مسوولان آبادانی با لبخند عکس‌هایشان را قشنگ می‌کنند، کارگران با سیلی صورت‌شان را

کارگران «پسماند» منطقه۴ و معاونت «فنی عمرانی» شهرداری آبادان دیروز یک شنبه ۲۵ شهریور مقابل اداره مرکزی این شهر اعتصاب کردند و برای دقایقی با لودر، ورودی این اداره را مسدود ساختند. 

در ماه‌های گذشته بارها کارگران شهرداری آبادان به علت عقب‌ افتادن حقوق خود دست به تجمع مقابل شهرداری مرکزی این شهر زده‌اند و اعلام شده که با وساطت نمایندگان مجلس شورای اسلامی و برخی از اعضای شورای شهر دست از اعتصاب کشیده‌اند.

 به گزارش برخی از منابع یاخبری غیر‌رسمی، به این کارگران گفته شده است تا چند روز آینده حقوق عقب افتاده چند ماه گذشته آن ها به حساب‌شان واریز می‌شود.

تماشا در یوتیوب

اما «محمدجواد»، یکی از کارگران پیمانی شهرداری آبادان به «ایران‌وایر» می گوید:«این ادعایی است که ما در خبرگزاری‌ها می‌خوانیم اما واقعیت این نیست. وساطت و پادرمیانی نمایندگان و یا اعضای شورای شهر واقعیت نداردید . ما به خاطر وعده‌ها و یا وساطت کسی دست از اعتراض نکشیدیم. ما از ترس به خانه و یا محل کار خود بازگشتیم.  ما سندیکا و یا هیچ‌ی جایی نداریم که از ما حمایت کند. بعد از اعتراضات ماه پیش در آبادان و خرمشهر، وضعیت امنیتی‌تر از گذشته شده است. تعدادمان هم آن قدر نبود که نتوانند جلوی ما را بگیرند. چند کارگر بی‎چاره و گرسنه هستیم که دماغ‌مان را بگیرند، جان‎مان در می‌رود. می‌ماندیم که بازداشت‌مان کنند؟ وقتی پشتت پرنباشد... پشت کارگر جماعت نه تنها پر نیست بلکه زیرپایش هم خالی است؛ یعنی هیچ‌چیز نداری و بخواهی مقاومت کنی، به بهانه‌ای اخراج می‌شوی و به ساعت نکشیده، یک نفر را جای تو استخدام کرده‌اند. قرارداد‌هایی که امضا کرده‌ایم کاملا به نفع پیمان کار هستند. هیچی دست ما نیست. بخواهیم شکایت هم بکنیم، نتیجه‌اش می‌شود اخراج و بدبختی بیش‎تر. ما از ترس و نداشتن اتحاد و حامی است که دست از اعتصاب کشیدیم. نه نمایندگان شهر به فکر ما هستند و نه شهردار. نمایندگان و شهردار و مابقی مسولان به فکر زد و بند‌های سیاسی خودشان هستند که بیش تر در پست خود باقی بمانند و بتوانند جای خود را محکم‌تر کنند. آن چیزهایی که در خبرگزاری‌ها می‌خوانید و خبرهایی که با عکس‌‌های خندان مدیران می‌بینید، واقعیت نیست بلکه  دروغ‌های آن ها است. مسوولان با لبخند عکس‌هایشان را قشنگ می‌کنند اما کارگران با سیلی صورت‌شان را.»

«عبدالعزیز»، یکی دیگر از کارگران شهرداری آبادان می‌گوید: «امروز من در اعتراض کارگران نبودم. نه این که دوست نداشته باشم، حقیقتش تهدیدم کرده بودم. چند ماه پیش که یکی از همکارانم می‌خواست خودسوزی کند، من آن جا بودم. من هم از نداری و شرمندگی زن و بچه‌ام به رییسم گفتم که  می‌خواهم خودسوزی کنم اما از طرف حراست تهدیدم کردند و گفتند بلایی سرت می آوریم که اسمت یادت برود. دیدم بهتر است  خفه خون بگیرم. هزاران نفر در شهرداری کار می‌کنند که الان ماه‌ها است حقوقی دریافت نکرده‌اند اما روی هم رفته کل کسانی که در این ماه‌ها اعتراض کرده‌اند، ۶۰۰ نفر هم نمی‌شود. کارمندان رسمی هم ماه‌ها است حقوق نگرفته‌اند اما اعتراضی نمی‌کنند. خب، مگر بیمار هستم که بخواهم کارم را از دست بدهم و جانم را به خطر بیاندازم؟ اگر همه با هم متحد می‌شدیم، آن وقت می‌شد کاری کرد. به "سیدعباس" قسم، برای بچه‌ام نمی‌توانم حتی یک دفتر و مداد بخرم. نمی‌توانم حتی برایش یک شلوار بخرم که با شلواری جدید به مدرسه برود. رفته‌ام از عطاری "لین‌ یک" رنگ لباس خریده‌ و  به مادرش گفته‌ام لباس‌های سال گذشته‌اش را رنگ کند. سه روز است که نان و پنیر و رطب می‌خوریم. حدود پنج ماه است که حقوق نگرفته‌ام. مغازه دار که هیچ، حتی دکه سرخیابان هم دیگر به ما جنس قرضی نمی‌دهد.»

تماشا در یوتیوب

ماه گذشته یکی از کارگران شهرداری منطقه 2 آبادان به دلیل عقب افتادن حقوق و داشتن مشکلات مالی با ریختن بنزین به روی خود، اقدام به خودسوزی کرد اما با مداخله تعدادی از همکارانش و تلاش  «حمید کوراوند»، یکی از اعضای شورای شهر، این کارگر به بیمارستان منتقل شد.

 «هادی»، یکی از کارمندان شهردای مرکزی آبادان به «ایران‌وایر» می‌گوید: «ما هم چند ماهی می‌شود حقوق نگرفته‌ایم. فقط کارگران مناطق نیستند، ما هم همین مشکل را داریم. من خودم عصرها می‌روم مقابل مغازه یکی از دوستانم  بساط می‌کنم و جنس‌ ته لنجی می‌فروشم. اگر بخواهم به امید شهرداری بنشینم، آخر ماه نمی‌توانم کرایه خانه‌ام را بپردازم. پدرم هم کارمند شهرداری بود، برای همین نسبت به این وضعیت عادت دارم و به قول معروف، پوستم کلفت شده است. بچه‌ هم که بودم، وضعیت به همین شکل بود. پدرم هم عصرها در بنگاه ماشین کار می‌کرد. می‌گفت حقوق شهرداری مثل پس‌انداز است، آن ها برایت جمع می‌کنند و بعد یک دفعه به تو می‌دهند و خوشحالت می‌کنند. اما الان با این وضعیت اقتصادی این‌گونه نیست. بعید می‌دانم بتوانند تمام حقوق پرسنل را بدهند. در حال حاضر منطقه آزاد مثل بختک روی شهر افتاده است. مدیریت منطقه آزاد می‌خواهد  از سوی شورای شهر، شهرداری انتخاب بشود که نزدیک به منطقه آزاد باشد یعنی از باند خودشان باشد. از آن طرف، تعدادی از نمایندهای شهر در مجلس شورای اسلامی این را نمی‌خواهند. خواست و قدرت سیاسی کعبی که چند دوره نماینده مجلس بوده و اکنون حامی منطقه آزاد است هم، که جای خود دارد. الان سال‌ها است که آبادان به دو قطب تبدیل شده است؛ منطقه آزاد و بخش سنتی مدیریتی. آن ها به دنبال اثبات قدرت خودشان هستند. به نظرمن، نه فقط عقب ماندن حقوق کارگران و کارمندان شهرداری بلکه وضعیت فاضلاب و نبود آب آشامیدنی و دیگر مشکلات شهر ریشه در مدیریت منطقه آزاد دارد. حالا هم که تردد بیش از حد عراقی‌ها به آبادان، مشکلات جدیدی مثل فحشا را ایجاد کرده است.»

کم تر از ۱۰ روز پیش، تعدادی از شهروندان آبادانی نسبت به مشکلاتی که به دلیل حضور توریست‌های عراقی در این شهر ایجاد شده است، دست به تجمعی اعتراضی زدند. به گزارش شهروندخبرنگار «ایران‌وایر»، روز پنج شنبه پانزدهم شهریور ماه ۱۳۹۷، تعدای از شهروندان آبادانی در خیابان «لِینِ یک احمد آباد» تجمع کردند. در این تجمع، مردم معترض از مسوولان شهر و استان خوزستان خواستار متوقف کردن صدور ویزا برای شهروندان کشور عراق شدند.

از چند سال‌ پیش، اتباع عراقی بدون ویزا امکان تردد به منطقه آزاد «اروند» را داشتند  اما با سقوط ارزش ریال ایران در چندماهه اخیر، گفته می شود حضور برخی گردش‏گران عراقی مشکلاتی اخلاقی و اقتصادی در شهر آبادان ایجاد کرده است.