بیانیه زندانیان برای بهنام محجوبی: صدای دادخواهی ما را بشنوید

۱ اسفند ۱۳۹۹

خواندن در ۴ دقیقه

.بهنام در زندانی ذره ذره جسم و روانش کاهیده و همسایه‌ی مرگ شد که از حداقل‌ها و مناسبات لازم برای زندگی انسان برخوردار نبوده‌است

جمعی از زندانیان با امضای یک بیانیه، خواستار توجه نهادهای حقوق بشری به وضعیت «بهنام محجوبی» و تغییر قوانین ضد انسانی حاکم بر زندان‌های جمهوری اسلامی شدند.

در این بیانیه که اول اسفند ۱۳۹۹ به امضای این زندانیان رسیده، آمده که سطح هوشیاری این زندانی عقیدتی بسیار پایین است.

بهنام محجوبی، از درویشان گنابادی زندانی در حالت اغما از زندان «اوین» به بیمارستان «لقمان» در تهران منتقل شد. روز سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۹ گزارش شده بود که پزشکان در ساعت ۱۴ با اعلام مرگ بهنام محجوبی، تصمیم به جدا کردن دستگاه‌های تنفسی از او گرفتند اما ماموران امنیتی مانع از این کار شدند.روز چهارشنبه ۲۹ بهمن «صالحه حسینی»، همسر بهنام محجوبی در ویدیویی که در توییتر منتشر شده است، می‌گوید همسرش با دستگاه نفس می‌کشد، کل بدنش ورم کرده و ریه‌ها، کلیه‌ها و معده‌اش خراب هستند.

متن کامل بیانیه زندانیان را در زیر می‌خوانید:

****

طبق آخرین خبرها، بهنام محجوبی، زندانی عقیدتی با سطح هوشیاری بسیار پایین در اغما به سر می‌برد. او در سال ۱۳۹۶ به اتهام شرکت در یکی از تجمع‌های دراویش بازداشت و چندی بعد در دادگاه به دو سال حبس محکوم شد. بهنام دچار بیماری "پانیک اتک" هست و هنگامی که در خرداد امسال برای اجرای حکم به زندان احضار شد، با این بیماری دست به گریبان بود. در دوران حبس بیماریش تشدید شد، طوری که بنابر اعلام پزشکی قانونی، قادر به تحمل حبس نبود. اما مجریان سیاست انتقام‌جویی و آزار زندانیان سیاسی و عقیدتی نظر پزشکی قانونی را به هیچ انگاشتند و هم‌چنان او را در زندان نگاه داشتند. بهنام در همه‌ ماه‌های حبس در راه و نیم‌راه بند و بهداری زندان بود و با عوارض بیماری و دشواری‌های تامیین دارو و بی‌دارویی دست و پنجه نرم می‌کرد و گرفتار سیستم پزشکی و درمان ناکارآمد و بی‌توجه زندان بود. سرانجام در نیمه شب ۲۴ بهمن، پس از آن‌که حالش وخیم می‌شود، هم‌بندی‌هایش او را به بهداری می‌برند و...

اکنون او در بیمارستان به زندگی نباتی فرو رفته است؛ یعنی فرو برده‌اندش! جانِ جوانش را بر لبه‌ پرتگاهِ نیستی آونگ کرده‌اند تا سیستمی بر سر کار بماند که از آغاز جز تحمیل خفقان و فقر و فلاکت بر مردم و ستم مضاعف بر زندانیان و تامین منافع قشری زراندوز، کاری نکرده‌است.

بهنام را آن سیستمی به زندگی نباتی کشاند که استفاده‌ مردم از حق آزادی بیان را جرم می‌داند و زندان‌ها را از مردان و زنان منتقد، معترض و مخالف انباشته است.

بهنام را آن قوانین و مقرراتی تا دم مرگ برده است که در هیچ یک از مراحل تشکیل پرونده، دادرسی، دادگاه و اجرای حکمش ذره‌ای عدالت وجود ندارد؛ قوانین و مقررات و مجریانی که رویکردشان بر له کردن شخصیت زندانی، به زانو درآوردن او و تنبیه و آزار وی و خانواده‌اش استوار است.

بهنام در زندانی ذره ذره جسم و روانش کاهیده و همسایه مرگ شد که از حداقل‌ها و مناسبات لازم برای زندگی انسانی برخوردار نبوده ‌است و هر جز آن با سلامت جسم و روان زندانی سر ستیز دارد.

بهنام نخستین قربانی این شرایط ظالمانه نبوده و چنان‌چه این وضع ادامه یابد، آخرینِ آن نیز نخواهد بود. کم نیستند کسانی که هم‌اکنون با وضع مشابه بهنام در زندان به سر می‌برند و هیچ گوشی شنوای فریاد دادخواهیشان نیست. امروز بهنام می‌توانست سرزنده در کنار خانواده و عزیزانش باشد، اگر صدای دادخواهیش شنیده می‌شد.

ما زندانیان امضا کننده این بیانیه، شاهدان مستقیم رنج‌ها و شرایط دهشتناک زندان، توجه همه‌ انسان‌های شریف و آزاداندیش، وجدان‌های بیدار و سازمان‌ها و نهادهای مدافع حقوق بشر در ایران و جهان را به این بی‌داد‌ها جلب می‌کنیم و خواهان شناسایی و محاکمه کسانی هستیم که موجب وضعیت فعلی بهنام محجوبی شده‌اند.
خواهان تغییر قوانین، مقرارت و شرایط ضد انسانی حاکم بر زندان‌ها هستیم و اولین گام را آزادی بی‌قید و شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی می‌دانیم.

امضا کنندگان:

بکتاش آبتین

سید افخم ابراهیمی

سعید افسری

محسن اسفندانی

کیانوش اصلانی

سعید اقبالی

کیوان باژن

کسری بنی‌عامریان

وحید بنی‌عامران

سینا بهشتی

پیمان پورداد