دستگیری دختر بدنساز، به جرم بدنسازی

 

پدرام قائمی- شهروند خبرنگار

خبرگزاری «میزان» از دستگیری دختر بدن‏ساز ایرانی خبر داده است. جرم او به گزارش این خبرگزاری وابسته به قوه قضاییه، نمایش بدن نیمه عریان وی در صفحه اینستاگرام و همین طور حضور در رقابت های برون مرزی اعلام شده است.

میزان نوشته که روز 28 دی ماه، يكی از خانم‌های بدن ساز كه چندی پیش عكس «برهنه» خود را در فضای مجازی منتشر کرده بود، دستگیر شد. وی پس از تفهيم اتهام و صدور قرارتامين وثيقه به مبلغ 200ميليون تومان، به دلیل ناتوانی از پرداخت وثيقه، روانه زندان شده است.

این دومین مرتبه طی سه ماه اخیر است که دختران بدن ساز در تیررس مقامات امنیتی ایران قرار می گیرند؛ اول بار، همین خبرگزاری در تاریخ 30 شهریورماه نوشت: «برخی ورزشکاران مرد بعد از آموزش دادن به بانوان، آن ها را به مسابقات برون مرزی اعزام کرده‌اند. حالا تصاویر حضور این زنان به صورت نیمه عریان در شبکه‌های اجتماعی پخش شده است.»

پس از پرونده سازی هدفمند میزان، پرونده‌ای در شعبه ویژه جرایم دادسرای «فرهنگ و رسانه» تشکیل شد. مربیان مرد و ورزشکاران زن ابتدا ممنوع از فعالیت و سپس ممنوع از خروج شدند.

«جعفری دولت‌آبادی»، دادستان تهران روز یازدهم مهرماه با تایید ممنوع ازخروج شدن این افراد، مدعی شد که آن ها به عرف جامعه ضربه زده اند. او نسبت به عدم واکنش به حضور دو زن در مسابقات غیر رسمی ورزشی خارجی با پوشش نامناسب و خلاف موازین اسلامی انتقاد کرد و از تشکیل پرونده برای دو خانم بدن ساز ایرانی خبر داد.

یکی از این دو نفر، شناخته شده تر بود؛ دختری به نام «شیرین نوبهاری»، متولد‌ سال 1368 در مشهد‌. او بهمن ماه سال قبل، پس از یک سلسله فعالیت در صفحه اینستاگرام و انتشار تصاویری از شیوه بدن سازی خود، با روزنامه «قانون» مصاحبه کرد. این گفت و گو، حساسیت ها روی او را بیش تر از قبل افزایش داد.

شیرین به روزنامه قانون گفته بود که د‌ر مورد‌ش همیشه می‌گفتند‌ «تیپش تابلو است» یا «بد‌ن خاصی د‌ارد‌» و یا «آد‌می‌که توی چشم است را نباید‌ بیاورید‌ و از او استفاد‌ه کنید»‌. اما پس از آن، انگیزه هایش برای فعالیت در رشته بدن سازی بیش تر هم شده است.

در همان گفت و گو، به خبرنگاری که پرسید آیا در ایران فرصت رقابت در رشته بدن سازی به صورت حرفه ای را داشته است یا نه، گفت: «در ایران چنین چیزی فعلا غیرممکن است. اگر کسی بخواهد‌ مسابقه بد‌هد‌، باید‌ برود‌ خارج از کشور که آن هم بد‌ون مشکل نیست و شاید‌ اصلاً نتوانی بعد‌ از مسابقه برگرد‌ی.»

در ادامه مصاحبه هم خبر داد که برای سال 95 برنامه هایی برای رقابت های خارجی خواهد داشت.

حتی خانواده اش علاقه ای نداشتند که او یک قهرمان پرورش اندام شود: «پدر و مادرم استاد دانشگاه بودند. یکی از خواهرانم فوق لیسانس صنایع غذایی و دیگری فوق لیسانس فیزیولوژی ورزشی دارد. برادرانم یکی مخترع است و چند اختراع به ثبت رسانده و دوتای دیگر هم لیسانس کامپیوتر و حسابداری دارند.»
اطرافیانش می خواستند او هم مخترع و کاشف شود ولی عضله هایش را پرورش داد.

شیرین یکی از دخترانی بود که برای شرکت در رقابت های غیررسمی پرورش اندام، دو بار از ایران خارج شد اما هر دو بار برگشت و مرتبه دوم که تصاویرش به تهران رسیدند، ممنوع ازخروج شد.

داستان دیگری هست در مورد «مونا پورصالح» که در خانواده ای کاملا ورزشی در تهران متولد شد. پدر مونا، ژیمناستیک کار و بردارش بدن ساز هستند. او از کودکی سراغ شنا، کونگ فو و بعد رشته غریق نجاتی رفت. پدرش برای او مربی غریق نجات نروژی استخدام کرده بود اما علاقه اش به رشته بدن سازی، او را سمت میله و دمبل برد.

مونا علت اصلی ترک ایران را سرزنش دیگران به خاطر عضله های بزرگش عنوان کرده و گفته است: «تا زمانی که ایران بودم، مجبور می شدم سبک کار کنم تا عضله هایم بزرگ تر نشوند چون مسخره ام می کردند. در ایران، عضله داشتن برای زن قابل قبول نیست.»

او در اولین مسابقه حرفه ای در کانادا، حضوری موفقیت آمیز داشت.

به محض بازگشت دختران بدن ساز به ایران، فدراسیون بدن سازی و پرورش اندام به دستور دادستانی تهران، طرحی جدید را به مجمع فدراسیون جهانی ارایه کرد. پذیرش این طرح از سوی مجمع جهانی پرورش اندام نمونه بارز نقض حقوق شهروندی است.

«ناصر پورعلی‌فرد»، رییس این فدراسیون روز 24 آبان ماه به «تسنیم» گفت: «در مجمع فدراسیون جهانی مصوب شد که هیچ زن ایرانی که پاسپورت این کشور را دارد، حق حضور در مسابقات بدن سازی را نخواهد داشت.»
یعنی طرح مورد نظر دادستانی تهران، به تصویب مجمع جهانی هم رسیده است.

«پورعلی فرد» که چندی قبل به دلیل حکم شش سال حبس دبیر پاورلیفتینگ فدراسیون بندسازی و پرورش اندام به واسطه جعل سند و کلاه برداری زیرفشار قرار داشت، طی سه ماه اخیر تمامی تلاش خود را برای جلب نظر مقامات انجام داده است؛ مثلا در مجمع جهانی، اعضا را راضی کرده است در قبال کناره گیری دایمی خود از کاندیداتوری برای پست های این مجمع، به درخواست ایران رای مثبت بدهند.

رییس به تسنیم گفته بود: «در روز کنگره جهانی مصوب شد که هیچ نماینده‎ زنی از ایران که پاسپورت ایرانی داشته باشد، حق حضور در هیچ رویدادی از قبیل مسابقات فیزیک، پرورش اندام، بادی کلاسیک و سایر رشته‎ها نخواهد داشت.اگر فردی خواست که چنین کاری را انجام بدهد، در روز ثبت‎نام مسابقات جلوی او را خواهند گرفت.»

مساله اصلی این است که اگر بانوی بدن سازی هستید، با پاسپورت ایرانی و مثلا برای رقابت های غیررسمی اوکراین در سال 2017 نام نویسی کنید، نه تنها جلوی نام نویسی شما را می گیرند که حتی نام شما را به فدراسیون ایران اعلام خواهند کرد.

تمامی راه‎کارها برای جلوگیری از حضور دختران ایرانی در رقابت های پرورش اندام، به دو نتیجه ختم شد؛ یکی ممنوع از خروج بودن، دیگری منع شدن از فعالیت.
«مژگان بختیاری»، یکی از قهرمانان پرورش اندام مهرماه امسال در گفت و گو با پایگاه خبری «ورزش زنان» گفته بود: «ما قبل از هر چیز، از خودمان ضربه می خوریم؛ از نبود صداقت و تخریب همکاران.»

پیش از این و طی سه ماه اخیر، «مریم سرمدی» و شیرین نوبهاری به عنوان شناخته شده ترین چهره های زن بدن ساز و فعال در رشته پرورش اندام، بارها مورد بازجویی قرار گرفته بودند. اولین مرتبه، مهرماه امسال بود که شعبه دوم دادسرای فرهنگ و رسانه پذیرای چهار مربی و دو ورزشکار زن شد. 

فعلا خبرگزاری میزان پرونده سازی هدفمند خود را ادامه می دهد؛ پرونده هایی که احتمالا از روی میز کاری دادستان کل تهران به میزان می رسد.