روز چهارشنبه دوم مهر ۱۳۹۹، «رضا خندان»، همسر «نسرین ستوده» در صفحه توییتر خود خبر داد که همسرش را پس از پنج روز نگه‌داری در «بیمارستان طالقانی»، بدون هیچ اقدام درمانی به زندان بازگردانده‌اند.
ستوده در اعتصاب غذا است. همسر این حقوق‌دان و فعال مدنی نوشته است: «این اقدام جز قرار دادن او در معرض خطر جانی معنای دیگری ندارد.»
نسرین ستوده تنها زندانی بند زنان زندان «اوین» نیست که در مورد خدمات درمانی مورد بی‌توجهی قرار گرفته است. «سازمان عفو بین‌الملل» روز ۳۱ شهریور در بیانیهای نسبت به وضعیت «صبا کُرد افشاری»، یکی از معترضان «حجاب اجباری» هشدار داد.
از سوی دیگر، در روزهای گذشته خانواده‌های «رضوانه خان بیگی»، «مژگان کاووسی»، «سمانه نوروز مرادی» و «آتنا دائمی» از مشکلات عزیزان‌شان در زمینه سلامت و عدم دسترسی آنها به خدمات پزشکی و درمانی خبر داده‌اند. گزارش زیر روایت دردهایی است که درمان نمی‌شوند.
***
صبا کُردافشاری، دختر ۲۲ سالهای که به جرم مخالفت با حجاب اجباری و شرکت در کمپین «چهارشنبه‌های سفید»، به ۱۵سال حبس محکوم است و از فروردین ۱۳۹۸ در زندان اوین به سر می‌برد، این روزها با درد و خون‌ریزی شدید معده مواجه شده است. ولی مقامات زندان تاکنون اعتنایی به معالجه و انجام آزمایش‌های تجویز شده‌اش نکرده‌اند.
یک منبع آگاه درباره وضعیت او به «ایران‌وایر» گفت: «ماموران زندان شنبه ۲۹ شهریور صبا را با خانم ستوده به بیمارستان طالقانی بردند اما در بیمارستان فقط از او سونوگرافی معده انجام شد در حالی که طبق نظر پزشک متخصصی که او را یک ماه و نیم پیش ویزیت کرده بود، باید دو آزمایش آندوسکوپی و کونولوسکوپی از او انجام می‌شد. حتی جواب آزمایش سونوگرافی را هم به او و خانواده‌اش نگفته‌اند. بعد از آن او را به زندان بازگرداندند. خانواده‌اش هنوز نمی‌دانند جواب سونوگرافی چه بوده است!»
طبق گفته این منبع آگاه، زمانی که صبا را از بند خارج کرده‌اند، به «راحله احمدی»، مادر او که در همان بند به سر می‌برد، گفته‌اند دخترش را به «بیمارستان شهدا» در خیابان «تجریش» تهران می‌برند: «خانم احمدی هم با همسرش تماس می‌گیرد که به سراغ دخترش برود. اما بعد خانواده متوجه می‌شوند صبا را به بیمارستان طالقانی برده‌اند. به بیان ساده‌تر، ماموران نمی‌خواسته‌اند خانواده‌اش صبا را حتی برای چند دقیقه در بیمارستان ببینند و کنارش باشند. مگر او چه کرده است؟»
خانواده زندانیان بیمار موظف به پرداخت تمام هزینه‌های درمان و بیمارستان فرد زندانی هستند. با این حال، ماموران زندان از دادن اطلاعات درباره نوع بیماری و تشخیص پزشک پرهیز می‌کنند.
رضا خندان، همسر نسرین ستوده که روز شنبه در پی اعتصاب غذا و ضعف جسمانی شدید، مشکل قلبی، تنگی نفس و فشار خون پایین به بیمارستان طالقانی منتقل شده بود نیز به «ایران‌وایر» می‌گوید: «ماموران زندان مانع دیدار خانواده با همسرم شده‌اند و از پرونده پزشکی او هیچ چیزی به آنها نمی‌گویند.»
او توضیح می‌دهد که همراه خواهر همسرش روزی هشت ساعت در بیمارستان انتظار می‌کشند تا شاید بتوانند هنگام انتقال به آزمایشگاه یا مراکز دیگر، او را در راهرو ببینند: «حتی یک بار که داشتند اتاق او را عوض می‌کردند، ماموری که دید ما او را دیدیم و جلو رفتیم تا با نسرین صحبت کنیم، ویلچرش را به سرعت هل داد و وارد اتاق جدید شد. آنها از دیدار زندانی با خانواده‌اش می‌ترسند. درباره پرونده بیمار هم اطلاعاتی نمی‌دهند.»
«سوگند کُردافشاری»، خواهر صبا روز شنبه ۲۹ شهریور در توییتر خود در اعتراض به چنین رفتاری نوشت: «از بند زنان زندان اوین تماس که نگرفتن هیچ، به مادرم هم گفتن که صبا رو میبریم بیمارستان شهدای تجریش. ولی بردن بیمارستان طالقانی و چون ما نریم بیمارستان، گفتن تجریش و بعد از برگشتش ما با خبر شدیم. پس وقتی ما نباید بدونیم، چجوری باید هزینشو بدیم؟»
سوگند در توییت دیگری در اعتراض به دروغ مسوولان زندان و عنوان نکردن نام درست بیمارستان نوشت: «صبا کی انقدر خطرناک شد که ما تو این وضعیت حتی تو بیمارستان هم نمیتونیم ببینیمش؟»
صبا کُردافشاری پیش از زندان مشکل معده داشته و تحت نظر پزشک بوده است. با این حال، پس از بازداشت مشکلات معده او دوچندان و با خون‌ریزی فراوان همراه شده است: «سلول انفرادی و فشارهای دوران بازجویی روی اعصاب معده صبا تاثیر گذاشته‌اند. از یک سال و نیم پیش تاکنون که در زندان است، بارها معده‌اش خون‌ریزی کرده است. دکتر بهداری زندان یک بار پس از آزمایش تایید کرد که خون‌ریزی دستگاه گوارشی دارد و برای درمان باید به خارج از زندان منتقل شود. اما مسوولان زندان ماه‌ها این انتقال را به تعویق انداختند. پدر صبا با دکتر سابق دخترش حرف زده و دکترش مقداری دارو برای او تجویز کرده بود. اما حالش نه تنها بهتر نشد بلکه بدتر هم شد. دکترش گفته بود من نمی‌توانم با حرف، دارو برایش تجویز کنم و باید او را ببینم. اما مسوولان زندان با معاینه صبا توسط دکتر سابقش مخالفت می‌کردند.»
به گفته این منبع آگاه، در نهایت یک ماه و نیم پیش صبا را با دست‌بند و پابند به بیمارستان طالقانی برای معاینه منتقل می‌کنند: «چون با آن شکل به بیمارستان رفته بود، دکتر هم ترسید و حتی معاینه‌اش نکرد، فقط برایش آزمایش‌های آندوسکوپی و کونولوسکوپی را نوشت.»
با این حال، از آن موقع تاکنون هنوز صبا کُرد افشاری برای انجام آزمایش‌ها به بیمارستان منتقل نشده است.
این منبع درباره علت عدم انتقال صبا برای انجام آزمایش‌هایش می‌گوید: «هیچ جوابی به خانواده او داده نمی‌شود. فقط می‌گویند که باید دادستانی دستور اعزام زندانی را به مراکز پزشکی بدهد. خلاصه همین‌طور بلاتکلیف و مریض در زندان مانده است.»
او درباره درخواست خانواده صبا می‌گوید: «درخواست آنها این است که حداقل حقوق یک زندانی به عنوان بشر رعایت شود. یک انسان نباید شکنجه شود. این که صبا را به بیمارستان برای مداوا اعزام نمی‌کنند، خود شکنجه است. چرا باید یک دختر جوان ماه‌ها از درد معده رنج ببرد؟»
به دنبال اعتراضات برای عدم انتقال صبا به بیمارستان، سازمان عفو بین‌الملل روز ۳۱ شهریور با صدور بیانیهای، آزادی بی‌درنگ این زندانی را خواست. این سازمان در بیانیه خود نوشته است: «]صبا[ به نحوی غیرعادلانه و تنها به دلیل فعالیت‌های صلح‌آمیز حقوق بشری، از جمله کارزار علیه قوانین تبعیض‌آمیز حجاب اجباری، در زندان اوین در حبس است. او حتی یک روز هم نباید زندانی باشد و مقامات ایرانی باید او را بی‌درنگ آزاد کنند.»
در این بیانیه هم‌چنین تاکید شده است تا زمان آزادی، مقامات ایرانی باید خدمات درمانی کافی و لازم را در دسترس او قرار دهند.
صبا کُردافشاری، از مخالفان حجاب اجباری و عضو کمپین چهارشنبه‌های سفید در تاریخ ۱۱ خرداد ۱۳۹۸ از سوی نیروهای امنیتی در منزل پدری خود بازداشت و به بازداشتگاه خیابان «وزرا» منتقل شد. یک روز پس از بازداشت، به شعبه یک بازپرسی دادگاه عمومی و انقلاب ناحیه ۲۱ تهران (دادسرای ارشاد) منتقل و به او سه اتهام «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی از طریق ارتباط با رسانه‌های بیگانه» و«تشویق به فساد و فحشا از طریق کشف حجاب و پیاده‌روی بدون حجاب» تفهیم شده بود.
صبا ۱۰ روز در بازداشتگاه وزرا بود و پس از آن به زندان «قرچک ورامین» منتقل شد و از اواخر مرداد ۱۳۹۸ در بند نسوان زندان اوین به سر می‌برد.
دادگاه این دختر جوان در تاریخ ۱۶ مرداد در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی «ایمان افشاری» برگزار شده بود.
او در این شعبه با اتهام‌های «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «تشویق به فساد و فحشا»، در مجموع به ۲۴ سال زندان محکوم شد. بیشترین مجازات او مربوط به ۱۵ سال زندان برای اتهام تشویق به فساد و فحشا است.این حکم در دادگاه تجدیدنظر نیز عینا تایید شد.
یک ماه پس از بازداشت صبا، مادرش را نیز که برای پی‌گیری وضعیت او به دادسرای زندان اوین رفته بود، بازداشت کردند.
راحله احمدی نیز از سوی همان شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور از طریق همکاری با رسانه‌های معاند»، به سه سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شد. این مادر با انتشار ویدیوهایی در شبکه‌های مجازی، نسبت به بازداشت فرزندش اعتراض کرده بود.
علاوه بر این مادر و دختر که هر دو در بند زنان زندان اوین به سر می‌برند، «منیره عربشاهی»، «یاسمن آریانی» و «مژگان کشاورز» از دیگر زنانی هستند که به دلیل اعتراض به حجاب اجباری در زندان به سر می‌برند.
در این بند زنان دیگری نیز از جمله مژگان کاووسی و «رضوانه خان بیگی» نیز نیاز به مراقبت‌های ویژه و جراحی سریع دارند. با این حال، به دلایل نامشخصی رسیدگی به آنها به زمانی نامعلوم در آینده موکول شده است.
مژگان کاووسی، از فعالان مدنی کُرد نیاز فوری به عمل جراحی «همورویید» دارد ولی علی‌رغم تشخیص پزشکان در داخل و خارج از زندان، مقامات قضایی تاکنون با بستری شدن او در بیمارستان برای جراحی موافقت نکرده‌اند.
کاووسی که از یازدهم شهریور تا به حال در اعتراض به وضعیتش دست به اعتصاب غذا زده، در تماس تلفنی به خانواده‌اش گفته است تا زمانی که به وضعیت پزشکی و حقوق انسانی او توجه نشود، هم‌چنان به اعتصاب غذایش ادامه خواهد داد.
مژگان کاووسی در جریان اعتراضات سراسری آبان ۱۳۹۸ در منزلش در نوشهر بازداشت و بعد به اتهام‌های «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، «عضویت در گروه‌های مخالف نظام» و «تشویق مردم به بر هم زدن نظم عمومی» به ۳۶ ماه زندان قطعی محکوم شد.
او را روز ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ برای اجرای حکمش بازداشت و به زندان اوین منتقل کردند.
رضوانه خان بیگی زندانی دیگر بند زنان زندان اوین مبتلا به بیماری تشنج و صرع است. ولی علی‌رغم درخواست‌های متعدد برای مرخصی درمانی، تاکنون موافقت نشده است. رضوانه نیز در اعتصاب غذا به سر می‌برد. خواسته او، دسترسی به دارو و درمان‌های پزشکی و استفاده از قانون جدید کاهش حبس تعزیری و مقررات مربوط به زندانیان بیمار است.
«بهفر لاله‌زاری»، همسر او در فروردین امسال به «ایران‌وایر» گفته بود تقریبا هر هفته با مرارت بسیار داروهای همسرش را تامین می‌کند و تحویل مسوولان زندان می‌دهد ولی اغلب بخشی از داروها در طول مسیر ورودی زندان تا بهداری گم می‌شوند! همسرش در مواقعی که در دادن داروهای اهمال می‌شود، دچار تشنج‌های شدید می‌شود.
رضوانه ۳۰ ساله است و اتهامش، شرکت در اعتراضات مسالمت‌آمیز است. او ابتدا در سال ۱۳۹۷ به خاطر شرکت در اعتراضات مسالمت‌آمیز و فعالیت‌های مدنی برای آزادی زندانیان سیاسی بازداشت و در دادگاهی با ریاست قاضی ایمان افشاری، به اتهام‌های «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به چهار سال و نیم زندان محکوم شد.
رضوانه که با قید وثیقه آزاد و در انتشار حکم دادگاه تجدیدنظر بود، در جریان اعتراضات آبان ۱۳۹۸ برای بار دوم بازداشت شد. این بار نیز از سوی شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران با همان اتهامات اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و فعالیت تبلیغی علیه نظام به شش سال زندان محکوم شد.
«سمانه نوروز مرادی»، زندانی دیگر بند زنان زندان اوین، به بیماری «لوپوس» مفصلی و سرطان سینه مبتلا است. با این حال، با مرخصی درمانی او نیز به دلایل نامشخصی موافقت نمی‌شود.
مرادی در شهریور ۱۳۹۷ به اتهام «هواداری از گروه‌های مخالف نظام از طریق نوشته‌هایش در شبکه‌های اجتماعی» از سوی ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد. شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب او را به سه سال و ۹ ماه زندان محکوم کرد.
سمانه نوروز مرادی در اردیبهشت ۱۳۹۸، پس از احضار به دادسرا، برای اجرای حکم به زندان زنان اوین منتقل شد. دهم تیر ۱۳۹۹، یک منبع مطلع به «ایران‌وایر» خبر داد که روز دوشنبه ۹ تیر۱۳۹۹ تعدادی از ماموران اطلاعات سپاه سمانه نوروز مرادی را با چشم‌بند و دست‌بند از زندان اوین به بیمارستانی که برای وی ناآشنا بوده است، منتقل کرده‌اند تا روند درمانش پی‌گیری شود. اما پس از انجام معاینات اولیه توسط پزشکان این بیمارستان، آنها از پذیرش و بستری او امتناع و به ماموران اطلاعات سپاه همراه این زندانی سیاسی اعلام کرده‌اند به‌دلیل حاد بودن بیماری سمانه، او باید به «بیمارستان امام خمینی» منتقل و هر چه سریع‌تر بستری شود. اما ماموران امنیتی از این کار سرباز زده و این زندانی را با همان وضعیت به زندان اوین بازگردانده‌اند.
«آتنا دائمی»، فعال مدنی نیز چند سالی است با عفونت دستگاه گوارشی و غده‌ای در یکی از سینه‌هایش مواجه است و علاوه بر آن، مشکوک به بیماری «ام اس» است. ولی در طی سالهای زندان بارها درمان او به تاخیر افتاده است.
آتنا متولد سال ۱۳۶۷ است. او در تاریخ ۲۹ مهر ۱۳۹۳ توسط سازمان حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به خاطر فعالیت‌های مدنی خود بازداشت و در تاریخ ۲۳ اسفند ۱۳۹۳ در دادگاهی به ریاست قاضی «محمد مقیسه»، به اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، «توهین به رهبری»، «توهین به بنیان‌گذار جمهوری اسلامی» و «اختفای ادله جرم»، به ۱۴ سال زندان محکوم شد. در دادگاه تجدیدنظر، از اتهام اختفای ادله جرم منع تعقیب خورد و براساس ماده ۱۳۴ «قانون مجازات اسلامی»، حکم وی به پنج سال حبس تغییر کرد.
۱۴ تیر امسال حکم پنج سال زندان آتنا دائمی تمام شد و باید از زندان آزاد می‌شد. با این حال، دو روز قبل از تاریخ آزادی، او از سوی شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب به دو سال و یک ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق برای اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اخلال در نظم زندان» محکوم شد. این دو اتهام در حالی به او وارد شد که در زندان بود و از مصادیق آن، شعار خواندن در زمان ملاقات کابینی و یا ساعت‌های خاموشی و امضای بیانیه‌هایی در مخالفت با اعدام زندانیان سیاسی عنوان شده است.
حالا آتنا نیز در گوشه‌ای از بند زنان زندان اوین با حکم جدید و بیماری‌هایی که درمان نشده‌اند، روزگار خود را سپری می‌کند.
مطالب مرتبط:
رضوانه خان‌بیگی؛ اعتصاب غذا به خاطر اجرای قانونی که خودشان تصویب کرده‌اند
نامه دو هم‌بندی نسرین ستوده به ابراهیم رییسی: جان او در خطر است
گزارش تحقیقی آتنا دائمی از داخل زندان؛ انتشار خبر ۶۶ مورد قصاص و ۲۶ حکم اعدام در ۲۵ روز
مادرآتنا دائمی: نامه‌های دخترم از داخل زندان مبنای دو اتهام جدید قرارگرفتهاند
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر