close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
گزارش

مهرداد میناوند؛ پسری که همیشه در اوج می‌رفت

۱۰ بهمن ۱۳۹۹
پیام یونسی‌پور
خواندن در ۵ دقیقه
«مهرداد میناوند» در ۴۵ سالگی، پس از یک هفته مبارزه با بیماری کرونا در خواب مصنوعی، درگذشت.
«مهرداد میناوند» در ۴۵ سالگی، پس از یک هفته مبارزه با بیماری کرونا در خواب مصنوعی، درگذشت.
مهرداد میناوند بازیکن سابق تیم‌های ملی و باشگاه‌های پرسپولیس، پاس، اشتروم‌گراتس اتریش و شارلوای بلژیک بود.
مهرداد میناوند بازیکن سابق تیم‌های ملی و باشگاه‌های پرسپولیس، پاس، اشتروم‌گراتس اتریش و شارلوای بلژیک بود.
میناوند حین اجرای ویژه برنامه دربی تهران، به کرونا مبتلا شد. «علی انصاریان» میهمان برنامه مهرداد میناوند هم حالا به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان است و اوضاع مناسبی ندارد.
میناوند حین اجرای ویژه برنامه دربی تهران، به کرونا مبتلا شد. «علی انصاریان» میهمان برنامه مهرداد میناوند هم حالا به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان است و اوضاع مناسبی ندارد.

«مهرداد میناوند» در ۴۵ سالگی، پس از یک هفته مبارزه با بیماری کووید-۱۹، در خواب مصنوعی درگذشت. او بازیکن سابق تیم‌های ملی و باشگاه‌های «پرسپولیس»، «پاس»، «اشتروم‌گراتس» اتریش و «شارلوای» بلژیک بود. زندگی سالمی داشت اما مقابل ویروس کرونا تسلیم شد.

***

آن‌چه در مورد مهرداد میناوند کمتر گفته می‌شود، این‌ است که او فوتبال را از تیم‌های جوانان و نوجوانان «آتش‌نشانی» تهران آغاز کرد؛ یکی از باشگاه‌های سازنده پایتخت که روزی روزگاری در جنوب شرق تهران، تیم‌های پایه‌اش فقط استعدادیابی می‌کردند.

مهرداد میناوند اوایل دهه ۷۰ خورشیدی، هافبک چپ و مهاجم تیمی بود که «علی‌رضا منصوریان» هم دقیقا در قلب خط میانی آن توپ می‌زد.

دیگر خبری از باشگاه آتش‌نشانی نیست؛ همان‌طور که از اولین باشگاهی که مهرداد میناوند را در اوج جوانی دید، پسندید و جذب کرد هم خبری پیدا نمی‌کنید.

سال ۱۳۷۳، وقتی مهرداد میناوند کمتر از ۱۹ سال سن داشت، باشگاه پاس با او قرارداد بست. «ابراهیم قاسم‌پور»، سرمربی وقت پاس تهران او را در زمین‌های‌ خاکی‌ تهران دید، پسندید و به باشگاهی آورد که یکی از مهدهای استعدادپروری در فوتبال ایران بود.

نشانی از پاس هم وجود ندارد. داستانش به دیدار فرماندهان نیروی انتظامی با آیت‌الله «علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی در سال ۱۳۸۴ برمی‌گردد. فرماندهان نیروی انتظامی از قراردادهای نجومی برخی بازیکنان پاس که زیر نظر این نیروی نظامی و سردار «محمدباقر قالیباف» اداره می‌شد، گلایه کردند. آیت‌الله خامنه‌ای جای آن ‌که مشکل را حل کند، صورت مساله را پاک کرد؛ دستور به خروج پاس از زیرمجموعه نیروی انتظامی داد. «محمود احمدی‌نژاد» باشگاه را به همدان هبه کرد و برای همیشه نسخه پاس بسته شد.

طبیعی است که مهرداد میناوند را با نام باشگاه پرسپولیس بشناسیم. او سال ۱۳۷۴ به پرسپولیس رفت و تا سال ۱۳۷۷ در این تیم ماند.

مهرداد از پرسپولیسی که «استانکو پوکله‌پوویچ»، سرمربی وقت پرسپولیس ساخت، به تیم ملی فوتبال ایران رسید. آن تیم لبریز از ستاره‌های جوان بود؛ «مهدی مهدوی‌کیا» در ۱۶ سالگی به پرسپولیس رسید و مهرداد میناوند، «نعیم سعداوی»، «رضا شاهرودی»، «رضا ترابیان»، «کریم باقری» و «ادموند بزیک» کنار ستاره‌هایی مانند «افشین پیروانی» و «احمدرضا عابدزاده» یا «علی دایی» و «حسین عبدی» قرار می‌گرفتند.

مهرداد میناوند در همان تیم به سرعت به بازیکن اصلی تبدیل شد. شاید یکی از خوش‌اقبالی‌های او، حضورش در مقطعی از زمان بود که پرسپولیس توسط کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال قلع و قمع شد. پس از دربی جنجالی سال ۱۳۷۳، «مجتبی محرمی»، «فرشاد پیوس»، احمدرضا عابدزاده و رضا شاهرودی محروم شدند. یعنی وقتی پسر جوان چپ‌پای باشگاه پاس به پرسپولیس رفت، مدافع چپ و هافبک چپ پرسپولیس تا آینده‌ای دور محروم بودند.

از همان‌جا، مهرداد میناوند سمت چپ پرسپولیس را قبضه کرد. حتی بازگشت رضا شاهرودی هم باعث نشد که موقعیت او در این تیم متزلزل شود. با وجود همه عشقی که هواداران پرسپولیس به زوج رویایی رضا شاهرودی و مجتبی محرمی در سمت چپ داشتند، مهرداد میناوند آرام آرام خودش را در دل سکونشین‌ها جا کرد.

«محمد مایلی‌کهن» سال ۱۳۷۵ مهرداد میناوند را با خودش به جام ملت‌های آسیا برد؛ تیمی که به شدت جوان شده بود و کمتر کسی حتی انتظار داشت پیش چشم عراق و عربستان، قدرت صعود از گروهش را داشته باشد. اما صدرنشین شد. تایلند را در شب گل‌زنی مهرداد میناوند، سه بر یک مغلوب کرد، عربستان را سه بر صفر شکست داد و کره جنوبی را شش بر دو برد. در نیمه‌نهایی به همان عربستان با کمک اشتباهات داوری باخت ولی کویت را با سانتر فراموش‌نشدنی و ضربه سر بی‌نظیر علی دایی برد و به مقام سوم رسید.

مهرداد میناوند دیگر از آن پس پای ثابت تیم ملی فوتبال ایران بود؛ از جام جهانی گرفته تا جام ملت‌های آسیای لبنان و انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲. ولی مصدومیت و انتخاب‌های اشتباه خیلی زود او را از فوتبال دور کرد.

میناوند پس از جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، به اتریش رفت. با باشگاه «اشتروم گراتس» قرارداد بست و سه سال در این باشگاه بازی کرد.

مهرداد میناوند رکورددار بیشترین بازی در لیگ قهرمانان اروپا میان تمام لژیونرهای فوتبال ایران است. مهرداد حدفاصل سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ میلادی، هزار و ۴۴ دقیقه در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرد. او، هم مقابل پرستاره‌ترین تیم «منچستریونایتد» که «سر الکس فرگوسن» مربی آن بود و هم یکی از برترین‌های «رئال مادرید» تاریخ به میدان رفت.

ساعاتی پس از انتشار خبر فوت مهرداد میناوند، باشگاه اشتروم گراتس در دو توییت به زبان‌های فارسی و آلمانی، درگذشت مهرداد میناوند را تسلیت گفت.

میناوند هم‌چنین یک فصل برای «شارلوا» بلژیک بازی کرد و بعد راهی «الشباب» امارات و دوباره پرسپولیس شد.

او خیلی زود، در سال ۱۳۸۴، درحالی که فقط ۳۰ سال سن داشت، بازی کردن در فوتبال را رها کرد. در خاطراتش از چرایی کنار گذاشتن زودهنگام فوتبال گفته بود: «می‌خواستم سطح اول فوتبال ایران باشم. اگر قرار است دیگر به تیم ملی نرسم، بهتر است ادامه ندهم.»

علاقه‌ای به مربی‌گری نداشت. به عنوان کمک مربی، در «سپیدرود» و «خونه به خونه» زندگی کرد اما باز هم نمی‌خواست دنیای مربی‌گری را تجربه کند. تنها فضایی که مهرداد میناوند را در خود نگه داشت، دنیای تبلیغات برای پرسپولیس بود.

در همین دنیا، حین اجرای ویژه‌برنامه دربی تهران، به کرونا مبتلا شد. علی انصاریان میهمان برنامه مهرداد میناوند هم حالا به دلیل ابتلا به کرونا، در بیمارستان است و اوضاع مناسبی ندارد.

آن‌چه باید دانست این است که مهرداد میناوند زندگی ناسالمی را تجربه نکرد و اسیر دخانیات و الکل نبود. با وجود اضافه وزن نسبی، هنوز ورزش می‌کرد و کمی از بیماری قلبی رنج می‌برد اما امید به زندگی داشت. با این وجود، در ۴۵ سالگی، در شرایطی که دستور داده شده بود که ورود واکسن امریکایی و بریتانیایی به کشور ممنوع شود، او جانش را به خاطر کرونا از دست داد.

 

 

مطالب مرتبط:

کرونا مهرداد میناوند را به کما برد، حشمت مهاجرانی را به بیمارستان

مهرداد میناوند درگذشت

ثبت نظر

خبرنگاری جرم نیست

ناهید پرسون، کارگردان صدای من باش: این فیلم راه مبارزه من است

۱۰ بهمن ۱۳۹۹
نیلوفر رستمی
خواندن در ۷ دقیقه
ناهید پرسون، کارگردان صدای من باش: این فیلم راه مبارزه من است