وضعیت بحرانی یک فعال اینترنتی در زندان / خواهر سعید ملک‌پور نگران است

خواهر یک فعال اینترنتی که بیش از ۱۰ سال در ایران زندانی است، می‌گوید وضعیت جسمی برادرش بحرانی است و باید هرچه زودتر آزاد شود.

«مریم»، خواهر «سعید ملک‌پور» گفته است: «ماندن سعید در زندان حتی برای یک روز هم عادلانه نیست. او در ۱۰ سال گذشته حتی یک روز هم به مرخصی نیامده است. حق او آزادی است و ما از دولت ایران تقاضای عفو داریم.»

مریم ملک‌پور، خواهر او روز جمعه چهارم آبان به صدای امریکا خبر داده است برادر او روز جمعه ۲۷ مهر بر اثر حمله قلبی از بهداری «اوین» به بیمارستان «طالقانی» تهران منتقل و نزدیک به چهار روز را در بخش قلب بیمارستان سپری کرده است. 
به گفته او، سعید ملک‌پور در تماس تلفنی که پس از بازگشت به زندان اوین با خانواده خود داشته، گفته است که در این مدت او را با پابند و دست‌بند به تخت بیمارستان بسته بوده‌اند.

مریم ملک‌پور هم چنین از برخورد نامناسب و توهین‌آمیز مأموران در بیمارستان طی روزهای بستری شدن سعید ملک‌پور خبر داده است.

سعید ملک‌پور  با مدرک کارشناسی متالورژی از «دانشگاه صنعتی شریف» و سابقه کار در شرکت «ایران خودرو» و «مرکز تحقیقات رازی»، در سال ۱۳۸۴ به کانادا مهاجرت کرده بود. او در ۱۳۸۷، پس از گرفتن پذیرش برای ادامه تحصیل از «دانشگاه ویکتوریا» کانادا، پیش از آغاز سال تحصیلی جدید، برای ملاقات با پدر بیمارش به ایران بازگشت ولی مهرماه همان سال در رابطه با پرونده‌ موسوم به «مضلين ۲» که مربوط به جرايم اينترنتی بود، بازداشت شد و از سوی «ارتش سایبری» جمهوری اسلامی ایران به مدیریت سایت‌های پورنوگرافی فارسی‌زبان متهم شد. شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست «قاضی مقیسه‌»، وی را با اتهام‌های «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، «توهین به مقدسات»، «توهین به رهبری»، «توهین به رییس جمهوری»، «ارتباط با گروه‌های معاند نظام» و «فساد فی‌الارض» محاکمه و به اعدام و هفت سال و نیم حبس محکوم کرد.
این حکم به گفته «محمود علیزاده طباطبایی»، وکیل سعید ملک‌پور در دی ماه ۱۳۹۰ به تایید دیوان عالی کشور رسید. ملک‌پور گفته بود طبق عرف برنامه‌نویسی، اسم و مشخصات کامل خود را در فایل این برنامه نوشته شده وارد کرده و این برنامه بدون اطلاعش، در یک سایت مستهجن استفاده شده است و چون تنها اسم حقیقی ‌او قابل شناسایی بوده، به اتهام راه‌اندازی و مدیریت سایت دستگیر شده است.

سعید ملک‌پور را سپس مجبور به اعترافات تلویزیونی کردند که در سایت «گرداب» و خبرگزاری «فارس» نیز منتشر شد. اما در اسفند ماه سال ۱۳۸۸ نامه‌ای از زندان منتشر کرد و شرح داد: «از من خواستند که در مقابل دوربین از خریداری یک نرم‌افزار از انگلستان و قرار دادن آن روی وب‌سایت خودم صحبت کنم و بگویم در صورت بازدید اشخاص از این سایت، این نرم‌افزار بدون آگاهی وی بر روی کامپیوتر او نصب شده و پس از آن کنترل وب کم کامپیوترش حتی زمانی که کامپیوتر خاموش است، به دست من می‌افتد و به این ترتیب من از طریق اینترنت از اتاق خواب افراد فیلم تهیه می‌کردم. با این که من به بازجوها گفتم چنین چیزی از نظر فنی امکان‌پذیر نیست، آن ها پاسخ دادند کاری به این کارها نداشته باش.»

او نوشته بود از زمان بازداشت به مدت ۳۲۰ روز در حبس انفرادی، بدون ملاقات و بدون دسترسی به کتاب و روزنامه به سر برده و تنها یک جلد قرآن، یک مهر و یک بطری آب در اختیار داشته و در تمام این مدت زیر فشار و شکنجه بوده است.

سعید ملک‌پور در این نامه توضیح داده بود که بدون مشاهده حکم و کارت شناسایی در میدان «ونک» به زور بازداشت شده، بعد از آن بلافاصله مورد شکنجه و آزار جسمی قرار گرفته و در همان روز اول وادار شده است اوراقی را بدون خواندن امضا کند.

او ابتدا به اعدام محکوم شد اما بعد دادگاه حکم اعدامش را پس از گرفتن «توبه» و درخواست عفو، با یک درجه تخفیف، به ابد تبدیل کرد.