حامدی عضو «انجمن بین‌المللی خبرنگاران و عکاسان ورزشی» (AIPS) نیز هست؛ انجمنی که دفتر نمایندگی آن در ایران در قبال یک سال و یک ماه بازداشت غیرقانونی او سکوت کرد و یک عضو هیات رییسه‌اش، یکی از مدیران حکومتی جمهوری اسلامی است.
دقیقا چه کسی باید احساس شرم کند؟
«بعضی‌ها باید احساس شرم کنند، چون آن‌ها فقط به صحبت‌های بیهوده می‌پردازند، به جای این که برای دفاع از حقوق زنان به میدان بیایند.»
این بخشی نامفهوم از بیانیه جدیدی است که انجمن بین‌المللی روزنامه‌نگاران و عکاسان ورزشی عصر دیروز (یک‌شنبه) روی خروجی سایت خود قرار داد؛ بیانیه‌ای در محکومیت حبس بلندمدت دو خبرنگار ایرانی.
در بخش نخست این بیانیه نوشته شده است: «ما اصلا نمی‌توانیم این محکومیت را بپذیریم. روزنامه نگاری جرم نیست. این موضوع باید روشن باشد و حالا از همه همکاران می‌خواهیم برای دفاع از آزادی بیان خود بسیج شوند. ما در یک لحظه تاریخی بسیار دشوار زندگی می‌کنیم.»
در این بیانیه مشخص نشده است که دقیقا چه کسانی باید احساس شرم کنند و تاکنون برای دفاع از حقوق زنان وارد عمل نشده‌اند.
جست‌وجوی نام نیلوفر حامدی در وب‌سایت این انجمن نشان می‌دهد که این انجمن بین‌المللی از زمان دستگیری نیلوفر حامدی تاکنون ۱۲ گزارش و خبر در مورد بازداشت او و سایر همکارانش، از جمله «آریا جعفری»، «احسان پیربرناش» و «سعیده فتحی» منتشر کرده است.
اما آن‌چه باید در مورد انجمن بین‌المللی روزنامه‌نگاران و عکاسان ورزشی در نظر گرفت، این است که دو چهره نزدیک به نهادهای امنیتی و حکومتی جمهوری اسلامی عضو هیات رییسههای جهانی و قاره‌ای آن هستند؛ «عبدالحمید احمدی» و «میثم زمان‌آبادی».
آیا انجمن‌های بین‌المللی از جمله انجمن بین‌المللی روزنامه‌نگاران و عکاسان ورزشی تمام آن‌چه در توان داشته‌اند را برای حمایت از خبرنگاران در حبس شده ایرانی انجام داده‌اند؟
آیا AIPS سکوت نمایندگی خود در ایران را نمی‌بیند؟
انجمن روزنامه‌نگاران و عکاسان ورزشی ایران (ایسجا) تا پایان یک‌شنبه شب هیچ واکنشی به صدور حکم بدوی نیلوفر حامدی که در عضویت همین انجمن نیز بوده است، نشان نداد. ریاست این انجمن را عبدالحمید احمدی برعهده دارد که هم‌زمان یکی از اعضای هیات رییسه انجمن بین‌المللی روزنامه‌نگاران و عکاسان ورزشی نیز هست.
میثم زمان‌آبادی، از نزدیک‌ترین چهره‌های رسانه‌ای به «محمدباقر قالیباف»، رییس مجلس شورای اسلامی نیز از اردیبهشت سال جاری به عنوان نایب رییس «انجمن روزنامه‌نگاران ورزشی آسیا» منصوب شد.
«ایران‌وایر» از زمان بازداشت نیلوفر حامدی و سایر خبرنگاران ورزشی بارها از «جیانی مرلو»، رییس انجمن بین‌المللی روزنامه‌نگاران و عکاسان ورزشی در مورد دلایل سکوت انجمن روزنامه‌نگاران ورزشی در ایران، بی‌پاسخ ماندن سوالات خبرنگاران در مورد چرایی بازداشت‌ها توسط عبدالحمید احمدی و همین طور روند پی‌گیری وضعیت این خبرنگاران توسط انجمن زیرمجموعه خود پرسیده است.
مرلو گاهی به این سوالات پاسخ داده و گاهی به ارسال «لینک بیانیه‌های این انجمن» بسنده کرده است. او هرگز به این سوال که عبدالحمید احمدی، عضو هیات رییسه انجمن بین‌المللی روزنامه‌نگاران و عکاسان ورزشی چه اقدامی در جهت آزادی و تعیین وضعیت نیلوفر حامدی انجام داده، جواب نداده است.
مرلو در پاسخ‌های خود به مواردی کلی، از جمله این که «انجمن ایران در حال پی‌گیری این موضوع است» و یا «با طرف ایرانی در حال گفت‌وگو هستیم» بسنده کرده است.
جيانی مرلو هم‌چنین آبان ۱۴۰۱ در پاسخ به سوال «ایران‌وایر» که چرا انجمن ورزشی‌نویسان در ایران در قبال این بازداشت‌ها و سرکوب‌‌ها سکوت کرده است، گفته بود: «سکوتی در کار نیست، ما هفته آینده جلسه آنلاین خواهیم داشت و در این مورد صحبت خواهیم کرد.»
پس از گذشت یک سال، هنوز نتیجه جلسه‌ای که قرار بود به صورت آنلاین برگزار شود، از سوی این انجمن اعلام نشده است.
از سویی دیگر، قدرت گرفتن مدیران نزدیک به حکومت در انجمن بین‌المللی روزنامه‌نگاران ورزشی این شائبه را میان خبرنگاران داخل کشور شکل داده است که عناصر حکومت در این نهادها جلوی بخشی از اقدامات عملی این انجمن‌های بین‌المللی برای کمک به خبرنگاران ایرانی را می‌گیرند.
طی بیش از یک سال گذشته، انجمن بین‌المللی روزنامه‌نگاران و عکاسان ورزشی و انجمن آسیایی می‌توانستند مطالباتی مشخص از انجمن داخلی و نمایندگان خود در ایران داشته باشند؛ مواردی مانند اطلاع‌رسانی در مورد وضعیت خبرنگاران بازداشت شده، پی‌گیری وضعیت حقوقی این دو خبرنگار و اطلاع‌رسانی در مورد آن، پی‌گیری برای انتخاب وکیل یا همکاری با وکلای این خبرنگاران و رایزنی با نهادهای قضایی و امنیتی جهت تسهیل در آزاد شدن آن‌ها.
دو نماینده حکومت در AIPS چه کسانی هستند؟
آن‌چه بیشتر در مورد انجمن بین‌المللی خبرنگاران و عکاسان ورزشی جلب توجه می‌کند، نفوذ نیروهای نزدیک به حکومت در پست‌های مدیریتی این نهاد است.
عبدالحمید احمدی، رییس روزنامه‌نگاران ورزشی و عضو هیات رییسه انجمن بین‌المللی ورزشی‌نویسان از میانه‌های دهه ۶۰ خورشیدی به عنوان یکی از چهره‌های امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی شناخته می‌شد. او بدون نگارش حتی یک خط خبر، گزارش، یادداشت یا نقد فنی، به چنین درجه‌های داخلی و بین‌المللی رسیده است.
میثم زمان‌آبادی، نایب رییس انجمن ایپس آسیا به عنوان یکی از نزدیک‌ترین مدیران رسانه‌ای به «محمدباقر قالیباف» از زمان ریاست او بر نیروی انتظامی جمهوری اسلامی محسوب می‌شود. زمان‌آبادی از سال‌های ابتدایی دهه ۸۰ خورشیدی و زمانی که محمدباقر قالیباف فرماندهی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی و پس از آن شهرداری تهران و در انتها ریاست بر مجلس شورای اسلامی را برعهده داشت، از مشاوران نزدیک و مورد اعتماد این فرمانده ارشد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی انتظامی بود.
نیلوفر حامدی، خبرنگار ورزشی و اجتماعی پس از یک سال و یک ماه بازداشت، به ۱۳ سال زندان محکوم می‌شود و دو سال ممنوعیت از هرگونه فعالیت رسانه‌ای. در سوی دیگر اما دو چهره امنیتی جمهوری اسلامی به بالاترین اتاق‌های تصمیم‌گیری و کرسی‌های ریاستی بین‌المللی برای نویسندگان ورزشی می‌رسند.
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر