جزییات دستگیری بهنام ابراهیم زاده

پیرمرد با دستار بسته بر سر و لباس کُردی ایستاده است مقابل دادگستری کل تهران. تنها، در یک روز سرد و بارانی، پلاکاردی به دست گرفته که روی آن نوشته است: «پسرم، بهنام ابراهیم زاده کجا است؟ بیش از یک ماه از بازداشت و بی‌خبری از ایشان گذشت. بهنام را آزاد کنید.»
او «رحمان ابراهیم زاده»، پدر «بهنام ابراهیم زاده»، از فعالان کارگری و حقوق کودکان است که بیش از ۳۵ روز پیش و در پی موج بازداشت کارگران و فعالان کارگری در تهران بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.

پدر بهنام پس از گذشت این مدت زمان طولانی، ۲۵ دی ماه ۱۳۹۷ اعلام کرد در اعتراض به بی خبری از فرزندش، مقابل دادگستری تهران تحصن خواهد کرد.

 یک منبع نزدیک به خانواده ابراهیم زاده به «ایران وایر» می‌گوید: «بعد از اعتراض رحمان ابراهیم زاده مقابل دادگستری تهران و رسانه ای شدن این موضوع، بهنام در تماسی تلفنی به خانواده اش اطلاع داده که دادستان تهران برای آزادی وی درخواست وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی کرده است.»

این منبع آگاه در خصوص دلیل بازداشت بهنام ابراهیم زاده می گوید: «خانواده بهنام هنوز هم دقیقا نمی‌دانند او به چه اتهامی بازداشت شده است.»

او شرح می دهد: «در تاریخ ۲۱ آذرماه، شش مامور شامل پنج مرد و یک زن از پلیس امنیت شهر ری به خانه آن ها در تهران وارد شدند، همه جا را بازرسی کردند و علاوه بر ضبط کامپیوتر و تلفن ‌های همراه خودش، "نیما" پسرش و برخی از مدارک شان را هم بردند و بهنام را نیز به مکان نامعلومی منتقل کردند.»

به گفته این منبع مطلع، بهنام ابراهیم زاده از تاریخ بازداشت تا پیش از اعتراض و اعتصاب پدر سالمندش برابر دادگستری، نه با وکلا و نه با خانواده اش تماسی نگرفته بود: «بهنام به تازگی در دادگاهی در شهر دالاهو کرمانشاه به صورت غیابی محاکمه و ۱۸ ماه حکم زندان به اتهام "اخلال در نظم به دلیل حضور در مناطق زلزله زده" برایش صادر شده است.»

این منبع مطلع در توضیح این اتهام اضافه می کند: «وقتی زلزله سرپل ذهاب اتفاق افتاد، بهنام برای کمک به منطقه زلزله زده رفت. آن جا بازداشت شد و یک ماه هم در بازداشت بود تا این که با قرار وثیقه ۴۰ میلیون تومانی به صورت موقت تا زمان دادرسی از زندان آزادش کردند. ما همان روزِ بازداشتش مطلع شدیم که دادگاه بدوی به صورت غیابی برای او حکم صادر کرده است اما مطمئن نیستیم که بازداشت فعلی بهنام برای همین اتهام و اجرای این حکم باشد. چون حکم صادر شده در آن دادگاه هنوز قطعی و اجرایی نشده است. برای همین فکر می کنیم بازداشت فعلی او دلیل دیگری دارد.»

 بهنام ابراهیم زاده ۱۸ مرداد ۱۳۵۶ در شهرستان اشنویه به دنیا آمد. او کارگر و یکی از اعضای «جمعیت دفاع از کار کودکان و خیابان» است که به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز در زمینه کارگری و مسایل مربوط به کودکان کار؛ در طول یک دهه گذشته بارها بازداشت و زندانی شده است.

این فعال کارگری یک بار وقتی در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ در تجمع «روز جهانی کارگر» حضور داشت، بازداشت شد. او را یک ماه بعد با قرار وثیقه آزاد کردند اما دوباره در تاریخ ۲۲ خرداد ۱۳۸۹ به دلیل «تداوم فعالیت هایش در زمینه حقوق کارگران» بازداشت شد و چهار ماه را در سلول انفرادی بند ۲۰۹ زندان «اوین» گذراند. بهنام مهرماه ۱۳۸۹به بند عمومی ۳۵۰ این زندان منتقل شد.

ابراهیم زاده در مصاحبه ای با «کمپین بین المللی حقوق بشر»، در خصوص چهار ماهی  که در سلول انفرادی نگه داری می شد، گفته بود: «در طول آن دوره، از تلفن، ملاقات با خانواده و دست رسی به وکیل خود محروم بودم و در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب در دی ماه ۱۳۸۹ به ریاست قاضی "ابوالقاسم صلواتی"، بدون حضور وکیل محاکمه شدم. حکمی که صادر شد، ۲۰ سال زندان بود که البته بعد از اعتراض من در دادگاه تجدید نظر، به پنج سال تقلیل پیدا کرد.»

این فعال کارگری یکی از زندانیانی بود که در اردیبهشت ۱۳۹۳ و روز حمله گارد امنیتی زندان به بند ۳۵۰ زندان اوین که به «پنج شنبه سیاه اوین» مشهور شد، مورد ضرب و شتم قرار گرفت و به دلیل اعتراض به این اقدام، همراه با چند تن دیگر از زندانیان سیاسی، ۱۵ روز را به عنوان تنبیه در سلول های انفرادی بند ۲۴۰ گذراندند.

بهنام ابراهیم زاده اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۴  درحالی که هنوز در زندان بود، به اتهام ارتباط با رسانه ها و اطلاع رسانی درباره وضعیت خود و نوشتن نامه به «احمد شهید»، گزارش گر وقت سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران، یک بار دیگر به دادگاه احضار شد. بنابر گزارش های منتشر شده در آن دوران، بازجویی های وی در سلول های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین انجام می‌شد و به همین دلیل در این دوره نیز از هرگونه ارتباط با وکیل و خانواده اش محروم بود.

این فعال کارگری دی‌ماه ۱۳۹۳ در دادگاهی چند دقیقه ای و بدون حضور وکیل مدافع با اتهامات «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی»، «استفاده از تجهیزات ماهواره» و «نگه داری پاسور»، به ۹ سال و چهار ماه حبس تعزیری دیگر محکوم شد. این حکم پس از اعتراض وکیل او و در مرحله تجدید نظر، به  هفت سال و ۱۰ ماه و ۱۵ روز حبس تعزیری و ۴۵۰ هزار تومان جریمه نقدی تبدیل شد. سرانجام روز دوشنبه یازدهم اردیبهشت ۱۳۹۳ با ادغام شدن پرونده‌ها و پرداخت جریمه برای نگه داری ماهواره، از زندان آزاد شد.

منبع مطلع نزدیک به خانواده ابراهیم زاده به «ایران وایر» می گوید: «بهنام دیسک کمر و آرتروز گردن دارد. این مشکلات به دلیل عوارض ناشی از زندان و عدم مراقبت و اعزام نشدن به موقع به پزشک در موقع بازداشت ها مزمن شده‌اند و الان هم حتما آزار می بیند چون این دردها مراقبت همیشگی لازم دارند و خانواده اش الان حتی نمی دانند او در چه شرایطی نگه داری می شود.»

به گفته این منبع مطلع، نیما ابراهیم زاده، فرزند این فعال کارگری که در دوران بازداشت پیشین پدرش به سرطان خون مبتلا شده، هم چنان تحت درمان است.
«زرتشت احمدی راغب»، نویسنده و فعال حقوق بشر با اشاره به این موضوع، در صفحه فیس‌بوک خود نوشته است بهنام ابراهیم زاده در تلاش بوده فرزندش را برای ادامه درمان به خارج از کشور بفرستد اما به دلیل مشکلات مالی نتوانسته است.
او افزوده است: «هرگونه استرس و ناراحتی، بیماری نیما را که هر روز در راه بیمارستان "محک" رفت و آمد دارد، تشدید می‌کند. ماموران هنگام بازداشت بهنام، علاوه بر گوشی خود او، تلفن همراه نیما را نیز با خود برده‌اند و امکان تماس این خانواده با بیرون عملا قطع شده است.»

این منبع می گوید: «نیما الان بیش از هر زمان دیگری به حضور پدرش نیاز دارد و هرگونه تنش روحی ممکن است به بدتر شدن وضعیتش منجر شود.»