کودکان بی‌شناسنامه و زنان بی‌سرپناه، آن‌ها که پول دوا و درمان ندارند، آن‌ها که از داشتن کلاس و مدرسه محروم‌اند، آن‌ها که پدران و مادران معتاد دارند، خانواده‌های بی‌بضاعتی که با بسته‌های خوراکی ماهانه این موسسه خیریه روزگار می‌گذرانند، زنان سرپرست خانواری که در خانه‌های ایرانی جمعیت امام علی کسب‌وکار راه انداخته‌اند، این روزها دل‌نگران سرنوشت سه تن از اعضای دستگیرشده این جمعیت در زندان‌اند.
مطابق آنچه روابط عمومی جمعیت امام علی منتشر کرده است، بعدازظهر روز یکم تیر ۱۳۹۹ دو گروه از ضابطان قضایی به همراه حکمی که شامل شکایت قرارگاه ثارالله از اعضای موسس این جمعیت می‌شد، به منزل «شارمین میمندی‌نژاد»، موسس این تشکل وارد شدند. اتهام آقای میمندی‌نژاد را «توهین به رهبر و همچنین توهین به بنیان‌گذار جمهوری اسلامی» اعلام کرده و پس‌ازآن به‌طور هم‌زمان «مرتضی کی‌منش»، مسئول رسانه‌‌ای جمعیت و «کتایون افرازه»، بازرس علی‌البدل آنجا را با اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» دستگیر کرده و با خودشان بردند.
***
یک کاربر توییتر درباره تحولی که کمک‌های جمعیت امام علی در زندگی‌اش ایجاد کرده، نوشته است: «بیست سال پیش داوطلب‌ها به مادرم سواد یاد دادند، مادرم من را فرستاد مدرسه و بعدازآن بازهم جمعیت امام علی به من کمک کرد تا لیسانسم را بگیرم و به من جایی برای بودن و کمک کردن به دیگران داد و حالا موسس آنجا را گرفته‌‌اند، حس می‌کنم به من حمله شده است.»
اما در کنار دغدغه کودکانی که به خدمات داوطلبان جمعیت امام علی خو کرده‌اند، خبرگزاری‌های نزدیک به نیروهای امنیتی از این دستگیری‌ها اظهار شادمانی می‌کنند.
خبرگزاری تسنیم، رسانه نزدیک به سپاه پاسداران، جمعیت امام علی را تشکلی خوانده که در پوشش اقدامات عام‌المنفعه اقدام به شبکه‌سازی برای نفوذ در سطوح مختلف افکار عمومی کرده است. از سوی دیگر، روزنامه کیهان با پرداختن به این موضوع و با نوشتن یک مطلب مبسوط در مورد تاریخچه خانوادگی شرمین میمندی‌نژاد، اعضای این جمعیت را «نیکوکاران تبهکار» خوانده است.
جمعیت امام علی یک تشکل دانشجویی و مردمی است که توسط «شارمین میمندی‌نژاد» در سال ۱۳۷۸ به ثبت رسیده، این گروه مستقل با کمک ده هزار داوطلب و در طول بیست سال فعالیتش در بسیاری از استان‌های محروم کشور نیز به یاری محرومان رفته است.
«گوهر»، یکی از داوطلبان این جمعیت در منطقه «تلنگ» شهرستان قصرقند استان سیستان‌وبلوچستان توضیح می‌دهد چطور کمک‌های داوطلبان جمعیت در منطقه‌‌ای که میزان محرومیتش غیرقابل‌توصیف است، توانسته منشا تغییر و تحول باشد.
او به تشریح وضعیت خانواده‌‌ای می‌پردازد که خودش به‌طور مستقیم پیگیر مشکلاتشان بوده است: «دو سال پیش زنی با پنج فرزند کوچک و بزرگ در یک محله به‌شدت محروم از فقر و سوتغذیه مرد. به ما خبر دادند آن خانواده حتی هزینه کفن‌ودفن میت را ندارند. من به‌واسطه یکی از دوستانم با اعضای جمعیت در تهران در ارتباط بودم. موضوع را به آن‌ها گفتم. از من خواستند به بچه‌ها سر بزنم و مقداری پول برای کمک به دفن مادرشان به آن‌ها برسانم. به آنجا که رفتیم یکی از همسایه‌ها تعریف کرد این مادر خیلی روزها غذا نمی‌خورده تا بچه‌هایش سهم بیشتری داشته باشند. می‌گفت کبد زن در روزهای آخر آسیب جدی دیده و وزنش به ۴۷ کیلو رسیده بود. ما سعی کردیم از بچه‌ها مراقبت کنیم. پدر بچه‌ها تبعه افغانستان بود و هیچ‌کدامشان شناسنامه نداشتند. همراهان جمعیت امام علی همت فوق‌العاده‌ای به خرج دادند تا به‌واسطه من و چند نفر دیگر شناسنامه برایشان بگیریم. دختر بزرگ‌تر را که سیزده‌ساله بود و به اصرار پدرش برای کم شدن یک نان‌خور در آستانه ازدواج اجباری بود تشویق کردیم به کلاس خیاطی و سوزن‌دوزی برود. الان باور نمی‌کنید چطور به همت همان دختربچه‌ها زندگی‌شان مختصر رنگ و لعابی پیدا کرده. من هم با کمک دوستان در شبکه‌های اجتماعی برایشان سفارش سوزن‌دوزی می‌گیرم.»
آخرین اقدامی که گوهر برای کمک به آن خانواده انجام داده خرید تانکر آب برای ذخیره آب مصرفی بوده تا دخترها مجبور نباشند مسافت طولانی برای پر کردن ظرف آب از این سر روستای «کهن علیا» به آن سمت دهستان بروند.
گوهر می‌گوید از طرف دفتر جمعیت مدام از تهران تماس می‌گرفتند تا مطمئن باشند که کار شناسنامه‌ها به کجا رسیده؟
او می‌پرسد یک نفر آن‌سوی جغرافیای ما چه سود و منفعتی به‌جز هدف خیر دارد که کار گرفتن شناسنامه یک‌مشت بچه بی‌هویت را دنبال کند؟
گوهر همیشه با کمک سایر داوطلبان این جمعیت بارها در منطقه تلنگ، کاجه و خاش مواد غذایی و شیر خشک توزیع کرده یا حوالی مهر کیف و کفش و لوازم‌التحریر به بچه‌ها رسانده است.
او می‌گوید به‌عنوان یک شهروند شاهد است چطور خانه اشتغال جمعیت امام علی قصرقند، واقع در سیستان‌وبلوچستان به توانمندسازی زنان بلوچ کمک کرده و با برگزاری کلاس‌های سوزن‌دوزی و خیاطی توانسته به آنان انگیزه یادگیری بدهد.
با اینکه مشرق نیوز در مورد فعالیت‌های اعضای امام علی نوشته است «اگر روزی مشخص شود گردانندگان این جمعیت در پوشش فعالیت خیریه به قاچاق اعضای بدن انسان می‌پرداختند و یا به قاچاق سلاح برای گروه‌های تروریستی مستقر در مناطق مرزی کمک می‌رساندند هرگز تعجب نخواهیم کرد.»
اما «مهدی سلیمان‌زاده» به ایران‌وایر می‌گوید در دوره دانشجویی‌‌اش در تهران به‌عنوان داوطلب این جمعیت به کودکان محروم خانه مولوی درس می‌داده و اعضای این جمعیت را افرادی متعهد، اخلاق مدار و با نیت خیرخواهانه شناخته است: «من به‌طور متناوب نزدیک به سه سال با این مجموعه همکاری می‌کردم و حتی برای یک‌بار هم شاهد رفتار غیرانسانی، تردید برانگیز یا مبهم از سوی اعضای این جمعیت نبودم. به نظرم می‌آمد تیم آن‌ها با سلامت نفس و انگیزه‌های انسانی کار می‌کنند.»
مهدی با اشاره به مطلبی که روز سه‌شنبه سوم تیر در روزنامه کیهان علیه شارمین میمندی‌نژاد، موسس جمعیت منتشر شده می‌گوید احتمالا محبوبیت روزافزون جمعیت در قلب مردم آن‌ها را آزار می‌دهد: «حقیقتا با خواندن اتهاماتی که متوجه اعضای جمعیت امام علی شده شوکه شدم. شاید اگر خودم به‌طور مستقیم با آن تشکل همکاری نمی‌کردم دچار تردید می‌شدم. این‌همه کینه و حسادت و عداوت از کجا می‌آید؟ به نظر من آن‌ها هرگونه فعالیت مستقل و محبوبیت عمومی را یک خطر جدی برای خودشان تلقی می‌کنند. طبیعتا ایراد جمعیت امام علی این بود که جلوی پول‌هایی که قرار بوده به اسم خمس و زکات راهی جیب آخوندها بشود را گرفته و تلاش کرده این اعانه‌ها را به دست مستحق واقعی برساند اما آن‌ها می‌گویند جمعیت امام علی از طبقه مستضعف یارگیری می‌کند.»
«مبینا آذری»، استاد دانشگاه رشته تاریخ نیز ازجمله داوطلبانی است که گاهی در مسیر اهداف خیرخواهانه جمعیت امام علی همکاری کرده است: «من نمی‌دانم می‌شود اسمم را داوطلب گذاشت یا نه اما به‌هرحال در مراسم این جمعیت شرکت می‌کردم و از آن‌ها هم قلک‌هایی دریافت می‌کردم تا مابین دوروبری‌هایم اقدام به جمع‌آوری اعانه کنم.»
او می‌گوید آنچه از نخستین روز موجب جلب توجهش شده، میزان دسترسی قابل‌توجه اعضای آنجا به نیازمندان و فقرا بوده است: «دقت کنید نظم منطقی این تشکل و میزان گستردگی پوشش آن قابل‌توجه است. چیزی قریب به ده هزار داوطلب با آن‌ها همکاری می‌کنند و هرکدام از آن ده هزار داوطلب که نگاه خیرخواهانه‌ای هم دارند، با دیگر اعضای جامعه ارتباط دارند. یک‌جور شبکه بزرگ اجتماعی بزرگ برای مبارزه با فقر روزافزون.»
او می‌گوید تا جایی که به خاطرش مانده هرگز در بدو همکاری با جمعیت امام علی کسی در مورد دین و ایمانش از او سوال و جواب نکرده است: «کسی آنجا نمی‌پرسید متعلق به چه مذهبی هستی یا مثلا بگویند کمک به مومنان مسلمان لازم است بلکه نگاه آن‌ها انسانی‌تر بود. حالا می‌گویند چند عضو یا داوطلب جزو گروه عرفان حلقه بوده‌اند. اولا که چه ایرادی دارد؟ دوما حتی فرض بر این بازهم مطمئنم پرس‌وجو در این مورد دغدغه کسی نبوده. چون موضوع تعهد دینی لااقل تا جایی که تجربه من نشان می‌دهد، شرط آن‌ها برای همکاری نبوده بلکه هر شخصی متعلق به هر تفکری اگر مایل به کار بشردوستانه و داوطلبانه باشد، می‌توانسته داوطلب باشد.»
به گفته مبینا این جمعیت بسیار گسترده شده و همین موضوع نیز سیستم حاکم را نگران کرده، خصوصا اینکه دایره فعالیت‌های جمعیت از ثبت در وزارت کشور به عضویت در سازمان‌ها و گروه‌های بین‌المللی کشیده شده است.
اشاره او به عضویت جمعیت امام علی در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد ECOSOC است. جمعیت ده سال پس از فعالیت به عضویت این شورا درآمد. مبینا می‌گوید: «دفاتر جمعیت در دانشگاه‌ها که مواضع حساسی به شمار می‌آیند فعالیت می‌کنند و تعداد داوطلبانش روزبه‌روز در حال گسترش است و اعتماد مردم به آن‌ها بیش از صندوق صدقات کمیته امام است همین موضوعات می‌تواند منجر به واکنش حذفی بشود.»
او به این نکته تاریخی اشاره می‌کند که آن‌ها می‌دانند عمده قیام‌های اجتماعی از طبقه فقیر جامعه شکل می‌گیرند:«جمعیت امام علی در سطح گسترده به مناطق محروم و خانواده‌های درمانده دسترسی دارد، پویش‌ها و آیین‌های مختلفی برگزار می‌کند و این طبیعی است محبوبیت آن‌ها مابین مردم فقیر رو به افزایش است. خصوصا در شرایط فعلی که حیات مردم به مویی بند است و فقر به بالاترین مرحله رسیده است. این واهمه که جمعیت بتواند از دل همین فقرا، شرایط تغییر را فراهم کند برای سیستم ترسناک است به همین دلیل هم طبیعتا یک سری برچسب‌ها می‌زنند یا در گذشته آدم‌ها تحقیق و تفحص می‌کنند تا مثلا ببیند مادر مادربزرگ فلانی چه خط و ربطی داشته و یک بهانه درست می‌کنند تا آن سیستم را کاملا ناکارآمد کنند.»
موضوعی که مبینا به آن اشاره می‌کند از سوی «ضیا نبوی»، فعال مدنی و دانشجویی نیز مطرح شده است. ضیا نبوی نوشته: «نکته اصلی در فعالیت‌های جمعی و تشکیلاتی از جنس #جمعیت_امام_علی جمع آوردن نیروهای منفرد و پراکنده برای یک منظور خاص نیست، بلکه در قدرت چنین جمعیت‌هایی برای ساختن انسان‌هایی متفاوت است!آن‌ها تهدیدند چراکه در پروژه "انسان‌سازی" و "یکسان‌سازی" ایدئولوژیکِ حاکمیت دخالت کرده‌اند!»
مطالب مرتبط:
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر