دور هم جمع شده‌اند؛ از نقاش و نویسنده و حقوق‌دان تا مجری و روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان. حرف‌شان یکی است؛ احترام به حقوق هم‌جنس‌گراها و رفع همه تبعیض‌ها. جلوی دوربین نشسته و از برخوردشان با هم‌جنس‌گراها و نادیده گرفته شدن حقوق آن‌ها در جامعه حرف زده و از تغییر گفته‌اند؛ از جامعه‌ای که همه در آن با هم برابر باشند. این ویدیوها با یک شعار ثابت در فضای مجازی به اشتراک گذاشته شده اند؛ «آری به تغییر». گاهی بیش تر از پنج هزار بار هم دیده شده‌اند.
آری به تغییر نام کمپینی است که به همت «شش رنگ»، شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایرانی به مناسبت هفدهم ماه می، «روز جهانی مبارزه با همجنسگراستیزی» راه اندازی شده است.
«شادی امین»، مدیر شش رنگ درباره ایده راه‌اندازی این کمپین می‌گوید: «از آن جا که هفدهم می امسال با انتخابات ایران گره خورده بود، فکر کردیم قطعا دادن گزارش و ارایه بیانیه- کارهایی که سال‌های پیش انجام داده ایم و از طرف رسانه‌ها هم با استقبال رو به رو شده اند- این بار جواب نخواهند داد. فکر کردیم این که جامعه همجنس‌گرا بخواهد خودش صدایش را بلند کند هم جواب نمی‌دهد چون ما در دوره جلوتری قرار داریم. خیلی افراد در این مورد نوشته و حرف زده‌اند. همجنسگراهای زیادی آشکار سازی کرده و عکس‌هایشان را با پارتنرهایشان به اشتراک گذاشته و علنی شده‌اند.»
همین می‌شود که سراغ جامعه غیرهمجنسگرا می‌روند: «کسانی بوده‌اند که در تمام این سال‌ها از حقوق هم‌جنس‌گراها دفاع کرده‌اند و کنار ما بودند. فکر کردیم این افراد باید بیایند و صدایشان را بلند کنند.»
او معتقد است که این صداها می‌توانند روی خانواده‌ها و دوستان افراد همجنس‌گرا در داخل ایران تاثیر بگذارند و اعتماد به نفس خود آن‌ها را بالا ببرند: «بچه ها با دیدن این ویدیوها متوجه شدند که تنها نیستند.»
این ویدیوها توسط قشر و یا طیف خاصی تهیه نشده اند. از پیر و جوان و از هرطبقه‌ای با هر شغل و گرایش سیاسی، افراد مختلف رو به روی دوربین ایستاده و علیه تبعیض و نادیده گرفتن حقوق هم‌جنس‌گراها صحبت کرده‌اند. شادی امین می‌گوید: «ما فقط سعی کردیم با آدم‌های سرشناس در حیطه‌های مختلف تماس بگیریم و از آن‌ها بپرسیم آیا تمایل دارند در این باره صحبت کنند؟ تنها معیارمان هم این بود که برای جامعه ایرانی آشنا و در زمینه‌ای صاحب کار و اثر باشند و مخاطب با یک سرچ ساده بتواند با سابقه کاری این افراد در حیطه‌های مختلف آشنا شود و بداند این کسی که علیه تبعیض جامعه همجنس‌گرا حرف می‌زند، خودش چه کسی است و چه کارهایی کرده است.»
شش‌رنگ با هر که تماس گرفته، دست رد به سینه‌اش نخورده و این موضوع یکی از شادمانی های آن‌ها است: «احساس می‌کردیم تلاش‌هایمان بر ای مبارزه با تبعیض و حقوق جامعه همجنس‌گرا جواب داده است و خوشحالی‌مان چند برابر می‌شد.»
آن‌ها با خودشان قرار گذاشته بودند به مناسبت 17 می، به صورت سمبلیک 17 ویدیو منتشر کنند. اما بعد از پخش چند ویدیو، استقبال آن‌قدر زیاد بوده که تصمیم می‌گیرند فعلا کارشان را ادامه دهند.
امین می‌گوید: «این کمپین را شبیه کمپین "سقط جنین" در اروپا می‌دانیم. در اروپا حدود 70 زن اعلام کردند سقط جنین کرده‌اند و بعد موج وسیعی علیه قوانین ضد سقط جنین راه افتاد. مردم به خیابان‌ها آمدند و قوانین عوض شد.»
او امیدوار است آری به تغییر هم سرنوشتی شبیه کمپین سقط جنین در اروپا پیدا کند اما می‌داند که راه سختی در پیش دارند. آن‌ها در همه این سال‌ها که برای از بین بردن تبعیض و ناعدالتی تلاش کرده‌اند، بارها مورد توهین و تحقیر قرار گرفته‌اند؛ اما این بار انگار وضع فرق می‌کند: «از جامعه ایرانی تا همین الان که با شما صحبت می‌کنم، هیچ واکنش منفی نداشته‌ایم وکامنت منفی فحش و توهین اصلا دریافت نکرده‌ایم .»
آن‌ها از چند فعال حقوق زنان افغانستانی هم برای شرکت در این کمپین دعوت کرده بودند. ویدیوهای این افراد در اینستاگرام رو به جامعه افغانستانی تبلیغ شده است: «کامنت‌های توهین و فحش از طرف کاربران افغانستانی زیاد بود.»
آن‌ها از روی اسامی کاربران و ادبیات آن‌ها متوجه شده‌اند: «همجنسگرایان در جامعه افغانستان حتی موقعیت بچه‌های ایران را هم ندارند و در تنگنا و وضعیت سختی هستند. این توهین‌ها نشان می‌دهد که دوستان افغانستانی ما راه سختی درپیش دارند و فعالانی که به کمپین ما پیوستند، چه قدر خطر کرده اند و احتمالا هزینه پرداخت خواهند کرد.»
ویدیوهای آری به تغییر، هفتم می امسال را برای همجنسگرایان متفاوت کرده است. آن‌ها هم‌زمان با روز مبارزه با تبعیض علیه همجنسگرایی، متوجه شده‌اند همراهان دیگری هم دارند؛ کسانی که شبیه خودشان نیستند اما از حقوق آن‌ها دفاع می‌کنند و آن‌ها را به رسمیت می‌شناسند.
شادی امین می‌گوید: «ما وارد مرحله جدیدی شده‌ایم؛ مثل زمانی که مردها هم به جنبش فمینیستی پیوستند و گفتند ما در جامعه مردسالار امتیازاتی داریم ولی به این امتیازها نه می‌گوییم و می‌خواهیم امتیازاتی برابر با زن‌ها داشته باشیم. در واقع، غیرهمجنسگراها وقتی وارد این حوزه می‌شوند و از حقوق جامعه همجنس‌گرا دفاع می‌کنند، می‌گویند ما از این امتیار و تبعیض ناراضی هستیم و برای این افراد حقوق برابر می‌خواهیم. این برای ما ارزنده است.»
هم زمانی 17 می امسال با انتخابات ریاست جمهوری ایران و بحث‌های داغ سیاسی باعث شد موضوع دیگری هم در بین جامعه همجنسگرایان مورد توجه قرار بگیرد؛ آن‌ها برای اولین بار وارد فضای سیاسی کلان شدند و مطالبات خود را مطرح کردند. شش رنگ بعد از مناظره اول انتخاباتی، در بیانیه‌ای نوشت: «جای حقوق همجنسگرایان در این مناظره خالی بود اما شاید دست اندرکارانش هرگز فکر نمی‌کردند بحث بر روی سند 2030 یونسکو، موضوع همجنسگرایی را در مناظرات باز کند: «اول فکر کردیم مطرح شدن حقوق همجنسگرایان بلندپروازانه است اما با طرح بحث 2030 یکی از طرفین انتخابات، دیگری را به تبلیغ همجنسگرایی متهم کرد.»
همین موضوع نقطه‌ای برای شروع می‌شود. آن‌ها در بیانیه‌ای مطالبات جامعه همجنس‌گرا را مطرح می‌کنند و افراد این جامعه هم دست به کار می‌شوند. بسیاری از آن‌ها این بیانیه را درشبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند و یک جمله ضمیمه‌اش می‌کنند: «من رییس جمهوری هموفوب نمی‌خواهم! آیا حقوق مرا می‌دهید؟»
شادی امین می‌گوید: «آن‌ها اعتماد به نفس مطرح کردن خواسته‌هایشان را در فضای سیاسی کشور پیدا کردند و این موضوع بسیار مهمی است.»
او همه این اتفاقات را در سالروز مبارزه با همجنسگراستیزی به فال نیک گرفته است و از کسانی که تمایل دارند تبعیض علیه این جامعه به پایان برسد، دعوت می‌کند به کمپین آری به تغییر بپیوندند.
امین امیدواراست که روزی رویه جامعه ایران در برخورد با هم‌جنس‌گراها تغییر کند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر