close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

امید مشترک جهانی، یک موسسه برای مبارزه با قاچاق سکس در سراسر دنیا

۱۱ فروردین ۱۳۹۹
ایران وایر
خواندن در ۸ دقیقه
موسسه«امید مشترک جهانی» توسط لیندا اسمیت، نماینده زن کنگره امریکا از ایالت واشنگتن، در سال 1998 تاسیس شد.
موسسه«امید مشترک جهانی» توسط لیندا اسمیت، نماینده زن کنگره امریکا از ایالت واشنگتن، در سال 1998 تاسیس شد.
امید مشترک با هدف توسعه خدمات ویژه مشروح و فرصت های برون رفت برای افراد تحت استثمار در بسیاری از کشورها در سراسر دنیا شروع به کار کرد.
امید مشترک با هدف توسعه خدمات ویژه مشروح و فرصت های برون رفت برای افراد تحت استثمار در بسیاری از کشورها در سراسر دنیا شروع به کار کرد.

«موسسه امید مشترک جهانی» توسط «لیندا اسمیت»، نماینده زن کنگره امریکا از ایالت واشنگتن در سال ۱۹۹۸ تاسیس شد. در طی سفری به هند، او به طور اتفاقی دریافت که تعداد انبوهی از زنان به بردگی گرفته شده‌اند و در روسپی‌خانه‌های بمبئی، قربانیان صنعت قاچاق سکس هستند.
اگرچه امید مشترک جهانی در ابتدای تلاش‌های خود، صنعت بین‌المللی قاچاق سکس در کشورهایی نظیر هند را هدف قرار داده بود، با این حال، این موسسه نسبت به قاچاق سکس در امریکا هشدار داده است و به صورت گسترده برای جلوگیری از آن در سطح ملی و بین‌المللی فعالیت می‌کند.

«ایران‌وایر» با «سارا بندتسن»، مشاور سیاست‌گذاری موسسه امید مشترک درباره فعالیت‌های این سازمان و تاثیرات داخلی آن در امریکا و هم‌چنین تاثیرات بین‌المللی و چالش‌هایی که در راستای تلاش‌هایش برای متوقف کردن قاچاق انسان با آن‌ها روبه‌رو است، گفت‌وگو کرده است.

بندتسن به عنوان عضوی از تیم سیاست‌گزاری موسسه امید مشترک، مسوول نظارت بر کار مذاکره مستقیم این موسسه با قانون‌گذاران ایالتی است. امید مشترک در تمام ۵۰ ایالت امریکا، با قانون‌گذاران ایالتی برای تاثیرگذاری در معرفی قوانین جدید و تصویب آن‌ها و یا اصلاح قوانین موجود در ارتباط مستمر و بی‌واسطه است. مقر اصلی این سازمان در شهر ونکوور ایالت واشنگتن قرار دارد.

موسسه امید مشترک جهانی شامل یک تیم کوچک از کارمندان، با قابلیت بسیج در سراسر امریکا است. سارا بندتسن در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» می‌گوید: «امید مشترک با هدف توسعه خدمات ویژه مشروح و فرصت‌های برون‌رفت برای افراد تحت استثمار در بسیاری از کشورها در سراسر دنیا شروع به کار کرد.»

در حالی که تعداد زیادی از دیگر سازمان‌های غیردولتی (ان‌جی‌اوها) بر روی موضوعات مربوط به قاچاق انسان کار می‌کنند، بندتسن اشاره دارد که این موسسه‌ها الزاما مرتبط با یک‌دیگر کار نمی‌کردند. همکاری بین موسسات چیزی است که امید مشترک آن را به ارمغان آورده است. بدیهی است که فاکتورهای بهره‌کشی، بسته به این که در کجا اتفاق می‌افتند، متفاوت هستند اما شباهت‌های بی‌شماری در توصیف چیستی استثمار وجود دارد.

روش‌های برخورد با قاچاق انسان از سازمانی به سازمان دیگر نیز متفاوت بوده است. امید مشترک یک رویکرد سه جانبه را در برخورد با قاچاق انسان اتخاذ کرده است؛ پیش‌گیری، ترمیم و تحقق عدالت.

بندتسن می‌گوید: «تلاش ما این بود تا شالوده‌ای را فراهم آوریم تا پاسخی در واکنش به نیازهای موجود باشد و در بسیاری از مکان‌های مختلف، به خوبی کاربرد داشته باشد.»

همکاری با سایر گروه‌ها و سازمان‌های غیردولتی، جزو مهمی از کار امید مشترک در بسیاری از کشورها، شامل هند است که تجهیز سازمان در فراهم آوردن فرصت‌های برون‌رفت برای افراد تحت استثمار را بهتر کرده است.

بندتسن اضافه می‌کند: «می‌توان گفت در طی این ۲۲ سال پس از تاسیس امید مشترک، چیزهای زیادی در هند تغییر کرده است. بسیج عظیمی از جامعه مدنی پیرامون این موضوع شکل گرفته و توجه دولت (هند) را بسیار جلب کرده که منتج به مداخله و اقدام دولت شده است. در راستای نقش امید مشترک، می‌توان به این موضوع اشاره کرد که هنوز کمبود زیادی در منابع و استراتژی به لحاظ فراهم آوردن خانه‌های امن برای نجات یافتگان و حصول اطمینان از عدم تداوم بهره‌کشی در بین نسل‌ها وجود دارد. کاری که ما انجام می‌دهیم، ارایه خدمات از طریق تعدادی از شرکای میدانی است. ما تعداد زیادی منابع و بدعت‌های نو در هند یافتیم که می‌توانند خدمات بی‌واسطه به افراد تحت بهره‌کشی در محلات روسپی‌خانه‌ها ارایه دهند. ما هم‌چنین خانه‌های امن و فرصت‌های تحصیلی برای فرزندان این افراد فراهم کردیم.»

بندتسن می‌گوید: «با این که زنان به طور گسترده و نامتناسب در سراسر جهان تحت بهره‌کشی قرار دارند، ولی این تصور که آن‌ها تنها قربانیان قاچاق و استثمار هستند، غلط است. ۱۵، ۲۰ سال پیش این تنها یک قصه بود. ما قطعا تلاش می‌کنیم تا به لحاظ اطمینان از فراهم شدن خدمات جامع برای افراد مورد بهره‌کشی، پیش‌روی داشته باشیم.»

 

پیش‌گیری: شروع با شناسایی فاکتورهای محرک و آسیب‌پذیری‌ها

شناسایی نیروهای محرک استثمار برای جلوگیری از وقوع آن ضروری است. سارا بندتسن می‌گوید: «استثمار در خلاء، یعنی فارغ از ارتباطات و اثرات متقابل انسان‌ها، مکان‌ها و واکنش‌ها بر یک‌دیگر اتفاق نمی‌افتد، راه‌های زیادی وجود دارد که ما می‌توانیم ورود کنیم و به عوامل محرک ایجاد استثمار واکنش نشان دهیم؛ به طور مثال، جبر سیستماتیک (برای تحمیل) نابرابری، مسبب ایجاد و هدایت استثمار است. ما بسیار در تضمین پاسخ‌گویی (به این معضلات) کوشا هستیم. مقابله با محرک‌های استثمار، چه در غرب و چه در کشورهای در حال توسعه، مستلزم به رسمیت شناختن آسیب‌پذیری‌ها و افراد مستعد به استثمار است.» او می‌پرسد: «عوامل محرکی که در جامعه، افراد را دچار آسیب‌پذیری می‌کنند تا مورد استثمار قرار بگیرند، کدامند؟»

بندتسن در ادامه می‌افزاید: «مادامی که با آن‌ها (عوامل محرک) دست به گریبان نشویم، نمی‌توانیم از وقوع جرم جلوگیری کنیم.»

بهترین راه پیش‌گیری، شناسایی و هدف‌گیری تقاضای موجود برای بهره‌کشی از افراد است. بندتسن می‌گوید: «اگر تقاضایی برای اسثتمار افراد وجود نداشته باشد، عرضه‌ای نیز وجود نخواهد داشت. ما زمان قابل توجهی را صرف بالا بردن آگاهی در مورد آسیب‌هایی که چنین تقاضایی می‌تواند ایجاد و نقشی که وجود چنین تقاضایی می‌تواند ایفا کند، می‌کنیم. به بیان دیگر، ما مشغول به کار بستن مدل اقتصادی پایه‌ای در مورد این جرم هستیم.»

گرچه می‌توان تقاضا را سرکوب کرد اما بندتسن اشاره می‌کند: «با خفه کردن تقاضا نمی‌توان جوامع آسیب‌پذیر را ارتقا داد. ما نیاز داریم به ریشه‌های چرایی آسیب‌پذیری مردم در برابر استثمار اشاره کنیم. بخش دیگری از کار ما، تلاش برای کشف آن چیزی است که موجب ایجاد آسیب‌پذیری می‌شود و چگونگی کاهش و حذف آن‌ها است.»

می‌توان با فراهم آوردن فرصت‌های برابر و منصفانه برای کسانی که مستعد استثمار شدن هستند، از آسیب‌پذیری‌ها جلوگیری کرد. همان‌طور که کار امید مشترک در کشورهایی نظیر جاماییکا، هند و نپال نشان می‌دهد، تا زمانی که فرصت‌های عادلانه برای کودکان (کسانی که در معرض مورد سوء استفاده هستند) فراهم نشود، آن‌ها به احتمال قوی چون مادران‌شان، همان اسثتمار شدگی را تجربه خواهند کرد: «ما در حال انتقال برخی از منابع و توانایی خود به حوزه پیش‌گیری هستیم تا اطمینان حاصل کنیم که امروز در وضعیت مشابه ۵۰ سال قبل قرار نداریم.»

 

قاچاق سکس مشکل منحصر به کشورهای در حال توسعه نیست

در اکثر مواقع، قاچاق سکس تنها به عنوان مشکل کشورهای در حال توسعه طبقه‌بندی می‌شود و تنزل می‌یابد: «قاچاق سکس همواره در حال وقوع است. ما تصور می‌کردیم که خاص و بری هستیم و این موضوع در خاک ما (امریکا) رخ نمی‌دهد. زمانی به واقعیت واقف شدیم که این اتفاق در این جا نیز در جریان بود و واکنش‌های زیادی را این جا، در غرب ایجاد کرد.»

ولی به گفته بندتسن، تخمین میزان شیوع قاچاق سکس حتی در کشورهای توسعه یافته نیز به دلایل متعدد، دشوار است: «زیرا ما از افراد آسیب‌پذیری صحبت می‌کنیم که ناپدید شده‌اند؛ کسانی که دیگر برای یافتن آن‌ها تلاش نمی‌شود. به طور خاص در مورد امریکا، موارد متعددی (از فرزندان) مرتبط با سیستم پرورش و نگه‌داری از کودکان ناپدید شده‌اند. ما شروع کشف و آشکارسازی این را حقیقت کرده‌ایم؛ حقیقتی که در واقع هیچ کسی در پی یافتن آن‌ها نیست.»

از سوی دیگر، بعد نژادی این مشکل، برخی از اقشار جامعه، به طور مثال، بومیان را نسبت به بهره‌وری جنسی در امریکا آسیب‌پذیرتر می‌کند. همان‌طور که بندتسن بدان اشاره می‌کند، اقشار بومی به حدی از بهره‌وری جنسی و قاچاق سکس متاثرند که برای ما قابل تصور نیست. بسیاری از این موارد حتی گزارش نمی‌شوند.

بنا بر تاکید بندتسن، مساله قاچاق سکس و استثمار در امریکا بسیار شایع و گسترده است. او می‌گوید: «برای اولین بار در تاریخ امریکا، ما این موضوع را به عنوان بحران به رسمیت شناخته‌ایم.»

با وجود سهمگین و جدی بودن این معضل، یافتن کم و کیف واقعی آن دشوار است. چرا که در خصوص این که چه چیزی قاچاق و استثمار جنسی است، اشتباهات مفهومی وجود دارد. او می‌گوید: «ما هنوز به اشتباه، این موضوعات را تحت عنوان رضایت طرفین در رابطه جنسی، روسپی‌گری و غیره می‌شناسیم. به همین دلیل، نمی‌توانیم کمیت آن را تعیین کنیم. این به روشنی غیر ممکن است که بتوان تعداد افراد ناپدید شده‌ای را مشخص کرد که عملا تحت عنوان گم شده‌ها به ثبت نرسیده‌اند.»

به همین دلیل، این امر حائز اهمیت است که اگر چه فراگیری این مشکل در امریکا بسیار گسترده تخمین زده شده است، برای استناد به اعداد و کمیت باید محتاط بود. بندتسن اضافه می‌کند: «هیچ نظرسنجی معتبری در سطح ملی و یا آماری مبتنی بر تعداد قربانیان قاچاق سکس در امریکا وجود ندارد. ولی ما (در این مورد) به شرکای خود، مانند مرکز ملی کودکان ناپدید و استثمار شده تکیه می‌کنیم. آن‌ها ارقام معتبر و قابل اتکایی منتشر می‌کنند. ۸۰ درصد از کودکانی که به این مرکز ارجاع داده می‌شوند، مشمول فاکتورهایی هستند که موید وقوع بهره‌کشی در مورد آن‌ها است که این بسیار بالا است و ما به شدت در این باره نگران هستیم.»

 

***

شما هم می‌توانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت به اشتراک بگذارید. اگر از مسئولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کرده‌اند و یا مرتکب خلاف شده‌اند شکایت دارید، لطفاً شکایت‌های خود را با بخش حقوقی ایران وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید: [email protected]

 

مطالب مرتبط: 

احتمال ۴۵ سال زندان برای جفری اپستین به اتهام قاچاق سکس

از فرانسه تا ترکیه؛ قاچاق انسان و پناه‌جویی

آیا شهروندان می‌توانند باندهای قاچاق اعضای بدن انسان را به مقامات گزارش بدهند؟

لغو اقامت توریستی در ترکیه؛ انتقال سرمایه ایرانی‌ها، رونق قاچاق انسان

یخچال مرگ، گزارش آیدا قجر از پناهندگی و قاچاق انسان

روایت سی‌وسوم:مصائب پناه‌جویان دگرباش جنسی؛ قاچاق‌بر از آن‌ها سکس می‌خواهد

روایت هشتم: قاچاق سکس؛ زنان ایرانی در بارهای استانبول

ثبت نظر

استان‌وایر

ناآرامی در زندان سپیدار اهواز

۱۱ فروردین ۱۳۹۹
خواندن در ۱ دقیقه
ناآرامی در زندان سپیدار اهواز