در روزهای اخیر پرده از حکم اعدامی دیگر در ایران برداشته شد و خبرگزاری‌ها، وکلا و کاربران شبکه‌های اجتماعی از «نوید افکاری» نوشتند؛ کشتی‌گیر سابق که به دو بار اعدام محکوم شده است.
یک بار به اتهام قتل یک مامور حکومتی در جریان اعتراضات مرداد ۱۳۹۷ در شیراز به او حکم اعدام دادند و یک بار دیگر نیز برای شرکت در این اعتراضات، با اتهام «محاربه» در دادگاه انقلاب به مرگ محکومش کردند. دو برادر دیگر او، «وحید» و «حبیب» هم به ترتیب به ۵۴ سال و شش ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق و ۲۷ سال و سه ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده‌اند. آن‌ها متهم هستند که در مرداد ۱۳۹۷ فردی به نام «حسن ترکمان»، از اعضای بسیج شیراز و کارمند حفاظت سازمان آب این شهر را به قتل رسانده‌اند.
طی روزهای گذشته، به ویژه در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، اعتراض‌های بسیاری به صدور حکم اعدام برای نوید افکاری شده است. معترضان یک‌صدا درخواست لغو حکم اعدام را دارند؛ چه برای «قصاص» و چه برای «محاربه». با این وجود، شمار کمی از ورزش‌کاران نسبت به وضعیت قضایی نوید افکاری موضع گرفته‌اند. برخی هم به خاطر قصاص، چشم روی کشتن یک انسان بسته‌اند؛ یعنی گرفتن حق حیات با هر اسم و عنوانی. در این میان، باید دید نهادهای بین‌المللی ورزشی و همچنین «اتحادیه جهانی کشتی» برای نوید افکاری چه خواهد کرد.
***
به اردیبهشت سال ۱۳۸۹ برگردیم؛ وقتی «علی اکبریان» به اتهام «حمل مواد مخدر» (کراک) بازداشت شد. در دهه ۷۰ خورشیدی و روزهایی که سکوهای ورزشگاه‌های ایران به بازیکنان فوتبال لقب‌هایی مانند «مالدینی»، «ببه‌تو» و «چیلاورت» می‌دادند، علی اکبریان هم شده بود «روماریو» فوتبال ایران. او در زمان دستگیری، آن‌قدر مواد در دست داشت که قاضی برای نگارش حکم اعدام، دنبال بندهای قانونی نگردد. اما چه طور جلوی حکم اعدام او را گرفتند؟
سال ۱۳۹۴، وقتی خبر رسید که حکم اعدام علی اکبریان، بازیکن سابق «استقلال» و «پرسپولیس» در آستانه صدور است، «علی پروین» شخصا به دادسرا و دیدار قاضی رفت. اطرافیانش نقل می‌کنند که آن نماد غرور و جذبه، مقابل قاضی دادگاه گریسته و گفته بود: «جلوی پایت زانو می‌زنم.»
خم شده بود که قاضی شانه‌هایش را گرفته و حکم علی اکبریان را به حبس ابد تغییر داده بود. بعدها، یعنی ششم آذر سال ۱۳۹۷، علی پروین را با پوشه‌ای در دست در مجلس شورای اسلامی دیده بودند؛ رفته بود برای گرفتن تخفیف دوباره برای علی اکبریان.
امروز و در حالی که نوید افکاری زیر خطر اعدام قرار دارد، «علی‌رضا دبیر»، رییس فدراسیون کشتی ایران نه تنها از هرگونه اظهارنظر در مورد او منع شده که حتی برای جامعه کشتی ایران هم خط و نشان کشیده است که هیچ‌کس حق ندارد سمت این پرونده برود. اگرچه «محمدرضا گرایی»، «محمدعلی گرایی» و «مهدی علیاری»، قهرمانان کشتی فرنگی و همین‌طور «وحید بنا»، کاپیتان سابق تیم ملی جودو ایران با انتشار عکس‌هایی از نوید افکاری، در شبکه‌های اجتماعی خواهان توقف اجرای حکم اعدام او شده‌اند. اما انگار زنده ماندن ستاره سابق خط حمله استقلال و پرسپولیس به لطف پادرمیانی نام‌دارهایی بود که امروز جرات پا پیش گذاشتن برای حکم دو بار اعدام یک کشتی‌گیر را ندارند.
شرایط امنیتی حول پرونده نوید افکاری به هم‌دوره‌ای‌های او هم رسیده است. یکی از آن‌ها به «ایران‌وایر» می‌گوید: «جو شیراز در مورد نوید و خانواده‌اش به شدت امنیتی شده است. هرکسی که زمانی مربی نوید بوده یا با او کشتی می‌گرفته، تماس‌هایی یا از نهادهای امنیتی داشته است یا از فدراسیون کشتی.»
آن‌ها با تهدید، وادار به سکوت شده‌اند.
نوید افکاری شاید در رشته‌ای که بیش از ۵۰۰ هزار ورزشکار رسمی و ثبت شده دارد، هرگز به تیم ملی نرسید اما در استان و شهر خودش کم آوازه نبود. حدفاصل سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵، قهرمان کشتی فرنگی شیراز بود. وقتی مدرسه را رها کرد تا به کارگری و گچ‌کاری در ساختمان برسد، کشتی را در حد یک ورزش شخصی دید. می‌خواست کمک خرج خانواده باشد و دیگر زمان کافی برای ورزش حرفه‌ای نداشت.
اصرارهای مربی اما پنج سال بعد او را دوباره به روی تشک برگرداند. سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷ نه تنها مقام استانی کسب کرد که حتی به مرحله انتخابی تیم ملی هم رسید. سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ در آستانه ورود به تیم ملی قرار داشت اما بازی‌های انتخابی را باخت؛ شاید چون ذهن، روح و جسمش در کارگاه‌های گچ‌کاری جا مانده بودند. برای همین، بارها به عنوان حریف تمرینی محمدعلی گرایی، دیگر کشتی‌گیر شیرازی تیم ملی به اردوهای ملی ایران دعوت شد.
در تناسب میان کشتی و فوتبال، نوید افکاری اگر یک سر و گردن بالاتر از علی اکبریان نباشد، پایین‌تر از او نیست. علی اکبریان را با مواد مخدر دستگیر کردند اما پی‌گیری پرونده‌اش امنیتی نبود. پی‌گیری‌های علی پروین و چند ستاره دیگر فوتبال ایران، حکم زندان او را به ۲۰سال حبس رساندند. اما انگار جامعه کشتی ایران در مورد نوید افکاری مجبور شده است سکوت کند. برای همین به سراغ «اتحادیه جهانی کشتی» و بالاتر از آن، «کیمته بین‌المللی المپیک» رفتیم. «ایران‌وایر» روز دوشنبه دهم شهریور ۱۳۹۹خطر اعدام افکاری را با اتحادیه جهانی کشتی در میان گذاشت. در ای‌میلی که برای بالاترین مرجع جهانی کشتی ارسال شد، نوشته شده بود: «دستگاه قضایی ایران یک کشتی‌گیر را دو بار به اعدام محکوم کرده است. او یک بار به اتهام توهین به رهبر جمهوری اسلامی و بار دیگر به دلیل اتهام اثبات نشده قتل، به اعدام محکوم شده است. سازمان‌های حقوق بشری این حکم را ناقض حقوق شهروندی دانسته و مدعی شده‌اند که شواهد برای ارتکاب قتل از سوی افکاری کافی نیستند. همچنین باید به این نکته مهم اشاره کنیم که نوید افکاری می‌گوید ماموران امنیتی ایران او را شکنجه کرده و از او اعتراف گرفته‌اند.»
در پایان این نامه از اتحادیه جهانی کشتی پرسیده شده است که آیا جان ورزش‌کاران زیرمجموعه شما برای‌تان اهمیتی دارد؟
یک قدم بالاتر، کمیته بین‌المللی المپیک است؛ نهادی که باید تا چندی بعد از دور شاهد برگزاری «دادگاه حکمیت ورزش» میان فدراسیون جهانی جودو و فدراسیون تعلیق شده جودو ایران باشد. دلیل برگزاری این دادگاه چیست؟ ایران می‌خواهد ثابت کند که سیاست جمهوری اسلامی هیچ تاثیری در تصمیم‌گیری‌های فدراسیون ورزشی این کشور ندارد.
«ایران‌وایر» این بار نه در قالب سوال که به عنوان مطلع از کمیته بین‌المللی المپیک خواسته است نسبت به اعدام یک ورزشکار حرفه‌ای واکنش نشان دهد. در بخشی از پیام ارسال شده به این کمیته آمده است: «عملی شدن شعار پایبندی به مبانی حقوق بشر در روزهای حساس، یکی از تعهدات شما به منشور المپیک است.»
پی‌گیری‌های «ایران‌وایر» برای مطلع کردن این دو نهاد ورزشی از روند پرونده نوید افکاری هم‌چنان ادامه دارد. اقدام هر کدام از این نهادها می‌تواند به نجات یک انسان که روزگاری زیرمجموعه آن‌ها ورزش می‌‌کرد، منجر شود. البته هر اقدامی از سوی قوه قضاییه جمهوری اسلامی در به خطر انداختن جان نوید افکاری می‌تواند به واکنش از سوی این نهادها ختم شود و این‌بار جامعه کشتی ایران را هدف قرار دهد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر