جشنواره تیرگان در قلب تورنتو

لبخند می‌زند و با لهجه کانادایی و به فارسی با همه میهمانان خوشامدگویی می‌کند. می‌گوید: «برای همه این‌ها تمرین کرده‌ام.» 
«ملودی» یکی از 300 نفری است که داوطلبانه در جشنواره «تیرگان» تورنتو کانادا کمک می‌کنند؛ جشنواره‌ای که شب گذشته در سالن «هاربرفرانت سنتر» این شهر با حضور ایرانیان افتتاح شد.

مابین مردان کت و شلوار پوش و زنانی که با پیراهن‌های مشکی میهمانان را راهنمایی می‌کنند، ملودی، «درسا» و «آرمان» جوان تر هستند. هر سه 16 سال دارند و برای آشنایی بیش تر با فرهنگ و پیشینه ایران، به عنوان داوطلب به جشنواره آمده اند.

درسا می‌گوید: «همیشه و همه‌جا شنیده بودم ایرانی‌ها بلد نیستند کار گروهی انجام دهند. داوطلب شدم تا خودم از نزدیک همه‌چیز را ببینم. الان فکر می‌کنم برخلاف تصور عمومی، ما ایرانی‌ها هم به خوبی از عهده کارهای تیمی برمی‎آییم.»

ملودی هم حرف‌های دوستش را تایید می‌کند: «اصلا هدف تیرگان همین است که جامعه، فرهنگ و هنر ایرانی را با کار گروهی ایرانیان به جامعه کانادا معرفی کند. فکر می‌کنم تا حد زیادی هم موفق بوده است.»

جشنواره تیرگان از سال 2006 بر ای شناساندن بیش تر فرهنگ، تمدن و هنر ایرانی به کانادایی‌ها راه‌اندازی شده و از آن سال تا کنون هر دو سال یک‌بار برگزار می‌شود. این جشنواره، بزرگ ترین رخ‎داد فرهنگی جامعه ایرانیان مقیم کانادا است. نام این فستیوال از داستان «آرش کمان‎گیر» گرفته شده است. 
آرمین می‌گوید: «برای پایان دادن به جنگ ایران و "توران"، قرار می‌شود کمان‏گیر ایرانی تیری رها کند و این تیر هرجا فرود می آيد، مرزهای ایران باشد. آرش، کمان‎گیر ایرانی تیری رها می‌کند که یک روز در راه بوده و بعد به زمین می‌رسد. به خاطر این داستان، اسم این جشنواره تیرگان است که از تیر آرش گرفته شده است.»

 آن‌ها تا قبل از این‌که داوطلب این جشنواره شوند، نه چیزی درباره داستان آرش می‌دانستند و نه چیزی از  تاریخچه جشنواره تیرگان: «از ماه آوريل هر سه شنبه ما جلسه داشتیم؛ هم با هم آشنا می‌شدیم و هم درباره فستیوال، برنامه‌ها، تاریخچه و میهمان‌ها حرف می‌زدیم.»

 ملودی در تورنتو به دنیا آمده و فارسی را کم و بیش از مادربزرگش یاد گرفته است: «چون برای زبان فارسی مدرسه نرفته‌ام، فارسی‌ام خیلی خوب نیست و مثل آرش و درسا خیلی خوب همه چیزهایی را که سر جلسه می‌گفتند، متوجه نمی‌شدم. اما دلم می‌خواهد هرچه بیش تر از فرهنگ و تاریخچه ایران بدانم.»

فستیوال تیرگان هر سال برنامه‌های متنوعی برای میهمانانش درنظر می‌گیرد؛ از کنسرت موسیقی و انواع رقص‌های ایرانی تا نمایش فیلم و تآتر. درسا می‌گوید: «یکی از مزایای کمک داوطلبانه در این جشنواره این است که کمی هم با هنرمندان معروف ایرانی آشنا شدیم. ما خیلی از کسانی که در تیرگان امسال فعالیت دارند را نمی‌شناختیم اما حالا یک شناخت کلی از همه آن‌ها داریم. ضمن این‌که بهتر می‌توانیم ایران و فرهنگ ایرانی را به دوستان کانادایی‌ خود معرفی کنیم.»

آن‌ها حالا «بهرام بیضایی» را با نمایش‎نامه «آرش» می‌شناسند، «شاهرخ مشکین قلم» را با رقص‌هایش، درباره خانواده «محمدرضا شجریان» چیزهایی خوانده‌اند و مشتاق رفتن به کنسرت «مژگان شجریان» هستند و برای دیدن آهنگ‌های بندری «سعید شنبه زاده» لحظه شماری‌ می‌کنند.

فرش قرمز بزرگی در محوطه بیرونی هاربرفرونت ‌سنتر و کنار دریاچه «اونتاریو» پهن شده است تا فستیوال تیرگان 2017 کنار زنان و مردان ایرانی و کانادایی افتتاح شود. 
«مایک» کانادایی است و این دومین بار است که در فستیوال تیرگان شرکت می‌کند: «دوسال پیش دوست ایرانی‌ام من را به این فستیوال آورد. به نظرم ایرانی‌ها از بهترین مردمان روی زمین هستند. فرهنگ دوست هستند اما راستش تصویری که رسانه‌ها از آن‌ها نشان می‌دهند، منطبق با واقعیت نیست.»
امسال دوستش برای سفر به ایران رفته است و در فستیوال تیرگان شرکت نمی‌کند اما این باعث نشده که مایک جشنواره امسال را از دست بدهد: «رقص و موزیک و غذاهای ایرانی از بهترین های دنیا هستند و من ناراحتم که زودتر هنر و فرهنگ ایرانی را نشناخته‌ام.»

 ایرانی‌های زیادی دوستان کانادایی یا دیگر دوستان غیر ایرانی خود را به این فستیوال آورده‌اند. ملودی می‌گوید: «کار درست همین است. ما باید خودمان را به دیگران بشناسانیم و تفکرات نادرست را از بین ببریم.»

آمارها نشان می‌دهند که در سال 2015  حدود 100 هزار نفر از این فستیوال سه روزه دیدن کرده‌اند. حالا برای افتتاح این جشنواره، صدها ایرانی و غیر ایرانی دورهم جمع شده‌اند.

سخن‎رانی «مهرداد آریان نژاد»، مدیر جشنواره تیرگان، اولین بخش این مراسم است. او از اهمیت تیرگان و تاثیر این فستیوال بر جامعه کانادا صحبت می‌کند. «جان توری»، شهردار تورنتو هم از فرهنگ و تمدن ایران می‎گوید و از ایرانی کانادایی‌های مقیم تورنتو تقدیر می‌کند. 
مراسم افتتاحیه با سخن‎رانی دو نماینده مجلس کانادا به پایان می‌رسد. هر دو آن‌ها از دست‎آوردهای تیرگان و تاثیر آن روی جامعه کانادا می‌گویند.

بعد از مراسم افتتاحیه، کنسرت رقص و موزیک صوفی در میان نورپردازی‌هایی صحنه‌ای که در وسط محوطه باز برپا شده است، برگزار می‌شود. رقصنده‌ها با لباس‌های سفید بلند و کلوش و حرکت آهسته و پیوسته سماع، میهمانان را محو تماشا می کنند. درسا و ملودی از روی صحنه چشم برنمی دارند و با تعجب به حرکت‌های چرخشی چشم دوخته‌اند و گاه هم به هم لبخند می‌زنند...