«اوین نبود٬ ابوغریب بود»

امروز٬ دوشنبه اول اردیبهشت‌ ماه٬ زندانیان بند ۳۵۰ توانستند با بستگان خود ملاقات کنند. در حالی با این ملاقات موافقت شد که پیش از این مسوولان و نمایندگان مجلس و همچنین وزیر دادگستری اعلام کرده بودند که روز پنج‌شنبه٬ ۲۸ فروردین ماه «هیچ‌گونه درگیری در این بند رخ نداده است» اما خانواده‌ی زندانیان در گفت‌وگو با ایران وایر به شرح ملاقات و وضعیت زندانیان که «نمی‌توانستند راه بروند و دیگر زندانیان به آن‌ها کمک می‌کردند» اشاره کردند.

در همین روز غلامحسین اسماعیلی٬ رییس سازمان زندان‌ها در گفت‌وگو با خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفت: «بارها اعلام کردم که براساس یک برنامه کاملا ضابطه‌مند و قانو‌‌ن‌مند و با رعایت همه‌ی ضوابط یک بازرسی انجام شده و هیچ‌گونه درگیری و ایراد ضربی از ناحیه همکاران ما حتی در حد تلنگر رخ نداده است».

همسر امیر اسلامی٬ از وکلای دراویش زندانی که در بند ۳۵۰ به سر می‌برد در گفت‌وگو با ایران وایر ضمن اشاره به ملاقات خود با همسرش گفت: «وقتی به سالن ملاقات وارد شدم٬ داشتم قبض روح می‌شدم و حالت تهوع داشتم. بعضی‌ها با پای شکسته٬ یکی با دست باندپیچی شده و اکبر امینی با گردنی شکسته در سالن بود. وقتی مادر امینی فرزندش را با گردن‌بند دید٬ از حال رفت و او را از سالن خارج کردند. همسرم در ملاقات می‌گفت که بند ۳۵۰ روز پنج‌شنبه زندان ابوغریب شده بود».

وی به نقل از همسرش گفت که تعدادی از زندانیان مجروح شده‌اند اما «جرات ندارند که خود را به بهداری معرفی کنند٬ زیرا نگرانند که به انفرادی منتقل شوند». همسر امیر اسلامی ضمن اشاره به اظهارات مهدی کوچک‌زاده٬ نماینده‌ی تهران گفت: «می‌خواهم از آقای کوچک‌زاده که تمام این اتفاقات را دروغ می‌خواند سوال کنم شما که اخبار ضرب و شتم زندانیان را تکذیب کرده‌اید چرا امروز در سالن ملاقات حضور نداشتید؟ چرا اجازه‌ نمی‌دهید که یکی از نماینده‌های مجلس از زندان بازدید کند؟ چه کسی پشت سر این قضیه است؟ از شخص اول کشور تا افراد عادی٬ همگی اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند. مسوولان ما چطور به خودشان اجازه می‌دهند که عزیزان ما را کتک بزنند و بعد تکذیب کنند؟ قبلا می‌گفتند که این‌ زندانیان در امنیت کشور اخلال ایجاد کرده‌اند٬ سوال من این است که این افراد چه اقدامی علیه امنیت ملی در زندان انجام داده‌اند».

بر اساس اخبار منتشر شده٬ مهدی کوچک‌زاده پس از انتشار اخبار مربوط به درگیری در بند ۳۵۰ با خانواده‌ی چهار نفر از زندانیان این بند ملاقات داشت. کوچک‌زاده در توضیح دیدار با خانواده‌های حسین رونقی، سعید حائری، داور حسینی و عرب گل در مصاحبه با وب‌سایت خانه‌ ملت گفت: «این چهار نفر در این جلسه اعلام کردند که هیچ منبع موثقی از مورد ضرب و شتم قرار گرفتن زندانیان بند ۳۵۰ وجود ندارد، فقط ما خیال می‌کنیم، یا به ما گفتند و یا در شبکه  بی‌بی‌سی فارسی موضوع مورد ضرب و شتم قرار گرفتن این زندانیان را شنیده‌ایم».

همسر اسلامی با اشاره به دیدار علی مطهری٬ نماینده مردم تهران با خانواده‌ی زندانیان مقابل مجلس شورای اسلامی از مسوولان سوال کرد: «چرا به آقای مطهری که از نمایندگان اصول‌گرای مجلس است اجازه‌ی بازدید از زندانیان نمی‌دهید؟ به هرکجا مراجعه می‌کنم به من می‌گویند آن‌چه شما به عنوان قانون اساسی و قرآن به آن استناد می‌کنید مال کتاب‌هاست و ما دستورات‌مان را از جای دیگری دریافت می‌کنیم».

روز یکشنبه جمعی از خانواده‌های زندانیان بند ۳۵۰ در اعتراض به درگیری‌های پیش آمده در این بند مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند و علی مطهری٬ نماینده‌ی مردم تهران ضمن حضور میان آن‌ها گفت: «من فکر می‌کنم این درگیری در دو حالت اتفاق افتاده؛‌ یا بی‌تدبیری بوده یا اینکه عده‌ای می‌خواهند برای دولت جدید ایجاد مشکل کنند. نیازی نبود افراد به خاطر حضور در یک راهپیمایی به شش تا هشت سال زندان محکوم شوند مامعقتدیم اگر این مشکل را زودتر حل کرده‌ بودند این مسایل پیش نمی‌آمد».

۲۲ تن از خانواده‌های زندانیان بند ۳۵۰ در واکنش به تکذیب درگیری‌های رخ داده توسط رییس سازمان زندان‌ها در نامه‌ای خطاب به علی مطهری از وی خواستند تا برای روشن شدن ابعاد این ماجرا «هر کاری که از دستش برمی‌آید انجام دهد».

عاطفه خلفی٬ همسر حسن اسدی زیدآبادی٬ از دانشجویان زندانی در بند ۳۵۰ در گفت‌وگو با ایران وایر ضمن اشاره به آغاز اعتصاب غذای همسر خود از «اضطراب» و «تشویش» زندانیان هنگام ملاقات خبر داد: «پرده‌ها که بالا رفت با دیدن بچه‌ها همه گریه کردند. بچه‌ها می‌گفتند که خشونت خیلی بالا بود. اعتصاب غذای بچه‌ها هم برای این است که قانون رعایت شود نه آن‌که مسوولان برای عقده‌گشایی به سراغ بچه‌ها بروند. ۵ سال است که با روح و روان همسرم بازی شده٬ امروز کتک نخورده اما نمی‌دانم تا دوشنبه آینده چه اتفاقی ممکن است برای او رخ دهد. آقای اسماعیلی چندین بار مصاحبه کرده و می‌گوید هیچ‌ اتفاقی نیفتاده٬‌ چرا ایشان خودشان نمی‌روند تا ببینند که ماموران با بچه‌ها چه می‌کنند؟ ما قطعا اجازه نمی‌دهیم که عزیزان‌مان را در زندان از بین ببرند».

۱۲ زندانی سیاسی بند ۳۵۰ در بیانیه‌ای اعلام کردند که در اعتراض به برخوردهای غیرقانونی٬ تضییع حقوق زندانیان و اعتراض به عدم رسیدگی به تخلفات «فاحش» و «بی‌سابقه» و ارایه اخبار دروغ از ظهر دوشنبه٬ اول اردیبهشت ماه دست به اعتصاب غذا می‌زنند. طبق اخبار حسن اسدی زیدآبادی، امیر اسلامی، اکبر امینی ارمکی، عماد بهاور، قربان بهزادیان نژاد، مسعود پدرام، امین چالاکی، محمدصادق ربانی املشی، علیرضا رجایی، سید حسین رونقی ملکی، رضا شهابی و محسن میردامادی زندانیان سیاسی هستند که وارد اعتصاب غذا شده‌اند.

مادر حسین رونقی پس از ملاقات با فرزند خود به ایران وایر می‌گوید: «دست‌های حسین کمی زخمی شده بود اما بقیه وضع‌شان خیلی بدتر بود. بچه‌ها را تکه پاره کرده بودند. زندانیان زیر بغل مجروحان را گرفته بودند تا بتوانند راه بروند. سر و گردن و گوش بچه‌ها صدمه دیده بود. حسین گفت که سرهنگ امانیان هنگام ضرب و شتم بچه‌ها در بند ۳۵۰ حضور داشت. بچه‌ها را تهدید کرده‌اند که دفعه‌ی بعدی همه‌تان را می‌کشیم. هرچه مسوولان در باره روز پنج‌شنبه گفته‌اند٬ دروغ بوده. می‌ترسند که بچه‌ها را به بیمارستان ببرند و افرادی غیر از خودشان وضعیت جسمی زندانیان را ببیند».

او که خود در جمع خانواده‌های زندانی که مقابل مجلس گرد هم آمده بودند٬ حضور داشت در این‌‌باره گفت: «مقابل مجلس نشسته‌ بودیم که آقای کوچک‌زاده از جلوی‌مان رد شد. چند‌تا از خانم‌های تهرانی او را شناختند. ایشان در پاسخ گفت که ما زندانی سیاسی نداریم و کسانی که با آن‌ها برخورد شده عده‌ای اراذل و اوباش بودند. عکس حسین را به او نشان دادم و گفتم که ۵ سال است که فرزندم در زندان است. کوچک‌زاده اسم حسین را یادداشت کرد. چطور می‌شود که سال ۸۸ به آذربایجان آمدند و با نامه دادستانی حسین را بردند اما امروز می‌گویند که ما از هیچ‌چیز خبر نداریم؟».

یکشنبه ۳۰ فروردین ماه سهراب سلیمانی٬ مدیر کل زندان‌های استان تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری ایرنا اعلام کرده بود که هیچ‌گونه درگیری میان ماموران و زندانیان رخ نداده و «تنها یک بازرسی ساده انجام شده است و نباید به فرافکنی‌ها و شایعه‌سازی‌های ضد انقلاب توجه داشت».

بنا به گفته‌های خانواده‌های زندانیان به ایران وایر٬ مدت سه سال است که زندانیان بند ۳۵۰ از حق تماس تلفنی که طبق آیین‌نامه سازمان زندان‌ها از حقوق آن‌هاست٬ محروم‌اند. تعداد زیادی از خانواده‌های زندانیان در شهرستان زندگی می‌کنند و ممکن است ماهی یک‌بار بتوانند به ملاقات بیایند در نتیجه برخی از زندانیان همراه خود موبایل دارند. زندانیان بارها به شکل قانونی درخواست کرده‌اند که مسوولان اجازه دهند آن‌ها ام‌پی‌تری برای گوش دادن به موسیقی داشته باشند اما با مخالفت مسوولان مواجه شدند در حالی‌که در سالن‌های زندانیان عادی مواد مخدر به وفور یافت می‌شود و اگر در هنگام بازرسی این مواد پیدا شود٬ باز هم چنین برخوردی صورت نمی‌گیرد.  کتاب٬ سی‌دی٬ فیلم سینمایی مجاز نیز ممنوع است در حالی‌که تمام این‌ها از حقوق زندانیان به شمار می‌آید.

در همین حال غلامحسین اسماعیلی صبح روز دوشنبه در جمع خبرنگاران ضمن اشاره به حضور خود در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی برای ارایه توضیحات در باره‌ی درگیری روز پنج‌شنبه «از شناسایی فردی که از داخل بند ۳۵۰ اوین با شبکه بی‌بی‌سی فارسی تماس گرفته و در مورد موضوع پنج شنبه گذشته مصاحبه کرده است» خبر داد و در ادامه تاکید کرد: «سازمان زندان‌ها در رابطه با شایعه‌پراکنی برخی از زندانیان پرونده تشکیل و به مرجع قضایی ارسال شده است».

وی زندانیان را مسوول «خراب‌کاری» روز پنج‌شنبه می‌داند: «در بازرسی صورت گرفته عده‌ای از زندانیان مقاومت کردند و بیرون نمی رفتند که همکاران ما آنها را جابجا کردند و آنان نیز در مقابل به همکاران ما توهین و ناسزا گفته،‌ در را شکانده و خرابکاری کردند».

مادر داور حسینی وجدان٬ دانشجوی زندانی که از شهریور ماه سال ۱۳۹۰ در اوین به سر می‌برد در گفت‌وگو با ایران وایر ملاقات خود را شرح داد: «بچه‌ها گفته بودند که باید در حضور رییس بند٬ اتاق‌ها را بازرسی کند اما بچه‌ها را بیرون کردند و وقتی چیزی پیدا نکردند گفته بودند که باید لباس‌هایتان را هم در بیاورید تا آن‌ها را نیز بررسی کنیم٬ بچه‌ها ممانعت کردند و ماموران تا جایی‌که توانستند آن‌ها را کتک زدند. کتف پسرم کبود بود٬ با باتوم او را زده بودند. اگر کمی بالاتر به نخاعش برخورد می‌کرد چه کسی پاسخ‌گو بود؟ همه‌ی زندانیان اتاق ۱ و ۳ بند ۳۵۰ را زدند».

بنا به گفته‌ی مادر حسینی٬ در روز ملاقات از هر خانواده یک نفر را برای ملاقات می‌پذیرفتند: «نماینده‌ی مجلسی که به من می‌گوید اوین هتل است٬ در جواب سوالم در مورد پسرم گفت چیزی نشده٬ فوقش می‌روی و می‌بینی که یا دماغش شکسته یا کتفش٬ نمرده که! بچه‌های ما در زندان هم امنیت ندارند. سه سال پیش  در شب عاشورای حسینی ۷ مامور مسلح به خانه‌مان آمدند و دو پسر من را بردند. فردا اگر او را بکشند حتما می‌گویند چیزی نشده٬ خب مرده است. تلفن‌های ما شنود است٬ از منزل که خارج می‌شویم مواظب ما هستند. انگار ما را از این مملکت اخراج می‌کنند. سه سال است که روزگار ما را سیاه کرده‌اند. ما انقلاب نکردیم که فرزندان‌مان در زندان کتک بخورند. بچه‌گی پسر من در زندان سپری شد. زمانی‌که او را بردند تنها ۱۸ سال داشت».

مصطفی پورمحمدی٬ وزیر دادگستری روز گذشته٬ ۳۱ فروردین ماه در جمع خبرنگاران ضمن اشاره به درگیری‌های بند ۳۵۰ گفته بود: «در دو اتاق از زندان اوین مقاومت‌هایی از سوی زندانیان صورت گرفت و برای خود اشخاص مشکلاتی به وجود آورد و یکی دو نفر از زندانیان در این بازرسی دچار جراحت مختصری شدند. خانواده زندانیان درخواست ملاقات سریع کردند ولی باید بگوییم که اتفاقی نیفتاده است که ملاقات سریع بخواهند».

در همین حال سید محمود علوی٬ وزیر اطلاعات در گفت‌وگو با روزنامه‌ «شرق» گفته بود که این وزارت‌خانه به زودی اطلاعیه‌ای در باره‌ی درگیری بند ۳۵۰ خواهد داد که تاکنون هیچ بیانیه یا اطلاعیه‌ای توسط این وزارت‌خانه منتشر نشده است.