close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

گزارش یک قتل؛ علیرضا شیرمحمدعلی در زندان فشافویه کشته شد

۲۱ خرداد ۱۳۹۸
نیلوفر رستمی
خواندن در ۸ دقیقه
علیرضا شیرمحمدعلی که با سه اتهام در دادگاه انقلاب به هشت سال حبس محکوم شده و قرار بود روز ۱۶ تیرماه دادگاه تجدیدنظرش تشکیل شود. او تک فرزند و  تامین‌کننده زندگی مادر سالمندش پیش از زندان
علیرضا شیرمحمدعلی که با سه اتهام در دادگاه انقلاب به هشت سال حبس محکوم شده و قرار بود روز ۱۶ تیرماه دادگاه تجدیدنظرش تشکیل شود. او تک فرزند و تامین‌کننده زندگی مادر سالمندش پیش از زندان

«علیرضا شیرمحمدعلی»، زندانی سیاسی که از تیرماه ۱۳۹۷ در زندان تهران بزرگ به سر می‌برد، شامگاه ۲۰ خرداد ۱۳۹۸ توسط دو زندانی با ضربات چاقو به قتل رسید.
به گفته «محمدهادی عرفانیان کاسب» که وکالت او را برعهده دارد، قتل علیرضا شیرمحمدعلی توسط دو زندانی شرور متهم به جرایم مواد مخدر و قتل رخ داده است. این وکیل علت قتل را عدم تفکیک جرایم در این زندان و حضور زندانیان پرخطر در کنار زندانیان سیاسی عنوان کرده است.

علیرضا شیرمحمدعلی ۲۱ ساله مانند بسیاری از زندانیان سیاسی و عقیدتی، برخلاف ماده تفکیک جرایم «آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامينی و تربيتی كشور»، در میان زندانیان با جرایم پرخطر و محکومان مواد مخدر در زندان تهران بزرگ معروف به «فشافویه» نگه‎داری می‌شد. او که در تیپ یک، اندرزگاه ۱۱ این زندان بود، در اعتراض به عدم رعایت اصل تفکیک جرایم، از تاریخ ۲۳ اسفند ۹۷ تا ۲۷ فروردین ۱۳۹۸ دست به اعتصاب غذا زده بود. با این حال، هیچ توجهی به اعتراض او از سوی مقامات قضایی نشد.

علیرضا شیرمحمدعلی که با سه اتهام در دادگاه انقلاب به هشت سال حبس محکوم شده بود، قرار بود روز ۱۶ تیرماه دادگاه تجدیدنظرش تشکیل شود. او تک فرزند و تامین‌کننده زندگی مادر سالمندش پیش از زندان بود.

محمدهادی عرفانیان کاسب که پس از برگزاری دادگاه، وکالت او را پذیرفته است، با تایید قتل موکلش به «ایران‌وایر» گفت: «برای انتقال علیرضا به بند زندانیان سیاسی درخواست داده شد و قول‌هایی نیز گرفته بود. زندان تهران بزرگ اصلا جای مناسبی نیست؛ مخصوصا برای زندانیان سیاسی. الان هم دراویش در آن‎جا به سر می‌برند.»

این وکیل دادگستری می‌گوید علیرضا در دادگاه انقلاب از داشتن وکیل محروم بوده و او برای دادگاه تجدیدنظر به پرونده پیوسته است: «من فقط تا الان توانسته بودم یک بار علیرضا را در زندان ملاقات کنم. تا جایی که من شناختمش، او اهل بحث و گفت‌وگو بود و نه دعوا و زد و خورد.»

به گفته این وکیل، علیرضا شیرمحمدعلی ۲۱ ساله، اهل نازی‌آباد تهران و کارگر خدماتی بوده و مخارج زندگی مادر سالمندش را نیز تامین می‌کرده است. او در تاریخ ۲۴ تیرماه ۱۳۹۷ بازداشت و با سه اتهام «توهین به رهبری»، «توهین به مقدسات» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، به هشت سال حبس محکوم شده بود.

اگرچه طبق اطلاعات داخل زندان فشافویه، او در جریان اعتراضات مرداد ۱۳۹۶ بازداشت شده است اما وکیلش دلیل بازداشت او را داشتن یک کانال تلگرامی عنوان می‏کند: «علیرضا یک کانال تلگرامی داشت که به دلیل مطالبش به این سه اتهام محکوم شد.»

پیش از این، «وحید صیادی نصیری»، فعال حقوق بشر و  از هواداران نظام پادشاهی در تاریخ ۲۱ مهرماه ۱۳۹۷ در اعتراض به وضعیت خود و عدم رعایت اصل تفکیک جرایم در زندان قم دست به اعتصاب غذا زده بود. حال جسمی او پس از ۶۰ روز اعتصاب وخیم و راهی بیمارستان «شهید بهشتی» قم شد و در همان‌جا پس از هفت روز بستری بودن، درگذشت. هیچ مقام قضایی در طی ۶۰ روز اعتصاب غذای وحید صیادی نصیری به خواسته‌هایش توجهی نکرد و پس از آن نیز واکنشی به مرگ او در اثر اعتصابش نشان ندادند. مرگ این جوان زندانی در سکوت سیستم قضایی ایران فراموش شد.

تقریبا هشت ماه پس از مرگ او، علیرضا شیرمحمدعلی در اثر عدم رعایت اصل تفکیک جرایم در زندان تهران بزرگ جان داد. او نیز پیش از مرگ، در اعتراض به نحوه نگه‏داریش در بند زندانیان پرخطر و مواد مخدر برای دو ماه دست به اعتصاب غذا زد. اما پاسخی از سوی مسوولان دریافت نکرد.

 

 قتل علیرضا شیرمحمد علی با چاقو از سوی حمیدرضا خروس و هم‌بندی دیگر

یک منبع مطلع براساس اطلاعات داخل زندان تهران بزرگ درباره نحوه مرگ علیرضا به «ایران‎وایر» می‎گوید: «یک زندانی به نام "حمیدرضا شجاعی" که در زندان معروف به "حمیدرضا خروس" است، به تازگی به جرم قتل از زندان "رجایی شهر" کرج به زندان فشافویه منتقل شده بود. دیشب او و یک زندانی دیگر که هنوز هویتش روشن نیست، با علیرضا درگیر شدند و آن قدر به او چاقو زدند که تا افسر نگهبان بند برسد، جان داده بود.»

به گفته این منبع، اندرزگاه ۱۱ در تیپ یک که در میان زندانیان به «سوییت» هم معروف است، پیش از این محل بازجویی دراویش بازداشت‌شده در دی ۱۳۹۶ بوده است.  

این اولین بار نیست که در زندان فشافویه میان زندانیان سیاسی و زندانیان عادی درگیری رخ می‌دهد. اردیبهشت ماه امسال درگیری شدیدی میان دراویش زندانی در فشافویه و مجرمان خطرناک رخ داد که منجر به زخمی شدن تعدادی از دراویش شد. گفته می‌شد مجرمان با چاقوها و قمه‎های دست ساز به دراویش حمله کرده بودند.

تاکنون گزارش‌های متعددی از وضعیت وخیم زندان تهران بزرگ منتشر شده است؛ زندانی که در آن مواد مخدر از انواع مختلف، بیماری «ایدز»، «هپاتیت» و بیماری‌های پوستی بی‎داد می‌کند. این زندان بالغ بر سه برابر گنجایش خود زندانی دارد و فاقد هرگونه امکانات بهداشتی است.

علیرضا شیرمحمدعلی در نامه‌ای با هشدار خطر مرگ در زندان، درباره علت اعتصاب غذایش نوشته بود: «ما از تاریخ ۲۳ اسفند ۹۷ تا امروز که ۱۲ فروردین ۹۸ است، اعتصاب غذا کردیم زیرا که این زندان جای ما نیست. البته باید بگویم جای هیچ یک از زندانیان این زندان در این جا نیست زیرا در این زندان حقوق اولیه مددجو که شامل امکانات رفاهی، بهداشتی و درمانی می‌شود، به ایشان تعلق نمی‌گیرد. به کرات زندانیانی بوده‌اند که به خاطر نبود این امکانات اولیه جان خود را از دست داده‌اند. ما ناخواسته و به اجبار در این‎جا قرار گرفته‌ایم.»

او در بخش دیگری از نامه خود که تاریخ ۱۲ فروردین ۱۳۹۸ را دارد، به همراه زندانی دیگری به نام «برزان محمدی» نوشته بود: «ما به دلیل نبود این امکانات و نداشتن امنیت جانی در سوییت، اعتصاب غذا کرده‌ایم تا با این روش به بودن خود در این جا اعتراض کرده باشیم ولی سلامت جان ما هیچ اهمیتی برای عوامل زندان و روسای آن ندارد. حتی روز گذشته "رضا حق وردی"، افسر نگهبان شیفت خیلی صریح به ما گفت که انتهای این اعتصاب، صدور گواهی فوت است. البته این جمله از ایشان با توهین به خانواده‌مان نیز همراه بود و به دلایل اخلاقی از ذکر آن معذوریم.»

مقامات قضایی تاکنون نسبت به این قتل در زندان واکنشی نشان نداده‌اند.

 «نادر فتوره‎چی»، روزنامه‌نگاری که فقط یک شب را در زندان فشافویه گذرانده بود، پس از آزادی یادداشتی درباره وضعیت وخیم این زندان نوشت. در بخشی از این یادداشت آمده بود: «کسی در ایران بی‌پناه‌تر و مظلوم‌تر از آن‎ها وجود ندارد. آن‎ها به معنای دقیق کلمه تحت شرایط ضد بشری قرار دارند و طردی مضاعف را تجربه می‌کنند که تحمل آن، حتی برای یک شبانه روز از توان انسان خارج است.»

 

اعتراض به مرگ زندانی در توییتر

کاربران شبکه‌های اجتماعی پس از مرگ علیرضا شیرمحمدعلی واکنش‌های شدیدی نسبت به مرگ او نشلن داده‌اند. بسیاری از آن‎ها با انتشار بخشی‌هایی از نامه‌های اعتراضی علیرضا در زندان، نوشته‌اند کاش حساسیت‌ها نسبت به وضعیت زندانیان بیش از این‌ها بود و در زمان لازم اقدام می‌شد.

کاربری به نام «فهیم» در توییتر خود با اشاره به مرگ وحید صیادی نصیری در زندان نوشته است: «مسوولیت جان زندانی با زندان‌بان است. چه زندانی #وحید_صیادی_نصیری باشد که بر اثر اعتصاب غذا جان می‌دهد، چه #علیرضا_شیرمحمدعلی باشد که بر اثر ضرب و شتم توسط زندانیان. زندانی سیاسی محکوم به مرگ نیست.»

«علیرضا روشن»، مدیر سایت «مجذوبان نور» (سایت متعلق به دراویش گنابادی) در توییتر خود نوشته است: «حمیدرضا شجاعی معروف به حمید خروس، کسی است که شب گذشته علیرضا شیرمحمدی را در اندرزگاه ۱۱ تیپ ۱ زندان فشافویه با ضربات چاقو به قتل رسانده است!»

کاربری دیگر در توییتر خود نوشته است: «چند زندانی سیاسی دیگر در فشافویه، قرچک و... هستند؟ آیا حبس و بازداشت ناعادلانه کافی نیست که تبعید و تهدید جانی هم به آن اضافه می‌شود؟ #علیرضا_شیرمحمدعلی»

«نیما پوریعقوب»، فعال حقوق بشر نیز در توییتی نوشته است: «#علیرضا_شیرمحمدعلی اسفند ۱۳۹۷: بنده که ۲۱سال سن دارم و تک فرزند هستم و نان‌آور خانواده و مادرم محسوب می‌شوم، از حقوق اجتماعی یک زندانی محروم هستم و خواسته‌های مکرر اینجانب برای قبول وثیقه و تسریع در انتقال به زندان اوین بی پاسخ مانده است. او برای این خواسته ۳۴روز اعتصاب غذا کرده بود.»

«زرتشت احمدی راغب»، زندانی سیاسی سابق در توییترش نوشته است: «درود. باز هم تراژدی دیگری در زندان تهران بزرگ رقم خورد و علیرضا شیرمحمدعلی، زندانی سیاسی توسط دو زندانی بزهکار به قتل رسید. چندی پیش علیرضا شیرمحمدعلی و برزان محمدی، زندانیان سیاسی در فشافویه با مطالبه انتقال به زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده بودند.»

تاکنون زندانیان زیادی در زندان‌های ایران و یا پس از انتقال به بیمارستان، جان باخته‌اند و مقامات قضایی به جای رفع معضلات و روشن شدن دلیل مرگ‌ آن‎ها، سکوت را ترجیح داده‌اند. از جمله زندانیانی که مرگ آن‎ها در زندان‌های ایران رسانه‌ای شده‎ است، شامل موارد زیر هستند:
«زهرا کاظمی» خبرنگار و عکاس در سال ۱۳۸۲ در زندان «اوین»، «اکبر محمدی» فعال سیاسی زندانی در سال ۱۳۸۵، «ولی‎الله فیض مهدوی» زندانی عقیدتی در سال ۱۳۸۵، «زهرا بنی‌یعقوب» پزشک زندانی در سال ۱۳۸۶، «ابراهیم لطف‎اللهی» فعال دانشجویی زندانی در سال ۱۳۸۶، «امیرحسین حشمت‌ساران» زندانی عقیدتی در سال ۱۳۸۷، «امیر جوادی‌فر»، «محمد کامرانی»، «محسن روح‌الامینی» و «رامین آقازاده قهرمانی» از بازداشت شده‎های جریان انتخابات پرحاشیه ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۸، «محسن دکمه‌چی» زندانی عقیدتی در سال ۱۳۹۰، «هدی رضازاده صابر» فعال سیاسی زندانی در سال ۱۳۹۰، «کاووس سید امامی» فعال محیط زیست زندانی در سال ۱۳۹۶، «محمد راجی» درویش زندانی در بهمن ۱۳۹۶ (در مرحله بازجویی) و «وحید حیدری» معترض بازداشت شده در سال ۱۳۹۶ در جریان اعتراضات دی ماه.

 

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

گزارش

حشمت الله طبرزدی: بعد از جنبش سبز آقای خامنه‌ای به شدت بی‌اعتبار...

۲۱ خرداد ۱۳۹۸
ماهرخ غلامحسین‌پور
خواندن در ۷ دقیقه
حشمت الله طبرزدی: بعد از جنبش سبز آقای خامنه‌ای به شدت بی‌اعتبار شد