تاماش آیان نمونه‌ها را خاک می‌کرد؛ مدال‌های خامنه‌ای بوی دوپینگ می‌‌دهند

پنجم مهر ماه ۱۳۹۹، «آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ» (WADA) خواستار اقدام رسمی «فدراسیون جهانی وزنه‌برداری» در خصوص پنهان کردن بیش از ۱۳۰ نمونه دوپینگ در این رشته، آن‌ هم فقط در زمان ریاست «تاماش آیان» شد. آقای آیان حد فاصل سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ ریاست فدراسیون جهانی وزنه‌برداری را بر عهده داشت و آوریل سال جاری میلادی به دلیل آن‌چه مخفی کردن بیش از ۴۵ نمونه دوپینگ و مفقود شدن ۱۰ میلیون دلار از درآمدهای این فدراسیون بین‌المللی اعلام شده بود، از مقام خود استعفا داد.

اما این بار داستان مفقود شدن ۱۳۰ مورد آزمایش دوپینگ، می‌تواند پای بسیاری از قهرمانان تاریخ وزنه‌برداری جهان را به سازمان‌های بازرسی و قضایی ورزش جهان باز کند؛ مثلا «حسین رضازاده».

***

داستان از یک گزارش در وب‌سایت «اینساید د گیمز» آغاز می‌شود؛ رسانه‌ای که طی سال‌های اخیر سعی کرده است خودش را به عنوان «ویکی‌لیکس ورزش» در جهان رسانه معرفی کند.

طبق گزارشی که «insidethegames» منتشر کرد، تاماش آیان، رییس وقت فدراسیون جهانی وزنه‌برداری، شخصا دستور به مخفی و مفقود شدن آزمایش دوپینگ برخی از ورزشکاران در سراسر جهان می‌داد.

در گزارش اختصاصی اینساید د گیمز، به صورت روشن تاکید شده است که نمونه‌های آزمایش «برخی» از قهرمانان وزنه‌برداری جهان، پیش از تحویل داده شدن به آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ، در بوداپست (پایتخت مجارستان)، زیر خاک می‌شدند.

در این گزارش به نقش کشورهای ترکیه و آذربایجان در همراهی با آقای آیان اشاره شده است. به نظر می‌رسد این دو کشور بیشترین منفعت را از بابت مفقودی نمونه‌های دوپینگ داشته‌اند. اما در بخشی دیگر از این گزارش می‌خوانیم: «برخی از این ورزشکارانی که از ناپدید شدن نمونه‌های دوپینگ نفع بردند، ملیت‌هایی غیر از کشورهای آذربایجان و ترکیه دارند. از قهرمانی بسیاری از آن‌ها بیش از ده سال می‌گذرد و آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ امیدی به پیدا کردن نمونه این دوپینگ‌ها ندارد و نمی‌تواند از نظر علمی، استفاده از مواد نیروزا در آن سال‌ها را ثابت کند.»

اما یک نکته کلیدی وجود دارد؛ یک تیم ویژه برای بررسی ورزشکاران مشکوک تشکیل خواهد شد. این گروه باید از تک تک ورزشکاران یا مدیرانی که متهم به همکاری با تاماش آیان یا پرداخت رشوه به او هستند تحقیق کند.

دایره این تحقیق احتمالا به ایران هم خواهد رسید.

آزمایش‌های مشکوک رضازاده

ششم اسفند سال ۱۳۹۳ «محمود گودرزی»، وزیر ورزش ایران، در اقدامی ناگهانی و بدون هماهنگی، هیئت‌رییسه فدراسیون، «حسین رضازاده»، را عزل و «سید حسن طباطبایی»، مدیر «مجموعه شهید کشوری»، را سرپرست موقت فدراسیون وزنه‌برداری می‌کند.

وزیر وقت ورزش ایران گفته بود که حسین رضازاده دوشغله است؛ چون در «شورای شهر تهران» عضویت دارد. حسین رضازاده اما در یک سکوت مطلق، نه به دنبال تاییدیه از هیئت دولت رفت، نه از شورای شهر استعفا داد. فقط به «وب‌سایت رجانیوز» گفت که جرمش نه دوشغله بودن است و نه شورای شهر، که حمایت و دوستی قدیمی‌اش با «محمود احمدی‌نژاد» است. در دیگر واکنش رسمی هم که رسانه‌ای شد، به «روزنامه خبر ورزشی» گفت: «ورزش ایران ضرر می‌کند، نه من.»

حق داشت؛ تاماش آیان همان زمان نامه‌ای نوشت خطاب به محمود گودرزی و در آن تاکید کرد که خواستار حضور دوباره حسین رضازاده در راس «فدراسیون وزنه‌برداری ایران» است. در بخشی از متن نامه رییس وقت فدراسیون جهانی آمده بود: «همان‌طور که می‌دانید، به نظر من وزنه‌برداری در جهان بدون نام ایران اصلاً وجود ندارد. مایل هستم پیش از انتخابات پیش رو در فدراسیون وزنه‌برداری ایران بگویم که فدراسیون جهانی وزنه‌برداری از حسین رضازاده حمایت می‌کند. او دو دوره قهرمان المپیک شده است. در عین‌ حال می‌خواهم به شما بگویم که او (حسین رضازاده) باید به‌عنوان پرچم‌دار وزنه‌برداری ایران کار اجرایی هم داشته باشد. من به‌صورت دوستانه از شما می‌خواهم با توجه به صحبت‌هایی که داشتیم، کمک کنید تا اقبال حسین رضازاده را در انتخابات بالاتر ببرید. رقیب او (منظور علی مرادی است) از دید ما، به دنبال حذف رضازاده و گرفتن پست او است.»

حسین رضازاده می‌دانست که با جدایی او از فدراسیون وزنه‌برداری ایران، نه تنها دست حمایت و هواداری فدراسیون جهانی از پشت ایران برداشته می‌شود که حتی ریشه‌های دشمنی هم شکل می‌گیرد.کدهایی هم وجود داشت. «علی مرادی» که طی سال‌های ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۵ رییس فدراسیون وزنه‌برداری بود، سال ۱۳۸۷ در گفت‌وگو با «رادیو تهران» گفته بود: «آقای رضازاده به یاد داشته باشد چه اتفاقی برای نتایج آزمایش دوپینگ او می‌افتاد.»

کمی بعد از ادعای دوپینگ حسین رضازاده از سوی رییس کناررفته فدراسیون وزنه‌برداری بود که قهرمان جهان، برای همیشه از وزنه‌برداری خداحافظی کرد؛ بدون این که دلایل خداحافظی‌اش را به صورت واقعی اعلام کند و یک سال بعد هم رییس فدراسیون وزنه‌برداری ایران شد.

حسین رضازاده و تاماش آیان زهر خود را در المپیک ریو ریختند؛ جایی که «بهداد سلیمی»، شانس اول قهرمانی جهان، را با ناداوری حذف کردند. لحظاتی که بهداد سلیمی با صورتی گریان به هیئت ژوری برای تجدید نظر التماس می‌کرد، تاماش آیان مقابل خبرنگاران ایستاد و با لبخندی معنی‌دار گفت: «اشتباه شد و تمام. کاری نمی‌شود کرد.»

مثبت بودن تست حسین رضازاده و همان کد معنی‌داری که علی مرادی داده بود به سال ۲۰۰۶ برمی‌گردد؛ زمانی که «یوردان گئورگی ایوانف»، سر‌شناس‌ترین مربی تاریخ وزنه‌برداری ایران، شبانه میزبان میهمان‌هایی سرزده از «نادو» ( ماموران تست دوپینگ ورزشکاران) شد.

او داشت تیمش را برای رقابت‌های جهانی در آستانه المپیک آماده می‌کرد که افسران نادو وارد اردوی تیمش شدند. آن‌ها در کمتر از یک ساعت از ۱۰ ملی‌پوش وزنه‌برداری ایران تست دوپینگ گرفتند.

«مهدی عطار اشرفی»، سرپرست وقت تیم ملی وزنه‌برداری ایران، به خبرگزاری «ایسنا» گفته بود: «این رفتار ماموران نادو مشکوک است.»

حسین رضازاده، «سعیدعلی حسینی»، «شاهین نصیری‌نیا»، «محمدحسین برخواه»، «سجاد بهروزی»، «رسول تقیان»، «محسن داوودی»، «علی دهقانیان»، «امید ناییج» و «رضا تیموری»، وزنه‌بردارانی بودند که تست دوپینگ دادند و بعد در کمتر از دو هفته نتیجه تست به ایران اعلام شد: «۹ وزنه‌بردار ایرانی مواد نیروزا مصرف کرده‌اند.»

یوردان گئورگی ایوانف به همین سادگی ۹ ملی‌پوش خود را از دست داد. تنها کسی که از آن جمع نتیجه تست دوپینگش مثبت اعلام نشد، حسین رضازاده بود.

حسین رضازاده پیش از اعلام نتیجه تست از سوی نادو، به ایسنا گفته بود: «اگر قرار باشد فقط یک نفر سالم باشد، قطعا من هستم.»

همان زمان، وقتی به صورت رسمی هیچ نامی از آن ۹ نفر از سوی آژانس مبارزه با دوپینگ اعلام نشده بود، تاماش آیان، رییس مجارستانی فدراسیون جهانی وزنه‌برداری، با ارسال نامه‌ای به فدراسیون وزنه‌برداری ایران، حضور حسین رضازاده در رقابت‌های جهانی دومینیکن را مایه گرمی رقابت‌های آن دوره دانست. یعنی او خبر داشت که فقط یک نفر از آن جمع باید نتیجه تست دوپینگش منفی باشد و آن هم رضازاده است.

در مورد چرایی حمایت از رضازاده هم شایعاتی به گوش می‌رسید؛ مثل این‌ که ایران ۹ ورزشکار و ۴۰۰ هزار دلار به تاماش آیان داده و یک حسین رضازاده را گرفته است.

مدال‌های دوپینگی علی خامنه‌ای 

حسین رضازاده، احتمالا یکی از موارد مشکوک آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ خواهد بود که باید تحت بازجویی قرار بگیرد.

اما باید به یاد داشت که حسین رضازاده، یک حامی ویژه را در تمامی روزهایی که روی سکوهای قهرمانی می‌رفت پشت خود می‌دید؛ آیت‌الله «علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی.

رهبر جمهوری اسلامی برای هر پیروزی «حسین رضازاده»، وزنه‌بردار سنگین‌وزن ایران در رقابت‌های جهانی و المپیک، به صورت جداگانه و اختصاصی پیام تبریک می‌فرستاد. این پیام گاهی اختصاصی برای حسین رضازاده بود. پیامی که با جمله مشهور «صحنه را دیدم...» آغاز می‌شد و گاهی دستمایه طنز قرار می‌گرفت. به صورت نمونه ایران در رقابت‌های المپیک آتن به دو طلا، دو نقره و دو برنز دست یافت، اما رهبر جمهوری اسلامی نه برای «هادی ساعی» که دیگر طلایی ایران بود و نه برای سایر مدال‌آوران پیام تبریکی نفرستاد.

حسین رضازاده هم خوش‌خدمتی می‌کرد. در مسابقات جهانی «سانتادومینگو» وقتی به مدال طلا رسید، با عکسی از علی خامنه‌ای روی سکو رفت. بارها او را ستود و البته برخی از مدال‌هایش را به رهبر جمهوری اسلامی تقدیم کرد.

رهبر ایران حالا احتمالا با کلکسیونی از مدال‌های دوپینگی در بیت رهبری زندگی می‌کند. در صورتی که آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ ثابت کند که آقای رضازاده نیز یکی از ۱۴۰ مورد تخلف تاماش آیان بوده است، او باید مدال‌‌های خود را به فدراسیون جهانی و کمیته بین‌المللی المپیک پس بدهد.

پیش از این نیز «مریم هاشمی»، ووشوکار سپاه پاسداران، مدال‌های طلای رقابت‌های آسیایی و جهانی‌اش را به علی خامنه‌ای تقدیم کرده بود. دوپینگ خانم هاشمی نیز از سوی آژانس مبارزه با دوپینگ و فدراسیون جهانی تایید شد و او باید تمام مدال‌هایی را که به رهبر جمهوری اسلامی تقدیم کرده بود، به فدراسیون جهانی بازگرداند.

 

مطالب مرتبط:

آزمایش دوپینگ از تست تا نتیجه؛ پرونده خاکستری ورزش ایران

مهدی علی‌نژاد و دوپینگ ووشوکاران ایران؛ خامنه‌ای باید مدال طلایش را پس بدهد