close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

مصائب دوران نقاهت مبتلایان به ویروس کرونا؛ نمی‌دانیم چه طور مراقب خودمان باشیم

۲۷ تیر ۱۳۹۹
شما در ایران وایر
خواندن در ۶ دقیقه
بسیاری از کسانی که در دوران نقاهت بیماری کووید ۱۹ به سر می‌برند سوالات متعددی دارند که بی‌جواب مانده است و نمی‌توانند به خوبی از خود مراقبت کنند.
بسیاری از کسانی که در دوران نقاهت بیماری کووید ۱۹ به سر می‌برند سوالات متعددی دارند که بی‌جواب مانده است و نمی‌توانند به خوبی از خود مراقبت کنند.
بسیاری از بیماران بعد از ترخیص از بیمارستان تازه مشکلات جدیدشان شروع می‌شود.
بسیاری از بیماران بعد از ترخیص از بیمارستان تازه مشکلات جدیدشان شروع می‌شود.

مونا زاهدی، شهروند خبرنگار، کرج 

«دکتر گفته است تا چند روز حتما ضعف عضلانی دارید، سعی کنید گوشت، سبزیجات و مایعات بخورید. راستش خجالت می‌کشم بگویم، پیش آقای دکتر هم رویم نشد بگویم که آقای دکتر! من کارگرم، چه‌طور گوشت بخرم؟»
«اسحاق» ۴۵ ساله به تازگی از بیمارستان مرخص شده است. می‌گوید: «بدنم مقاوم بود. چوپانی و غذای سالم روستا ما را قوی بار آورده است وگرنه فاتحه‌ام خوانده بود.» او را ماه پیش مردم به «بیمارستان سینا» تهران رسانده بودند: «از شدت سرفه در خیابان افتادم. مردم نزدیک نمی‌آمدند تا این که جوانی با اورژانس تماس گرفت و من را به بیمارستان سینا بردند.»

او ۱۰ روز در بیمارستان بستری بوده و یک هفته‌ای است مرخص شده است. می‌گوید: «زنم دیابت دارد و پسر کوچکم چهار ساله است. ترسیدم به زن و بچه‌ام منتقل کنم. آن‌ها را فرستادم شهرستان و خودم تنها هستم. دکتر گفته است به خودت برس اما از شما چه پنهان، من کارگر روزمزد وقتی یک روز کار نکنم، پول نان ندارم، چه برسد... .» حرفش را نصفه و نیمه رها می‌کند.

اهل گنبد کابوس است و دو سه سالی است با زن و چهار بچه‌‌اش یک اتاق در حاشیه تهران اجاره کرده است. می‌گوید: «من در کار نظافتی هستم و تا قبل از کرونا مشتری‌های ثابت داشتم. باورتان نمی‌شود، سر نوبت گرفتن برای عید بین مشتری‌هایم دعوا بود. از آذر ماه، وقت روزهای بهمن و اسفند پر می‌شد. امسال اما کرونا ما را بیچاره کرد.»

او بعد از شیوع کرونا تقریبا بی‌کار شده و سراغ کارهای ساختمانی ‌رفته است: «۱۸ کارگر بودیم که در یک اتاق با هم غدا می‌خوردیم. حالا ۱۲ نفر مبتلا شده‌اند و حال دو نفر وخیم است.»

مکثی می‌کند و می‌گوید: «کاش یک خانه بهداشتی، درمانگاهی، جایی بود که ما را که مجبوریم به سرکار برویم، آزمایش می‌کردند که اگر مبتلا هستیم، رعایت کنیم و به کارگران دیگر و خانواده‌های‌ خود منتقل نکنیم.»
او هیچ کس را در تهران ندارد و گاهی همسایه‌ها که می‌دانند تنها است، برایش غذا می‌آورند: «راستش خیلی ضعف دارم. احساس می‌کنم تمام استخوان‌هایم شکسته‌اند و داخل بدنم می‌لرزد. اما نمی‌دانم چه کنم. بازهم دست همسایه‌ها درد نکند.»

او هفته آینده باید دوباره به بیمارستان برود و یک بار دیگر تست بدهد: «اگر تستم منفی باشد، اسباب و اساس را جمع می‌کنم و برمی‌گردم شهرستان. لااقل آن جا خانواده‌ام هستند که لقمه نانی دستم بدهند.»

اسحاق تنها نجات یافته کرونا نیست که نمی‌تواند به خوبی در دوران نقاهت بیماری از خودش مراقبت کند. بسیاری از کسانی که در دوران نقاهت کووید-۱۹ به سر می‌برند، سوالات متعددی دارند که بی‌جواب مانده‌اند.
«کیانوش گرامی»، بازیگر سینما و تلویزیون که بعد از ابتلا به ویروس کرونا و بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان، به تازگی مرخص شده و به خانه برگشته است، فهرستی از این سوالات را در صفحه اینستاگرامش پرسیده است: «الان من این کپسول اکسیژن را گرفتم و آوردم خانه، اما بلد نیستم باهاش کار کنم؟ داروهایم تمام بشوند نمی‌دانم باید از کجا بگیرم؟ کی برایم بگیرد؟ خودم برای این جور کارها از خانه خارج بشوم؟ کسی را مبتلا می‌کنم؟ نمی‌کنم؟ اگر خودم نروم چه کسی باید این کارهای من را انجام بدهد؟ به جز من در این خانواده، زنم و دو دخترم هم زندگی می‌کنند که آن‌ها هم خودشان به نوع خفیف کرونا مبتلا شدند. می‌ترسم این بندگان خدا دوباره از من بگیرند. آخر چه کسی باید جواب این سوالات ما را بدهد؟ دستمون به هیچ جا بند نیست و هیچ کس هم جوابگو نیست.»

این سوالات فقط مختص او نیست و خیلی از بیماران بعد از ترخیص از بیمارستان، تازه مشکلات جدیدشان شروع می‌شود. از طرفی، چند روزی است که خبرهای گسترده‌‌ای مبنی بر ابتلای دوباره چندین بیمار در سراسر کشور و در دیگر نقاط دنیا به گوش می‌رسد. این اخبار و عدم اطلاعات درست و کافی از چگونگی نگه‌داری بیمار کرونایی در منزل باعث ایجاد اضطراب و ترس از ابتلا برای بستگان و اطرافیان بیمار می‌شود.

یک پزشک متخصص بیماری‌های عفونی ساکن تهران می‌گوید: «بیماری که دوران نقاهت را در منزل طی می‌کند و دستگاه سنجش اکسیژن خون (فالس اکسیمتر) و کپسول اکسیژن دارد، هر وقت اکسیژن خونش به زیر ۹۰ رسید و حالت تنگی نفس داشت، باید از اکسیژن استفاده کند. بهتر است در دوران قرنطینه، فرد دیگری داروها و مواد غذایی مورد نیاز بیمار را تهیه کند و بدون تماس، آن‌ها را به دست او برساند؛ مثلا غذا تهیه کند و پشت در بگذارد. اگر بیمار بنا به ضرورتی مجبور شد از خانه خارج شود، حتما باید از ماسک پزشکی و دستکش استفاده و فاصله اجتماعی را برای جلوگیری از انتقال  بیماری به دیگران رعایت کند.»
او تاکید می‌کند که ماسک «ان ۹۵» برای بیماران اصلا مناسب نیست و باعث انتقال بیماری به دیگران می‌شود.
«حسام ۳۶» ساله است و با پدر و مادرش در شهرستان اسلام‌شهر در اطراف تهران زندگی می‌کند. او در یک کارخانه نزدیک منزل‌شان مشغول به کار بوده و به ویروس کرونا مبتلا شده است. الان هم در قرنطینهٔ ۱۴ روزه پس از ترخیص از بیمارستان به سر می‌برد: «خانه ما یک خواب بیشتر ندارد و من در آن‌جا قرنطینه هستم. غذای من را مادرم درست می‌کند و ظرف‌ها و رخت‌هایم را می‌شوید. ضمنا سرویس بهداشتی‌مان مشترک است. خب وقتی خانهٔ ما کلا ۶۰ متر است، چه طور می‌توانیم بیشتر از این از هم فاصله بگیریم؟ الان مادرم از دیروز سرفه امانش را بریده است و تب دارد. به احتمال زیاد مبتلا شده است.»

 آه بلندی می‌کشد و حرفش را ادامه می‌دهد: «کاش وزارت بهداشت، ستاد مبارزه با کرونا، دولت و یا هر نهاد مسوولی یک برنامه در تلویزیون می‌گرفتند و به جای این حجم از آگهی‌های شیر و ماست و بستنی، به مردم آموزش می‌دادند که بیمار کووید- ۱۹ بعد از ترخیص از بیمارستان یا در صورت خفیف بودن بیماری و ماندن در منزل، خود و خانواد‌ه‌‌اش چه طور باید رفتار کنند که دیگر اعضای خانواده مبتلا نشوند. من فکر می‌کنم اطلاعات مسوولان، جامعهٔ پزشکی و وزارت بهداشت در مورد این بیماری هنوز خیلی کم است و هر روز در مواجهه با رفتارهای مختلف ویروس روی جسم بیماران شوکه می‌شوند و نمی‌توانند دستورالعمل یکسانی در مورد این بیماری و برخورد با آن به بیمار و همراهانش بدهند.»
یک پزشک متخصص عفونی می‌گوید: «حتما ملحفه و ظروف بیمار از سایر اعضای خانواده جدا باشد و بعد از استفاده هم به صورت جداگانه شسته شود. بهتر است در مورد غذا اگر بیمار توانایی پختن را دارد، خودش این کار را انجام دهد. اما اگر دیگران این کار را برای او انجام می‌دهند، ترجیحا به بیمار غذای گرم داده شود و از خوردن غذاهای سرد، فست فود‌ها و سرخ کردنی‌ها پرهیز شود. زباله‌های فرد بیمار کرونایی، عفونی است و باید در سطل زباله جداگانه با کیسه زباله ضخیم گذاشته شوند، در نایلون محکم بسته و سریع‌تر از منزل خارج شود. ترجیحا اگر امکان جدا کردن سرویس بهداشتی فرد بیمار هست، این کار انجام دهند، در غیر این صورت، بعد از هر بار استفاده فرد بیمار، سرویس بهداشتی باید شسته و ضدعفونی شود. بعد از آن فرد سالم می‌تواند از آن استفاده کند. در ضمن، تعداد افرادی که در منزل با فرد مبتلا به کرونا زندگی می‌کنند، باید مشخص و محدود باشد و در تمام این مدت از حضور هر فرد دیگری در منزل جلوگیری شود. فرد بیمار و اعضای خانواده نیز ترجیحا از ماسک در منزل استفاده کنند و حتما حداقل فاصلهٔ دو متر را با فرد بیمار داشته باشند.»

 

مطالب مرتبط:

کرونا در ایران؛ شیوع سنگین‌تر و مرگ‌و‌میر بیشتر در موج دوم کرونا

کرونا در ایران؛ مقامات: سیستم بحرانی نیست، مردم مقصر موج دوم هستند

هشدار نسبت به ورشکستگی بیمارستان‌ها در بحران کرونا

کرونا در ایران؛ بیماری کووید-۱۹علت یک پنجم از مرگ‌و‌میر روزانه است

کرونا در ایران؛ تهران در وضعیت قرمز، مرگ ۹۷ نفر در ۲۴ ساعت

واقعیت پشت‌پرده روایت‌های چین در مورد همه‌گیری ویروس کرونا

کرونا در ایران؛ روحانی: کشور را نمی‌توان قرنطینه کرد، مردم مراقب باشند

ثبت نظر

بلاگ

طرح‌های سپیده قلیان از زندان؛ تابلوی دوم، صهبا

۲۷ تیر ۱۳۹۹
تیلاپیا خون هورالعظیم را هورت می‌کشد
خواندن در ۱ دقیقه
طرح‌های سپیده قلیان از زندان؛ تابلوی دوم، صهبا