قاسم فرحبخش، شهروند خبرنگار
گویی که ورزش در آستانه انتخابات ریاست جمهوری فقط دو فرصت به کاندیداها برای شعارهای انتخاباتی می دهد؛ اول بحث تکراری خصوصی سازی باشگاه های استقلال و پرسپولیس و دوم وعده برای حضور بانوان در ورزشگاه ها.
اولین بار «محسن مهرعلیزاده» در انتخابات ریاست جمهوری سال 1384 از ممنوعیت ورود بانوان به ورزشگاه ها یک فرصت ساخت. او موفق شد مجوز حضور 150 خانم بازیگر، ورزشکار و همین طور خانواده ملی پوشان فوتبال را برای حضور در ورزشگاه آزادی و روز بازی ایران مقابل بحرین به دست آورد. تمام بانوانی که روز 18 خردادماه سال 84 برای تماشای صعود ایران به «آزادی» رفته بودند، تحت محافظت نیروهای انتظامی وارد ورزشگاه شده و بعد با همان تدابیر امنیتی بدرقه شدند.
مهرعلیزاده یکی از مهم ترین وعده هایش را باز شدن درهای ورزشگاه ها بر روی دختران ایرانی قرار داد ولی وقتی «محمود احمدی نژاد» در سال 84 به ساختمان «پاستور» رسید، نیازی به مشاوره یا تعیین قانون جدید و یا کسب مجوز برای حضور بانوان در ورزشگاه ها ندید. سال 85 او با ارسال نامه ای مستقیم به «محمد علی آبادی»، رییس وقت سازمان تربیت بدنی، خواستار فراهم کردن امکانات حضور زنان در ورزشگاه‌ها شد. احمدی نژاد در اولین جلسه هیات دولت از سوی علی آبادی و «علی سعیدلو»، معاون اجرایی رییس جمهوری مورد این سوال مشترک قرار گرفت که طرح از چه زمانی اجرایی شود؟ احمدی نژاد به آن ها گفت که نامه او دستور بوده، نه طرح.
عزم محمود احمدی نژاد برای باز شدن درهای ورزشگاه به روی بانوان آن قدر جدی بود که صدای اعتراض مراجع تقلید و بعضی از خطیبان نمازجمعه ایران را بلند کرد. اولین نشانه اعتراض را «احمد خاتمی» در خطبه های نخستین نماز جمعه نشان داد و گفت: «بنده مهم ترین عامل مخالفت روحانیون با حضور زنان در ورزشگاه‌ها را اهمیت رعایت حجاب و عفاف می دانم. شما به ما بگویید چه کسی تضمینی بر رعایت شوونات اسلامی زنان در ورزشگاه‌ها برای تماشای مسابقات ورزشی می دهد؟»
اما سخنرانی احمد خاتمی هم باعث نشد تا احمدی نژاد از موضع خود عقب نشینی کند. مهرماه سال 85 رییس جمهوری وقت در نامه ای دوباره خطاب به رییس سازمان تربیت بدنی، از او خواست پیشرفت های به دست آمده برای ورود بانوان به ورزشگاه را به وی اطلاع دهد. بلافاصله «امیر خادم»، نماینده وقت مجلس شورای اسلامی و عضو فراکسیون ورزش به خبرگزاری «مهر» گفت: «در شهرستان ها و برای سایر ورزش ها ممنوعیتی برای حضور بانوان نیست و تنها ورزشگاه آزادی است که نمی تواند پذیرای دختران باشد.»
دولت اما ناگهان عقب نشینی کرد. دلیل آن، مخالفت صریح مراجع تقلید با حضور بانوان در ورزشگاه ها بود. چند مقام عالی از قم به صورت صریح اعلام کردند که ورود بانوان به ورزشگاه ها «حرام» است؛ «محمدتقی مصباح یزدی»، «ناصرمکارم شیرازی»، «محمدجواد فاضل لنکرانی»، «لطف الله صافی‌گلپایگانی» و «میرزا جواد تبریزی».
بهمن ماه سال 94 برای اولین بار بخشی از رو در رویی احمدی نژاد و مکارم شیرازی در مورد ورود بانوان به ورزشگاه ها به صورت علنی رسانه ای شد. «مرتضی آقا تهرانی»، روحانی نزدیک به مصباح یزدی در گفت و گو با هفته نامه «رمز عبور»، از چالش میان این دو پرده برداشت.
بنا به ادعای آقاتهرانی، یک روز پس از دستور احمدی نژاد به سازمان تربیت بدنی، مکارم شیرازی از وی می خواهد تا رییس جمهوری را از این تصمیم منصرف کند. آقاتهرانی مدعی شده که در حاشیه جلسه هیات دولت، به رییس جمهوری تذکر و پیام شفاهی آیت الله مکارم را رسانده است اما احمدی نژاد گفته که به ایشان بگویید نگران نباشند.
نماینده وقت تهران در مجلس گفته است: «رفتم خدمت حاج آقا (مکارم شیرازی). ایشان گفتند پیغام مرا به آقای احمدی نژاد گفتی؟ گفتم بله. گفتند اخبار را شنیدی؟ اخبار اعلام کرد. گفتم آقا من به ایشان گفتم و ایشان گفت نه، چیزی نمی شود و به فکر هستم. نمی دانم. دیدم حاج آقا خیلی ناراحت شد. گفتند ببین! اگر از تو بپرسم از نظر شرعی که خود تو به عنوان یک فقیه این کار را جایز می دانی یا نمی دانی، چه می گویی؟ من هم گفتم جایز نمی دانم. گفتند خیلی خب، پس باید فکری کرد. رفتند توی فکر.»
آقاتهرانی در این مصاحبه مدعی شده که احمدی نژاد یک بار دیگر به درخواست رییس دفتر مکارم شیرازی هم پاسخ منفی داده تا سرانجام این مرجع تقلید به صورت علنی در درس خارج مجبور به واکنش شود و بگوید: «این کار خلاف شرع و ضوابط آن است. زن نمی تواند مرد را با بدن لخت نگاه کند. حرام است. بحث اختلاط و این حرف ها یک بحث دیگری است و این که می ریزند به هم و مفاسد بعدی دارد و مقدمه حرام است. ولی همین تماشای مرد با بدن لخت حرام است.»
ورود بانوان به ورزشگاه با چند واکنش از سوی مراجع تقلید ممنوع و حرام اعلام شد اما محمود احمدی نژاد بار دیگر در آستانه انتخابات سال 88 وعده حضور بانوان در ورزشگاه و همین طور خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس را توامان اعلام کرد.
سال 88 «حبیب کاشانی» و «علی فتح الله زاده»، دو مدیر نزدیک به دولت نهم و دهم به دستور سازمان وقت تربیت بدنی، بنرهایی را به ورزشگاه بردند که روی آن ها از رییس جمهوری برای واگذاری استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی تشکر شده بود.
اما در انتها نه بانوان به ورزشگاه راهی پیدا کردند و نه استقلال و پرسپولیس خصوصی شدند. حتی درهای سالن های والیبال و بسکتبال که گاهی در رقابت های لیگ به روی خانواده بازیکنان باز بود هم قفل و بست خورد و کلا ورود هر خانمی به ورزشگاه هایی که آقایان در آن حضور داشتند، ممنوع و حرام اعلام شد.
حسن روحانی تقریبا همان راه را رفت اما با اندکی تمایز؛ او روز هجدهم خرداد ماه سال 92 در ورزشگاه «شیرودی» تهران و خطاب به زنانی که برای سخنرانی انتخاباتی او رفته بودند، گفت: «تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها یک طرح غیرکارشناسی است مانند ممنوعیت ورود خانم ها به ورزشگاه ها. لزومی ندارد درهای ورزشگاه ها به روی خانم ها بسته بماند.»
اما سال 93 «غنچه قوامی» به دلیل اعتراض به ممانعت از ورود به ورزشگاه 12 هزار نفری آزادی برای تماشای مسابقه والیبال ایران مقابل ایتالیا بازداشت و به یک سال حبس تعزیری و دو سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد.
خردادماه سال 93 «شهیندخت مولاوردی»، معاون امور بانوان رییس جمهوری به «ایسنا» گفت: «من به آقای روحانی توضیح دادم که قبلا این ممنوعیت برای حضور زنان در ورزشگاه و تماشای مسابقه والیبال وجود نداشته و این زیبنده دولت تدبیر و امید نیست که این ممنوعیت ها و محدودیت ها به نام این دولت گره بخورد.»
او از حسن روحانی وعده می گیرد مبنی بر این که کارگروهی مشکل ورود بانوان به ورزشگاه ها را بررسی کنند.
رییس دولت یازدهم فقط همین یک بار به صورت عملی، کنشی در قبال بانوانی که پشت درهای ورزشگاه ها مانده بودند، نشان داد. 27 خردادماه سال 94 حسن روحانی از خانم مولاوردی و «محمود گودرزی»، وزیر وقت ورزش و جوانان می خواهد در مورد حضور بانوان در ورزشگاه ها تعاملی داشته باشند. هرچند که این تعامل هرگز حاصل نشد.
خردادماه سال بعد دوباره رقابت های لیگ جهانی والیبال در ایران برگزار و فدراسیون والیبال بنا به دستور فدراسیون جهانی، مکلف به باز کردن درها برای ورود بانوان به ورزشگاه می شود. اما حضور «انصار حزب الله» مقابل ساختمان وزارت ورزش و مخالفت دلواپسان با ورود بانوان، باز هم به درهای ورودی بخش بانوان قفل می زند.
خرداد ماه سال 94 وزارت کشور حکم ورود بانوان به ورزشگاه آزادی و تماشای رقابت های لیگ جهانی والیبال را ملغی کرد. بحث برانگیزترین اظهارنظر در این مقطع زمانی، به «فاطمه آلیا»، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی اختصاص داشت. رسانه ها از قول او نوشتند: «کار زن، بچه‌دارشدن و تربیت فرزند و شوهرداری است نه دیدن مسابقه والیبال. یک عده‌ای می‌خواهند هر طور شده به زن نقش‌هایی بدهند که مخالف با وظایف شرعی است. زنی که دغدغه اصلی‌اش رفتن به ورزشگاه و شاغل شدن و این دست مسایل باشد که دیگر به وظایف اصلی خود نمی‌رسد.»
اما یک هفته بعد خانم آلیا در گفت و گو با خبرگزاری «خانه ملت»، این اظهارات را تکذیب کرد.
«فاطمه رهبر»، عضو فراکسیون زنان مجلس هم گفته بود: «ورزشگاه های فوتبال به دلیل بزرگی، زیادی جمعیت، فضای خاص حاکم بر این محیط که معمولا مردانه است، سردادن شعارها و دشنام هایی که شنیدن آن ها شایسته خانم ها نیست و...، حضور بانوان در این شرایط به صلاح نیست و من فکر می کنم حتی خود آن ها هم از حضور در این مکان ها اجتناب می کنند. البته درخصوص ورزشگاه های مربوط به ورزش هایی نظیر کشتی، وزنه برداری، شنا و...، حضور خانم ها از نظر شرعی و عرفی به هیچ وجه درست نیست.»
به این شکل، ورود بانوان به تمامی ورزشگاه ها به یک دلیل ساختگی می تواند ممنوع باشد.
اما مدیریت ورزش ایران در تمام این سال ها راهی برای جلوگیری از ورود زنان به ورزشگاه ها و البته فرار از محرومیت های احتمالی از امتیاز میزبانی پیدا کرد؛ رفتاری مانند حضور نیروهای پلیس زن با حق ماموریت در ورزشگاه ها به عنوان تماشاگر یا فرستادن بانوان شاغل در وزارت ورزش و فدراسیون ها در میان تماشاگران.
حالا چندان حیرت انگیز نیست که از زبان معاون بانوان وزارت ورزش و جوانان بشنویم که حسن روحانی یکی از برنامه های چهار سال آینده اش را ورود بانوان به ورزشگاه آزادی قرار داده است.
«فریبا محمدیان»، معاون بانوان وزارت ورزش و جوانان طی دو روز پیاپی در گفت و گو با خبرنگاران مدعی شده که یکی از برنامه های آتی دولت روحانی در صورت پیروزی در انتخابات 96، باز شدن درها به روی بانوانی است که می خواهند تماشاگر رقابت های ورزشی باشند.
خانم محمدیان روز 29 فروردین ماه گفته است وزارت ورزش به دنبال حضور خانواده‌ها در ورزشگاه‌ها است. او روز سی ام فروردین هم به ایسنا گفته است: «حضور خانواده‌ها در ورزشگاه یک حق است.»
او البته مدعی شده که تعدادی از ورزشگاه های کشور به زودی آماده میزبانی از خانواده ها (با حضور بانوان) خواهند شد.
روز چهارشنبه اما در حاشیه بازی تیم های پرسپولیس و پدیده اتفاق عجیبی افتاد. بیش از 20 دختر بچه بین سه تا هشت سال به دستور ماموران نیروی انتظامی حق ورود به ورزشگاه را که قرار بود جشن قهرمانی پرسپولیس هم در آن برگزار شود، پیدا نکردند. احتمالا حق ورود بانوان به ورزشگاه و همین طور خصوصی شدن باشگاه های استقلال و پرسپولیس باز هم یکی از شعارهای انتخاباتی کاندیداتورهای ریاست جمهوری است
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر