یک سال از تولد سایت دیده‌بان آزار که از سوی جمعی از فعالان حقوق زنان در تابستان ۹۷ تاسیس شد،می‌گذرد. تمرکز این سایت بر روی گزارش زنان از تجربیات آزارهای خیابانی‌شان است. این سایت زنان را تشویق به اشتراک گذاشتن تجربیات‌شان از آزارهای خیابانی می‌کند و هر شهروند علاقمندی با کلیک کردن بر روی نقطه‌ای از نقشه ایران نشان می‌دهد که در کجای ایران مورد آزار قرار گرفته و یا شاهد آزار دیگری بوده و بعد به شرحی از آن آزار می‌پردازد.
کاری نو و خلاقانه که جای آن در فعالیت‌های حقوق مدنی زنان ایران خالی بود، اینکه زنان خود بلندگوی آزار خود شوند و با اشتراک گذاشتن آزار خود به دیگری نشان دهند که او فقط تنها نیست و بی‌شمار زنانی هستند که تجربه آزار خیابانی را دارند. اگر شهروندی مورد آزار قرار گرفته با کلیک کردن روی گزینه «مورد آزار قرار گرفته‌ام» به شرحی از آزار خود می‌پردازد و یا با کلیک کردن بر روی گزینه «شاهد آزار دیگری بوده‌ام» درباره مشاهدات خود از آنچه درباره آزار دیگری در خیابان دیده می‌نویسد.
این سایت در تعریف آزار خیابانی آورده است «آزار خیابانی تجربه‌ای است که مار از هر قومیت، نژاد، طبقه اقتصادی، جنسیت و ... به یکدیگر پیونده می‌دهد. این زخم‌های مشترک، اشارتی است بر ضرورت قدم برداشتن برای ایجاد حساسیت در جامعه ایرانی.»
طبق ماده ۶۱۹ قانون مجازات اسلامی «ایجاد مزاحمت برای زنان در اماکن عمومی جرم است» با این حال ۴۰ سال است که به این قانون توجهی نمی‌شود و اثبات این جرم نیز در دادگاه‌های کیفری جمهوری اسلامی بسیار سخت است مضاعف بر اینکه بسیاری از شهروندان و زنان اساسا آگاهی به حق قانونی خود و این ماده قانونی ندارند و آزارهای خیابانی را جز عادت تلخ مردان ایرانی می‌دانند که چاره‌ای جز تحمل کردن و گذشتن وجود ندارد لی برخی از این آزارها فقط منتهی به شنیدن حرف‌های زشت، هتک حرمت نیست بلکه به آزارهای فیزیکی نیز ختم می‌شود دست زدن به باسن زن، به اندام زن، نزدیک شدن بیش از اندازه به زنان در وسایل نقلیه به خصوص تاکسی از موارد عادی شده و تکرار تلخ هر روزه در زندگی خیابانی زنان ایرانی شده است به شکلی که جز نشانه‌های خیابان‌های ایران تبدیل شده است، مردانی که هر چه دلشان می‌خواهد از تعریف و تمجید که در ادبیات عامیانه به «متلک» معروف شده تا هتک حرمت دست درازی‌های جسمی
فکر اولیه شکل‌گیری این سایت در «گروه هم‌اندیشی زنان» در مرداد ماه ۹۶ شکل گرفت و در روز هشتم مارس ۹۶ (روز جهانی زنان) ، اندیشه به اشتراک‌گذاری تجربیات از آزارهای خیابانی با چاپ پوسترهای «منع آزار» شکل حقیقی‌تری به خود گرفت و اعضای اصلی این سایت با در دست داشتن این پوسترها در نشست هشت مارس شرکت کردند پس از مراسم هشت مارس نیز پوسترهایی برای آگاه رسانی درباره آزار خیابانی زنان در شهر، بخصوص در ایستگاه‌ها مترو نصب شد
پٖوسترهای خلاقانه این سایت حاوی جملاتی نظیر «هر چه بپوشم، امنیت حق من است»، «تو سرگرم می‌شوی، من آزار می‌بینم»، «متلک انداختن تفریح نیست، جرم است، » و «احساس امنیت در شهر، حق زنان است» است
یک سال بعد در تابستان ۹۷ با افزایش علاقمندان به این حرکت، این سایت به طور رسمی کار خود را آغاز کرد در بخش درباره ما این سایت آمده از آنجا که در مدارس و رسانه ملی آزار خیابانی زنان به رسمیت شناخته نشده و توجهی به این ضرورت نمی‌شود به ناچار آنها وارد عمل شده‌اند: «در فقدان آموزش‌های ضروری در مدارس، در حالی‌که رسانه ملی دغدغه‌های مردمی را نادیده می‌گیرد و واقعیات جامعه ایرانی را انعکاس نمی‌دهد، در فضایی که تفکیک جنسیتی و راندن زنان به حوزه خصوصی، به عنوان تنها راه‌حل تامین امنیت معرفی می‌شود، برای مبارزه با باورها و کلیشه‌های آسیب‌زایی که اینگونه ما را در مقابل یکدیگر و در موقعیت نابرابر قرار می‌دهد، راهی به جز شکستن سکوت و گفت‌وگو نداریم. دیده‌بان آزار تمامی افراد را به این چالش فرا می‌خواند.»
سردبیر این سایت غنچه قوامی، شهروند ایرانی - بریتانیایی است که در دانشگاه سواز لندن در رشته حقوق تحصیل کرده است. او پس از بازگشتش به ایران در ۳۰ خرداد ۹۳ که برای تماشای بازی تیم فوتبال ملی ایران و ایتالیا در لینگ جهانی ۲۰۱۴ به استادیوم آزادی رفته بود به همراه چند زن دیگر که خواستار ورود به ورزشگاه آزادی بودند دستگیر شد. بعدتر به او اتهام «تبلیغ علیه نظام» وارد شد و محکوم به یک سال حبس تعزیری و دو سال ممنوعیت خروج از کشور شد. خانم قوامی پنج ماه پس از بازداشت نهایتا با قرار وثیقه در آذر ۹۳ از زندان آزاد شد.
نگین باقری و الهه محمدی نیز از اعضای اصلی این سایت از فعالان شناخته شده حقوق زنان در ایران به شمار می‌آیند هیچ‌کدام از آنها به دلایل امنیتی حاضر به مصاحبه نشد
در بخش «درباره ما» این سایت در خصوص منابع مالی‌اش اشاره شده که تمام هزینه‌ها از طریق کمک‌های مالی اشخاص داوطلب تامین می‌شود و هیچ کمکی از سازمان و نهادی در داخل و خارج از ایران دریافت نمی‌کند
دیده‌بان آزار دارای بخش‌های «روایت، پوستر، خیابان و آموزش» است در بخشی از این سایت نیز مطالبی درباره تلاش‌ها برای رفع آزار جنسی زنان و اقلیت‌های جنسی دیگر در کشورهای دیگر منتشر شده است
این وبسایت هدف اصلی خود را تلاش برای شکستن سکوت از سوی مردم دانسته تا از تجربیات آزارهای خیابانی خود و دیگران صحبت کنند و تجریبات خود را از طریق عکس، فیلم، یادداشت و گزارش برای انتشاردر اختیار این سایت بگذارند
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر