مقامهای جمهوری اسلامی در ایران قانونی را بهروز کردهاند که بر اساس آن «تماس غیراتفاقی» اتباع ایرانی با شهروندان اسراییلی، سفر به اسراییل و تسهیل سفر ایرانیان به اسراییل که قبلا جرمانگاری شده بود، مورد تشدید و تاکید قرار گرفته است.
ماده ۱۰ این قانون به صراحت میگفت که «سفر اتباع ایرانی به سرزمین فلسطین اشغالی» و «مراوده و ارتباطات غیراتفاقی بین اتباع ایرانی و اتباع رژیم صهیونیستی ممنوع است».
در بازنگری صورتگرفته در آبان ۱۴۰۲، «هرگونه معاونت برای سفر اتباع ایرانی به سرزمین فلسطین اشغالی از طریق فضای مجازی» هم ممنوع و گفته شده «هرگونه اقدام آگاهانه در جهت تایید یا تقویت و تحکیم» اسراییل در شبکههای اجتماعی و وبسایتها و «ارائه خدمات برای صدور هرگونه مجوز جهت مشارکت مستقیم یا غیرمستقیم اشخاص حقیقی یا حقوقی از جمله شرکتها، سازمانها، موسسات یا سازمانهای مردمنهاد در همه نمایشگاهها یا هرگونه همایش یا گردهمایی داخلی و بینالمللی در فضای مجازی» ممنوع است.
«قانون مقابله با اقدامات خصمانه رژیم صهیونیستی علیه صلح و امنیت» که با عنوان طرح دوفوریتی ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹به مجلس شورای اسلامی رفته بود، در جلسه ۲۹ اردیبهشت تصویب و ۱۱ تیر به تایید شورای نگهبان رسیده و برای اجرا توسط «حسن روحانی» رئیس جمهور وقت ابلاغ شد.
بازنگری و اضافه شده مفاد جرمانگاری شده جدید به قانون، در نشست کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه در دادستانی کل ایران و به ریاست «محمد موحدی آزاد» دادستان کل کشور تصویب شده و از آنجا که در خارج از مجلس صورت گرفته، روند آن غیرقانونی است.
به جز روند غیرقانونی تشدید موارد جرم انگاری شده در ایران در ارتباط با اسراییل، این قانون موجب قطع روابط یهودیان ایرانی داخل ایران با اعضای خانواده خود در اسراییل میشود و دست حکومت را بسیار باز گذاشته تا به آسانی اتهامات سنگین امنیتی به ایرانیان وارد کند که در مواردی هم مجازات آن اعدام است.
در صورت عمل یهودیان ایران به این قانون، ارتباط اجدادی و خانوادگی بین یهودیان داخل ایران و یهودیان ایرانیالاصل داخل اسراییل قطع میشود. در حالیکه، هزاران یهودی در خانه آبا و اجدادی خود در ایران زندگی میکنند، پس از انقلاب بهمن ۵۷ هزاران یهودی ایرانی به کشورهای مختلفی از جمله اسراییل مهاجرت کردند.
هرچند گذرنامه جمهوری اسلامی ایران از ابتدای تاسیس این حکومت، سفر ایرانیان از جمله یهودیان ایرانی به اسراییل را ممنوع کرده، اما مراوده خانوادگی آنها خصوصا سفر ایرانیان یهودی به اسراییل و دیدار با اقوام خود از مسیرهایی متنوعی همچون ترکیه انجام میشدهاست. دولت اسراییل در گذرنامه شهروندانی ایرانی مهر ورود و خروج و برچسب ویزا نمیزند تا در زمان بازگشت آنها به ایران و بررسی گذرنامهشان توسط ماموران حکومتی، مورد بازخواست و تعقیب قضایی قرار نگیرند.
با اینکه «قانون مقابله با اقدامات خصمانه رژیم صهیونیستی علیه صلح و امنیت» از سال ۱۳۹۹ یعنی ۳ سال پیش عملا سفر به اسراییل را جرمانگاری کرده بود، اما در بازنگری غیرقانونی اخیر، دامنه آن با عبارت «ممنوعیت هرگونه معاونت برای سفر اتباع ایرانی به سرزمین فلسطین اشغالی از طریق فضای مجازی» وسعت داده است. به این ترتیب در یک تفسیر وسیع، اگر فردی برای یک یهودی ایرانی مثلا بلیت خریداری شده برای سفر او را برایش با ایمیل بفرستد یا از طریق یکی از پیامرسانها ارسال کند، میتواند از دید دادستانی، متهم به معاونت برای سفر به اسراییل شود.
این خطر در صورت تماس یهودیان ایرانی با اقوام خود در اسراییل از راه پیامرسانهایی همچون واتساپ، اینستاگرام، زوم، اسکایپ یا هر شبکه دیگری هم وجود دارد.
قانون سال ۱۳۹۹ و اینک بازنگری غیرقانونی انجام شده در آن را میتوان بهوضوح یک قانون «نژادپرستانه» دانست. شاید نمایندگان مجلس شورای اسلامی و سایر مقامهای جمهوری اسلامی مطلع باشند که چنین قانونی ظالمانهای که بین اعضای خانوادهها شکاف میاندازد، حتی از سوی شبه نظامیان حماس در مناطق تحت کنترلشان در نوار غزه وجود ندارد.
خانواده اعضای حتی حماس میتوانند در دو سوی مرز مناطق فلسطینی و اسراییل با هم در تماس باشند؛ بدون عواقبی که جمهوری اسلامی ایران شهروندان خود را با آن روبهرو کرده است. تهدیدات مداوم در لوای قانون، عواقب جدی خانوادگی برای یهودیان ایرانی و یهودیان ایرانیالاصل دارد و و راه اعلام جرم علیه جامعه به اجبار کوچک و محدود شده یهودیان را باز میکند.
جمعیت یهودیان ایران از تعداد حدود ۱۰۰ هزار نفر قبل از انقلاب بهمن ۵۷، اینک به بر اساس گزارش های رسمی به حدود ۷ هزار نفر رسیده یعنی به کمتر از یک دهم جمعیت قبل از انقلاب در حالی که بر اساس سرشماری، جمعیت کل کشور در همین بازه، تقریبا دو برابر شده است.
سیاست های جمهوری اسلامی ایران در ۴۴ سال گذشته، باعث به وجود آمدن شکافهای سهمگین خانوادگی در میان گروههای مختلف از جمله یهودیان ایرانی شده است که ناچارا برای در امان ماندن از مخاطرات پایدار جمهوری اسلامی و دههها بیثباتی ناشی از این حکومت در ایران، دست به مهاجرت زدند.
به این ترتیب «قانون مقابله با اقدامات خصمانه رژیم صهیونیستی علیه صلح و امنیت» که یک مصوبه نژادپرستانه است و اخیرا به صورت غیرقانونی هم در آن بازنگری شده، علیه حقوق شهروندی یهودیان ایرانی است که در یک شرایط عادی می شد از آن به دیوان عدالت اداری شکایت کرد اما اگر شهروندی یهودی برای «ارتباط با اعضای خانواده در اسراییل» از این قانون شکایت کند، احتمال برانگیختن شک و شبهه دائمی جمهوری اسلامی به یهودیان هم بسیار زیاد است.
به همین دلیل یهودیان ایران در برابر قوانین نژادپرستانه و مقررات تبعیض آمیز جمهوری اسلامی ایران در موقعیت حقوقی بسیار آسیبپذیرتری در مقایسه با دیگر شهروندان غیرشیعه در ایران هستند.
درباره رابطه ایران و اسراییل بیشتر بخوانید:
کاخ شاه ایران، ۵۰ سال پیش از حمله حماس به اسرایی
لرابطه ۲۹ ساله ایران و اسراییل؛ پنهانی و نزدیک، مثل روابط نامشروع
ایلات و اشکلون؛ داستان شاهلوله نفتی ایران و اسراییل
شگفتیهای ناشنیده از سیاست ایران در برابر اسراییل
آیا جمهوری اسلامی تهدیدات بیسابقه خود علیه اسراییل را عملی میکند؟
شمشیر سوزان؛ وقتی اسراییل عملیات هوایی جمهوری اسلامی را تکمیل کرد
ثبت نظر