close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
خبرنگاری جرم نیست

تمام دلایل درگیری‌‌های اردبیل؛ خبرنگار بودن و زن بودن هر دو جرم است

۲ تیر ۱۳۹۸
ایران وایر
خواندن در ۶ دقیقه
تمام دخترهای خبرنگار و عکاس که از خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های پایتخت به اردبیل رفته بودند، با پوشش اداری در محل تمرین یا سالن کنفرانس حاضر شدند
تمام دخترهای خبرنگار و عکاس که از خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های پایتخت به اردبیل رفته بودند، با پوشش اداری در محل تمرین یا سالن کنفرانس حاضر شدند

مصائب دختران خبرنگار در ورزشگاه‌های ایران، روایت تازه‌ای نیست. اگر در همین حوالی تاریخ قدم بزنیم، در چند قدمی یکی دو سال قبل، می‌شنویم و می‌خوانیم که دختر بودن برای یک خبرنگار، جرم است.

مثلا بهمن‌ماه سال ۹۶ بود که «سعیده فتحی» و «هدیه خطیبی»، دو خبرنگار ورزشی ایران در سالن بسکتبال تبریز حبس شدند. فیلم محبوس شدن این دو خبرنگار خانم به سرعت در فضای مجازی منتشر شد. هر دو مدعی شدند که مسئولین این حبس، مسوولان حراست وزارت ورزش و جوانان بودند که آنها را در اتاق مخصوص حراست ورزشگاه تا پایان بازی نگه داشتند.

آنها بارها تصویری دوگانه از برخورد ماموران انتظامی و امنیتی با خودشان و همکاران مرد را هم دیده‌اند. هر زمان حق ورود به ورزشگاه در لحظه آخر از آنها سلب شده یا قفلی به دری که باید برای آنها هم باز می‌ماند خورده است.

گناه زن بودن و خبرنگار بودن را باید گذاشت کنار فضای خاکستری کنونی ورزش و رسانه ایران که توامان «تهرانی» بودن در شهرستان‌‌ها را هم برنمی‌تابد. آتش زدن خودروی عکاسان و خبرنگارانی که به اصفهان رفته بودند از سوی فدراسیون فوتبال ایران و تمام نهادهای قضایی و امنیتی مسکوت ماند.

حالا اتفاقی مشابه در اردبیل تکرار شده است. خبرنگاران و عکاسان تهرانی که برای پوشش خبری رقابت‌های لیگ ملت‌های ۲۰۱۹ به اردبیل سفر کرده بودند، با خبرنگاران این شهر درگیر شدند. تصاویر ضرب و شتم خبرنگاران و عکاسان حتی به دست ماموران یگان ویژه حاضر در سالن «حسین رضازاده» شهر اردبیل حالا یکی از تصاویر اول شبکه‌های اجتماعی است.

داستان این درگیری را یکی از دختران خبرنگار که برای پوشش خبری این رقابت‌ها به اردبیل رفته شرح می‌دهد. ماجرا از جایی آغاز شد که خبرنگاران و عکاسان به اردبیل رسیدند: «تعداد ما زیاد نیست. فکر کنم حدود ۱۵ نفر باشیم که نصف ما هم خانم‌‌های خبرنگار و عکاس هستند. روز اولی که رسیدیم خانم حسین‌زاده مدیر روابط عمومی اداره کل وزارت ورزش و جوانان اردبیل جلوی ما ایستاد و گفت اگر قرار است حجاب خانم‌ها به این شکل باشد اجازه نمی‌دهم به هیچ سالنی وارد شوید.»

او می‌گوید تمام دخترهای خبرنگار و عکاس که از خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های پایتخت به اردبیل رفته بودند، با پوشش اداری در محل تمرین یا سالن کنفرانس حاضر شدند، اما خانم «بتول حسین‌زاده» آن‌ها را بدحجاب و «عامل برهم خوردن عفت شهر اردبیل» معرفی کرده بود.

همین نوع ادبیات خیلی زود وارد کانال‌های تلگرامی همین شهر شد. خبرنگارانی که به اردبیل رفته بودند نه تنها با الفاظی «جنسیتی» و «سکسیستی» خطاب قرار گرفتند که حتی برخی در برخی از شبکه‌‌های اجتماعی از آنها به عنوان «عوامل تفرقه» میان اقوام ایران نام بردند.

چنین متنی یکی از در یک کانال تلگرامی منتسب به گروه‌های هوادارای جدایی‌طلب آذربایجان به چشم می‌خورد: «درحالیکه مردم غیور آزربایجان در روزهای اخیر بهترین میزبانی تاریخ والیبال ایران را در شهرهای ارومیه و اردبیل از خود نشان داده اند، برخی مسئولین پروازی با برنامه ریزی مدیران پایتخت درحال ایجاد حواشی عجیب در شهرهای ما هستند.» در همین فضا، از «پخش سرود فارسی در حضور تورک‌ها»، «ورود دختران بدحجاب تهرانی به اردبیل» و «تشویق تیم ایران به جای تیم اردبیل» انتقاد شده است.

دختر خبرنگاری که به اردبیل رفته به «ایران‌وایر» می‌گوید: «از روز اول مشکل داشتیم. وقتی می‌خواستیم بعد از اولین بازی تیم ملی وارد محوطه میکسد‌زون شویم و با بازیکنان صحبت کنیم، فهمیدیم که تماشاگران آنجا هستند. داشتند با بازیکنان سلفی می‌گرفتند و حتی جایی برای ایستادن وجود نداشت. وقتی اعتراض کردیم هم مسئولین شهر به ما گفتند اینجا برای مردم اردبیل است، نه شما. اگر ناراحت هستید برگردید تهران.»

او اما ماجرای درگیری خبرنگاران در سالن بعد از بازی ایران و استرالیا را این‌گونه شرح می‌دهد: «تولد یکی از دخترهای خبرنگار بود. می‌خواستیم آنها را غافلگیر کنیم. دو ساعت بعد از بازی و فرستادن خبرها و مصاحبه‌ها و عکس‌ها، رفتیم پایین و برایش تولد گرفتیم؛ همین. بعد ناگهان صدای چند خبرنگار از بالا بلند شد. به تورکی حرف می‌زدند و ما نمی‌فهمیدیم. دو نفر از آقایان خبرنگار و عکاس که اصلیتی آذری داشتند به سمت آنها رفتند و گفتند چرا فحش می‌دهید؟ فهمیدیم که خبرنگاران اردبیلی از جایگاه خبرنگاران به دختران خبرنگار و عکاس الفاظ رکیک می‌گویند. بچه‌های ما هیچ حرکتی نکردند. اما ناگهان همان چند خبرنگار اردبیلی سمت ما هجوم آوردند. دعوا از اینجا آغاز شد. کتک می‌زدند و فحش می‌دادند.»

درگیری بالا می‌گیرد. یگان ویژه برای جدا کردن خبرنگاران وارد عمل شد، اما به سبک خودش: «من نمی‌دانم چرا برای جدا کردن باید خبرنگارانی که از تهران آمده بودند را از روی سکوها به پایین پرت می‌کردند. یگان ویژه بچه‌های خبرنگار و عکاس را به پایین پرت می‌کرد. پای آرش عبدی و دست پیام پارسایی به شدت آسیب دید. بعد یکی از ماموران فریاد زد خانم‌ها از پایین دارند فیلم و عکس می‌گیرند. فرمانده‌شان دستور داد که درها را ببندند و همگی افتادند دنبال ما. فکر می‌کردیم جنگ شده و دارند اسیر می‌گیرند. ما می‌دویدیم و مامورها هم دنبال ما. دوربین‌ها را گرفتند و به زور فیلم و عکس‌ها را پاک کردند. فقط یکی دو تصویر باقی مانده بود که آنها هم چندان کیفیتی نداشت.»

بعد از آن یگان ویژه به دو عکاسی که مضروب شده بودند تذکر می‌دهد که حق شکایت ندارند: «به ما گفتند بروید خدا را شکر کنید که ما بودیم و جان‌تان را نجات دادیم.»

خبرنگارانی که از تهران به اردبیل رفته‌اند می‌گویند که اکثرا ریشه‌ای آذری دارند. اما وقتی به شهرستان‌ها می‌رسند آنها را به چشم «اجنبی» می‌بینند.

همین دختر خبرنگار لابلای گفت‌وگویش با ما، نوع رفتار مدیران ورزشی استان‌ها را هم در ساخته شدن فضای جنسیتی و قومیتی بی‌تاثیر نمی‌داند: «امروز به ما می‌گویند با این حجاب حتی حق ندارید به سالن بیایید، فردایش در کانال‌های تلگرامی اردبیل می‌نویسند دختران بی‌عفت از تهران به شهر ما آمده‌اند. الان به ما می‌گویند حق ندارید با کفش پاشنه بلند به سالن بیایید، یک ساعت بعد در همین کانال‌ها می‌خوانیم که دخترهایی که از تهران آمدند با کفش‌های پاشنه بلند، کف‌پوش سالن ما را تخریب کردند. باور کنید ما در عروسی هم به زور کفش پاشنه بلند پای‌مان می‌کنیم. کدام آدم عاقلی با کفش پاشنه بلند می‌رود دنبال گزارش و عکس؟ الان به ما می‌گویند سالن میکسدزون برای مردم اردبیل است نه خبرنگاری که از تهران آمده، نیم ساعت بعد در کانال تلگرامی می‌نویسند ما برای ایجاد تفرقه به اردبیل اعزام شده‌ایم.»

یگان ویژه و مدیران تربیت بدنی اردبیل به خبرنگارانی که از رسانه‌ها و خبرگزاری‌های حاضر در تهران به اردبیل رفته بودند تذکر داده‌اند برای بازی امروز (ایران و فرانسه) به سالن نیایند: «من متوجه نمی‌شوم. بعضی از خبرنگاران اردبیل ما را تهدید کردند که اگر پای‌تان را به سالن بگذارید شما را زنده نمی‌گذاریم. وقتی به نهادهای مربوطه گفتیم که ما را تهدید می‌کنند، خیلی راحت جواب دادند که خب شما هم به ورزشگاه نیایید.»

او از نوع برخوردها با خبرنگاران زنی که به اردبیل رفته می‌گوید: «همه دخترها را در یک سوییت جا داده‌اند. ما مشکلی نداریم. به این همه تبعیض هم عادت کردیم. اما دیگر تهدید جانی نکنند. دیگر به ما انگ بی‌عفت نزنند. دیگر نگویند برای تفرقه میان قوم‌ها اینجا آمدیم. ما خبرنگاریم. آمدیم سه مسابقه را پوشش بدهیم و برگردیم.»

 

ثبت نظر

گزارش

چطور ترامپ از حمله به ایران منصرف شد؟

۲ تیر ۱۳۹۸
ایران وایر
خواندن در ۱۰ دقیقه
چطور ترامپ از حمله به ایران منصرف شد؟