انتخابات – 3 روز + پراید رنگ به رنگ جلیلی = گاز انبر یادت نره

۲۱ خرداد ۱۳۹۲

برای دیدن توضیحات عکس ها یکبار روی عکس کلیک کنید .

ائتلاف عارف – روحانی یک حمله گاز انبری واقعی به سبد رای محمدباقر قالیباف بود. در مناظره سوم که قالیباف جسورانه به روحانی حمله کرد، مهم ترین برداشتش این بود که روحانی در همان دور اول کنار می رود، پس چه بهتر که با یک ژست ضدهاشمی و همچنین آزادی خواهانه، هم جایگاه اصولگرایانه را تقویت کنم و هم چهره رقیب را تخریب کنم، سناریویی که غلط از آب در آمد و گاز انبر را به پیشانی آقای شهردار چسباند. در واقع، پیش از این حمله اشتباه، قالیباف به طور جدی قطب مخالف روحانی محسوب نمی شد، حتی برخی از اصلاح طلبان مایل به رای دادن به او بودند، چون او را بهتر از جلیلی می دانستند. اکنون اما پس از وقایع مناظره سوم، مستندهای انتخاباتی دو کاندیدا و کنار رفتن عارف، او قطب شماره یک مقابل روحانی شده و از اردوگاه اصلاح طلبان کمتر کسی حاضر است به قالیباف رای بدهد. او با یک تاکتیک اشتباه که سبب رشد رای روحانی شد و به نوعی بسترساز درخواست کناره گیری عارف، سبد رای عظیمی را از دست داد و سبد رای اصولگرایانه اش هم به شدت متزلزل است. آقای شهردار کارنابلد، حالاحالاها باید تاوان آن جمله را بدهد.

محمدرضا مهدوی کنی، معمولا اهل سکوت نیست ولی مجبور به سکوت شده است. شیخ اصولگرایان سنتی برای انتخابات ریاست جمهوری نقشه داشت. ابتدا ابوترابی را به کاندیداهای درجه دوم تحمیل کرد و بعد در اندیشه تحمیل قالیباف به اصولگرایان سنتی برآمد. هر دو نقشه اش شکست خورد. مهدوی کنی البته به این شکست ها عادت دارد. روزگاری می خواست رئیس جمهور شود، علی خامنه ای کاندیدا شد و او ناکام ماند. پس از آن هم هر که را به میدان گسیل کرد، شکست خورد. این شکست ها تا ظهور علی لاریجانی در مجلس ادامه داشت. در مجلس هشتم و نهم، او و نزدیکانش به یمن طراحی های لاریجانی برنده بودند. در مجلس خبرگان رهبری هم به لطف اشاره خامنه ای، هاشمی را از ریاست کنار زد. اگر طراحی های پشت پرده لاریجانی و یا انگشت اشاره خامنه ای به مددش آید، می تواند امید داشته باشد معرکه گیری های وقت پیری باز هم جواب دهد و برنده انتخابات ریاست جمهوری هم باشد، در غیر این صورت، شکست تلخی در انتظار شیخ است. منظور صرفا نتیجه انتخابات نیست، او محور اصولگرایان برای اجماع بود، شکست آنها در انتخابات یعنی فروپاشی بیشتر این طیف و اثبات ناکارآمدی او برای وحدت بخشی.

چرا پراید 92، پژوی 504 سال 84 نشد؟ البته پراید جلیلی بر خلاف پژوی احمدی نژاد رنگ عوض می کند، گاهی سفید است، گاهی طوسی، شاید هم راز ناکامی فعلی اش در همین تغییر رنگ ها باشد. ابتدا که حرف کاندیداتوری بود، گفت دیگران اصلح هستند و من نمی توانم. دقیقه 90 آمد و بدون اینکه قبول کند زیر پرچم پایداری ها باشد، سخن از مقابله با همه سازش کاران اصلاح طلب و اصولگرا زد. برخی هم می گفتند کاندیدای رهبری است، حمایت سپاه را دارد، وزارت اطلاعات هم حامی اش است و می خواهد احمدی نژاد 84 باشد. اندکی بعد گفته شد کاندیدای پنهان احمدی نژاد است. خودش هم بدش نمی آمد از این حرف ها ولی چون صدای موافق نیامد و ضررش بیش از سود شد، ساز مخالف زد. مدتی بعد رفت سراغ مصباح یزدی و گفت حمایت او باعث افتخار است. ته ماجرا در مناظره ها کنار قالیباف قرار گرفت و خبر رسید به اعضای ستادش گفته است به قالیباف حمله سیاسی نکنید. حتی حرف کنار رفتنش به نفع قالیباف هم مطرح شد. این همه رنگ عوض کردن، سبب شد که تهش معلوم نشود او با کیست و چیست؟

درست است که اصولگرایان سنتی، تمام قد پشت سر ولایتی هستند و او مشاور امور بین الملل خامنه ای است ولی هیچ گاه، در سال های اخیر گرایشش به هاشمی پوشیده نمانده است. یک سال پیش در چنین ایامی تحلیل گران می نوشتند هاشمی به دنبال دولت وحدت ملی است و کاندیدایش، علی اکبر ولایتی خواهد بود. آن پروژه به نتیجه نرسید، اکنون اصولگرایان او را متهم می کنند که اگر کناره گیری نکند، مهم ترین خدمت را برای به پیروزی رساندن کاندیدای مدنظر هاشمی کرده است. با این حالف سایت فرارو که نزدیک به قالیباف است خبر داده او با اشاره هاشمی در میدان مانده است تا اردوگاه اصولگرایان آشفته باشد. می خواهند او را چوب دو سر نجس کنند. به طور طبیعی اینکه مشاور و معتمد رهبری، مهره هاشمی شود، نکته مثبتی نیست ولی واقعا هم معلوم نیست در صورت انصراف، رای او به سود قالیباف نوشته شود، محسن رضایی، سعید جلیلی و حتی حسن روحانی هم می توانند از این سبد، بهره ببرند. خودش البته اعتقاد دارد که همه این گمانه زنی ها، جوسازی است و شانس بالایی برای پیروزی دارد. پیش از این هم گفته بود غیر از اصولگرایان پیروز شوند، 8 سال مصیبت داریم. وعده هایش درست از آب در نیایند و یا سبب شکست شود، مصیبت ها خواهد کشید آقای دیپلمات.

سبز یا بنفش بودن حامیان اصلاح طلبان مهم نیست این روزها، حتی اینکه روحانی اصلاح طلب هست یا نیست هم مهم نیست، مهم برآمدن یک مهره هاشمی است، کسی که ده سال است اصولگرایان می کوشند در حاشیه نگهش دارند. مهم جلوه کردن دوباره تصویرهای موسوی، نام کروبی، تصمیم خاتمی در فضای سیاسی ایران است، چیزهایی که جنتی و یارانش چهار سال تمام برای محو کردن شان تلاش کرده بودند. الان هم امید دارند که روحانی را نیز درو کنند که بعد به رخ بکشند اصلاح طلبان را با خاتمی و هاشمی هم شکست دادیم، با این حال، این روزها، تا سال ها در خاطره اصولگرایان باقی می ماند، همان گونه که این روزها می توان به خوبی سایه 88 را دید.