مقاله تحقیقی نیویورک تایمز درباره وب‌سایت پورن‌هاب و بهره‌کشی جنسی از کودکان بازتاب‌های بسیاری داشت و حتی این سایت را واداشت که از تصمیمش برای انجام برخی تغییرات سخن بگوید. یکی دیگر از نویسندگان نیویورک تایمز که در حوزه آموزش جنسی فعالیت دارد، در این یادداشت توضیح داده است پدر و مادرها چگونه می‌توانند درباره امور جنسی با کودکان‌شان حرف بزنند.
***
پدر و مادرها وقتی با مقالات و گزارش‌هایی درباره پورن کودکان و نوجوانان روبه‌رو می‌شوند، با خود می‌گویند نکند فرزند من هم چنین تصاویر و فیلم‌هایی می‌بیند. بعضی والدین حتی وحشت‌زده می‌شوند نکند فرزندان‌شان فیلم‌هایی با مضمون تجاوز به کودکان ببینند.
نگرانی بعدی و بزرگ‌تر والدین این است که نکند فرزند من یک سلفی برهنه از خودش را برای دوستش بفرستد و آنچه نباید بشود اتفاق بیفتد.
اما مشکل این است که پدر و مادرها چطور باید با کودکان‌شان در این باره حرف بزنند؟ مکالمه را چگونه آغاز کنند، چه نکاتی را بگویند یا نگویند، مسیر گفت‌وگو را چگونه پیش ببرند و کجا شنونده باشند؟
«شافیه زلوم»، نویسنده نیویورک تایمز که در حوزه آموزش جنسی فعالیت می‌کند و چندین مقاله و کتاب در این زمینه نوشته، تاکید می‌کند پدر و مادرها بخواهند یا نه، بچه‌ها پورن دیده و می‌بینند؛ اولین بارشان هم کم‌سال‌تر از آن بوده که والدین حدس می‌زنند. بعضی‌شان هم این تماشای پورن را مستمر کرده‌اند.
نویسنده نیویورک تایمز به پدر و مادرها به شدت هشدار می‌دهد این فکر را که «ولی بچه من استثناست» کنار بگذارند. او می‌گوید به عنوان معلم آموزش جنسی با کودکان زیادی درباره سکس حرف زده و نادر بوده‌اند بچه‌هایی که تصویر جنسی آشکار ندیده باشند.
شافیه زلوم فرد مناسبی برای صحبت در این مورد با پدر و مادرهاست. کتاب او که سال گذشته (سپتامبر ۲۰۱۹) منتشر شد چنین عنوانی داشت: «سکس، نوجوانان، و هر چه در این میان است؛ مکالمه ضروری و جدیدی که نوجوانان امروز باید درباره رضایت، آزار جنسی، رابطه سالم و عشق داشته باشند».
او با تکیه بر مباحث این کتاب و همچنین سال‌ها تجربیاتش، پنج نکته را با پدر و مادرها در میان می‌گذارد.
چطور سر حرف را باز کنم
فارغ از اینکه کودک‌مان چند ساله است، هر پدر و مادری قبل از شروع حرف زدن در این باره، باید بداند از او چه می‌خواهد. مایل است فرزندش درباره سکس و رابطه چه بداند، چگونه بیشتر بیاموزد، و اصلا چطور فکر کند.
والدین قبل از صحبت با فرزندشان باید درک روشنی داشته باشند که می‌خواهند درباره سکس با او حرف بزنند یا درباره پورن.
از این نکته که بگذریم، سن کودک در چگونگی حرف زدن با او تعیین‌کننده است:
مکالمه با کودکان زیر ۱۰ سال شرایطی متفاوت دارد. چند سال پیش یک تصویرگر نکات کلیدی این موضوع را به زیبایی فهرست کرد.
نویسنده‌ای به نام «دبورا رافمن» نیز درباره حرف زدن با کودکان زیر ۱۰ سال می‌گوید: «اگر می‌خواهیم کودک‌مان سکس و جنسیت را موضوعی در پیوند با رابطه انسانی ببیند، باید برای او توضیح بدهیم چگونه رابطه فیزیکی و احساسی به هم ربط دارند.»
این نویسنده شرح می‌دهد که با کودکان رده‌های مختلف سنی حتما در مورد «نوازش و حس خوبی که می‌دهد» صحبت کنیم و کاملا به آنها توضیح دهیم که چنین حسی باید امن، توام با دوست داشتن و محافظت شده باشد. برایشان کاملا روشن کنیم که روابط فیزیکی که در بعضی فیلم‌ها و عکس‌ها می‌بیند کاملا متضاد آن حس شخصی است.
ضمنا مهم است که ابزارهای دیجیتال که کودک استفاده می‌کند حتما گزینه کنترل پدر و مادر در آنها فعال باشد تا آنها ناخواسته در معرض تصاویر آزاردهنده قرار نگیرند.
اما درباره کودکان رده سنی راهنمایی: شافیه زلوم، نویسنده نیویورک تایمز، در مقاله‌اش می‌نویسد در گفت‌وگو با آنها از تمثیل‌هایی مشخص استفاده می‌کند تا یک نکته را برای آنها روشن کند. اینکه سکس آن نیست که فیلم پورن نشان می‌دهد و تصویر سکس و صمیمیت سکسی در چنین فیلم‌هایی کاملا گمراه‌کننده است. «به دانش‌آموزان می‌گویم اگر کسی پورن ببیند با این هدف که چیزی درباره سکس یاد بگیرد، مثل آن است که کسی که می‌خواهد رانندگی یاد بگیرد شروع کند به دیدن مجموعه فیلم‌های "سریع و خشمگین".» این معلم می‌گوید بعد پیش‌آگهی یکی از فیلم‌های سریع و خشمگین را برای بچه‌ها پخش می‌کنم و از آنها سوال‌هایی شبیه به اینها می‌پرسم: چه کسی شدیدا جذب رانندگی شد؟ پیامدهایش چه بود؟ چرا تماشای این فیلم‌ها جذابیت دارد؟ با زندگی واقعی چه فرق‌هایی داشت؟
به نوشته شافیه زلوم، این مکالمه به دانش‌آموزان کمک می‌کند دریابند که پورن هم تصویری به شدت نمایشی و حتی کاریکاتوری و معوج از سکس است. همان طور که آن فیلم‌ها درباره رانندگی بود.
بهتر است والدین درباره چنین موضوعاتی با فرزند نوجوان‌شان حرف بزنند. آن هم آزادانه، با صداقت، عاری از هر قضاوتی، بدون شرم و بدون اخطار و اولتیماتوم دادن. زمانی را برای حرف زدن انتخاب کنید که کسی مزاحم نشود و ضمنا کم‌وبیش تصادفی هم باشد. مثلا هنگام رانندگی، که به دلیل چشم در چشم نشدن چندان معذب هم نیست. یا موقع قدم زدن و دوچرخه سواری. یا حتی آخر شب و بعد از تماشای یک فیلم خانوادگی. بچه‌ها باهوش‌اند و می‌دانند که بزرگ‌ترها در چنین زمانی خسته‌اند و بیشتر گوش می‌دهند تا حرف بزنند.
ولی این مکالمه نباید یک سخنرانی تک‌نفره باشد و یک جایی تمام شود. سعی کنید آخر هر بخش را با یک سوال، به خصوص سوال‌های با «چه» و «چطور»، به پایان ببرید. مثلا بپرسید: «درباره پورن دیدن نوجوان‌ها چه فکر می‌کنی؟» یا «فکر می‌کنی پورن دیدن چطور بر روابط آدم‌ها در دنیای واقعی تاثیر می‌گذارد؟». اجازه دهید خودشان کارشناس تجربیات‌شان باشند. به جای اینکه وادارشان کنید آن طور که شما ترجیح می‌دهید درباره تجربه‌های جنسی‌شان حرف بزنند، بگذارید هر طور دوست دارند فکر و مشاهده خود در این باره را توضیح بدهند.
ولی فرزند من از صحبت در این باره خجالت می‌کشد
کودک شما احتمالا از هر نوع گفت‌ویی با پدر و مادرش درباره پورن و سکس طفره خواهد رفت. ولی کوتاه نیایید و حتما با باز کردن سر حرف، مطمئن شوید فرزند نوجوان‌تان اطلاعات مورد نیاز در این زمینه را دارد.
اگر فرزندتان در طول مکالمه جواب نمی‌دهد به این معنی نیست که گوش نمی‌کند. می‌توانید مثلا چنین چیزی بگویید: «می‌خواستم درباره پورن باهات حرف بزنم اما واقعا فرصتش پیش نیامده بود. حالا هم فقط چند اطلاعات که فکر می‌کنم مهم است را بهت می‌گویم.»
اگر دیدید بی‌توجه است یا اصلا میل ندارد از چنین موضوعی حرف زده شود، می توانید مثلا بگویید: «متوجه‌ام که این موضوعی معذب کننده است و شاید کمی هم زشت و نامناسب به نظر بیاید. من هم همین احساس را دارم. ولی فکر کردم این موضوع، چه مناسب چه غیرمناسب، به هر حال در فرهنگ ما فراگیر است و من می‌خواهم مطمئن شوم که تو در مورد پورن و روابط سالم اطلاعات مهم را داری.»
حالا چه چیزهایی واقعا لازم است فرزندم بداند
در مکالمه‌تان، حتی اگر به ناچار یک‌طرفه باشد، حتما باید به این موارد اشاره شود:
فیلم‌های پورن خیال‌پردازی کسی دیگر است و از ذهن و خیال تو بیرون نیامده است. روابط سکسی اکثر آدم‌ها هم این طور نیست.
پورن جزو صنعت سرگرمی است و به خاطر همین، مهم‌ترین انگیزه در آن این است که چه چیز بیشتر می‌فروشد و سود بیشتری به همراه می‌آورد.
بدن بازیگران پورن عمدتا دچار تغییراتی نسبت به حالت اولیه‌شان شده و برخی اجزای بدن آنها برای جلب توجه مخاطبان خاص تقویت شده است.
شرکت کنندگان در این فیلم‌ها مدل و بازیگرند. بنابر این رفتارها و احساس‌هایی که دیده می‌شود به خاطر قراردادشان است ، نه از روی رضایت خاطر.
در این فیلم‌ها «خصوصی» معنی ندارد. در صورتی که خصوصی یک جزئ سالم در هر رابطه جنسی است.
چیزی که می‌بینی، از هر نظر که فکرش را بکنی، واقعی نیست. مثلا برای ضبط صحنه‌ای ۱۰ دقیقه‌ای از سکس چندین ساعت زمان برده است. بازیگران مرد ناچارند از مواد تقویتی استفاده کنند. اگر صحنه‌ای مطابق میل‌شان در نیاید، دوباره آن را تکرار می‌کنند. در مرحله تدوین موارد خاصی دستکاری می‌شود.
اگر گفت عکس و فیلم برهنه ارسال کرده چه کنم
بین کودکان زیر ۱۸ سال تقریبا امری رایج است که از همدیگر درخواست تصاویر برهنه (Nude) می‌کنند. باید پیامدهای چنین موضوعی به آنها گفته شود. بر اساس قوانین فدرال در آمریکا، درخواست، ارسال و دریافت تصویر و فیلم برهنه زیرمجموعه قاچاق در پورنوگرافی کودکان طبقه‌بندی می‌شود؛ حتی اگر کودک، خودش، عکس برهنه‌اش را گرفته و فرستاده باشد. پدر و مادرها باید قوانین مربوط به پورنوگرافی کودکان در هر کشور و ایالت خود را بدانند.
اگر فرزند شما خبر داد که تصویری برهنه برای کسی فرستاده، اول تمام تلاش‌تان را بکنید که بازجو نشوید و ضمنا کودک‌تان را سرزنش و شرمنده نکنید و از انداختن تقصیر به گردن قربانی بپرهیزید. می‌توانید بگویید: «خوشحالم که پیش خودم آمدی و این موضوع را به من گفتی». تمرکزتان به فردی باشد که از اعتماد فرزندتان سوء استفاده کرده و تصاویر را به دیگران نشان می‌دهد.
هنگامی که تصاویر برهنه فردی بدون رضایت او سر از اینترنت درمی‌آورد احساس آن فرد کم وبیش شبیه احساس تجاوز واقعی است. بنابر این ممکن کودک‌تان دچار فروپاشی باشد. خودش باید تعیین کند چه چیزهایی را می‌خواهد بگوید. به خاطر داشته باشید مورد تعرض واقع شدن یعنی تجربه سلب قدرت. خواسته‌مان باید این باشد که قربانی دریابد اختیاردار اوست و همچنان اوست که باید چگونگی روند را تعیین کند. مکالمه را با استفاده از سوال‌های با پایان باز و سنجش اینکه آیا حس معذب بودن ندارند پیش ببرید. گزینه‌ها را پیشنهاد دهید اما ترغیب‌شان کنید آنها انتخاب کنند. مثلا درباره جلسات تراپی یا اطلاع دادن به پلیس.
چطور می‌توانم کمک کنم
شافیه زلوم، نویسنده نیویورک تایمز، در ادامه مقاله‌اش به پدر و مادرها توصیه می‌کند درباره «احترام متقابل» با کودکان‌شان حرف بزنند. اینکه احترام متقابل در امور جنسی چیست، چگونه شناخته می‌شود و چه حسی به انسان می‌دهد. مهم است که درباره رابطه فیزیکی صرف و رابطه همراه با صمیمیت جنسی و تفاوت آن دو توضیح داده شود.
کودکان اگر راهنمایی‌های پدر و مادر درباره تجربیات سکسی را نداشته باشند، به همان چیزی که در تصویرها می‌بینند بسنده می‌کنند. تلاش کنید با در نظر گرفتن سن مناسب و البته دقت اطلاعات پزشکی، درباره این موضوعات با فرزندتان حرف بزنید. به او یاد بدهید چطور می‌تواند اطلاعات عمومی صحیح را در زندگی خصوصی‌اش به کار بگیرد. فرزندتان را ترغیب کنید خودش هویت جنسی و جنسیتی‌اش را تعیین کند و اجازه ندهد کلیشه‌ها هویت و رفتار او را شکل دهد.
به آنها یادآوری کنید کشف کردن های جنسی حتما باید با رضایت هر دو طرف باشد و هر دو از آن خوش‌شان بیاید و برایشان جذاب باشد. و در صدر همه، تاکید کنید سکس نمایش نیست، تجربه‌ای است که احساس می‌شود.
مطالب مرتبط:
کودکان پورن‌هاب؛ روایت نیویورک تایمز از زندگی‌هایی که یک وب‌سایت ویران کرد
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر