مارک ویلموتس، گزینه فدراسیون فوتبال برای مربیگری، منعطف مقابل ملی‌پوش‌های سیگاری‌‌

رسانه‌های بلژیکی از مذاکره جدی «مارک ویلموتس» با فدراسیون فوتبال ایران خبر دادند؛ مردی که متولدین دهه‎های ۵۰ و ۶۰ ایران به خوبی او را می‌شناسند.

ویلموتس فوتبال باشگاهی‌ را از «سنت ترويدن» آغاز کرد؛ همان باشگاه سابق و محبوب «رضا قوچان‎نژاد». سپس برای پنج سال به باشگاه «استاندارد لیژ» رفت. آن‌قدر خوش درخشید که با قراردادی چهار ساله راهی «شالکه» آلمان شد. تا آخرین روز قراردادش در شالکه ماند و بعد به «بوردو» فرانسه رفت. در دو سال پایانی دوران بازیگری خود ‌اما تصمیم گرفت که دوباره راهی آلمان شود و با پیراهن شالکه بازی کند. با همان پیراهن هم از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

چهره‌ای خشن نداشت اما به حدی در زمین جنگنده بود که هواداران آلمانی به او لقب «خوك جنگی» داده بودند. به روزنامه «زوددویچه» آلمان گفته بود: «از این لقب لذت می‌بردم.» او را با پیراهن تیم ملی بلژیک بیش‎تر به یاد داریم. حد فاصل سال‌‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۲، بازیکن تیم ملی کشورش بود و در تمامی جام‌های جهانی حاضر شد. در نخستین جام جهانی (۱۹۹۰ ایتالیا) فرصت بازی پیدا نکرد اما در تمامی دوره‎های بعد بازیکن ثابت تیم ملی بلژیک بود. شاید کمی بدشانس بود که با نسل طلایی کنونی هم‌بازی نشد.

در جام جهانی ۱۹۹۸ دو بار دروازه مکزیک را باز کرد. در جام جهانی ۲۰۰۲ در هر سه بازی گروهی گل زد و ژاپنِ ميزبان، تونس و روسيه مقابلش تسلیم شدند. با همین سه گل، بهترین گل‌زن تاریخ بلژیک تا آن روز در ادوار جام جهانی شد. دور بعد مقابل برزیل هم گل‌ زد اما داور بازی گل او را نپذیرفت. داور به نشانه خطا در سوتش دمید و برزیل همان بازی را برد.

دو سال بعد، «پيتر پرندرگاست»، داور همان مسابقه از ویلموتسی عذرخواهی کرد: «این بزرگ‌ترین اشتباه تاریخ زندگی من در داوری بود.» عذرخواهی او نتیجه را تغییر نداد اما شاید کمی التیام‌بخش بود برای مارک ویلموتس که به خوش خلقی شهرت داشت.

سال ۲۰۰۳ مربی‌گری را آغاز کرد. یک سال بعد از آن‌که کفش‌هایش را آویخت و از زمین فوتبال رفت، مربی موقت همان باشگاه شالکه شد. اما به عنوان مربی، آن درخششی که در قامت بازیکن داشت، تجربه نکرد.

فصل بعد به صورت کامل سرمربی «سنت ترویدنس» بلژیک شد. نتایجش آن قدر اسف‌بار بود که برای چهار سال خانه نشین شد. کسی که سراغش رفت و او را از غار تنهایی بیرون کشید را به خوبی می‌شناسیم؛ «جورج لیکنز».

جورج لیکنز سرمربی کنونی تیم «تراکتورسازی» تبریز است. سال ۲۰۰۹ سرمربی تیم ملی بلژیک شد و برای فدراسیون فوتبال کشورش یک شرط گذاشت و آن هم دستیار شدن مارک ویلموتس کنارش روی نیمکت تیم ملی بود.

مارک ویلموتس سه سال دستیاری جورج لیکنز در تیم ملی بلژیک را تجربه کرد و از سال ۲۰۱۲ جای او را به عنوان سرمربی گرفت. با ورود ویلموتس، نسل جدید و طلایی فوق‌العاده‌ای روی کار آمد؛ نسلی که به «خطرناك‎ترين بلژيك تاريخ» شهره شد.

ويلموتس در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴، بلژيك را با ۲۶ امتياز و بدون باخت راهی جام جهانی كرد. با هشت برد و دو تساوی، بالاتر از كرواسی، صربستان، اسكاتلند، ولز و مقدونيه ایستاد. «دی بروينه»، «اوريگي» و «لوكاكو» نام‌هایی بودند که او نخستین بار به تیم ملی بلژیک دعوت کرد. پدیده بودند، ستاره‌های فوتبال جهان شدند. او با تیم ملی بلژیک تا یک چهارم نهایی جام جهانی هم رسید اما مغلوب آرژانتین و گل «هیگوآین» شد.

تیم ملی بلژيك با ويلموتس در مقدماتی جام ملت‏های اروپای ۲۰۱۶ باز هم به عنوان صدرنشين به مرحله نهایی صعود کرد. این بار اما در یک چهارم نهایی بازی را به ولزی که داشت شگفتی‌های جام را می‌ساخت، باخت و کنار رفت.

برکنار شد. باز هم به خانه رفت و پیشنهادهایش از باشگاه‌های آلمانی و فرانسوی را رد کرد. سال ۲۰۱۷ سرمربی‌گری ساحل عاج را پذیرفت. از مارس تا نوامبر همان سال، شش بازی، یک برد، دو تساوی و سه باخت دشت کرد و باز هم برکنار شد.

حالا تلویزیون دولتی بلژیک (RTBF) به نقل از یک منبع ایرانی گزارش داده که مارک ویلموتس در ترکیه با رییس فدراسیون فوتبال ایران دیدار کرده و مذاکرات بین این دو تا عصر روز دوشنبه نیز ادامه داشته است.

سایت «Het Nieuwsblad» بلژیک هم خبر از احتمال عقد قرارداد این مربی با فدراسیون فوتبال ایران داده و نوشته است: «ویلموتس برای پر کردن جای کی‎روش کار سختی در پیش خواهد داشت.»

سایت «ورزش سه» به بهانه همین اخبار، سراغ «فریدون اصفهانیان» رفته و از این عضو هیات رییسه فدراسیون در مورد احتمال عقد قرارداد با ویلموتس پرسیده است. اصفهانیان پاسخ داده است: «هیأت رییسه در زمینه انتخاب سرمربی تیم ملی به مهدی تاج تفویض اختیار کرده است تا او برای انتخاب سرمربی اقدام کند. ایشان شخصا برای سرمربی تصمیم می‌گیرد. البته باید این مساله را هم در نظر گرفت که در مورد مبلغ و دستمزد سرمربی هم باید توان پرداخت داشته باشیم.»

جورج لیکنز، سرمربی تیم تراکتورسازی تبریز نیز به خبر حضور دستیار سابقش در ایران واکنش نشان داده است: «او هیچ تماسی با من نداشته اما شایعاتی در این باره وجود دارد. بیش‏تر از این نمی‌دانم.»

ویلموتس یک شخصیت خاص است؛ درست در نقطه مقابل «کارلوس کی‌روش» و با روحیاتی جمع‌گرا و دوستانه. نمونه‌اش را می‌توان در تیرماه سال ۱۳۹۵ دید. ویلموتس در پاسخ به سوالاتی که در مورد سیگار کشیدن «ناینگولان»، ستاره بلژیکی و یاغی تیم رم ایتالیا مطرح می‌شد، گفته بود: «بله راجا سیگار می‎کشد. این یک سرگرمی برای او است و افراد زیادی در ایتالیا و فرانسه نیز به این سرگرمی مشغول هستند. من نمی‏خواهم جلوی او را در این زمینه بگیرم. من سرمربی منعطفی هستم و سیگار کشیدن مساله‏ای است که مربوط به خودش می‏شود. تا زمانی که کیفیت او در زمین این گونه باشد، مشکلی با سیگاری بودن ناینگولان نخواهم داشت.»

گفته می‌شد ویلموتس در زمان اردوهای تیم ملی بلژیک برای ویلموتس اتاقی با بالکن رزرو می‌کرد و به او پنج تا شش نخ سیگار روزانه می‌داد و تعهد می‌گرفت که تعداد سیگارهای روزانه‌اش را افزایش ندهد.

وقتی خبرنگاران از رفتار ویلموتس شگفت‌زده شده بودند، گفته بود: «این تعجب ندارد. چرا تعجب می‌کنید؟ او می‌تواند روزی پنج یا شش نخ سیگار بکشد و من باید مطمئن شوم که این کار را در بالکن انجام می‌دهد. او اگر سیگار نکشد، اتاقش را به هم می‌ریزد. شما کدام یکی را دوست دارید؟»

او همان سال وقتی تیمش باید مقابل سوئد قرار می‌گرفت، به خبرنگاران گفت: «من نگران "زلاتان ابراهیموویچ" هستم. شنیده‌ام مصدوم است. هم نگرانم که مصدومیتش رفع شود و مقابل ما بازی کند و هم نگرانم که خوب نشود و نتوانم هنرنمایی ‌او را مقابل تیم خود ببینم.» شاید ویلموتس ۵۰ ساله گزینه مناسبی برای نیمکتی باشد که هم‎چنان خالی مانده است.

مطالب مرتبط:

کی‌روش خداحافظی کرد و نکرد/ اندوه بزرگی است، چه باشی چه نباشی

کی روش دارد می‌رود؛ همه در جستجوی پسر رییس جمهور

خداحافظی با کی­روش؛ کلید، دیگر دست «کلیددار» نیست

کی‌روش رفت؛ مربیان در صف را بشناسیم