پایان عمر مهم‌ترین عنصر سپاه در ورزش؛ داورزنی با همه فسادهایش می‌رود؟

از امروز پنج‌شنبه چهارم اردیبهشت ۱۳۹۹، حضور «محمدرضا داورزنی» در اتاق ریاست فدراسیون والیبال ایران غیرقانونی خواهد بود.
این به دلیل ابلاغ رسمی حکم بازنشستگی مردی است که با ۳۸ سال فعالیت در سپاه پاسداران و سازمان وقت تربیت بدنی، هم‌چنان راه‌هایی برای فرار از بازنشستگی و دور زدن «قانون منع به کارگیری بازنشسته‌ها» را پیدا می‌کرد.

محمدرضا داورزنی مهم‌ترین عضو سپاه پاسداران در ورزش ایران است. طی سال‌های اخیر، سردارها، سرهنگ‌‌ها و سرگردهای پرشماری از سپاه به اتاق‌های مدیریت ورزش ایران وارد شده‌اند اما هیچ‌ یک نه به اندازه محمدرضا داورزنی در سپاه نفوذ داشته و نه به حد او در این بخش عمر کرده‌اند.

محمدرضا داورزنی در سال‌هایی که جنوب و غرب ایران درگیر جنگ با عراق بود، به سمت قائم‌مقام تربیت‌بدنی سپاه رسید و هم‌زمان، مسوول آموزش‌های رزمی سربازان این نهاد امنیتی نظامی شد. بخش اعظمی از نیروهایی را که به جنگ اعزام می‌شدند، او تربیت می‌کرد. اما پس از آخرین گلوله‌ای که شلیک و جام زهری که نوشیده شد، به‌ ریاست تربیت‌بدنی سپاه کشوری رسید و سپس در کردستان، سمنان، کرمانشاه و خراسان مسوولیت‌های ورزشی و رزمی سپاه و همین‌طور قائم‌مقامی لجستیک استانی را برعهده داشت.

از ابتدای دهه ۸۰ خورشیدی، سیل هجوم مدیران سپاهی به ورزش ایران قوت و قدرت بیشتری گرفت. اما در تمام یک و نیم دهه اخیر، هیچ‌یک از مدیران سپاه نه به ‌اندازه داورزنی در راس قدرت ماندند، نه مانند او ریشه دواندند و نه نفوذی به حد او در بدنه فدراسیون‌ها و رشته‌های ورزشی ایران داشتند.

او از سال ۱۳۸۰ ریاست فدراسیون سوارکاری ایران را برعهده گرفت. سال ۱۳۸۴ به ریاست فدراسیون والیبال ایران رسید. هم‌زمان، مدیریت بر باشگاه «صنام» (به‌عنوان باشگاه ورزشی وزارت دفاع) در رشته‌های بسکتبال و والیبال را هم برعهده داشت. پس از قهرمانی تیم ملی نوجوانان والیبال ایران در رقابت‌های جام جهانی، روی خط زنده تلویزیونی این موفقیت را فقط به «رهبر» جمهوری اسلامی تبریک گفت.

جهش واقعی والیبال ایران از زمان مدیریت «محمدرضا یزدانی خرم» آغاز شد. داورزنی جوانه‌های بذری که یزدانی‌خرم روی زمین ریخته بود را درو کرد.
در دهه ۷۰ خورشیدی، درهای سالن ۱۲ هزار نفری آزادی به روی زنانی که می‌خواستند رقابت‌های تیم‌های باشگاهی و ملی والیبال ایران را تماشا کنند، باز شد. این اتفاق با تصمیم و دستور محمدرضا یزدانی‌خرم افتاد. او از مدیران نزدیک به حزب «موتلفه اسلامی» و از مردان هم‌نشین با دولت «اکبر هاشمی رفسنجانی» و «محمد خاتمی» بود.

محمدرضا داورزنی، راست‌گرای افراطی ورزش ایران بود. راست افراطی سپاه پاسداران در ورزش ایران، پست‌ها و معاونت‌های جدیدی هم ساخت. درحالی که رییس فدراسیون والیبال ایران بود، پیشنهاد قوت گرفتن «معاونت برون مرزی» سازمان وقت تربیت بدنی را داد. خودش هم عضوی از شورای این معاونت شد؛ شورایی که به سفرهای ورزشکاران، مربیان، مدیران و حتی خبرنگاران به خارج از کشور به صورت دقیق نظارت می‌کرد. گاهی حتی بلیت و ویزای سفر ورزشکاران به دستور داورزنی و این معاونت باطل می‌شد.

با تاسیس وزارت ورزش و جوانان، محمدرضا داورزنی به یکی از اعضای بلندپایه شورای برون مرزی این وزارت‌خانه بدل شد؛ شورایی که مثلا بیش از چهار سال تصمیم گرفت هیچ یک از بسکتبالیست‌های دختر ایرانی برای حضور در هیچ تورنمنتی از کشور خارج نشوند.

در دولت «حسن روحانی»، قدرت فرمانده سپاه ورزش ایران افزون شد. بهمن سال ۱۳۹۵ خورشیدی، داورزنی به اتاق رویاهایش، یعنی معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان رسید. با وجود این‌ که روی کاغذ، معاون اول وزیر محسوب می‌شد اما از این جا به بعد، داورزنی اول شخص ورزش ایران بود. 

سال ۱۳۹۶، بخشی از گفت‌وگوی خصوصی «علی‌اکبر طاهری»، مدیرعامل وقت باشگاه «پرسپولیس» با تعدادی از بازیکنان این تیم منتشر شد که نشان می‌داد وزارت ورزش به دست محمدرضا داورزنی اداره می‌شود. او در بخشی از صحبت‌هایش با بازیکنان خود مدعی شده بود که «مسعود سلطانی‌فر» به عنوان وزیر ورزش و جوانان، اختیاری در این وزارت‌خانه ندارد. همان زمان بحث فساد مالی محمدرضا داورزنی هم مطرح شد؛ یک دایره وسیع و غیرقابل توصیف.

بخشی از فساد مالی محمدرضا داورزنی به فشارهای او به فدراسیون فوتبال و باشگاه‌های «استقلال» و پرسپولیس برای عقد قرارداد با یک اسپانسر خاص به نام «سامانه ۳۰۹۰» مربوط می‌شد. در اسنادی که «ایران‌وایر» در سال ۱۳۹۶ منتشر کرد، این سامانه فقط از پیام‌های هواداری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در سال قبل، به بیش از ۲۱۰ میلیارد تومان سود خالص رسیده بود. اما نه این سامانه و نه محمدرضا داورزنی به عنوان مهم‌ترین بانی آن، حاضر به پرداخت مطالبات این دو باشگاه نشدند.

ناپدید شدن ۶۱ میلیارد تومان از دارایی‌های باشگاه پرسپولیس، مشارکت مستقیم با قرارگاه‌های سازندگی سپاه برای بنای سازه‌های عظیم ورزشی در شهرهای عراق، تلفیق سیاست‌های خاص نظام با ورزش، پرونده‌‌سازی‌های امنیتی برای زنان تاثیرگذار در فدراسیون‌های ورزشی که هم‌سو با سیاست‌های او نبودند و البته ریشه دواندن آقازاده‌اش (مجتبی داورزنی) در تصرف اماکن ورزشی دیده شد.

با این حال، تصمیم گرفت که روزی دوباره از وزارت ورزش به فدراسیون والیبال برگردد؛ صرفا به این دلیل که دولت روحانی رو به پایان بود و فدراسیون والیبال هم به رییس نیاز داشت. آمد و بلافاصله یکی از موفق‌ترین مربیان تاریخ والیبال ایران را برکنار کرد.

او روز ۲۹ آبان‌ ۱۳۹۸ دوباره به ریاست فدراسیون والیبال بازگشت و روز هفتم فروردین امسال، «ایگور کولاکوویچ»، سرمربی مونته‌نگرویی تیم ملی والیبال ایران را درحالی برکنار کرد که این تیم را به المپیک رسانده بود. دلیلش فقط پیروی از «منویات رهبری» بود!
کمی پیش‌تر، آیت‌الله «علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی ایران مخالفت خود با حضور مربیان خارجی در ورزش ایران را اعلام کرد و باعث اخراج مربیانی مانند «آندره‌آ استراماچونی»، «گابریل کالدرون»، «مارک ویلموتس» و «مصطفی دنیزلی» شد.

محمدرضا داورزنی بار خودش را بسته است با حضورش در سپاه پاسداران، وزارت ورزش، راه‌اندازی سامانه‌های پیامکی هواداری، شرکت‌های اسپانسرینگ که قراردادهای طولانی مدت با فدراسیون‌های ورزشی بسته‌اند و البته لابی‌های آقازاده‌اش.

سال ۱۳۹۴، «تماشاگران امروز» در گزارشی در مورد «مجتبی داورزنی» مدعی شد که بسیاری از حواشی این آقازاده ورزش ایران به دلیل روابط حسنه‌اش با ورزشکاران و برخی رسانه‌ها، بازتاب داده نمی‌شوند. در این گزارش، به سفرهای مکرر پسر رییس وقت فدراسیون والیبال با تیم ملی به کشورهای ایتالیا و لهستان اشاره شده بود.
در بخشی دیگر از این گزارش آمده بود: «فدراسیون تکواندو مناقصه‌ای را برگزار کرده و پسر داورزنی هم برنده این مناقصه شده اما مثل همیشه، شایعاتی است که بگوید اگر مجتبی پسر داورزنی نبود، بعید بود که این امتیاز را بگیرد.»

مهم‎ترین شایعات، در مورد رابطه مجتبی داورزنی با خانواده «محمد پولادگر»، رییس فدراسیون تکواندو است. مجتبی داورزنی سال ۱۳۹۴ باشگاه بدن‎سازی «سهیل استار» که با نام تجاری «ستاره سهیل» به ثبت رسیده است را خریداری کرد. این باشگاه بدن‎سازی متعلق به فدراسیون تکواندو بود و باید از طریق مناقصه به فروش می‌رسید. فدراسیون تکواندو ادعا کرد که پروسه قانونی مناقصه را طی کرده است اما نشانی از مناقصه قانونی وجود نداشت.

گفته می‌شود باشگاهی که در خیابان «شریعتی» تهران و بالاتر از پل «صدر» قرار گرفته، با قیمتی کم‎تر از ۵۰ میلیون تومان به فرزند محمدرضا داورزنی واگذار شده است. در مورد مجتبی داورزنی همین‌طور بحث‌هایی در مورد مشارکت اقتصادی با ملی‌پوش‌های والیبال، تعیین سرمربی تیم ملی بوکس و واردات وسایل ورزش چوگان هم وجود دارد. واردات ابزار چوگان به صورت محدود و در انحصار گروهی خاص است که گفته می‌شود مجتبی داورزنی هم یکی از همان خواص به حساب می‌آید. او البته کم‎تر از ۲۴ سال سن دارد.

سفره‌ای پهن بود و ۳۸ سال استفاده شد. حالا صندوق بازنشستگی کشور حکم داورزنی را ابلاغ کرده است. جالب این‌که «مسعود سلطانی‌فر»، وزیر ورزش و جوانان هفته گذشته‌ در نامه‌ای خطاب به سازمان بازرسی کل کشور، درخواست کرده بود که تا دو سال دیگر حکم بازنشستگی داورزنی ابلاغ نشود. اما این نامه با مخالفت سازمان بازرسی همراه شد.

داورزنی چهارشنبه شب به برخی نزدیکانش گفته است نه تنها حاضر نیست از ریاست فدراسیون والیبال ایران کنار برود که حتی اگر نهادهای نظارتی وارد شوند، پای فدراسیون جهانی والیبال را برای تعلیق فدراسیون ملی ایران وسط خواهد کشید.

او نخستین پاسداری نیست که تن به قانون منع به کارگیری بازنشسته‌ها نمی‌دهد. پیش از این، «مهدی تاج»، رییس فدراسیون فوتبال و بازنشسته اطلاعات سپاه هم برای جدا نشدن از فدراسیون فوتبال، ایران را تا آستانه تعلیق از سوی فیفا پیش برده بود.

 

مطالب مرتبط:

داورزنی، شیرازی و مافیای نظامی اسپانسرینگ ورزش

فساد مالی والیبال از ریاست داورزنی تا داوری؛ چند میلیارد ناقابل گم شده است

سریال جدید برای استقلال و پرسپولیس؛ با بازی محمدرضا داورزنی