حکم خامنه‌ای، ورزش ایران را تعلیق می‌کند؟

«علی خامنه‌ای» رهبر جمهوری اسلامی ایران حکم نهایی در مورد مبارزه ورزشکاران ایرانی مقابل نمایندگان اسرائیلی را صادر کرد. او در دیدار با ورزشکاران مدال‌آور ایران در رقابت‌های بازی‌های آسیایی جاکارتا گفته است: «جمهوری اسلامی ایران در مسابقات ورزشی با نمایندگان رژیم غاصب شرکت نخواهد کرد و معتقدیم خود این کار که سال گذشته علیرضا کریمی نمونه‌ای از آن را انجام داد، یک قهرمانی واقعی است.»

اشاره رهبر جمهوری اسلامی به «علیرضا کریمی» مربوط به شکست تعمدانه این کشتی‌گیر در رقابت‌های جهانی زیر ۲۳ سال لهستان در سال ۹۶ است. فیلمی که از رقابت او مقابل حریف روسیه‌ای منتشر شد نشان می‌داد که مربیانش با فریاد از او می‌خواستند که ببازد؛ دلیلش عدم رویارویی با حریف اسرائیلی در مرحله بعد بود.

«یوری کلاشنیکوف» کشتی‌گیر اسرائیلی اما مقابل همان رقیب روس شکست خورد و باز هم در گروه بازنده‌ها حریف علیرضا کریمی شد. کریمی این بار با بهانه مصدومیت و به دستور مربیانش روی تشک نرفت. همان شب کریمی در صفحه اینستاگرام خود ویدئویی منتشر کرد که در خیابان قدم می‌زند. موزیک «آخرین سنگر» از «داریوش اقبالی» هم پس زمینه ویدئو بود.

روز سوم مهرماه «علی خامنه‌ای» با علیرضا کریمی در بیت خود دیدار کرد. او را بابت مبارزه نکردن با حریف اسرائیلی‌اش ستود و انگشترش را به کشتی‌گیر ایرانی هدیه داد. کریمی اما مجبور شد برای رها شدن از احتمال مبارزه دوباره با کلاشنیکوف اسرائیلی یک وزن بالاتر برود.

رهبر ایران در دیدار خود با مدال‌آوران گفته: «جمهوری اسلامی از ابتدای انقلاب، رژیم صهیونیستی و رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی را به رسمیت نشناخت، البته رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی سقوط کرد و رژیم غاصب، کذّاب و نژادپرست صهیونیستی نیز ساقط خواهد شد.»

اگر از اشاره مجدد «علی خامنه‌ای» به نابودی اسرائیل بگذریم، بخشی از جملات رهبر ایران در مورد دیدار با نمایندگان اسرائیلی قابل تامل به نظر می‌رسد.

آیت الله خامنه‌ای سال ۱۳۶۲ در گفت و گویی تلویزیونی، در مقام رییس جمهوری به بازی تاریخی تیم های ملی فوتبال ایران مقابل اسراییل در زمان پهلوی اشاره کرده بود. ایران و اسراییل روز ۲۹ ارديبهشت ۱۳۴۷ در ورزشگاه «امجديه» (شیرودی کنونی) مقابل هم قرار گرفتند. علی خامنه‌ای در آن مصاحبه گفته بود: «آن روزها طلبه جوانى بودم كه به تهران آمدم. جو عمومى در تهران عليه تيم اسراييل بود و بعد از مسابقه، همه مردم شادى خود را از اين پيروزى نشان مى دادند. در تاكسى هم راننده مى گفت ديديد چه طور به آن ها گل زديم كه اين ها نارضايتى ملت از همكارى شاه با اسراييل را نشان مى داد.»

تصور عمومی و حالا شاید برداشت تاریخی رهبر ایران این است که ورزشکاران ایرانی دقیقا پس از انقلاب تمامی رویارویی‌های خود با ورزشکاران و تیم های اسراییلی را تحریم کردند. اما ورزشکاران ایرانی پس از انقلاب هم مقابل نمایندگان اسراییل قرار گرفته اند. سال ۱۹۸۳ در رقابت های کشتی آزاد و فرنگی جهان در «کی یف» شوروی، «بيژن سيف‌خانى»، فرنگى كار گيلانى وزن ۷۴ كيلوگرم مقابل «رابينسون كوناشويلى»، کشتی گیر اسراییلی کشتی می گیرد و در نهایت با نتيجه ۷ بر ۴ پيروز می شود.

جریان اطلاع رسانی در آن زمان محدودتر بود. بيژن سيف‌خانى به مقام نهم جهان رسید اما چون مقابل حریف اسراییلی مبارزه کرد و پیروز شد، روزنامه «كيهان» و مجله «كيهان ورزشى» از این مقام به عنوان قهرمانی بزرگ ایران یاد کردند. بی خبر از این که همین شوق پیروزی، آغاز و پایانی می‌شود بر تاریخ مشترک ورزش ایران و اسراییل پس از انقلاب.

کسی که استارت این تحریم را زد، نه رهبر وقت ایران و نه مراجع تقلید کشور و نه حتی مقامات عالی ورزش ایران بودند. «على‌ اكبر ولايتى»، وزير امور خارجه وقت ایران پس از اطلاع از رویارویی با اسرائیل، دستور می دهد که تمام کاروان باید به ایران برگردند. خبر شبانه به گوش کشتی گیران ایران رسید. مربیان به اتاق تک تک بازیکنان رفتند، آن ها را بیدار کردند و گفتند وسایل خود را جمع کنید، باید به تهران برگردیم. در بازگشت، تمامی کادر فنی و البته شخص بیژن سيف‌خانى توبیخ شدند.

در پس بازگشت کشتی‌گیران به کشور، حکومت ایران با قاطعیت اعلام می کند که دیگر هیچ ورزشکار ایرانی، تحت هیچ شرایطی و در هیچ رقابت رسمی و غیررسمی، حق مبارزه با حریف اسراییلی (صهیونیست) خود را ندارد. استدلال، به رسمیت نشناختن کشور اسراییل و دفاع از مردم فلسطین بود.

از آن پس، دیدار نمایندگان ایران و اسرائیل در رقابت‌‌های جهانی و المپیک به یک معضل رسمی در ورزش ایران بدل شد.

رهبر ایران البته حالا دست روی مهمترین بخش از گره مبارزه نکردن با حریفان اسرائیلی گذاشته و به صورت مستقیم فدراسیون‌های بین المللی و کمیته جهانی المپیک را هم نشانه گرفته است. آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار با ورزشکاران گفته: «مقابل تهدید به اینکه اگر فلان مسابقه را ندهید یا کاری را انجام ندهید، فلان فدراسیون از شما ناراضی می‌شود، نباید تسلیم تهدیدها و هنجارهای غلط و تحمیلی شوید.»

سال گذشته و پس از عدم رویارویی علیرضا کریمی با حریف اسرائیلی «رسول خادم» رییس فدراسیون کشتی ایران از سمت خود استعفا داد.  خادم گفته بود کسانی  که مخالف رقابت ورزشکاران ایرانی با حریفان اسرائیلی هستند، پشت ورزشکاران ایران پنهان شده اند.  

رسول خادم در نامه استعفای خود با این ادعا که "اگر برای بقای خودم می آمدم هرگز استعفا نمی دادم" نوشت: «استعفای او نه از سر فروتنی که از روی ناتوانی برای حل مشکلات موجود است.» در فاصله ۱۰ روز بعد جمعی از کشتی‌گیران سابق و قهرمانان پیشین ایران طی نامه‌ای خطاب به آیت‌الله خامنه‌ای از او خواستند به مساله ممنوعیت مبارزه ورزشکاران ایران و اسرائیل ورود کند.

آن ها دراین نامه تاکید کرده اند که نمی‌خواهند در مورد رسمیت یا عدم رسمیت «رژیم صهیونیستی» صحبت کنند بلکه حرف اصلی آن ها، خطر محرومیت‌های پیاپی است که کشتی گیران و کشتی ایران را تهدید می کند:«محرومیت مادام العمر در انتظار ما است.»

امضا کنندگان این نامه که همگی از قهرمانان اسبق کشتی ایران بودند، از خامنه ای خواسته بودند به «شورای عالی امنیت ملی» دستور دهد موضوع محرومیت ورزشکار، مربی، کشتی و ورزش کشور را در صورت عدم مبارزه با کشتی گیران و ورزشکاران اسراییل که آن ها را «عاریتی» خوانده اند، از طریق مذاکره و تعاملات مستقیم و غیرمستقیم و سایر ابزارهای دیپلماتیک با «کمیته بین‌المللی المپیک» و نیز رایزنی با سایر کشورهای اسلامی و دارای مواضع مشترک در جهان برطرف کند.

براساس قوانین کمیته بین المللی المپیک و فدراسیون‌های ورزشی، هرگونه دخالت سیاست در امور ورزش و فدراسیون‌ها ممنوع است. همین طور ورزشکاران حق ندارند به دلایل مذهبی، سیاسی، نژادی و قومیتی از رقابت با حریف خود ممانعت کنند.

فروردین ماه امسال و پس از تکاپوی کشتی برای نجات از محرومیت ورزشکاران و تعلیق فدراسیون این کشور، سردار داود آذرنوش رییس سازمان بسیج ورزش ایران گفت: «مبارزه با ورزشکاران اسراییل در هر رشته ورزشی منتفی بوده و خط قرمز نظام است.»   

همین طور سردار «غلامحسین غیب‌پرور» رییس بسیج کشور نیز در واکنش به استعفای رسول خادم از فدراسیون کشتی و تلاش او برای برداشته شدن ممنوعیت مبارزه با اسرائیل در تمامی رشته‌ها گفت: «این جا عرصه‌ای نیست که فکر کنند حرفی بزنیم و تستی بکنیم و اگر که جواب مثبت گرفتیم، گام‌های بعدی را برمی‌داریم. قطعاً گامی نخواهد بود چون در همان گام اول، آن قدم‌ها را خرد می‌کنیم.»

با وجود این واکنش‌های تند، «رضا لایق»، دبیر فدراسیون کشتی فروردین ماه به ایسنا گفت: «قاطعانه می‌گویم درصورتی‌که حاضر نشدن ورزشکاران ایران مقابل اسراییل تکرار شود، کشتی یا هر رشته دیگر تعلیق می‌شود.» شاید بخشی از امیدواری مدیران ورزش ایران به دخالت مستقیم و حکم رهبر جمهوری اسلامی بود. فدراسیون کشتی ایران بهار امسال به دلیل همان مبارزه نکردن علیرضا کریمی با کلاشنیکوف تا یک قدمی تعلیق رفت.

حالا علی خامنه‌ای حکم نهایی خود در مورد مبارزه با ورزشکاران اسرائیلی را صادر کرده است؛ ممنوع. به این ترتیب رشته‌های المپیکی و حتی غیرالمپیکی ایران یک به یک در خطر محرومیت و تعلیق قرار خواهند گرفت.

کشتی، مهمترین سیبل ورزش ایران است. فدراسیون کشتی اسرائیل طی سال‌های اخیر کوشیده با اعطای تابعیت به ورزشکاران یهودی کشورهای همسایه، در تمامی اوزان خود صاحب نماینده شود. به این ترتیب تقریبا تمام ورزشکاران ایرانی در رقابت‌های جهانی و انتخابی المپیک احتمالا با یک نماینده اسرائیلی روبرو خواهند شد.

جودو دومین رشته در خطر ایران است. تمامی سربازان اسرائیلی باید جودکار باشند و در حقیقت این رشته ورزشی مانند کشتی در ایران یکی از رشته‌های مادر محسوب می‌شود. اسرائیل البته در کاراته، تکواندو و بوکس هم سرمایه‌گذاری‌هایی ویژه کرده است.

با این وجود می‌توان انتظار داشت که نه تنها بخشی از سهمیه‌های احتمالی ایران در المپیک ۲۰۲۰ به دلیل حذف ناخواسته و زودهنگام از دست برود که حتی فدراسیون‌های ورزشی ایران هم به دلیل آمیخته شدن با سیاست، در خطر تعلیق قرار بگیرند. رهبر ایران البته در بخشی از جملات خود گفته: «مستکبران از پیروزی ملت ایران در هر عرصه‌ای خشمگین می‌شوند، بنابراین پیروزی شما در واقع پیروزی ملت و شکست جبهه وسیع دشمنان ایران است.» با این وجود حکم به شکست‌های بدون مبارزه مقابل حریفان اسرائیلی می‌دهد.