close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

مرگ برادرِ غلامحسین کلبی در راه زندان

۳ آبان ۱۳۹۵
فرشته ناصحی
خواندن در ۴ دقیقه
مرگ برادرِ غلامحسین کلبی در راه زندان

برادر «غلامحسین کلبی»، زندانی عقیدتی که از 15 سال پیش بدون یک ساعت مرخصی در زندان به سر می برد، در مسیر رفتن به زندان، زندگی را بدرود گفت.

آخرین باری که او توانسته بود برادر  زندانی خود را ببیند، پنج سال پیش بود و این بار بعد از دوندگی و تلاش بسیار، اجازه ملاقات حضوری گرفته بود. او در مسیر زندان «شیبان» واقع در 25 کیلومتری جاده ملاثانی به اهواز سکته مغزی کرد و نتوانست بعد از پنج سال دوری، برای آخرین بار با آخرین بازمانده خانواده اش دیدار کند.

پرونده غلامحسین کلبی به اتهام «محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین»، در شعبه ششم دادگاه انقلاب تهران مورد رسیدگی قرار گرفت و به اعدام محکوم شد. این زندانی عقیدتی را دی ماه سال 1379 در دزفول دستگیر کردند. او یک سال و اندی  را در سلول انفرادی اداره اطلاعات اهواز در حبس ماند و پس از آن به زندان اوین انتقال یافت.

دو سال بعد، در سال 1381 به اتهام «ارتباط با سازمان مجاهدین خلق» به اعدام محکوم شد. او به این حکم اعتراض کرد و گفت که اعترافاتش تحت فشار بوده است اما برای بار دوم از سوی دادگاه تجدید نظر استان تهران حکم اعدامش تایید شد. در نهایت، با پی گیری و اعتراض، در سال ۸۵ حکم اعدام وی را به حبس ابد کاهش دادند. او یکی از زندانیان عقیدتی فراموش شده در زندانی دور افتاده به نام شیبان است.

شیبان که به زندان مرکزی خوزستان نیز مشهور شده، با ظرفیت دو هزار نفر در کیلومتر 25 جاده اهواز – ملاثانی راه اندازی شد اما به علت کمبود بودجه تخصیصی، کماکان مراحل ساخت و تکمیل آن نهایی نشده است. کلبی سال 1385 از بند 350 زندان «اوین» به زندان «کارون» اهواز منتقل شد و تا چند سال در بند هشت این زندان نگه داری می شد.

بند هشت زندان کارون که محل سکونت زندانیان عقیدتی اهواز است، دارای کم ترین امکانات و شرایط استاندارد یک زندان و دارای شش سلول مجزا است که ظرفیت نگه داری از 40 زندانی را دارد. سرانجام کلبی بعد از چند سال زندانی بودن در بند هشت و اقامت در سلول های سه و شش زندان کارون، سال گذشته به زندان شیبان منتقل شد.

غلامحسین کلبی چند سال پیش مادرش را از دست داد. همان روزها درخواست کرد در مراسم ختم مادرش شرکت کند که به او اجازه ندادند. سال گذشته خواهرش را هم از دست داد اما این بار نیز اجازه شرکت در مراسم سوگواری او را نیافت. از میان اعضای خانواده کلبی فقط یگانه برادرش، «علی ملا کلبی» در قید حیات بود.

سه ماه پیش برادر مرحومِ غلامحسین کلبی به «ایران‌وایر» گفت: «در گفت و گو درباره شرایط برادرم احتیاط می کنم به این دلیل که من تنها امید غلامحسین در بیرون زندانم و اگر مرا هم بازداشت کنند، او به امید ملاقات با چه کسی زنده بماند؟ برادرم دندان درد، گوش درد و زانو درد دارد و در آستانه 60 سالگی است. باید تحت مراقبت باشد. در این مدت حتی یک ساعت مرخصی نداشته است. او رابطه خیلی خوبی با خواهرم داشت و وقتی خواهرم مرد، هر چه قدر به آقایان التماس کردیم که یک ساعت به او مرخصی بدهید تا در مراسم ختم خواهرش شرکت کند، اجازه ندادند. من سیستم را می شناسم، اگر من این جا حرف بزنم، آن ها او را تحت فشار می گذارند. از قول من ننویسید، بگذارید من را بیرون زندان داشته باشد. من پنج سال است تلاش می کنم برای ملاقات حضوری ولی اجازه نداده اند.»

از او پرسیدیم آیا برادرتان وکیل دارد؟ گفت: «خیر، وکیل ندارد. یک وکیل تسخیری داشت وقت دادگاه که هیچ کاره بود. اجازۀ گرفتنِ وکیل ندادند و وکیل خودشان را داشتند. آن قدر پرونده اش بی محتوا و فارغ از ادله بود که خودشان سال 85 حکم اعدامش را شکستند و کردند حبس ابد.»

کلبی مدت یک سال و نیم در سلول انفرادی اداره اطلاعات اهواز در حبس ماند و به گفته برادرش، تحت فشار و شکنجه، به عضویت در سازمان مجاهدین خلق اعتراف و علیه خودش مطالبی را امضا کرد در حالی که اساسا به جز هواداری از آن سازمان، هیچ فعالیت موثری نداشت.

به نظر می رسد او برای مرگ آخرین بازمانده خانواده اش هم اجازه مرخصی و شرکت در مراسم ختم برادرش را ندارد.این در حالی است که طبق آیین نامه و مقررات «سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور»، حق مرخصی و ملاقات با خانواده، طبیعی ترین حق یک زندانی است که به عنوان امتیاز برای زندانی محاسبه نمی شود.

با تکیه بر اصل 19 این آیین نامه، هر فرد بازداشت شده یا زندانی باید از حق ملاقات و مکاتبه با اعضای خانواده اش برخوردار باشد.

ماده 216 همین آیین نامه نیز متذکر می شود اگر زندانی بعد از یک ماه اقامت در زندان، حسن خلق و برخورد و رفتار مناسبی داشته باشد، می تواند با نظر مثبت شورای طبقه بندی این سازمان از حق استفاده از پنج روز مرخصی در هر ماه بهره ببرد.

فعلا کسی امیدوار نیست چنین موادی به درد غلامحسین کلبی بخورد.  

ثبت نظر

استان سمنان

اعتراض دانشجویان دو دانشگاه در تهران و سمنان به کیفیت نامطلوب غذا

۳ آبان ۱۳۹۵
خواندن در ۱ دقیقه
اعتراض دانشجویان دو دانشگاه در تهران و سمنان به کیفیت نامطلوب غذا