بهمن‌ماه، تیم والیبال زنان «باریج اسانس» کاشان به مقام قهرمانی رقابت‌های لیگ برتر والیبال زنان ایران، رسید. آن‌چه قهرمانی این تیم را متفاوت می‌کرد، مدیرعامل بودن یک زن در این باشگاه به نام «فاطمه حسیبی» بود.
او خودش را و زندگی‌اش در ورزش را در گفت‌وگو با ایران‌وایر این‌گونه معرفی می‌کند: «فاطمه حسیبی، متولد ۱۵آبان۱۳۴۲ در روستای طاهرآباد کاشان. تحصیلاتم دیپلم است. از سال ۱۳۷۷ ورزش سالنی و حرفه‌ای را با ایروبیک شروع کردم و یک سال بعد گروه کوهنوردی همان سالن بدنسازی را به صورت رسمی ثبت کردم. این اولین گروه در استان اصفهان بود که زیر نظر انجمن کوهنوردی ایران به ثبت رسید.»
فاطمیه حسیبی زن کارآفرین ایران و نویسنده است. او در سال‌های گذشته، یکی از کتاب‌های خود را با نام «نامه‌هایی به همسر کارآفرینم» منتشر کرد.
این کتاب روایتی از خلق یک «برند ایرانی» است که در آن از طریق نامه‌هایی که به همسرش «حسین حجازی»، ملقب به «پدر اسانس ایران» نوشته، ماجراهای چگونگی خلق شدن و شکل‌گیری برند باریج اسانس را توضیح داده است.
حسین حجازی، بنیان‌گذار شرکت داروسازی باریج اسانس فارغ‌التحصیل در رشته مهندسی ماشین‌آلات کشاورزی از دانشگاه بین‌المللی شیراز در سال ۱۳۴۹ بود که سال ۱۳۶۴ شرکت «کشت و صنعت گلکاران» را در کاشان بنا کرد. سپس در سال ۱۳۶۹ شرکت «تجهیزات و ماشین‌سازی تقطیران» را راه انداخت و در نهایت از سال ۱۳۷۱ پایه‌های باریج اسانس را بنا نمود.
با فاطمه حسیبی به مناسبت روز هشتم مارس، روز جهانی زن، به عنوان یکی از زنان تاثیرگذار در ایران گفت‌وگو کردیم.
***
فاطمه حسیبی چگونه کوهنورد و آموزش‌دهنده کوهنوردی کاشان شد؟
من سال ۱۳۶۱ با مهندس حسین حجازی ازدواج کردم. همان روزهای اول به دلیل علاقه‌اش به کوه و کوهنوردی و طبیعت، من را با کوهنوردی آشنا کرد. ما هر هفته روز جمعه کوهنوردی داشتیم و اگر در طول هفته هم شرایطش را داشتیم، به کوهستان می‌رفتیم. یعنی حتی تفریح هفتگی ما هم کوهنوردی بود. اصول کوهنوردی را همسرم به من آموزش داد و شخصیت من در کوهنوردی به معنای واقعی متحول شد.
سال‌ها کوهنوردی، روی زندگی من هم تاثیر گذاشته بود. برای همین سال ۱۳۷۷ ورزش سالنی و بدنسازی را برای بالا بردن توانایی‌های بدنی‌ام در کوهستان شروع کردم. یعنی هدفم این بود که در کوهنوردی موفق‌تر باشم. بعد از مدت کوتاهی، وقتی مربی بدنسازی من فهمید که اساسا من کوهنورد هستم، از من خواستم بچه‌های سالن را هفته‌ای یک بار با خودم به کوهنوردی ببرم. از آن‌جا بود که گروه کوهنوردی بانوان «کرکس» متولد شد.
وقتی اسم کوهنورد روی کسی می‌نشیند، یعنی کسی که صعودهای زمستانی در کوهستان را تجربه می‌کند. برای همین بود که من بر حسب شرایط کوهنوردی، حس کردم لازم است آموزش تئوری و عملی را توامان کنار هم برای زنان گروه داشته باشیم.
شروع کردیم به آموزش‌ها؛ آموزش سنگ‌نوردی، صخره‌نوردی، یخ‌نوردی و البته آموزش‌های آناتومی بدن و نقشه‌خوانی را هم برای خانم‌ها جدی می‌گرفتم.
با توجه به این‌که گروه ما یک گروه کاملا زنانه بود و مردی را پشت سرمان نداشتیم که در مسیرهای ناشناخته راهنمایی‌مان کند، من آن زمان دستگاه «جی پی اس» برای گروه خریداری کردم. کار با همین دستگاه نیاز جدی به آموزش داشت.
من برای تمام این قدم‌ها، انگیزه‌های زیادی داشتم. کوهنوردی شخصیت مرا تغییر داد، اعتماد به نفسم را به شکل قابل توجهی بالا برد و برای همین تلاش کردم زنان کاشان را هم با خودم همراه کنم.
کوهنوردی، چگونه به کیفیت یک شرکت دارویی کمک کرد؟
ما هیچ منطقه‌ای از ایران را برای کوهنوردی از دست نمی‌دادیم. در کوهستان، فقط دنبال صعود نبودیم. همسرم گیاه‌شناس بود و شرکت داروسازی داشت، سعی می‌کردیم همراه با بچه‌های گروه، گیاه‌های ناشناخته را از هر منطقه ایران شناسایی کنیم و با خودمان به شرکت ببریم. بسیاری از اتفاقات مثبتی که در شرکت باریج‌اسانس افتاد، از طریق گروه کوهنوردی ما بود. یافته‌های ما در سراسر ایران، به گونه‌های گیاهی ناشناخته‌ای می‌رسید که باید در آزمایشگاه شرکت مورد آزمایش قرار می‌گرفتند. اگر آن گونه گیاهی واقعا برای ما کاربرد داشت، با نماینده‌های‌مان در آن استان تماس می‌گرفتیم و از آن‌ها اطلاعات بیشتر می‌خواستیم.
یکی از انگیزه‌های من برای راه‌اندازی دیواره سنگ‌نوردی کاشان، دختران جوانی بودند که در این شهر زندگی می‌کردند. هم علاقه داشتند، هم انگیزه و هم استعداد.
اتفاق جالب این بود که روز افتتاح دیواره سنگ‌نوردی در کاشان، ما میزبان مسابقات کشوری هم بودیم و این برای من یک اتفاق فراموش نشدنی بود. با توجه به گذشته‌‌ای که در کوهنوردی داشتیم، قله‌ای در کشور یا کوهستانی در ایران نبود که کشف نکرده باشیم. دیواره سنگ‌نوردی، یک چالش جدید و یک اتفاق نو برای همه ما در شهر کاشان بود.
فاطمه حسیبی چطور تیم والیبال زنان باریج اسانس را به قهرمانی رساند؟
سال ۱۳۸۴ همسرم به عنوان رییس هیات والیبال شهر کاشان انتخاب شد. او در مدتی که رییس هیات بود، سعی می‌کرد جوانان شهر را حمایت کند. مدتی هم در سطح سوپر لیگ، دسته یک کشوری و زیرگروه هم تیم‌داری کرد. آن زمان ما خانه‌ای در مرکز شهر و نزدیک ورزشگاه داشتیم. در مسیری که همسرم تا محل کارش می‌رفت، جوانانی را می‌دید که هیچ انگیزه‌ای نداشتند. می‌گفت ورزش، برای جوانان خود به خود انگیزه ایجاد می‌کند.
موضوع دوم، شرکت داروسازی ما بود. قوانین وزارت بهداشت به ما اجازه نمی‌داد که تبلیغات داشته باشیم. به همین دلیل سال ۱۳۸۶ از طریق شرکت داروسازی باریج اسانس، باشگاهی با همین نام تاسیس کردیم. یکی از اهداف همسرم این بود که تیم والیبال باریج اسانس را تا مقام قهرمانی کشور پیش ببرد. اما خب عمرش کفاف نداد و سال ۱۳۹۰ از دنیا رفت.
همسرم در یک سال آخر حیاتش در بستر بیماری بود. مربی تیم به خانه ما می‌آمد و جلسات تیم را در خانه برگزار می‌کرد. وقتی انگیزه‌های او را دیدم، به او قول دادم من تیم والیبال را تا مقام قهرمانی کشور پیش می‌برم. سال ۱۳۹۲ نایب رییس هیات والیبال کاشان شدم و جام رمضان را برای اولین بار در ایران برای زنان برگزار کردیم. تا قبل از آن جام رمضان مختص آقایان بود و هرگز برای زنان برگزار نشده بود. بعد از آن مسابقات مادران و دختران را برگزار کردم. یک سال که گذشت، ما ۱۶۴ مسابقه برگزار کرده بودیم.
سال ۱۳۹۳ از طریق شرکت باریج اسانس به عنوان مدیرعامل انتخاب شدم. همان سال برنامه جامع بلند مدت تیم والیبال را تحویل هیات مدیره دادم. سال بعد در مسابقات دسته اول زنان کشور شرکت کردیم. سال ۱۳۹۷ قهرمان دسته اول زنان ایران شدیم. سال ۱۳۹۸ بین ۲۵ هزار کشور به عنوان باشگاه برتر استعدادیابی کشور انتخاب شدیم. سال ۱۳۹۹ در سوپر لیگ زنان شرکت کردیم که توام با بیماری کرونا شد و فدراسیون خودش رده‌بندی تیم‌ها را اعلام کرد؛ در پایان به ما مقام سوم را دادند.
در برنامه‌ای که نوشته بودم، ما سال ۱۴۰۰ باید قهرمان کشور می‌شدیم. ما در تیم‌هایی همگروه شده بودیم که مثل ذوب‌آهن ۱۶ دوره قهرمانی کشور داشت یا سایپا که دو دوره قهرمانی در آسیا را تجربه کرده بود. برای ما اهمیتی نداشت با چه تیم‌هایی همگروه باشیم، مهم این بود به هدف‌مان برسیم. فکر می‌کنم هیچ‌کس انتظار نداشت باشگاهی با ۱۶ سال سابقه، تیم‌هایی با بیش از نیم قرن سابقه را پشت سر بگذارد.
مطالب مرتبط:
فاطمه حسیبی؛ نویسنده نامه‌های عاشقانه، مدیر عامل تیم قهرمان لیگ زنان والیبال
تجمع زنان پناهجوی ایرانی و غیر ایرانی در سوریه در آستانه ۸ مارس
فرانک پرتوآذر، قهرمان دوچرخه‌سواری زنان ایران: غیرممکن وجود ندارد
فوتبال زنان تاریخ‌ساز شد؛ حراست از لاک ناخن سرمربی ایراد گرفت
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر