ماجرای نامه‌های اصلاح طلبان به خاتمی

۲۲خرداد۹۷،خبرگزاری ایسنا متن نامه ای را منتشر کرد که گفته می شد از سوی ۱۰۰نفر از فعالان اصلاح طلب خطاب به محمد خاتمی نوشته شده است. نامه رویکرد انتقادی داشت و هدف اصلی‌اش، ایجاد تغییر در «شورای عالی اصلاح طلبان» بود.

سابقه تشکیل شورای عالی اصلاح طلبان به پیش از انتخابات مجلس سال ۹۴ باز می گردد و نهاد بالادستی احزاب مهم اصلاح طلب برای سیاستگذاری و تصمیم های سیاسی و انتخاباتی محسوب می شود. ریاست این شورا بر عهده محمدرضا عارف، نماینده تهران در مجلس است که فعالان اصلاح طلب به عملکرد او انتقاد دارند. منتقدان عارف در نامه خود به خاتمی تاکید کرده بودند «برنامه ریزی برخی افراد برای آینده سیاسی خود و انتخابات آتی از طریق تبدیل این نهاد به یک ستاد انتخاباتی، حس ناخوشایند سواستفاده از موقعیت سیاسی را در میان بسیاری از هواداران جریان اصلاحات دامن می زند.» این گروه پیشنهاد کرده بودند برخی چهره های جدید عضو شورا شوند، مدیریت شورا تغییر کند و ماموریت این شورا به عنوان یک نهاد موقت، تشکیل «نهاد ملی اصلاحات» باشد. نویسندگان مشخص نکرده بودند منظورشان از نهاد ملی اصلاحات چیست ولی احتمالا منظورشان تشکیل «پارلمان اصلاحات» بوده است. فرد پیشنهادی برای جایگزینی عارف هم عبدالله نوری بود.

سه هفته پس از انتشار این نامه، رسانه ها گزارش دادند که تهیه کنندگان نامه به دیدار محمد خاتمی رفته اند. مشخص نیست چند نفر از امضاکنندگان در این دیدار دو ساعته حاضر بوده اند ولی انتشار جزییات این دیدار به خصوص سخنان محمد خاتمی، به محل چالش بین اصلاح طلبان تبدیل شده است.

نقطه اوج این چالش، سلسله توییت های ساسان آقایی، روزنامه نگار ساکن تهران بود که نوشت هسته اصلی تهیه این نامه «برخی اعضای شورای مرکزی [حزب] اتحاد ملت» بوده و اهداف پشت پرده ای را دنبال می کرده اند. به روایت آقایی، سه هفته پس از انتشار نامه به خاتمی، ۲۰ نفر از امضاکنندگان تصمیم می گیرند که در نامه ای مجدد از عدم پاسخگویی محمد خاتمی انتقاد کنند ولی پس از نوشتن نامه، متوجه می شوند که خاتمی پاسخ نامه را داده است. آنها بیشتر جستجو می کنند و متوجه می شوند «۷نفر از باند خودی ها» به دیدار خاتمی رفته و به دیگران اطلاع نداده اند. با بالا گرفتن اعتراض ها به چنین اقداماتی، گروه ۷نفره با معترضان جلسه ای برگزار می کند و در این جلسه به نقل از خاتمی گفته می شود: «عارف دست زدنی نیست و تغییر نخواهد کرد، او [خاتمی] اهل تعامل با نظام است و از این مسیر کوتاه نمی‌‌آید، تغییر شورای عالی اصلاح طلبان نیز ممکن نیست ... به میرحسین موسوی گفته راهش تعامل با نظام است، نه راهی که موسوی می رود» و «از اساس حوصله بیشتر درگیرشدن بحث های اصلاحات را ندارد و شورای عالی را تشکیل داده تا از بار مسئولیت او کاسته شود» و به عارف توصیه می کند یک نفر از ۱۰۰امضاکننده، در شورای عالی اصلاح طلبان عضو شود. به نوشته آقایی، این گروه هفت نفره از چنین دستاوردی راضی بوده و گفته اند «این سقف خواسته نامه بوده و موفقیت بزرگی برای جریان اصلاحات است که یک تن آنها به شورای عالی برود.» ساسان آقایی تاکید کرده بود که رفتن این یک نفر به شورای عالی در حالی در دستورکار قرار گرفته که نویسندگان نامه قبلا تاکید کرده بودند خواستار سهم شخصی نیستند.

علاوه بر بحث های داخلی، جمله خاتمی خطاب به میرحسین موسوی نیز جنجال ساز شد. مهدی محمودیان، فعال اصلاح طلب که نامه به خاتمی را امضا کرده بود و در جلسه گروه ۷نفره با معترضان هم حضور داشته، نقل قول از خاتمی درباره موسوی را تکذیب کرده ولی مسعود کاظمی، روزنامه نگاری که در این جلسه حضور داشته، نوشته است: «خاتمی گفت نباید راه تعامل با نظام بسته شود. من این را سال۸۸ به آقای مهندس موسوی هم گفتم.‌» البته تمام این جملات نقل قول هایی است که اعضای گروه ۷نفره که به دیدار محمد خاتمی رفته اند، نقل کرده و رهبر اصلاح طلبان یا دفتر او هنوز واکنشی به این ماجرا و نقل قول ها نشان نداده اند.

مجموعه این تلاش ها برای تغییر شورای عالی اصلاح طلبان، نامه به خاتمی و طرح انتقادات و گفتگوهای رسانه ای و نشست های سیاسی، تحت عنوان «اصلاح اصلاحات» صورت می گیرد. با این حال به نظر می رسد گام اول اصلاح اصلاحات به انشقاق و افشاگری بین اصلاح طلبان منجر شده است. اتفاقی که نه عجیب است و نه تازگی دارد.