«ایران‌وایر»، اولین جلد از کتاب «زنان تاثیرگذار ایران» را منتشر کرد. این کتاب، روایت صد زنی است که بر پیرامون خود، جامعه، علم، هنر، سیاست، فرهنگ، ورزش، اقتصاد و تکنولوژی تاثیر گذاشته‌اند، از موانع نظام نابرابر جنسیتی نهراسیده‌اند و مسیری را برای رشد و دستیابی زنان ایران به حق برابر انسانی خویش هموار کرده‌اند. انتخاب‌کنندگان این فهرست، مخاطبانی هستند که باور دارند از این زنان تاثیر گرفته‌اند.
ما در جلدهای بعدی، به خدمات دیگر زنان ایرانی که در این مبارزه سهم داشته‌اند هم می‌پردازیم. شما هم می‌توانید در این انتخاب سهیم شوید، نظرات خود را برای ما بفرستید و اگر اطلاعات بیشتر و دقیق‌تری دارید، با ما در میان بگذارید. این نسخه دیجیتال است و تاثیر نظرات و پیشنهادات خود را می‌توانید در نسخه چاپی که در ماه آبان منتشر خواهد شد، ببینید.
به‌علاوه، جلد دوم کتاب با نام‌هایی بیشتر در دست تهیه است. اگر نام زنی که به‌نظر شما تاثیرگذار بوده است را در این فهرست نمی‌بینید، نام و دلیل آنکه او را تاثیرگذار می‌دانید را برای ما به ایمیل [email protected] بفرستید.
فراموش نکنید که مجموعه کتاب‌های «زنان تاثیرگذار ایران»، برپایه انتخاب‌های شما گردآوری می‌شوند و منتخبان‌تان می‌توانند در هر عرصه‌ای، از فرهنگ، علم، آموزش، پژوهش و کنشگری گرفته تا هنر، ورزش، فعالیت‌های خیریه، سیاست، تکنولوژی، کارآفرینی، نوآوری، اقتصاد و ادبیات، گام‌های موثری برداشته باشند.
«کتاب زنان تاثیرگذار ایران را می‌توانید از این لینک دانلود کنید»
***
در روزهایی که صدای آژیر قرمز و سفید صدای آشنایی برای کودکان ایرانی بود، زنی قصه‌های شاد و کودکانه را در قالب یک برنامه‌ی تلویزیونی با یک‌سری عروسک دوست‌داشتنی به خانه‌های ایرانی آورد.
«مرضیه برومند» نقشی بزرگ در خاطره‌سازی بچه‌های دهه‌ی ۱۳۶۰ بازی کرد. اگر برنامه‌هایی مثل «مدرسه‌ی موش‌ها» یا «خونه‌ی مادربزرگه» را کنار بگذاریم، خاطره‌ی کسانی که کودکی خود را در دوره‌ی هشت‌ساله‌ی جنگ ایران و عراق گذرانده‌اند چیزی جز صدای ملتهب مجریانی نیست که از عملیات، تعداد مجروح‌ها، اسیران و شهدا خبر می‌دادند.
روزهای جنگ روزهای نشستن کودکان پای تلویزیون بود؛ چون امنیتی برای رفتن به پارک یا جاهای دیگر وجود نداشت و حتی اخبار مدام اعلام می‌کرد که از ایستادن کنار پنجره‌ها خودداری کنید. صدای آژیر قرمز که می‌آمد، همه‌ی چراغ‌ها خاموش و تک‌تک اعضای خانواده راهی زیرزمین‌ها می‌شدند که اسمش را گذاشته بودند «پناهگاه». تلویزیون ایران آن سال‌ها دو شبکه بیشتر نداشت و اخبار بخش عمده‌ی برنامه‌های آن‌ها بود.
اما مرضیه برومند در سال 1360 برنامه‌ای عروسکی در قالب یک جُنگ 10قسمتی برای کودکان ساخت. اسمش «مدرسه‌ی موش‌ها» بود و عروسک‌هایش همه موش بودند. خیلی زود اسم موش‌ها در دهان کودکان افتاد و موسیقی شاد برنامه حال و هوای آن‌ها را عوض کرد. استقبال مردمی از این جُنگ باعث شد که او سری دوم «مدرسـه‌ی مـوش‌ها» را بسازد. این برنامه‌ی کودکانه تا سال ۱۳۶۳ از تلویزیون دولتی ایــران پخش می‌شد. ســال ۱۳۶۴ هم او فیلم سینمایـــی «شـهر مــوش‌ها» را با همان عروسک‌ها ساخت.
مرضیه برومند احساس نوستالژی جوانان را نسبت به «مدرسه‌ی موش‌ها» دید، سراغ ساخت فیلم سینمایی «شهر موشها‌ی ۲» رفت. در این فیلم که سال ۱۳۹۳ به اکران درآمد موش‌ها ۳۰ سال بزرگ‌تر شده بودند، مثل کودکان دهه‌ی ۶۰ که در دهه ۹۰ در آغاز دهه‌ی سی زندگی خود قرار داشتند.
مرضیه برومند سال ۱۳۹۳ بعد از گذشت سه دهه از ساخت مدرسه‌ی موش‌ها درباره‌ی سانسورهایی که در تلویزیون آن زمان بر این ساخته اعمال کرده بود صحبت کرد. او به روزنامه‌ی «اعتماد» گفت: «سروکله‌زدن با مسئولان تلویزیون بسیار طاقت‌فرسا بود. آن‌ها مدام متن‌ها را می‌خواندند و سعی می‌کردند به زور نکات غیراخلاقی و غیرآموزشی از درون متن‌ها کشف کنند.»
موش‌ها تنها کاراکتر تأثیرگذار مرضیه برومند نبودند. او سال ۱۳۶۶ برنامه‌ی عروسکی دیگری برای کودکان ترتیب داد که «خونه‌ی مادربزرگه» نام داشت، یک مادربزرگ و حیوانات خانگی‌اش که هر بار قصه‌های تازه داشتند. این بار هم شعری شاد و کودکانه نوید آغاز این برنامه را به کودکان می‌داد.
او بعد از کارهای کودکانه، سراغ ساخت سریال‌های خانوادگی رفت که در همه‌ی آن‌ها رگه‌هایی از طنز وجود داشت. سریال‌های برومند همیشه در زمره‌ی پرطرفدارترین‌های تلویزیون ایران بوده‌اند.
مرضیه برومند از آغاز جوانی خود را به عنوان هنرمندی جدی در عرصه رشد فرهنگی مطرح کرد. یکی از اقدامات او بنیان‌نهادن گروه تئاتر کودک در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بود که چندی پس از انقلاب زیر فشاری گسترده که بر اعضای کانون وارد می‌شد و علی‌رغم مقاومت اعضای آن از کار باز ماند. مرضیه برومند از بنیان‌گذاران این نخستین گروه تئاتر کودک بود که مجبور به ترک کانون شد و پس از وقفه‌ای فعالیت هنری خود را در تلویزیون دنبال کرد.
مرضیه برومند ۱۷ خرداد ۱۳۳۰ به دنیا آمد. او چهار خواهر و دو برادر دارد. طاهره، خواهر کوچک‌تر او، از قهرمانان پیشکسوت بدمینتون و مربی این رشته است. خواهر دیگر او، راضیه، بازیگر است و احترام برومند، دیگر خواهر نام‌دار مرضیه، مجری تلویزیون بود. او ۱۱ سال پیش از انقلاب اسلامی اجرای برنامه‌های کودکان را به عهده داشت و پس از انقلاب چند نوار قصه برای بچه‌ها منتشر کرد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر