یکی از بستگان خالد پیرزاده: خالد امروز از حال رفته و وضعیتش وخیم است

خبرگزاری «هرانا» با انتشار نامه‌ای سرگشاده از «خالد پیرزاده»، زندانی سیاسی که در زندان تهران بزرگ در اعتصاب غذا به‌سر می‌برد، اعلام کرد که او از روز دوشنبه چهارم اسفند۱۳۹۹، در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی و مخالفت مسئولان با درخواست آزادی مشروط او، دست به اعتصاب غذا زده و لب‌هایش را به هم دوخته است. خالد پیرزاده، قهرمان پرورش اندام استان خوزستان است که در خرداد ۱۳۹۸ بازداشت شد و بهمن‌ماه همان سال به اتهام «اجتماع و تبانی» و «توهین به رهبری»، به هفت سال حبس تعزیری محکوم شد.

ایران وایر درباره آخرین وضعیت خالد پیرزاده با «ایوب امیری»، داماد خانواده پیرزاده گفت‌وگو کرده است. آقای امیری تاکید می‌کند که وضعیت جسمانی خالد وخیم است؛ اما خانواده او نمی‌دانند او از زندان به بیمارستان منتقل شده است یا خیر.

***

خالد، متولد سال ۱۳۶۳ در اهواز است. دخترش به‌تازگی شمع ۹ سالگی را دور از پدر فوت کرد و پا به ده سالگی گذاشت. خالد پیرزاده را اهالی خوزستان خوب می‌شناسند. قهرمان پرورش اندام استان که در رقابت‌های کشوری هم بارها مقام آورد. در شهرهای شوش، دزفول، اندیمشک و اهواز، هم مربی‌گری پرورش اندام می‌کرد و هم مقام قهرمانی داشت.

قهرمانی‌های خالد از سال ۱۳۸۸ در خوزستان آغاز شد و بعد به مقام‌های کشوری رسید.

اما سال ۱۳۹۸ داستان زندگی‌اش تغییر کرد. خالد پیرزاده در خرداد ۱۳۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در بهمن‌ماه همان سال توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی «محمد مقیسه»، به اتهام «اجتماع و تبانی» و «توهین به رهبری»، به هفت سال حبس تعزیری محکوم شد.

این حکم در نهایت، خرداد ۱۳۹۹ توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی «احمد زرگر» عینا تایید شد. در حکم صادره از سوی دادگاه تجدیدنظر قید شده که با استناد به «ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی»، «مجازات اشد» یعنی ۵ سال حبس تعزیری از بابت اتهام «اجتماع و تبانی» در خصوص او قابل اجرا است.

«ایوب امیری»، داماد خانواده پیرزاده که حالا خود در خارج از کشور ساکن است، در مورد وضعیت خالد به «ایران وایر» می‌گوید: «ما مدت‌ها از او خبر نداشتیم. فقط از طریق اقوام و دوستان باخبر شدیم که دستگیر شده است.»

دو خواهر، یک برادر و پدر خالد پیرزاده، پیش از دستگیری او از ایران خارج شده بودند. او تنها عضو خانواده بود که می‌خواست همچنان در ایران بماند. خالد عزادار مادر فوت‌شده‌اش بود که ماموران امنیتی با حمله به منزلش  او را مورد ضرب‌وشتم قرار دادند و بازداشت کردند.

آقای امیری به ایران وایر از مدت‌ها بی‌اطلاعی‌شان از خالد پیرزاده می‌گوید: «مدت‌ها از او اطلاع دقیقی نداشتیم. تا این‌که متوجه شدیم در زندان اوین است و وضعیت جسمانی خوبی ندارد. برای ما قابل‌باور نبود که آن پسر قهرمان پرورش اندام، کارش به جایی رسیده که حتی برای رفتن به سرویس بهداشتی هم باید در زندان از ویلچر استفاده کند. می‌گفتند ماموران امنیتی چه در زمان بازداشت، چه زمان اعتراف گرفتن و بعد از آن، به شدت او را مورد ضرب‌وشتم قرار داده بودند.»

او می‌گوید خالد را از ۱۵ سال قبل می‌شناسد و او هرگز هیچ مشکل حرکتی نداشت: «می‌توانم با قاطعیت بگویم خالد یکی از سالم‌ترین انسان‌هایی بود که در زندگی‌ دیدم.»

رسانه‌های حقوق بشری در تاریخ ۲۱ مردادماه امسال از انتقال خالد پیرزاده از زندان تهران بزرگ، به بیمارستان «آرمان» برای جراحی پا خبر داده بودند.

داماد خانواده پیرزاده می‌گوید دلیل انتقال او به بیمارستان از دست دادن قدرت راه رفتنش به خاطر ضرب‌وشتم شدید در زندان بوده است: «او را پیش از این هم شکنجه کرده بودند. اما وقتی قرار می‌شود خالد را از زندان اوین به زندان بزرگ منتقل کنند، مقاومت می‌کند و دلیل این جابه‌جایی را می‌پرسد. خالد نمی‌خواست به زندان بزرگ منتقل شود و ماموران زندان به شکلی باورنکردنی او را کتک زدند و با زور بردند.»

شدت ضرب‌وشتم به حدی بود که خالد پیرزاده، قدرت راه رفتن خود را از دست می‌دهد. مسئولین زندان او را برای عمل جراحی به بیمارستان منتقل می‌کنند، اما روند درمان به‌صورت کامل طی نمی‌شود.

حالا خالد پیرزاده در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی اعتصاب غذا کرده و دهانش را دوخته است. آقای امیری می‌گوید: «او پیش از این هم اعتصاب غذا کرده بود، ولی ما خبر نداشتیم. بعدها دوستانش به ما خبر دادند که این دومین اعتصاب غذای اوست.»

خالد حالا برای اثبات اعتصاب غذا دهانش را دوخته است: «حدود یک هفته پیش بود که تماس گرفت. با درد حرف می‌زد و من حرف‌هایش را نمی‌فهمیدم. چندبار تلاش کردم از او بخواهم دوباره حرف‌هایش را تکرار کند؛ اما حرف‌هایش نامفهوم بود. خیلی زود تماس قطع شد. تا این‌که سه روز پیش، باز هم تماس گرفت. با درد حرف می‌زد. از او پرسیدم خالد تو لب‌هایت را دوختی؟  بعد گفت بله. برایم باورکردنی نیست. او به‌واسطه دو دهه فعالیت حرفه‌ای ورزشی به خوبی آناتومی بدن را می‌شناسد و می‌داند که باید تحت درمان باشد.»

ایوب امیری به ایران وایر می‌گوید که خالد پیرزاده به آن‌ها تاکید کرده که نیروهای امنیتی ایران به دنبال خانواده‌اش هم هستند: «به ما تاکید کرد که به ایران برنگردیم.»

خالد دختری ۱۰ ساله دارد. براساس حکم دادگاه «ستایش پیرزاده» وقتی ۱۷ ساله شد، می‌تواند پدرش را بار دیگر در آغوش بکشد. خالد فعلا حق دیدار با دخترش را هم ندارد.

این عضو خانواده پیرزاده به ایران وایر می‌گوید باور این‌که روزی خالد دست به اعتصاب غذا یا دوختن لب‌هایش بزند، برای او و همشهری‌های خالد غیرممکن بود: «سال‌هاست که خالد را می‌شناسم. وقتی با او بودید، لحظه‌ای آرام و قرار نداشت. فقط می‌گفت و می‌خندید و می‌خنداند. رفتارش با مردم فروتنانه بود. کسی را پیدا نمی‌کنید که از او رنجشی داشته باشد. حالا باید بشنویم که در زندان، اعتصاب غذا کرده و لب‌هایش را دوخته است.»

بر اساس گفته‌های آقای امیری امروز (شنبه) خبرهای ناگوارتری از زندان بزرگ تهران به خانواده پیرزاده رسیده است: «دوستانش به ما خبر دادند که حال جسمی‌اش وخیم شده است. نمی‌دانیم می‌خواهند او را به بیمارستان منتقل کنند یا نه. اما تا جایی که خبر داریم خالد امروز از حال رفته و وضعیتش وخیم شده است.»

در روزهای گذشته، «بهنام محجوبی»از دراویش گنابادی محبوس در زندان اوین به دلیل عدم دسترسی به امکانات پزشکی در زندان درگذشت. او زمانی به بیمارستان منتقل شد که به کما رفته بود.

بهنام محجوبی به بیماری اعصاب مبتلا و مدت‌ها در زندان از دسترسی به داروهایش محروم بود.

در تابستان امسال‌، بهنام محجوبی به جای انتقال به بیمارستان و معاینه توسط پزشک معالج، به بیمارستان روانی «امین‌آباد» منتقل و در آن‌جا بستری شد.

در مدت بستری در این بیمارستان، به او داروهایی تزریق کرده بودند که مشخص نیست، محتوای آن‌ها چه بوده است. نیمی از بدن بهنام محجوبی پس از بازگردانده شدن به زندان فلج شده بود؛ اما مسئولان زندان «اوین» هم‌چنان از آزادی او جلوگیری می‌کردند.

بهنام محجوبی در اوایل پاییز امسال با انتشار فایل صوتی از طریق تلفن زندان اوین، گفته بود: «قانع شده‌ام که این‌ها قصد کشتن من را دارند.» حالا خالد پیرزاده، قادر به ارسال همین پیام صوتی ساده هم نیست.