«ایران‌وایر» به اطلاعاتی دست یافته است که نشان می‌دهد وزارت ورزش و جوانان در کنار کمیته ملی المپیک، تصمیمات جدیدی برای ملی‌پوش‌های ایرانی در تمامی رشته‌های ورزشی وضع کرده‌اند. این قوانین فعلا در مورد رشته‌های فوتبال و والیبال اجرا نمی‌شود.
متن مکالمه‌ای که از جلسه «مسعود سلطانی‌فر»، وزیر ورزش و جوانان با تعدادی از روسای فدراسیون‌های ورزشی به دست ایران‌وایر رسیده، گواهی می‌دهد که کمیته ملی المپیک ایران و وزارت ورزش به تمامی فدراسیون‌هایی که نماینده یا تیمی در رقابت‌های المپیک توکیو ۲۰۲۰ دارند دستور داده به‌دقت وضعیت ورزشکاران اسراییلی را رصد کنند.
سلطانی‌فر خطاب به مدیران فدراسیون‌های ایران گفته است: «ورزشکاری را که رقیب اسراییلی در وزن یا گروهش داشته باشد به توکیو اعزام نمی‌کنیم؛ حتی اگر او حسن یزدانی باشد.»
در اولین قدم، باید پرسید که چرا حسن یزدانی؟
«حسن یزدانی»، بی‌تردید مهم‌ترین و اولین بخت مدال طلای ایران در المپیک توکیو خواهد بود. پسری که نه‌تنها نمی‌بازد که حتی به حریفانش امتیاز هم نمی‌دهد. حسن یزدانی متولد سال ۱۳۷۳ و قهرمان رقابت‌های المپیک ریو ۲۰۱۶، دو دوره قهرمان رقابت‌های جهانی، یک دوره قهرمانی بازی‌های آسیایی و یک قهرمانی مسابقات کشتی آسیا را در کارنامه‌اش دارد. فعلا در جهان برای او رقیبی نیست.
حالا مغز مدیریت ورزش ایران به این نتیجه رسیده است که حتی اگر در وزن ۷۴ کیلوگرم کشتی رقابت‌های توکیو، یک کشتی‌گیر اسراییلی حضور داشت، از اعزام بهترین و آماده‌ترین ورزشکار حال حاضر ایران خودداری کند.
اصل داستان به یک تعهدنامه در لوزان برمی‌گردد. تعهدی که دو مقام عالی‌رتبه ایران برای جدایی سیاست از ورزش ایران به بالاترین مقام ورزش جهان دادند.
روز ۲۴ دی‌ماه سال جاری، «توماس باخ»، رییس کمیته بین‌المللی المپیک به‌صورت رسمی اعلام کرد که مقامات عالی ورزش ایران در سفر به ژنو و دیدار با او، تعهد داده‌اند که ازاین‌پس به «منشور المپیک» پایبند باشند.
باخ که به‌عنوان بالاترین مقام تصمیم‌گیرنده ورزش جهان شناخته می‌شود اعلام کرده بود که ورزش ایران را به حالت تعلیق درنمی‌آورد، چون این کشور نامه‌ای را امضا کرده است که هرگونه سیاست تبعیض‌آمیز خود علیه ورزشکاران اسراییلی را متوقف کند.
بنابر این گزارش، رییس کمیته بین‌المللی المپیک هم‌چنین تاکید کرده بود که این نامه را دو مقام عالی‌رتبه ورزش ایران، یعنی مسعود سلطانی‌فر و رضا صالحی‌امیری امضا کرده‌اند.
در این گزارش تاکید شده است حاکمیت ایران همچنان دستور می‌دهد که ورزشکاران ایرانی نباید با اسراییلی‌ها مواجه شوند اما ورزش ایران با این امضا در آخرین لحظه، از تعلیق فرار کرده است.
توماس باخ به خبرنگاران گفته بود سیاست جدید و بی‌طرف ورزش ایران در امور سیاسی را می‌ستاید اما برای اطمینان پیدا کردن از نتیجه کار، به زمان، بررسی و مشاهدات بیشتر و دقیق‌تر نیاز دارد. رییس کمیته بین‌المللی المپیک هم‌چنین روز پنج‌شنبه ۲۶دی۱۳۹۸ نیز در حاشیه رقابت‌های المپیک جوانان تاکید کرد که ورزش ایران را به‌صورت دقیق زیر نظر دارد.
«مسعود سلطانی‌فر»، وزیر ورزش و جوانان و «رضا صالحی‌امیری»، رییس کمیته ملی المپیک ایران در جریان سفری به شهر لوزان در سوییس، با «توماس باخ»، رییس کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) دیدار کردند؛ اما این دیدار بازتابی در رسانه‌های داخل کشور نداشت. دلیلش فقط همین تعهدی بود که به کمیته بین‌المللی المپیک دادند؛ مبارزه با ورزشکاران اسراییلی.
اما این تصمیم تقریبا غیرممکن است. سال ۱۳۹۷ «رسول خادم»، رییس وقت فدراسیون کشتی ایران در نامه‌‌هایی جداگانه خطاب به «شورای عالی امنیت ملی» و آیت‌الله «علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی ایران خواستار لغو ممنوعیت مبارزه ورزشکاران ایرانی و اسراییلی شد.
اما مهرماه همان سال رهبر جمهوری اسلامی، آب پاکی را روی دست ورزش ایران ریخت. آن‌هم با این جملات: «جمهوری اسلامی ایران در مسابقات ورزشی با نمایندگان رژیم غاصب (اسراییل) شرکت نخواهد کرد.»
حالا یک‌سو، دستور عالی‌ترین مقام سیاسی ایران قرار دارد و سویی دیگر آخرین و مهم‌ترین تعهد بالاترین رجل ورزشی ایران. راه‌حل اما پیش از سفر مسعود سلطانی‌فر و رضا صالحی امیری به سوییس پیدا شده بود. به این معنی که پس از تعهد ایران به کمیته بین‌المللی المپیک، اجازه سفر تمامی ورزشکاران یا تیم‌های ورزشی که برای آن‌ها احتمال رقابت با ورزشکاران اسراییلی وجود دارد، به مسابقات لغو شود.
پیش‌ازاین، اعزام شطرنج‌بازهای ایران به رقابت‌های جهانی روسیه، با توجه به حضور چهار شطرنج‌باز اسراییلی، لغو شده بود.
ایران به این نتیجه رسیده است که برای حفظ آنچه آیت‌الله خامنه‌ای، «آرمان‌های نظام» می‌خواند، ورزشکارانش را از رقابت‌های بین‌المللی و حتی المپیک بیرون بکشد.
حالا ایران‌وایر مطلع شده است که بلافاصله پس از برگزاری جلسه میان توماس باخ با وزیر ورزش و رییس کمیته ملی المپیک، مسعود سلطانی‌فر در جلسه روز هشتم بهمن‌ماه که با حضور تمامی روسای فدراسیون‌های ورزشی برگزار شد، به‌صورت غیرمستقیم اعلام کرده که ازاین‌پس تیم‌ها یا ورزشکارانی که احتمال دارد حضور آن‌ها برای ورزش ایران «دردسرساز» باشد، از حضور در این مسابقات منع شوند.
او همین‌طور در جلسات خصوصی بعدی نیز به‌صورت مستقیم به روسای فدراسیون‌هایی که ورزشکاران آن‌ها به‌صورت قطعی در المپیک حضور خواهند داشت هم تاکید کرده که «تحت هیچ شرایطی» ملی‌پوش‌های ایرانی نباید در رشته‌ها یا وزن‌هایی که یک نماینده اسراییلی در آن حضور دارند به توکیو اعزام شوند.
ایران تلاش می‌کند که ورزشکارانش را حتی از سایه اسراییل هم دور نگه دارد. دلیلش چیست؟
توماس باخ در جلسه‌ای که ژانویه امسال با هیات ایرانی داشت تاکید کرده که تخلف از «منشور المپیک» دیگر از سوی IOC تحمل نخواهد شد. او تاکید کرده است که «در صورت مبارزه نکردن اولین ورزشکار ایرانی مقابل رقیب اسراییلی در رقابت‌های المپیک توکیو، بلافاصله تمامی کاروان المپیک ایران از ادامه مسابقات محروم خواهند شد.»
رییس کمیته بین‌المللی المپیک هم‌چنین تاکید کرده است که در صورت اثبات دخالت دوباره سیاست در امور ورزش ایران، نادیده گرفته شدن منشور المپیک و به عبارتی عدم مبارزه ورزشکاران ایرانی و اسراییلی در هر تورنمنت ورزشی، در هر مقطع زمانی، «کلیت ورزش ایران» تعلیق خواهد شد.
پس ایران تلاش می‌کند که هیچ‌یک از ورزشکارانش را در رشته‌هایی که اسراییلی‌ها در آن وارد توکیو می‌شوند به المپیک نبرد. این یک تلاش معکوس است در راستای برنامه‌های ورزشی اسراییل.
از سال ۲۰۱۶ میلادی، فدراسیون کشتی اسراییل برنامه‌ای را در دستور کارش قرار داد که بر اساس آن تا آغاز رقابت‌های المپیک ۲۰۲۴ این کشور در تمامی اوزان رشته‌های آزاد و فرنگی کشتی، نماینده‌ای در المپیک داشته باشد. هدف اسراییل از این برنامه، بالا بردن شانس رویارویی با کشتی‌گیرهای ایرانی و اثبات ممانعت حاکمیت ایران از رقابت با کشتی‌گیران کشورش بود.
طرح ویژه اسراییل برای کشتی را «گوتشا تسیتسیاشویلی» نوشته است. تسیتسیاشویلی را باید معمار کشتی اسراییل دانست. او نخستین کشتی‌گیر تاریخ اسراییل بود که برای این کشور مدال رقابت‌های جهانی را کسب کرد؛ سال ۱۹۹۵ در پراگ.
نام او را ایرانیان اول بار سال ۱۹۹۸ شنیدند؛ وقتی صداوسیما جمهوری اسلامی با افتخار اعلام کرد که «بهروز جمشیدی» به دلیل «دفاع از مردم مظلوم فلسطین»، حاضر به رقابت با ورزشکار اسراییلی نشده است. جمشیدی اگر مبارزه می‌کرد به مدال برنز می‌رسید اما انصراف داد و روی تشک نرفت.
همین حالا، اسراییل اقدام به جذب کشتی‌گیران غیراسراییلی کرده است؛ «ولادیسلاو گریسکو» در وزن ۶۵ کیلوگرم اصلیتی اوکراینی دارد، «وادیم گونچارنکو» در وزن ۷۰ کیلوگرم هم اوکراینی است. در همین وزن، «مارک پوپوفِ» سرشناس، متولد گرجستان است. در وزن ۹۷ کیلوگرم هم «روبرت آوانسیان»، یکی از یهودیان کشور ارمنستان بود که به تیم ملی کشتی اسراییل پیوست.
نشانه‌هایی واضح از تلاش فدراسیون کشتی اسراییل برای ساختن تیم‌های آزاد و فرنگی این کشور به چشم می‌خورد. برگزاری رقابت‌های «مکابی» اسراییل که ویژه ورزشکاران یهودی است خودش به یکی از راه‌حل‌ها برای پیدا کردن استعدادهای ویژه برای اسراییل بدل شده است.
این کوشش اسراییل، ورزش ایران را هم به خطر می‌اندازد. خطری که فقط با دستور یک شخص می‌تواند به‌صورت کامل از روی سر ورزش ایران برداشته شود؛ رهبر جمهوری اسلامی. اما او صراحتا اعلام کرده است قصد عقب‌نشینی از این دستورش را ندارد. پس ورزش ایران باید تا توکیو، لیست ورزشکاران اسراییلی را کنترل کند. چه کسی می‌آید و ما چه کسی را اعزام نمی‌کنیم.
این المپیک است؛ بزرگ‌ترین رویداد و انتهای آمال هر ورزشکار در سراسر جهان. ما تحریمش می‌کنیم.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر