آغاز مصائب بی‌پولی و مبارزه با اسراییل؛ اعزام تیم‌های کشتی لغو می‌شود

منصور رضوی؛ شهروند خبرنگار

فدراسیون کشتی ایران اعلام کرد حضور تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان در جام «مدوید» در کشور بلاروس با توجه به نبود امکان تأمین هزینه های ارزی، منتفی شد.

در بیانیه‌ای که روابط عمومی فدراسیون کشتی ایران در اختیار رسانه‌ها قرار داده، آمده است: «با توجه به این که برای اعزام هریک از تیم های منتخب و یا ملی کشتی ایران به مسابقات بین المللی در بودجه مصوب فدراسیون اعتبار مشخصی پیش بینی شده بود، به دلیل افزایش چند برابری نرخ ارز، عدم‌ تخصیص ارز مبادله ای از سوی‌ بانک مرکزی به فدراسیون ها و همین‌طور‌ هزینه های چند برابری خرید بلیت، فدراسیون‌ کشتی ‌برخلاف برنامه ها و مصلحت های فنی، مجبور به اتخاذ سیاست انقباضی جدیدی شده است.»

این یعنی زیر دو خم فدراسیون کشتی ایران را دو عامل درونی و بیرونی گرفته‌اند و بعید نیست که شانه‌های ورزش اول ایران همین روزها به خاک نزدیک شوند.

درد اول کشتی ایران حالا معضل دلار است. یکی از اعضای هیات رییسه فدراسیون کشتی به «ایران‌وایر» می‌گوید: «آن‌چه به ما قول داده بودند، دلار پنج هزار تومانی بود اما حالا باید با ارز ۱۵ هزار تومانی تیم‌ها را اعزام کنیم. این تقریبا غیرممکن است.»

«رسول خادم» سال گذشته همین اتفاقات را پیش‌بینی کرده بود. رییس فدراسیون کشتی ایران نهم اسفندماه سال 1396 به دو دلیل استعفا داد؛ ناتوانی در تغییر قانون نانوشته «منع مبارزه ورزشکاران ایران و اسراییل» و کارشکنی‌ها و بدعهدی‌های وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در قبال فدراسیون کشتی.

سال گذشته، پس از آن که «علیرضا کریمی»، کشتی گیر ایران حاضر به رقابت با حریف اسراییلی خود نشد، فشار اتحادیه جهانی کشتی و کمیته بین المللی المپیک روی فدراسیون کشتی ایران بالا رفت. اتحادیه جهانی کشتی مبارزه نکردن کشتی گیران ایران مقابل حریفان اسراییلی را نماد بارز دخالت سیاست در ورزش دانست؛ مساله ای که بند چهارم اساس‎نامه کمیته بین المللی المپیک آن را به شدت ممنوع می کند.

پس از استعفای خادم، موجی برای بازگرداندن او آغاز شد. روز ۲۱ اسفندماه سال گذشته وزارت ورزش تلاش کرد مجمع فوق‌العاده فدراسیون کشتی را برای رسیدگی به استعفای رسول خادم برگزار کند اما رییس فدراسیون کشتی در آغاز این نشست، پس از انتقاد از وزارت ورزش و جوانان، مجمع را ترک کرد.

خادم با این ادعا که وزارت ورزش ورودی‌ که متناسب با شأن ورزش اول ایران باشد، نداشته است و همین‌طور پافشاری روی عداوت مجموعه این وزارت خانه با فدراسیون کشتی به دلیل حضور او، از مجمع فدراسیون خواست با کنار رفتنش موافقت کند. خادم گفت: «حضور من برای کشتی هزینه دارد. مرا نمی‌خواهند و به کشتی آسیب می‌زنند.»

رییس فدراسیون کشتی ایران البته ۲۲ فروردین ماه با گرفتن قول‌های اولیه برای رفع موانع پیش روی فدراسیون، دوباره به اتاق ریاست بازگشت. او در بیاینه‌ای، بازگشت خود را «موقت» عنوان کرد و نوشت: «دغدغه ها و نگرانی ها به قوت خود باقی است.هیچ چیز تغییری نکرده است.»

رسول در بیانیه اش تاکید کرد: «در صورت عدم مبارزه با نمایندگان رژیم صهیونیستی، قهرمانان ملی ایران با محرومیت مواجه می شوند.»

خادم البته کنایه‌ای هم به وزارت ورزش و جوانان زد: «وزارت ورزش فعلا مرا تحمل کنند.»

حالا او باید یک به یک اردوها و تورنمنت‌های جهانی را لغو کند زیرا هزینه های بلیت، اقامت و خورد و خوراک سه برابر شده اند ولی تغییری در بودجه و درآمدهای فدراسیون کشتی ایران به وجود نیامده است.

«محمدرضا داورزنی»، معاون توسعه ورزش حرفه ای و قهرمانی وزارت ورزش و جوانان مهم‏ترین مخالف حضور و بقای رسول خادم در فدراسیون کشتی است. او تابستان سال 1395 مدعی شد بودجه فدراسیون کشتی ایران حتی از فدراسیون فوتبال هم بیش‏تر بوده است و کشتی باید توقعات ورزش ایران را در المپیک و بازی‌های آسیایی برآورده کند. اما اسنادی که در فدراسیون کشتی ایران وجود دارد، خلاف ادعای محمدرضا داورزنی را ثابت می‌کند.

بودجه‌ای که وزارت ورزش برای فدراسیون کشتی در سال ۱۳۹۷ در نظر گرفته، ۱۲ میلیارد تومان است که البته هنوز بر سر چگونگی واریز آن به حساب فدراسیون مجادله‌ وجود دارد. کمیته ملی المپیک هم بودجه چهار میلیاردی فدراسیون را در سال 1396 به دو میلیارد تومان تقلیل داده بود؛ در حالی که سال 1397 برای فدراسیون کشتی توام با رقابت‌های آسیایی، آغاز انتخابی‌های المپیک و ترافیک مسابقات و تورنمنت‌‌ در رده‌های پایه است.

اما بخش عمده‌ای از درآمد فدراسیون کشتی ایران را اسپانسر این فدراسیون، یعنی «بانک پاسارگاد» تامین می‌کند؛ بانکی که با لابی شخصی رسول خادم، حاضر به قبول اسپانسری کشتی ایران شد.

قرار اولیه بانک پاسارگاد برای اسپانسری فدراسیون کشتی، ساخت آکادمی ملی کشتی ایران در کنار دریاچه «آزادی» بود. هزینه ساخت این آکادمی سال گذشته بیش از ۳۵ میلیارد تومان برآورد شد.

اما تلاش‌های فدراسیون کشتی، دو خواسته دیگر را هم به قرارداد اولیه اضافه کرد؛ تجلیل از مدال آوران و کادر فنی بازی های آسیایی با جوایز نقدی و پرداخت هزینه‌های سالیانه به عنوان بودجه اسپانسری. توافق فدراسیون کشتی و بانک پاسارگاد حدود سه میلیارد تومان است؛ یعنی چیزی بالاتر از بودجه یک سال کمیته ملی المپیک ایران.

با این وجود، دلار دخل و خرج ورزش ایران را به هم زده است و کشتی هم از این قاعده مستثنی نیست. عضو هیات رییسه فدراسیون کشتی ایران می‌گوید: «ما برای سه مسابقه جهانی جوانان، امید و بزرگ سالان باید حدود شش میلیارد تومان هزینه کنیم. همه این مسابقات هم امسال برگزار می‌شوند.»

یک سفر ساده بدون تجلیل و پاداش از یک تیم کشتی آزاد یا فرنگی ایران به رقابت‌های بین المللی، هزینه‌ای حدود یک و نیم میلیارد تومان خواهد داشت.

اما همه مصائب کشتی ایران در بودجه خلاصه نمی‌شود؛ رسول خادم پیش از این در مورد بودجه ناکافی و همین طور پرداخت نشدن همین مبلغ از سوی وزارت ورزش هم تهدید کرده بود که در صورت تداوم مشکلات، از اعزام تیم‌ها جلوگیری می‌کند. معضل اصلی، آغاز رقابت با حریفان اسراییلی است.

کشتی‌گیران ایران باید از روز ۲۶ شهریورماه تا اول مهرماه در مسابقات جوانان جهان حاضر شوند. در این رقابت‌ها، اسراییل سه نماینده در کشتی آزاد و یک نماینده در کشتی فرنگی خواهد داشت.

از روز ۲۸ مهرماه تا چهارم آبان ماه امسال هم رقابت‌های کشتی بزرگ سالان جهان برگزار خواهند شد که اسراییل شش نماینده به این رقابت ها می فرستد. در مسابقات امیدهای (زیر ۲۳ سال) جهان نیز که آذرماه برگزار می شوند، اسراییل چهار نماینده خواهد داشت.

در صورتی که قرعه، کشتی‌گیران ایرانی و اسراییلی را رودرروی هم قرار دهد، ورزش و کشتی ایران براساس آمیختگی ۴۰ ساله‌اش با سیاست، در خطر تعلیق و محرومیت قرار خواهد گرفت.

روز دهم شهریورماه امسال، اتحادیه جهانی کشتی در بیانیه‌ای، مجازات های جدید خود را برای کشتی‌گیرانی که به هر یک از دلایل غیرورزشی مقابل حریفان قرار نمی‌گیرند، اعلام کرد.

مجازات هایی مانند «دیسکالیفه شدن» (حذف کامل) از مسابقات،  محرومیت سه ساله از فعالیت های بین المللی برای ورزشکار، یک سال محرومیت از فعالیت های بین المللی برای مربی و جریمه پنج هزار فرانکی برای فدراسیون به عنوان پایه مجازات ها و محرومیت‌ها اعلام شد. تداوم ممانعت از مبارزه به دلایل سیاسی، مذهبی، قومیتی و نژادی، به محرومیت‌های مادام العمر و تعلیق ختم می‌شود.

حالا فدراسیون کشتی بیش از آن که خود را مهیای رقابت با رقیبان خارجی کند، باید پایش را از دست دشمن داخلی بیرون بکشد؛ تامین نشدن بودجه، منحل شدن ارز دولتی، سه برابر شدن قیمت‌ها و البته آمیختگی سیاست و ورزش.

مطالب مرتبط:

استعفای رسول خادم از ریاست فدراسیون کشتی