close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

یک بیمار اچ آی وی مثبت: به ما داروهای تاریخ مصرف گذشته می‌دهند

۶ شهریور ۱۳۹۸
مریم دهکردی
خواندن در ۶ دقیقه
مصرف داروهایی که تاریخ انقضایشان جولای 2019 بوده تا سه سال دیگر برای بیماران بلامانع تجویز شده است.
مصرف داروهایی که تاریخ انقضایشان جولای 2019 بوده تا سه سال دیگر برای بیماران بلامانع تجویز شده است.
نامه معاونت بهداشت استان تهران و تایید افزایش عمر سن قفسه دارویی تا سه سال
نامه معاونت بهداشت استان تهران و تایید افزایش عمر سن قفسه دارویی تا سه سال

«من عمرم را کرده‌ام؛ ۵۲ سالم است. اما دلم برای این بچه‌هایی می‌سوزد که انگار یک پوست هستند که روی استخوان کشیده باشی. من در این‌سال‌ها توانسته‌ام آزمایش‌هایم را به موقع انجام بدهم. اما بعضی از این‌ها حتی پول تاکسی ندارند که بیایند داروهای خود را بگیرند.»

این‌ها بخشی از گفته‌های «مرتضی» است؛ مردی مبتلا به «اچ ‏آی‏ وی» مثبت که سال‌ها قبل به واسطه تزریق خون آلوده، به این بیماری مبتلا شده است. مرتضی حالا از رنج مضاعفی می‌گوید که مبتلایان به اچ ‏آی‏ وی و بیماری‌های وابسته به آن را گرفتار کرده است: «الان یک سال است به ما داروهای تاریخ مصرف گذشته می‌دهند. معاونت بهداشت هم نامه زده است که عمر قفسه دارویی تا سه سال افزایش یابد؛ یعنی ما تا سه سال دیگر باید داروهایی را بخوریم که تاریخ مصرف‌ آن‎ها دو ماه قبل سرآمده است.»

یکی از داروهایی که این بیماران مصرف می‌کنند، داروی ترکیبی «تنوفاویر» است. تنوفاویر یا «تنوفوویر»، یک داروی ضد ویروس است که از تکثیر ویروس ایدز و «هپاتیت ب» در بدن جلوگیری می‎کند. «آرش علایی»، یکی از پژوهش‌گران به‌نامی که سال‌ها است به همراه برادرش «کامیار علایی»، در زمینه ایدز و بیماران مبتلا به اچ‌آی‌وی تحقیق می‌کند، در گفت‌وگو با «ایران‎وایر»، در پاسخ به این دستورکه از سوی معاونت بهداشت استان تهران صادر شده است می‌گوید: «این دارو یک درمان برای ایدز نیست، تنها منجر به مهار تکثیر ویروس‌ها می‌شود. اما این دارو هم مثل همه داروهای دیگر، تاریخ تولید و انقضا روی جلد دارد. توجه داشته باشید این تاریخ تنها وقتی قابل اعتنا است که شرایط نگه‌داری با  استاندارد مکتوب در دستورالعمل نگه‌داری مطابق باشد. اگر جز این باشد، چه بسا دارو قبل از سرآمدن تاریخ انقضا هم فاسد شود. بنابراین، نامه سازمان غذا و دارو ایران حتی با استانداردهای داخلی کشور هم سازگار نیست.»

این پژوهش‎گر در خصوص امکان‌پذیر بودن افزایش عمر قفسه داروها می‌گوید: «افزایش طول عمر دارو تا حداکثر شش ماه به شرطی ممکن است که دارو در شرایطی بهتر از استاندارد از نظر دما و رطوبت نگه‎داری شده باشد.»

مرتضی که بیش از ۲۰ سال است با اچ ‎آی‎ وی درگیر است، می‌گوید با این شرایط نه تنها این دارو کمکی به بهبود وضعیت او و هم‎دردانش نمی‌کند بلکه وضعیت جسمی آن‌ها را متزلزل‌تر کرده است: «من در تمام سال‌هایی که متوجه بیماری خود شدم، آزمایش‎های مورد نیاز را انجام داده‌ام. همیشه سعی کرده‌ام از خودم مراقبت کنم تا متوسط عمر یک آدم سالم را داشته باشم. الان اما کبدم بر اثر استفاده از این داروها دچار سیروز شده و در آخرین فیبرو اسکنی که کردم، خط قرمز را رد کرده است. آخرین آزمایش "CD4"هم نشان می‌دهد گلبول‌های قرمز خون من از ۸۰۰ به ۴۰۰ رسیده است.»

به گفته آرش علایی شروع داروی ضد ویروس نقص ایمنی انسانی در اسرع وقت پس از تشخیص بیماری باید باشد و این‌مهم هیچ وابستگی به تعداد سلولهای ایمنی CD4 و نیز تعداد ویروس در بدن ندارد به بیان دیگر با هر تعداد از سلول ایمنی و هر تعداد از ویروس در بدن، داروی ضد ویروسی در اسرع وقت باید شروع و تا آخر عمر فرد ادامه داده شود. لذا تاثیر دارو را می‌توان با بررسی تعداد ویروس در بدن ارزیابی کرد. او تاکید می‌کند که بهتر است تعداد ویروس ۳ و حداکثر ۶ ماه پس از شروع درمان به کمتر از ۲۰۰ عدد برسد لیکن کمتر از هزار عدد هم قابل قبول است.

او در ادامه توضیح می‌دهد که مصرف داروی تاریخ گذشته چه گونه وضعیت را از آن چه هست، برای بیماران بغرنج‌تر می‌کند: «این دارو وقتی زمان مصرفش سر آمده باشد، اثربخشی خود که همان کاهش ویروس‌ها است را از دست می‌دهد. علاوه بر آن باعث مقاوم شدن ویروس می‌شود و درمان بیمار را وارد فاز تازه‎ای می‌کند. یعنی بیمار با ویروس مقاوم شده، باید دارویی مصرف کند که ویروس مقاوم را از میان بردارد. بنابراین اگر تعداد ویروس شش ماه پس از شروع مصرف داروی ضد ویروسی کمتر از هزار عدد نشود فرد مبتلا باید تحت مراقبت درمانی ویژه قرار گیرد زیرا در صورتی که بیمار داروی خود را بطور منظم مصرف کرده یاشد امکان بی ثمر بودن تاثیر دارو و یا مقاومت به داروی مذکور  وجود دارد.»

مرتضی در پاسخ به این سوال که آیا نسبت به این موضوع به مقامات مسوول یا انجمن‌های حمایتی موجود اطلاع داده‌اید، می‌گوید: «ما یک طومار اعتراضی امضا کردیم و فرستادیم برای "باشگاه مثبت" که در واقع محلی برای حمایت از بیماران اچ‎آی‎وی است. اما به جای پی‎گیری، نامه سازمان غذا و دارو را نشان ما دادند که گذشتن تاریخ داروها اثری در سلامت آن‌ها ندارد. دوستان‎مان هم دارند در صفحات مجازی اعتراض خود را عنوان می‌کنند. اما واقعا صدای ما به جایی نمی‎رسد. دست‌هایی که پشت این قضیه است، از صدای ما خیلی قویترند و راهی به جایی نمی‌بریم.»

یک بیمار اچ آی وی مثبت: به ما داروهای تاریخ مصرف گذشته می‌دهند

نامه اعتراضی اعضای باشگاه یاران مثبت نسبت به ارائه داروهای تاریخ مصرف گذشته

ماجرای فروش و تشویق به استفاده داروی تاریخ مصرف گذشته در ایران اتفاق تازه‎ای نیست. آذرماه سال گذشته، پس از انتشار چند گزارش از سوی شهروند خبرنگاران، مساله فروش و عرضه داروی تاریخ مصرف گذشته به خبر داغ روز بدل شد؛ از یک شهروندی اهوازی گرفته که شیاف استامینوفنی را برای فرزندش خریداری کرده بود که تاریخ مصرفش گذشته بود تا زندانیانی که در زندان مجبور به مصرف داروهای تاریخ مصرف گذشته شده بودند.

سال گذشته یکی از زندانیان زندان «رجایی شهر» در گفت‏وگو با «ایران‏ وایر»، از توزیع قرص‌های تقلبی و تاریخ گذشته در زندان خبر داده و گفته بود حاضر است درد را تحمل کند اما هیچ قرصی مصرف نکند.
به گفته او، قرص‎هایی که زندانیان مصرف می‎کنند، از دو طریق به دست آن‎ها می‌رسد؛ یا از طریق بهداری زندان و یا از راه شبکه خرید و فروش زیرزمینی بین زندانی‌ها که اغلب تاریخ مصرف‏شان گذشته است.

آرش علایی اما می‌گوید بیماران مبتلا به اچ‎آی‎وی همواره برای تامین دارو در ایران، بازیچه سیاست‌های نادرست دولتی شده‌اند: «مسوولان عموما عنوان می‌کنند دلیل نبودن داروی کافی برای بیماران، مسایل مرتبط با تحریم‌ها است. اما این حداقل در مورد داروهای مورد نیاز بیماری‌هایی مثل اچ‏آی‏وی نادرست است. ارز مورد نیاز برای تامین دارو در ایران، به ویژه این نوع بیماری‌ها، از صندوق جهانی تامین می‌شود. دولت و بانک‌های ایران در مبادلات مالی این داروها اصلا دخالتی ندارند. ارز مستقیما از سوییس برای سازمان ملل متحد ارسال و سپس از سوی این سازمان به شرکت‌های دارویی پرداخت می‌شود. سوء استفاده از تحریم‌ها برای عدم تامین دارو در تمام سال‌های گذشته ادامه داشته است و هم‎چنان هم در بر همان پاشنه می‌چرخد.»

مرتضی می‌گوید هر کاری توانسته، کرده است تا صدای هم‎دردانش باشد: «من دست از جانم شسته‎ام. می‎دانم که نمی‌توانم با این‌ها در بیفتم. ولی می‎خواهم اگر قرار است بمیرم، سربلند بمیرم. هزار تا باشگاه راه افتاده است به اسم حمایت از بچه‎های مثبت که هیچ کدام کاری نمی‎کنند. حمایتی در کار نیست. همه دکان شده‎اند برای چاپیدن پول. سالی یک بار دور هم جمع می‌شوند و یک سری وعده و وعید می‎دهند و کمک‎های دولتی و مردمی را جمع می‎کنند، بعد غیب‎شان می‎زند تا سال بعد، فصل اهدای کمک‎ها و تقسیم بودجه‎ها برسد. این است وضعیت ما.»

 

مطالب مرتبط:

فساد دولتی در ایران علت اصلی کمبود دارو بود یا تحریم های آمریکا؟

چه طور از فروشندگان داروی تاریخ مصرف گذشته شکایت کنیم؟

افزایش داروهای تقلبی و تاریخ مصرف گذشته در زندان‌ها

 

ثبت نظر

گزارش

فاش‎گویی سرافراز از چرایی حذف عادل فردوسی‌پور: دستور بیت رهبری بود

۶ شهریور ۱۳۹۸
ایران وایر
خواندن در ۳ دقیقه
فاش‎گویی سرافراز از چرایی حذف عادل فردوسی‌پور: دستور بیت رهبری بود