مانع تراشی قضایی برای آزادی مریم نقاش زرگران، نوکیش مسیحی

درحالی که دوران محکومیت «مریم نقاش زرگران»، نوکیش مسیحی زندانی از روز پانزدهم خردادماه سال جاری به پایان رسیده است اما مسوولان زندان «اوین» از آزاد کردن او خودداری می کنند.

به خانواده زرگران گفته شده چون این زندانی بعد از پایان مرخصی، به موقع خودش را به زندان معرفی نکرده و غیبت غیرموجه داشته است، روزهای غیبت را هم محاسبه می کنند و بعد از اتمام روزهای غیبت، او آزاد خواهد شد.

به گفته یکی از نزدیکان مریم نقاش زرگران، با احتساب روزهای غیبت، او می بایست روز ششم مردادماه و یا نهایتا روز دهم مردادماه آزاد شود.

او گفته است آن ها با محاسبه 55 روز غیبت، مقرر کرده بودند روز دهم مردادماه آزاد شود اما یکی از پرسنل دادستانی گفته بود به جای دهم، روز ششم مرداد ماه تحت عنوان «مرخصی متصل به آزادی»، ایشان را آزاد خواهیم کرد. برای همین هم روز ششم مردادماه خانواده مریم جلوی در زندان حاضر شدند تا از او استقبال کنند که چنین نشد.

مریم (نسیم) نقاش زرگران متولد 1357 و معلم موسیقی کودکان است. او اسفندماه سال 1389 برای اولین بار احضار و بازجویی شد و سرانجام آبان ماه سال 1391 و در جریان رسیدگی به پرونده «سعید عابدینی»، به عنوان متهم دوم پرونده وی را بازداشت کردند.

سال گذشته و در پی وخامت حال خانم زرگران بعد از اعتصاب غذا، یکی از نزدیکان او به «کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران» گفته بود که این زندانی قبل از بازداشت، بیماری قلبی داشته و دارو مصرف می کرده است و پزشکان او را از موقعیت های استرس زا منع کرده بودند. اما بعد از زندانی شدن، نه تنها این فشارهای روحی و استرس ها بیش تر شده اند بلکه گوش میانی این زندانی نیز مشکل پیدا کرده است و پزشکان به خانواده اش گفته اند باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد.

یکی از نزدیکان مریم نقاش زرگران به «ایران‎وایر» می گوید او بسیار صلح طلب است و تنها به علت پیوستن به دین مسیحیت و با اتهام ترویج این دین در کلیسای موسوم به «کلیسای خانگی»، توسط شعبه 28دادگاه انقلاب به ریاست قاضی «مقیسه»، به چهار سال حبس تعزیری محکوم شده است؛ این حکم حتی در پی اعتراض این زندانی، از سوی دادگاه تجدید نظر تایید شد.

به گفته خانواده زرگران، او از تیرماه سال 1392 در زندان بوده و حین جریان رسیدگی به پرونده، اجازه داشتن وکیل تعیینی نداشته است. او هم اکنون نیز در بند زنان زندان اوین به سر می برد.

به گفته یک منبع آگاه به وضعیت این زندانی، او درخواست داده بود بر اساس مستندات قانونی و بعد از گذراندن یک سوم دوران حبس، آزاد شود که به این درخواست هم پاسخی ندادند.

این نوکیش مسیحی در جریان پرونده کشیش سعید عابدینی، به این دلیل بازداشت شد که برای پیدا کردن یک زمین برای تاسیس پرورشگاه در شمال کشور، با سعید عابدینی همکاری می کرده است. خانواده زرگران می گویند همان روزهای نخست بازداشت به آن ها گفتند فرزندشان به همراه تعدادی از خانم های نوکیش مذهبی دیگر در شهر بابلسر برای تبلیغ دین مسیحیت فعالیت می کرده است.

«زهرا پورنوحی لنگرودی»، مادر این زندانی پیش از این در مورد شیوه صدور حکم دخترش به کمپین بین المللی حقوق بشر گفته بود:«قاضی مقیسه در زمان دادگاه به شوخی از همکارش پرسیده بود چی‏کار کنم حاجی؟ به نظرت چند سال براش بنویسم؟ پنج سال خوبه؟ همکارش در پاسخ به او گفته بود بی‏چاره گناه داره، جوونه! بعد قاضی مقیسه پاسخ داده پس براش چهار سال می نویسم.»

از جمله مصادیق دو اتهام عمده «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» که متوجه این زندانی دگراندیش شده، همکاری او با سعید عابدینی، کشیش مسیحی ایرانی – امریکایی است که بعد از توافق هسته ای بین ایران و امریکا، با دولت این کشور مورد مبادله قرار گرفت و آزاد شد.

برخورد قهری دستگاه های امنیتی با افرادی که از دین اسلام به دین مسیحیت متمایل شده اند، اتفاق متداولی است. روند بازداشت نوکیشان مسیحی از دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد تشدید شد. در این دوران، دستگاه های امنیتی، نوکیشان مسیحی را از عوامل نفوذ اسراییل و صهیونیزم دانسته و معمولا با فعالان کلیساهای خانگی برخورد حذفی می کند. این روند تاکنون نیز ادامه دارد.

زمستان سال گذشته 25 نوکیش مسیحی در کرمان و 11 نوکیش مسیحی در اصفهان به جرم فعالیت در کلیساهای خانگی دستگیر و راهی زندان شدند. هفته گذشته نیز یک نوکیش مسیحی دیگر به نام «سروش سرایی» توسط نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات در شیراز بازداشت شد.