سریال جدید برای استقلال و پرسپولیس؛ با بازی محمدرضا داورزنی

پدرام قائمی – شهروند خبرنگار

چراغ اول، پیش از انتخابات روشن شد. سیزدهم اردیبهشت‌ماه «مسعود سلطانی‌فر»، وزیر ورزش و جوانان در حاشیه مراسم تجلیل از خیرین ورزش‌یار، در جمع خبرنگاران از تغییر در هیات‌مدیره باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس پس از انتخابات خبر داد.

ادعای وزیر واکنش‌هایی به همراه داشت. «علیرضا منصوریان»، سرمربی استقلال گفته بود از کار کنار «رضا افتخاری» لذت می‌برد و امیدوار است او را فصل بعد هم کنار مجموعه استقلال ببیند.
«برانکو ایوانکوویچ» اما بدون واکنش شفاهی به باشگاه پرسپولیس رفت و بقای خود را در این تیم منوط به بقای «علی‌اکبر طاهری»، سرپرست این باشگاه دانست.
این بازی دست کم در آستانه انتخابات منطقی نبود. وزارت ورزش به‌عنوان متولی قانونی هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس، در قبال موضوع تغییرات تا پایان انتخابات ریاست جمهوری سکوت کرد. اما دقیقاً در روز انتخابات ریاست جمهوری، «محمدرضا داورزنی»، معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش به «فارس» گفت: «حالا بهترین موقع برای تغییرات در استقلال و پرسپولیس است.»
این دقیقاً همان تیتر دل‏خواه فارس هم بود. برای خبرگزاری نظامی و منتقد دولت روحانی، جملات دومین مقام وزارت ورزش در مورد ایجاد تغییرات در بدنه مدیریت دو باشگاهی که قهرمان و نایب‌قهرمان لیگ برتر شدند و در لیگ قهرمانان آسیا هم به مرحله بعد صعود کردند، ایده آل به نظر می‌رسید.
فارس برای گفت‌وگو با محمدرضا داورزنی بهانه خوبی داشت؛ فدراسیون فوتبال تیم های پرسپولیس، استقلال و تراکتورسازی را از هرگونه عقد قرارداد با بازیکنان و مربیان خارجی محروم کرد. 

 اما در باشگاه پرسپولیس، در آخرین هفته اردیبهشت‌ماه شایعاتی در مورد سفارش و دستور وزارت ورزش مبنی بر ممنوعیت مذاکره با هر بازیکن داخلی و خارجی پیچید. می‌گفتند دستور از سوی داورزنی ابلاغ ‌شده است. فارس با همین بهانه سراغ معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان می‌رود.

داورزنی مقابل همین سوال خبرگزاری وابسته به نهادهای نظامی موضع دفاعی می‌گیرد و می‌گوید: «بازیکن گرفتن یا نگرفتن پرسپولیس به وزارت ورزش چه ارتباطی دارد؟ ما فقط به آن ها گفته‌ایم برنامه جدید خود را به ما بدهند.»

اما در باشگاه پرسپولیس یا استقلال هیچ مدیری در جریان درخواست برنامه از سوی وزارت ورزش نبود.
داستان ازاین جا لبریز از تضاد می‌شود. روز اول خردادماه، داورزنی به «ایسنا» می‌گوید که وزیر ورزش بر ثبات در مدیریت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس تأکید کرده است. ساعت مخابره خبر،۱۶ و۵۲ دقیقه، دو ساعت پس از پایان جلسه «مسعود سلطانی فر» و معاون وزارت خانه بود. داورزنی پس از جلسه با وزیر به ایسنا می‌گوید: «نظر دکتر سلطانی‌فر از ابتدای حضور خود در وزارت ورزش و جوانان، آرامش و ثبات است.»
دو روز بعد، یعنی سوم خردادماه، وزیر ورزش و علی‌اکبر طاهری در ساختمان وزارت خانه باهم دیدار می‌کنند. پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت ورزش خبر می‌دهد که سرپرست باشگاه پرسپولیس در سمت خود حفظ خواهد شد. اما بازهم محمدرضا داورزنی در گفت‌وگو با «تسنیم»، حرف از تغییرات می زند. او روز چهارم خردادماه به این خبرگزاری می‌گوید: «در یکی دو هفته آینده اعضای هیات‌مدیره دو باشگاه استقلال و پرسپولیس ترمیم خواهند شد.»

او می افزاید:«پس از انتخاب اعضای جدید هیات‌مدیره‌های استقلال و پرسپولیس، آن ها برنامه‌های مدیران عامل دو باشگاه را بررسی می‌کنند و در مورد مدیران سرخابی‌ها تصمیم‌گیری می‌شود.»
بازیگر اصلی این قصه، محمدرضا داورزنی است نه مسعود سلطانی فر. داورزنی در حقیقت با همین برنامه و پیش‌شرط وارد وزارت خانه شد؛ در دست گرفتن قدرت اجرایی در وزارت ورزش و جوانان. 
چگونگی روی کار آمدن او در وزارت ورزش به جدایی «محمود گودرزی»، وزیر سابق ورزش دولت روحانی و جایگزینی مسعود سلطانی فر مرتبط است. ۲۹ دی‌ماه 95، محمدرضا داورزنی در کنفرانس خبری خود هرگونه احتمال حضورش در پست‌های وزارت ورزش را تکذیب کرده بود. او در بخشی از حرف‌هایش گفته بود: «پیشنهادهای مختلفی صورت گرفت؛ چه در دولت قبلی و چه در دولت فعلی. ولی باز تمایل دارم در والیبال بمانم. در دورانی که دولت جدید سرکار آمد، چه زمانی که گودرزی وزیر بود و چه حالا با حضور دکتر سلطانی فر، دوستان زیادی برای رفتنم به وزارت خانه ابراز تمایل کردند اما به‌شخصه می‌خواهم در والیبال به اهدافی که دارم، برسم.»

جایی دیگر هم گفته بود که والیبال ایران در شرایط حساسی قرار دارد و نمی‌تواند این فدراسیون را تنها بگذارد.
اما نهم بهمن‌ماه طی حکمی از سوی مسعود سلطانی فر، جای «نصرالله سجادی» در اتاق معاونت وزارت خانه را گرفت. 

داورزنی از سرداران سابق سپاه پاسداران است. او در دهه ۶۰ و در اوج جنگ ایران و عراق، هم قائم‌مقام تربیت‌بدنی سپاه بود و هم مسوول آموزش‌های رزمی سربازان این نهاد نظامی. پس از جنگ هم به‌عنوان مسوول تربیت‌بدنی سپاه کشوری مشغول به‌کار شد و سپس در کردستان، سمنان، کرمانشاه و خراسان مسوولیت‌های ورزشی و رزمی سپاه و همین‌طور قائم‌مقامی لجستیک استانی را بر عهده داشت.            
او اما ناگهان سر از فدراسیون «سوارکاری و چوگان» درآورد که در آن زمان یکی بودند(البته دیرتر فدراسیون های سوارکاری و چوگان دوباره از هم جدا شدند). ابتدا دبیر کل این فدراسیون شد و بعد از سال ۱۳۸۰ ریاست آن را بر عهده گرفت. از سال‌های ابتدایی انقلاب، سوارکاری به‌عنوان رشته‌ای که موردتوجه پیامبر اسلام بوده، به‌عنوان مهم‌ترین ورزش طلبه های حوزه علمیه و فرماندهان سپاه مورد توجه قرار گرفت تا جایی که باشگاه سوارکاری «پهلوی» در «افسریه» تهران تبدیل به مقر فرماندهی لشگر «محمد رسول‌الله» شد. محمدرضا داورزنی پس از چهار سال مدیریت بر رشته‌ای که «محسن مخملباف» در مستند خود آن را ورزش محبوب «عناصر انقلاب» نامیده بود، به فدراسیون والیبال رفت.
در کارنامه سرپرست کنونی فدراسیون والیبال و معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش می‌توان مدیریت بر باشگاه «صنام» به‌عنوان باشگاه ورزشی وزارت دفاع در رشته‌های بسکتبال و والیبال را هم دید. محمدرضا داورزنی را البته مردم با یک جمله تاریخی به یاد دارند؛ او پس از قهرمانی تیم ملی نوجوانان ایران در رقابت‌های جام جهانی والیبال، روی خط زنده تلویزیونی این موفقیت را فقط به رهبر ایران تبریک گفت. داورزنی مدرک دکترا در رشته مدیریت با گرایش منابع انسانی هم دارد اما کم تر کسی او را در دانشگاه‌های ایران دیده است. 
داورزنی از حامیان درجه اول حسن روحانی در هر دو دوره انتخابات ریاست جمهوری سال‌های ۹۲ و ۹۶ بود. بیش ترین مشارکت ورزشکاران برای حمایت از حسن روحانی هم در هر دو سال به حضور والیبالیست‌ها در ستادهای انتخاباتی همین رییس‌جمهوری خلاصه شد. این نتیجه‌ای از تلاش‌های داورزنی است؛ مردی که در کنار مدیریت هم‌زمان فدراسیون والیبال و معاونت ورزش قهرمانی وزارت ورزش، سهمی هم از باشگاه پرسپولیس می‌خواهد.
سهم خواهی داورزنی تا حدودی به گرایش‌های قبلی ‌او مربوط است. بااین‌حال حاضر نشد در جایگاه معاون وزارت ورزش و جوانان، وقتی باشگاه پرسپولیس سال گذشته با خطر محرومیت، کسر امتیاز و حتی تعلیق روبه رو شد، به این باشگاه کمک کند. او حتی مقابل درخواست باشگاه پرسپولیس از هواداران برای کمک مالی هم موضع گرفت. 

رزومه داورزنی برای نشستن جای علی‌اکبر طاهری بد نیست. او از جنس همان مردانی است که طی سال‌های اخیر در باشگاه پرسپولیس حکومت کرده‌اند. 

علی‌اکبر طاهری زنجیره مدیران نظامی در باشگاه پرسپولیس را پاره کرد. او جانشین «محمد رویانیان» شد که از فرماندهان سپاه بود. پیش از رویانیان هم مردانی مانند «حبیب کاشانی» از فرماندهان بسیج غرب تهران، «اکبر غمخوار» فرمانده لجستیک سپاه و یا برادران «انصاری‌فرد» در باشگاه پرسپولیس مدیریت کرده بودند. پس باید آرام آرام روال غیبت مدیران نظامی در باشگاه پرسپولیس و حتی استقلال شکسته شود.
داورزنی به‌صورت روشن خواهان گرفتن پرسپولیس درید قدرت است. به این جمله‌اش در ۲۷ فروردین‌ماه امسال در برنامه تلویزیونی «ورزش و مردم» که پیش از دربی پخش شد، دقت کنید: «پرسپولیس برای بردن دربی شانس بیش تری دارد.»
اردیبهشت‌ماه هم در مراسم رونمایی از لباس تیم ملی خبر داد که وزارت ورزش به‌زودی از خانواده «هادی نوروزی» تجلیل خواهد کرد. همه تلاش او فقط حضور شخصی در اتاق مدیریت هم نیست. شاید اگر به دوراهی مدیریت باشگاه پرسپولیس یا قبول دوباره معاونت وزارت ورزش برسد، رأی به اولین گزینه بدهد. مهم‌ترین دغدغه‌اش فعلاً چیدمان مجدد وزارت ورزش از سوی حسن روحانی در دولت چهار سال آینده است. این‌که آیا مسعود سلطانی فر دوباره به‌عنوان وزیر معرفی خواهد شد یا نه و البته شخص سلطانی فر با دو شغله بودن او در وزارت ورزش و فدراسیون والیبال و همین‌طور بازنشسته بودنش در سپاه کنار می‌آید یا نه را باید به‌عنوان گزینه‌های بقای او در وزارت ورزش در نظر گرفت.