«تورو خدا از سوزان گلباباپور هم بگید. اون کسی رو نداره. اومده بود مادر پیرش رو ببینه و برگرده اما اونا کشتنشون. هواپیمای خودمون رو زدند و چند روز انکارش کردند. تورو خدا درباره این اتفاق بنویسید.»
این پیامی است که از یک کاربر فیسبوک دریافت می‌کنم با عکسی از مراسم ازدواج «سوزان گل باباپور». او می‌گوید از دوستان قدیمی و نزدیک سوزان است و برای تنهایی و غربتش چهار روز است اشک چشمش خشک نشده: «سوزان کارمند سابق سازمان محیط‌زیست بود. مهاجرت کرد به کانادا که روزهای بهتری داشته باشد. با شور و عشق سه سال قبل ازدواج کرد. بعد از مدت‌ها رفته بود ایران برای دیدار مادرش. مادر پیرش که نه سوشیال مدیا می‌شناسد که دنبال حق فرزندش باشد نه صدایی دارد برای بلند کردن.»
سوزان یکی از قربانیان فاجعه سقوط هواپیمای اوکراینی است که حالا مطابق بیانیه‌ای که «ستاد کل نیروهای مسلح» منتشر کرده است ماجرای سقوطش نه نقص فنی، نه حمله سایبری از سوی «دشمن» و هک سامانه پدافند هوایی که «خطای انسانی» توصیف شده و مورد اصابت موشک قرار گرفتنش از سوی دولت ایران تایید شده است.
صفحه فیسبوک سوزان گلباباپور پر از عکس‌های رنگی و شاد است. پر از تصاویر سفر و ماجراجویی. از غواصی در اقیانوس تا سفر به کوبا و پیاده‌روی‌های طولانی. پر از شور زندگی و امید به زیستن به شادمانی.
«نگار برقعی» و «الوند صادقی» یک سال پیش ازدواج کرده بودند. آن‌ها در تعطیلات ژانویه به ایران آمدند و پس از دیدار با خانواده دوباره با شور و امید به زندگی به کاشانه کوچکشان در تورنتو بازمی‌گشتند. «سهند صادقی» خواهر الوند به همراه فرزند ۵ ساله‌اش «سوفی امامی» هم همسفر آن‌ها بودند.
هر چهار نفر از قربانیان سقوط هواپیمای اوکراینی هستند. نگار برقعی، دانشجوی علوم تغذیه دانشگاه مک‌گیل و الوند صادقی، فارغ‌التحصیل مهندسی صنایع دانشگاه تهران بود. الوند به‌عنوان طراح وب در تورنتو مشغول به کار بود.
عاشقانه‌های نگار و الوند در صفحه‌های شبکه‌های اجتماعی‌شان برقرار بود. نگار در یکی از پست‌های اینستاگرامش تصویری دونفری از نمای دور از خودش و الوند منتشر کرده که دارد بوسه بر گونه همسرش می‌زند و نوشته است: «جان من است او...»
یکی از دوستان قدیمی نگار و الوند در گفتگو با ایران‌وایر می‌گوید: «نگار و الوند از دوستان خیلی قدیمی من بودند. سهند، خواهر الوند هم از عاشقان طبیعت و نگران محیط‌زیست بود. اندوه بزرگشان بازداشت فعالان محیط زیستی در ایران بود.»
در صفحه اینستاگرام سهند صادقی تصاویری از فعالان محیط زیستی منتشر شده با بازنشر متنی که در بخشی از آن آمده است: «قرار نبود اما از هر چه داشتیم و نداشتیم چه مانده جز امید؟ من با بهار وعده کرده‌ام برای برگشتن تو که رنگین‌کمان اولین باران را نگه دارد برای آن روز.»
زیر همین پست الوند صادقی کامنتی گذاشته و نوشته است: «سقفشان آسمان بود اکنون سقف سلول».
«نیلوفر عاشق زندگی بود. عاشق دخترانش و عاشق لذت بردن از زندگی»
این توصیفی است که «رضا بنی‌صدر» همسر سابق «نیلوفر صدر حاج سید جوادی» از او دارد. نیلوفر صدر زنی ۶۱ ساله و صاحب دو فرزند دختر ساکن تورنتو کانادا بود که در بازگشت از سفری که برای دیدار خانواده‌اش در ایران داشت مسافر هواپیمای اکراینی شد. هواپیما بویینگ ۷۳۷ که در اولین ساعات صبح چهارشنبه ۱۸دی۱۳۹۸ در نزدیکی فرودگاه امام خمینی مورد اصابت موشک قرار گرفته است.
نیلوفر فرزند «احمد صدر حاج سید جوادی»، از اعضای نهضت مقاومت ملی ایران، از نخستین اعضای نهضت آزادی ایران و عضو شورای انقلاب بود. او همچنین وزیر دادگستری دولت موقت «مهدی بازرگان» بود.
او مدیریت یک گالری هنری در مونترال را برعهده داشت. دوستان نیلوفر در بهت و شوک از دست دادن او هستند. دختران جوانش «آسیه» و «سلمه» بنی‌صدر بی‌تاب و بی‌قرارند و صفحه فیسبوک هر دو پر شده از تصاویر مادرشان. «سلمه بنی‌صدر» در یکی از پست‌های فیسبوکش نوشته: «همدلی که بعد از مادر عزیز و عشق بزرگ زندگی‌مان از آدم‌های اطرافمان گرفتیم آن‌قدر زیاد است که باورکردنی نیست. مادر عزیزم؛ خوشحالم که می‌بینم حتی رفتن تو از این جهان هم باشکوه و برازنده است. مثل خودت»
یکی دیگر از قربانیان این اتفاق تلخ «سام ذکایی» است. سام ذکایی فارغ‌التحصیل از دانشگاه علم و صنعت و ساکن بریتانیا بود. «بابک سرخپور»، کنشگر و فعال اجتماعی پسرعمه سام ذکایی است. او با اشاره به اینکه نام سام در فهرست منتشر شده قربانیان در ردیف ۱۶۸ دیده می‌شود در حساب کاربری توییترش نوشت: «پسردایی بنده هم مهندس سام ذکایی نفر ۱۶۸ ام لیست ساکن انگلیس هم در این حادثه کشته شده‌اند.»
سام ذکایی به گواه دوستانش فردی خوش‌قلب و از نخبگان ایران و یکی از بهترین‌ها در حرفه خود بود.
یکی از کاربران توییتر به نام «هادی الویری» که سام را می‌شناخته پس از دیدن نام او در فهرست جان‌باختگان نوشت: «سقوط هواپیما و کشته شدن آدم‌ها همیشه وحشتناکه. وقتی نام دوستی رو میبینی بین قربانی‌ها، شوک و حسرت تمام وجودت رو میگیره. سام ذکایی یه مهندس تمام‌عیار حرفه‌ای و عاشق فوتبال بود.۴۲ ساله! در کسری از ثانیه پرونده این دنیا واسه آدم بسته میشه.
در میان تصاویر منتشرشده در رسانه‌های رسمی، تصویری از کتاب نیم‌سوخته «دستور سه‌تار» هست. کتابی که برخی دوستان سام می‌گویند متعلق به او بوده است: «سام ذکایی، دوستی عزیز، خوش‌قلب و یکی از نخبه‌های روزگار تازه شروع کرده بود به یادگیری سه‌تار. معلم کلاس ازش خواسته بود کتاب اول دستور سه‌تار حسین علیزاده رو از ایران بیاره. سام سوار #پرواز_اوکراین بود. ما موندیم و عکس پاره کتاب که اتفاقی در رسانه‌ها دیدیم.»
«علی فرنود»، از دیگر کسانی است که درباره سام ذکایی نوشته: «سال‌ها پیش که رفته بودیم دانشگاه، دوست‌های علم و صنعتیم از پسری می‌گفتن که دوست و رفیق زیاد داشت و همیشه شاد و خندون بود و این شور عجیب زندگی‌اش مسری بود. هرگز ندیدمش، ولی اسمش باهام موند: سام ذکایی. توی سانحه هوایی کشته شد. تنها چیزی که ازش می‌دونستم اون شور زندگی بود. یادش گرامی.»
در یکی از ویدئوهایی که مردم از لحظه سقوط هواپیمای اوکراینی منتشر کرده‌اند زن و مرد جوانی در حال رانندگی گلوله آتش مشتعلی در آسمان می‌بینند. زن به مرد می‌گوید: «تو حواست به رانندگی و جاده باشه من دارم می‌گیرم.» در پس‌زمینه صدای ابی فضای ماشین را پر کرده است: «من به فکر غربت مسافرام، آخرین ضربه رو محکمتر بزن...»
مطالب مرتبط:
زندگی مجازی قربانیان سقوط (بخش اول)؛ خاموشی چند ذهن درخشان
زندگی مجازی قربانیان سقوط(قسمت دوم)؛ اندوهگین نیستم، من اندوه جهانم
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر
درود بر شما،
سپاسگزارم از اینکه از سام زکایی عزیز نام بردید فقط تصحیح نمایم شادروان سام عزیز پسردایی مادر بنده بودند ولی به دلیل فاصله کم سنی برای بنده نقش پسردایی را داشتند.
با تقدیم احترام
بابک سرخپور
زیگن
آلمان