جادوی ادرار کودک نابالغ کنار تیر دروازه

پدرام قائمی- شهروند خبرنگار

داستان سِحر و جادو مختص فوتبال ایران نیست اما در ایران روی آن سرپوش گذاشته می شود. این بار تصاویری از یک مربی در حال ریختن مایعی شبیه به ادرار در اطراف تیر دروازه تیم خود در رسانه ها منتشر شد. عکس ها مربوط به بازی «گل گهر» سیرجان و تیم «خونه به خونه» مازندران است.

آخرین خبری که در مورد وجود جادوگر در فوتبال ایران شنیده شد، در زمستان سال 95 بود. سال گذشته «نعیم سعداوی»، سرمربی وقت «فولاد» خوزستان پس از دیدار مقابل «پیکان» گفت: «من فقط متأسفم که حرف دوستانم که در مورد مسایل ماورایی به من اخطار داده بودند را جدی نگرفتم.»

بعضی معتقد بودند اشاره او به شایعاتی بود که پیرامون یک مربی فوتبال در تیم پیکان و علاقه اش به استفاده از سحر و جادو در فوتبال شایع شده بود.
آذرماه سال 95 هم «خداداد عزیزی» در مورد وجود جادوگر در فوتبال ایران برای دومین بار توضیح داده و گفته بود: «من مدیری را می‌شناسم که مدعی بود با عالم غیب در ارتباط است. از ما می‌پرسید کدام بازیکن حریف خطرناک است؟ اسم بازیکن حریف را در کیسه می‌گفت و فوت می‌کرد. با همین روش، چهار بازی را بردند ولی بعد از چهار بازی، به تیمی خوردند که آن ها هم جادوگر داشتند! آقای مدیر معتقد بود که ادرار بازیکنان سحر را باطل می‌کند. ادرار بازیکنان را در گوشه‌های زمین ریخت و ما دیدیم که جادوگر ادرار بر جادوگر فوتبال غلبه کرد.»

بحث در مورد دعانویسی، ریختن ادرار کودک یا نوجوان نابالغ دور زمین و نزدیک تیرهای دروازه، استفاده از جادو و جادوگر روی سکوها، نوشتن دعا و پرت کردن آن زیر نیمکت تیم حریف هر از گاهی شنیده می شود، بعد روی آن مهر خاموشی می خورد و تمام. سال 84 «مجتبی جباری» به وجود جادوگر در فوتبال مشهد اعتراض کرد. او که تازه از «ابومسلم» مشهد جدا شده بود و با پیراهن «استقلال» به زمین می رفت، به روزنامه «90» گفت: «باید فاتحه فوتبالی که مربی تیم تمام در طول بازی چشمش به جادوگر روی سکوها است را خواند.»

یک سال بعد «مهدی آقامحمدی»، بازیکن وقت تیم «سایپا» تهران به روزنامه «جهان فوتبال» گفته بود: «تا روز قبل از بازی در ترکیب بودم. مربی تیم صبح روز بازی مرا کنار کشید و به من گفت تو خوب تمرین کردی اما به من گفته اند در وجودت نیروهای شیطانی رسوخ کرده اند. این انرژی های منفی را از خودت دور کن.»

بازیکنان سایپا مدعی بودند که یکی از مربیان وقت این تیم به آن ها کاغذهایی می داده و می خواسته است آن را در آب حل کنند و بخورند!

واکنش فدراسیون فوتبال اما در قبال تمامی این شایعات، یک سکوت ممتد بوده و هست. نهایت تلاش و واکنش فدراسیون به 29 فروردین ماه امسال برمی گردد؛ در این روز «کمیته اخلاق» فدراسیون فوتبال کشور مدعی شد در نتیجه تحقیقات پیرامون مساله سحر و جادو،‌ چند جریان فعال و خاص شناسایی‌شده‌اند و در آینده‌ای نزدیک درباره چگونگی برخورد با آن ها با کمک مراجع قضایی تصمیم‌گیری خواهند کرد.

دوازدهم اسفندماه سال 95 پس از شکست «ذوب‌آهن» مقابل «الاهلی» عربستان در هفته اول «لیگ قهرمانان باشگاه‌های آسیا»، روزنامه «المدینه» چاپ عربستان نوشت: «باشگاه الاهلی قصد دارد به کنفدراسیون فوتبال آسیا از اقدام باشگاه ذوب‌آهن به خاطر قراردادن کاغذی حاوی طلسم و کلمات جادویی زیر نیمکت الاهلی شکایت کند.»

مدیران باشگاه عربستانی مدعی بودند که ذوب‌آهن از نیروی سحر و جادو برای متوقف کردن آن ها استفاده کرده است. دو ماه بعد «علا الکویکبی»، بازیکن سابق تیم فوتبال «الوحده» عربستان در حساب توییتر خود نوشت: «به‌جای سحر و جادو، روی عملکرد خودتان متکی باشید.»

او همین‌طور کنایه‌ای هم به یک باشگاه دیگر که متهم به استفاده از جادوگر شده، زده بود: «الوحده سقوط کرد؛ درست مثل سقوط خودتان.»
مهاجم عربستانی یک هفته بعد مدعی وجود جادوگران در تمامی باشگاه های عربستان شد.

شیوع اعتقاد به جادو در فوتبال البته تازگی ندارد؛ متداول ترین روش هم ریختن ادرار کودک یا نوجوان پسر در چهار گوشه زمین یا اطراف تیرهای دروازه است؛ اتفاقی که این هفته نیز در لیگ دسته یک افتاد و حتی صدای «جواد نکونام»، سرمربی تیم خونه به خونه را هم بلند کرد.
نکونام بلافاصله پس از بازی به شبکه «ورزش» صدا و سیما گفت: «همیشه در رقابت های لیگ دسته اول صحبت از یک سری مسایل غیرفوتبالی می شود که پرداختن به آن ها اصلا جالب نبوده و در شأن خانواده فوتبال نیست. با این حال، امروز یک سری اتفاقات رخ داد که مدارک مستند آن را در اختیار داریم و حاضریم آن ها را در اختیار مراجع تصمیم گیری فوتبال کشور قرار دهیم.»

سایت «ورزش سه» اسنادی که سرمربی تیم خونه به خونه از آن حرف زده را منتشر کرده است؛ تصاویری که کمک مربی تیم «گل گهر» را نشان می دهند که لیوانی محتوی مایع زرد رنگی را از توپ جمع کن نوجوان می گیرد و آن را کنار تیر دروازه می ریزد. بعد در بخشی از متن خود نوشته است: «جالب این که با وجود نیت این فرد برای بسته نگه داشتن دروازه، در بازی روز گذشته توپ از خط دروازه تیمش عبور کرد اما داور پس از پذیرفتن گل، در مشورت با کمک داور دوباره آن را رد کرد.»

در قوانین فدراسیون جهانی فوتبال، هیچ جزایی برای استفاده از جادو و سحر و حضور جادوگران وضع نشده است. ماجرای توسل به ساحران هم فقط مختص مرزهای خاورمیانه نیست؛ برزیلی‌ها در جام جهانی ۹۸ به‌صورت رسمی اعلام کردند که ۱۸ جادوگر را همراه خود به فرانسه آورده‌اند. «ماریو زاگالو»، سرمربی تیم این کشور گاهی برای انتخاب ترکیب خود با آن ها مشورت می کرد.

تیرماه سال ۸۹ خبرگزاری فرانسه گزارش داد «ژوزه مورینیو»، سرمربی وقت تیم «رئال مادرید» که سه هفته برای تعطیلات همراه خانواده‌اش به کنیا رفته بود، با چهار جادوگر مشهور این کشور ملاقات‌هایی داشته است.

«امزی مکتوب» معروف به دکتر «مامباسا»، مشهورترین جادوگر کنیا در این مورد به خبرگزاری فرانسه توضیحاتی داده بود. او خودش را ساحر بسیاری از شخصیت‌های بزرگ سیاسی و ورزشی در جهان معرفی ‌کرده و گفته بود: «از طریق یک واسطه و در یک مکان پنهانی با مورینیو ملاقات کردیم چون او نمی‌خواست که رسانه‌ها چیزی در این باره بدانند. او به همراه همسرش با یک ون توریستی به آن جا آمد. مورینیو از ما خواست که برای رسیدن به موفقیت در رئال مادرید کمکش کنیم.»

آرژانتینی ها هم برای صعود به جام جهانی 2018 روسیه دست به دامن «بروخو مانوئل»، مشهورترین جادوگر کشورشان شدند. خود «کلاودیا تاپیا»، رییس فدراسیون آرژانتین از مانوئل دعوت کرده بود تا تیم ملی کشورش را برای بازی مقابل اکوادور همراهی کند. تصاویری هم از حضور این ساحر مشهور و البته محبوب آرژانتینی یک روز قبل از بازی کنار زمین تمرین ورزشگاه «آتاهائولپا» اکوادور منتشر شد. هنوز در فوتبال آرژانتین بسیاری معتقدند که بروخو مانوئل باعث قهرمانی باشگاه «استودیانتس» در سال 2009 در «کوپا لیبرتادورس»، معتبرترین رقابت باشگاهی فوتبال در امریکای جنوبی شد.

****

«اورهان پاموک»، رمان نویس ترکیه ای که سال 2006 جایزه نوبل ادبیات را گرفت، در کتاب «استانبول؛ شهر و خاطره ها» شروع به توصیف ورزشگاه «بشیکتاش» می کند. بعد ناگهان می رود سراغ رخ‏دادهای کنار ورزشگاه؛ مثل کشتار تماشاچی ها یا زد و خوردها در بیرون ورزشگاه. او نقل می کند که این ورزشگاه نگین شهر است و رویدادهای شهر مانند انگشتری به دور نگین می نشینند. در توصیفاتش کوشیده است القا کند فوتبال چیکیده یک جامعه است. خودش را همیشه بی پروا، هوادار «فنرباغچه» معرفی کرده و تلاشش برای نشان دادن حقیقت پیوند عمیق باورهای جامعه با ماهیت فوتبال هر کشور ستودنی است.

فوتبال ایران هنوز برای موفقیت به دنبال جادو و جادوگران می گردد. به یاد بیاوریم توصیف «اورهان پاموک» را که می گفت فوتبال، نگین یک انگشتر است که بر چشم می نشیند. مثل اعتقاد به تاثیر ادرار یک کودک روی بسته ماندن دروازه تیم که از دل جامعه بیرون می زند.