«بهرام بیضایی»، فیلم‌ساز سرشناس ایرانی، در تاریخ ۱۹مهر۱۳۹۹ در گفت‌وگویی ویدیویی در شماره سوم مجله «پروژه سینمای جهان مارتین اسکورسیزی» که از سوی نشریه «کرایتریون» توزیع شده است، درباره آتش زدن فیلم‌ها پس از انقلاب در بیابان‌های شورآباد تهران، اخراجش از دانشگاه به دلیل بهایی بودن و توقیف فیلم‌هایش گفته است.
در اوایل دهه ۶۰، مسئولان فرهنگی کشور نگاتیو بسیاری از فیلم های تاریخ سینمای ایران را سوزاندند. حرکتی که به عنوان فیلم‌سوزی جمهوری اسلامی معروف شد. اما هنوز به جز اظهارنظرهای کوتاه برخی از فیلم‌سازان، مسئولی از ماجرای واقعی این سوختن‌ها نگفته است و هنوز ابعاد آن روشن نیست.
بهرام بیضایی در بخشی از گفت‌وگو ویدیویی خود درباره این فیلم‌سوزی‌ها می‌گوید: «بعد از انقلاب ریختند در دفترهای سینمایی ایران؛ یعنی اون دفتری که فیلم را "دِستروبیوت" پخش می‌کرد و از جمله نگاتیو و پوزیتیو (فیلم) "رگبار" را هم بردند. نگاتیو و پوزیتیو فیلم دیگر من "کلاغ" را هم بردند. من بعدا می‌دیدم در وزارت فرهنگ و هنر که خیلی فیلم‌ها ریخته کف حیاط زیر برف و بارون و خیلی از فیلم‌ها نابود شده و در حال نابود شدن‌اند و بعد شنیدیم که در شورآباد فیلم‌ها را آتش زدند.»
او در ادامه درباره سرنوشت فیلم رگبار می‌گوید: «یک جوانی که من را پیدا نکرده بود، زنگ زده بود به یکی از بستگانم که می‌شناخت و گفته بود بچه‌ها دارند در بیابان‌های شورآباد دور و بر جایی که فیلم‌ها را آتش زدند، با بوبین رگبار بازی می‌کنند.»
بیضایی همچنین درباره اخراجش از دانشگاه گفته است: «من آن زمان استاد دانشگاه بودم. از دانشگاه اخراج شدم؛ به عنوان بهایی، به عنوان یک غیرمسلمان. پدر و مادرم بهایی بودند. من در یک خانواده بهایی بزرگ شدم، منتهی مذهب من فرهنگ است. مذهب من خود مذهب نیست. مذهب اعتقاد شخصی است که به هیچ کس در جهان مربوط نیست. من مذهبم فرهنگ است و در جلسه بازجویی دانشگاه هم این را گفتم و اخراج شدم.»
این فیلم‌ساز که اکنون ۱۰ سال از خروجش از ایران می‌گذرد، درباره سرنوشت برخی از فیلم‌هایش و متوقف شدن فعالیتش نیز گفت: «پخش فیلم "چریکه تارا" متوقف شد و سه سال بعد، من در سال ۱۳۶۰ فیلم "مرگ یزدگرد" را ساختم. دوباره من نتوانستم تا چهار سال فیلم بسازم. چریکه تارا برای ابد توقیف شد. مرگ یزدگرد برای ابد توقیف شد. سه سال بعد از مرگ یزدگرد، من "باشو غریبه کوچک" را ساختم؛ فیلمی که بعدها کشف شد که اولین فیلم داستانی درباره جنگ است. فیلم به عنوان فیلم ضد جنگ و به عنوان این که قهرمان مرکزی‌اش زن است، توقیف شد. چهار سال و نیم فیلم توقیف شد تا جنگ تمام شد و فیلم درآمد.»
بهرام بیضایی در کارنامه کاری خود ساخت ۱۴ فیلم را دارد که تعدادی از آن‌ها از مهم‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران به حساب می‌آیند؛ مانند رگبار، «مسافران» و باشو غریبه کوچک.
او علاوه بر فیلم‌های خود، در ۱۱ فیلم‌سینمایی دیگر به عنوان فیلمنامه‌نویس و تدوین‌گر حضور داشته است. بسیاری از فیلم‌ها و نمایش‌های نوشته‌شده توسط او در ایران اجازه انتشار نیافتند و حتی هیچ‌گاه به مرحله ساخت نرسیدند.
او نهایتا سال ۱۳۸۹ به دعوت دانشگاه «استنفورد» به همراه همسر و فرزندش ایران را ترک کرد و به آمریکا مهاجرت کرد و اکنون در شمال کالیفرنیا مشغول تدریس و اجرای تئاتر با گروهی از جوانان ایرانی مقیم آمریکا است.
برای دیدن اخبار و گزارش‌های بیشتر درباره رسانه و خبرنگاری به سایت خبرنگاری جرم نیست مراجعه کنید.
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر