دانیال دایان؛ شهروندخبرنگار
«لشکر فاطمیون» از جمله نیروهای وابسته به نیروی «قدس» سپاه پاسداران ایران و متشکل از مهاجران افغانستانی ساکن ایران است که برای جنگ در جهت منافع جمهوری اسلامی در سوریه فعالیت دارند. پیشتر، ریاستجمهوری افغانستان از ایران خواسته بود که این گروه نظامی را منحل کند و حالا فعالان حقوق بشری معتقدند که جمهوری اسلامی باید به خانوادههای نوجوانان قربانی این گروه نظامی غرامت بپردازد.
جمهوری اسلامی با بهرهبرداری از معضلات مهاجران افغانستانی، در ازای پرداخت حقوق ماهانه و همچنین اعطای مدارک هویتی و حداقلی از حقوق شهروندی، شماری از این مهاجران را به جنگ در سوریه فراخواند و باعث مرگ بسیاری از آنها شد. اگرچه هیچوقت آمار دقیقی از نوجوانان کشته شده از این لشکر منتشر نشده است اما سال ۱۳۹۸ آمارهایی منتشر شدند که حاکی از کشته شدن دستکم دو هزار مهاجر افغانستانی زیر پرچم لشکر فاطمیون در جنگ سوریه بودند.
فرمانده کل نیروهای قدس سپاه پاسداران تا سال گذشته، «قاسم سلیمانی» بود که در همین سال، در عراق کشته شد.
نیروهای لشکر فاطمیون در افغانستان ترجیح میدهند درباره فعالیتهای نظامی خود زیر این پرچم سکوت کنند تا شناسایی نشوند؛ به ویژه که نیروهای «طالبان» و همچنین «داعش» همچنان در افغانستان فعال هستند و در سالهای اخیر قدرت بیشتری پیدا کردهاند. برای همین ممکن است آنها مورد تهدید جانی نیز قرار بگیرند.
حالا بعد از گذشت سالها از تشکیل این شاخه نظامی جمهوری اسلامی، برخی نهادهای مدنی حقوق بشری خواستار پرداخت غرامت از سوی جمهوری اسلامی به خانوادههای نوجوانان قربانی در این جنگ شدهاند.
«سیداشرف سادات»، از فعالان حقوق بشری استان هرات افغانستان این خواسته را با صدای بلند ابراز کرده است. او در گفتوگو با «ایرانوایر»، تصریح میکند نوجوانانی که به این شاخه نظامی نیروهای قدس سپاه پاسداران پیوسته، زیر سن قانونی بودهاند: «آنها نمیتوانستند عواقب بد جنگ را تشخیص دهند. آنها بدون اراده و با تاثیرپذیری از تبلیغات سپاه پاسداران ایران به هدف تهیه لقمهای نان برای خانوادههای خود به این لشکر پیوسته بودند. ایران باید به خانوادههای این نوجوانان غرامت پرداخت کند.»
او همچنین تاکید میکند که اقدام جمهوری اسلامی در جذب نیروهای نوجوان افغانستانی در شاخهای نظامی و بهرهبرداری از آنها در اقدامات نظامی، نقض صریح حقوق بشر در قرن ۲۱ است.
این فعال حقوق بشر میگوید از سوی دیگر، حکومت افغانستان نیز در حمایت از خانوادههای قربانیان، اقدامی انجام نداده است: «افغانستان در حمایت از حقوق شهروندان خود در هر کجای دنیا مسوولیت دارد. اما حکومت افغانستان در راستای اعاده حقوق شهروندان خود هیچ کاری نکرده است.»
او متقد است حکومت افغانستان باید از طریق گفتوگو با جمهوری اسلامی، حقوق نوجوانان کشته شده زیر پرچم لشکر فاطمیون را جبران کند و اگر به نتیجه نرسید، از طریق دادگاههای بینالمللی و نهادهای حقوق بشری شکایت کند.
«سازمان دیدهبان حقوق بشر» در سال ۲۰۱۷ طی گزارشی تایید کرده بود که سپاه پاسداران ایران نوجوانان زیر سن قانونی افغانستانی را برای جنگ در سوریه استخدام کرده است.
طبق این گزارش، حتی کودکان ۱۴ سال هم زیر پرچم این شاخه نظامی نیروهای قدس سپاه، همرزمان نیروهای سوری بودهاند.
«رضا» یکی از اعضای پیشین لشکر فاطمیون است که حالا به هرات بازگشته است. او طی سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸، در سه دوره زیر پرچم این گروه نظامی در راستای منافع جمهوری اسلامی و حکومت سوریه جنگیده است.
به شهادت او، وقتی جنگ در شهرهای «حلب» و «دمشق» اوج میگرفته، از کودکان استفاده میشده است: «حق این افراد نبود که در جنگ شرکت کنند. آنها برای به دست آوردن لقمهای نان به ایران مهاجرت کرده بودند اما در جنگ سوریه کشته یا زخمی میشدند. شاید آن کودکان تنها نانآوران خانوادههای خود در افغانستان بودند.»
«سجاد» یکی دیگر از جنگجویان لشکر فاطمیون است که در ۱۷ سالگی عضو این گروه نظامی شد. او نزدیک به هفت ماه برای منافع جمهوری اسلامی و سوریه جنگید تا بتواند ماهانه تقریبا سه میلیون تومان کسب کند و بلکه اقامتش در ایران قانونی شود: «تحت تاثیر تبلیغات گسترده سپاه بودم و برای نامنویسی به یکی از دفترهای جذب نیروهای فاطمیون در تهران مراجعه کردم. دو روز بعد با من تماس گرفتند و برای آموزش اعزام شدم. در یکی از پادگانهای نظامی تهران کنار شماری از افغانستانیها آموزش دیدم و سریع به جبهههای جنگ فرستاده شدیم.»
او به همراه همرزمانش از فرودگاه تهران به مقصد دمشق پرواز کرد و از فرودگاه با تانک و خودروهای نظامی به پادگان اعزام شد: «ما را به خط مقدم جنگ با داعش فرستادند. مدتی هم که در مبارزه نبودم، فرماندهای نظامی ما را در صحرا تمرین میداد؛ مثل بالا رفتن از کوهها با سلاح سنگین. یک ماه هم در صحراها و پادگانهای سوریه آموزش دیدیم. بیشتر کودکان در پادگانهای نظامی مستقر بودند اما آنهایی که هیکلی تنومند داشتند، به جبههها فرستاده میشدند. من برای کارگری به ایران رفته بودم اما در جنگهای زیادی شرکت کردم. تجهیزات داعش از لشکر ما پیشرفتهتر بود. آنها دوربینهای شببین و پیشرفته داشتند و از دور توانستند بسیاری از افراد ما را به شهادت برسانند.»
«علی» یکی دیگر از شهروندان هرات است که حالا در کشورش به دنبال کار میگردد. او داغدار کشتهشدن برادر ۱۴ ساله خود به نام «اشرف» در لشکر فاطمیون است: «برادرم در اولین ماموریت مقابل داعش کشته شد. او برای کار کردن به ایران رفته بود اما تحت تاثیر تبلیغات جمهوری اسلامی قرار گرفت و به لشکر فاطمیون پیوست. اشرف بدون آنکه به ما بگوید، به جنگ رفت. از تهران ناگهان با ما تماس گرفتند و خبر کشته شدن او را دادند. پس از این خبر، کنسولگری زمینه سفر پدر و مادرم را به ایران فراهم کرد. اما جمهوری اسلامی باید خونبهای برادرم را بپردازد.»
در سالهای اخیر با فروکش کردن جنگ در سوریه، شماری از جنگجویان لشکر فاطمیون به افغانستان بازگشتهاند. بسیاری از آنها در زمان جنگ، کودکان مهاجری بودند که برای آیندهای بهتر و کمک به تامین معیشت خانوادههای خود به ایران رفته بودند اما از حداقل حقوق انسانی هم بیبهره ماندند. حالا اگر جان سالم به در بردهاند، با کولهباری از زخم و درد، با روایتهای خاموشی از خشونت، به کشور خود بازگشتهاند؛ روایتهایی که با هویتهای ناشناس، تنها مروری گذرا بر آنچه دیدهاند، عنوان میکنند.
شما هم میتوانید خاطرات، مشاهدات و تجربیات خود از قاچاق انسان، پناهندگی و مهاجرت به اشتراک بگذارید. اگر از مسئولان دولتی یا افراد حقیقی و حقوقی که حق شما را ضایع کردهاند و یا مرتکب خلاف شدهاند شکایت دارید، لطفاً شکایتهای خود را با بخش حقوقی ایران وایر با این ایمیل به اشتراک بگذارید: [email protected]
مطالب مرتبط:
سیاستهای عبدالله عبدالله برای مهاجران افغانستانی، لشکر فاطمیون و مداخلات ایران چیست؟
مسدود شدن کارتهای عابر بانک مهاجران افغانستانی در ایران
زندگی پر فراز و نشیب یک جنگجوی لشکر فاطمیون
سیاست اشرف غنی در صورت پیروزی در انتخابات برای مهاجران و لشکر فامطیون چیست؟
آموزش آمریکا در خدمت لشکر فاطمیون ایران
هرات؛ خط مقدم مبارزه با کرونا در اثر بازگشت مهاجران افغانستانی
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر