close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
خبرنگاری جرم نیست

خبرنگاری یا بازی با مرگ؛ ماه گذشته ۳روزنامه‌نگار در افغانستان کشته شدند

۲۱ آذر ۱۳۹۹
دانیال دایان
خواندن در ۴ دقیقه
در یک ماه گذشته، ۳ خبرنگار در افغانستان کشته شدند. آخرین نمونه آن، ملاله میوند، خبرنگار تلویزیون محلی انعکاس است که هنگامی که از منزلش به محل کار می‌رفت، هدف حمله مردان مسلح قرار گرفت.
در یک ماه گذشته، ۳ خبرنگار در افغانستان کشته شدند. آخرین نمونه آن، ملاله میوند، خبرنگار تلویزیون محلی انعکاس است که هنگامی که از منزلش به محل کار می‌رفت، هدف حمله مردان مسلح قرار گرفت.
ملاله میوند را می‌توان تنها زن خبرنگار استان «ننگرهار» در شرق افغانستان دانست که بخشی از فعالیت‌هایش پیرامون «دادخواهی زنان» در این کشور می‌گذشت.
ملاله میوند را می‌توان تنها زن خبرنگار استان «ننگرهار» در شرق افغانستان دانست که بخشی از فعالیت‌هایش پیرامون «دادخواهی زنان» در این کشور می‌گذشت.
هنوز هیچ‌ گروهی مسئولیت قتل ملاله را بر عهده نگرفته است.
هنوز هیچ‌ گروهی مسئولیت قتل ملاله را بر عهده نگرفته است.

خبرنگاران و اهالی رسانه‌ یکی از اهداف ترور و قتل در افغانستان هستند به طوری‌که آزادی اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی در تیررس گروه تروریستی «طالبان» قرار دارد. در یک ماه گذشته، سه خبرنگار در افغانستان کشته شدند. آخرین نمونه آن، «ملاله میوند»، خبرنگار تلویزیون محلی «انعکاس» است که روز پنج‌شنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۹، هنگامی که از منزلش به محل کار می‌رفت، هدف حمله مردان مسلح قرار گرفت و جان خود را از دست داد.

طی ماه‌های گذشته، صلح با طالبان مهم‌ترین مساله افغانستان بوده است که مخالفان و موافقانی دارد اما جامعه مدنی این کشور نگران از دست رفتن دست‌آوردهای خود از زمان سقوط این گروه تروریستی از حاکمیت افغانستان است.

در یک ماه گذشته، «یما سیاوش»، خبرنگار شناخته شده در «کابل» به قتل رسید و «الیاس داعی»، دیگر خبرنگار این کشور که در «رادیو اروپای آزاد» فعالیت می‌کرد، در استان «هلمند» کشته شد.

***

ملاله میوند را می‌توان تنها زن خبرنگار استان «ننگرهار» در شرق افغانستان دانست که بخشی از فعالیت‌هایش پیرامون «دادخواهی زنان» در این کشور می‌گذشت. زنان در این استان به راحتی نمی‌توانند وارد حوزه اشتغال شوند و موانع اجتماعی، فرهنگی و امنیتی بسیاری پیش‌روی خود دارند.

«حماد»، برادر این خبرنگار در گفت‌وگو با «ایران‌وایر»، با تاکید بر آن‌که ترور خواهرش نمی‌تواند صدای «آزادی بیان» را در افغانستان خاموش کند،‌ گفت اتفاقا این مساله باعث هم‌گرایی بیشتر زنان خواهد شد: «ما از دشمنانی نمی‌ترسیم که او را هدف قرار دادند. او دو سال تهدید می‌شد اما این وظیفه نهادهای امنیتی بود که امنیت او را تامین کنند تا بتواند در رسانه‌ای که فعالیت داشت، مشغول باشد.»

«مجیب خلو‌تگر»، رییس اجرایی دفتر «نی» که حامی رسانه‌های آزاد افغانستان است، به «ایران‌وایر» گفت تلویزیون «انعکاس»، یعنی همان‌جایی که ملاله در آن مشغول به فعالیت بود، از دو سال پیش زیر تهدید قرار داشت: «به تازگی نامه‌ای تهدیدآمیز به تلویزیون رسیده بود و پیش‌تر هم در نزدیکی این رسانه، شی مشکوک به مواد منفجره کار گذاشته شده بود.»

به تایید خلوتگر، از دی ۱۳۹۸ تاکنون، ۱۰ خبرنگار و اهل رسانه در افغانستان کشته شده‌اند: «این قتل‌ها مشکوک و مبهم هستند و باید نهادهای امنیتی و حقیقت‌یاب افغانستان عاملان قتل خبرنگاران را بازداشت کنند.»

هنوز هیچ‌ گروهی مسوولیت قتل ملاله را برعهده نگرفته است.

در پی این واقعه، ارگ ریاست‌جمهوری افغانستان ضمن انتشار اعلامیه‌ای، ترور ملاله را تقبیح و محکوم کرد: «رسانه‌ها و خبرنگاران ما که در این شرایط سخت مردم خویش را از وضیعت و حالات افغانستان منطقه و جهان خبر می‌سازد، حمله بر ایشان، جنایت ضدبشریت و نابخشیدنی است.»

در این اعلامیه به نقل از «اشرف غنی»، ریيس‌جمهوری افغانستان آمده است: «این [ترور ملاله میوند] به معنی خاموش ساختن صدای رسانه‌ها و آزادی بیان است که به کوشش‌ها و قربانی‌های بیشتری به دست آمده و حکومت به تمام توان از آن حمایت می‌کند.»

هم‌چنین «عبدلله عبدلله»، رییس «شورای عالی مصالحه ملی افغانستان» اعلام کرد که این حمله‌ها بیان‌گر «هراس» عاملان آن از بیان واقعیت‌های افغانستان است: «اما صدای رسای مردم افغانستان خاموش نخواهد شد.»

دیگر واکنش‌های بین‌المللی به نمایندگی اتحادیه اروپا برمی‌گردد که حمله به خبرنگاران را حمله به آزادی بیان دانسته‌اند: «امیدوار هستیم که این جنایت فجیع بررسی شود و عاملان آن به دادگاه کشانده شوند.»

«راس ویلسون»، سرپرست سفارت امریکا در کابل نیز خواستار توقف سریع حملات تروریستی علیه اهالی رسانه شد.

هیات معاونت سازمان ملل در افغانستان هم این قتل را محکوم کرد و در توییتر آن، هم‌زمانی این ترور با «روز جهانی حقوق بشر» تکان‌دهنده ارزیابی شد.

«فرشاد فتاحی»، از خبرنگاران افغانستانی در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» اظهار داشت که حکومت این کشور و نهادهای حامی خبرنگاران بایستی در راستای مهار تهدیدات امنیتی اقدام کنند و در شفاف‌سازی پیرامون این‌چنین پرونده‌های قتلی کوشا باشند: «تهدیدات بر جان خبرنگاران زیاد شده‌اند. نباید حکومت در قبال تامین امنیت ما بی‌پروا باشد. ترور سه خبرنگار در یک ماه نشان می‌دهد که چه‌قدر زیر تهدید قرار داریم و این تهدیدات جدی هستند.»

«فیروز حیدری»، از دیگر خبرنگاران افغانستانی هم در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» گفت از روزی می‌ترسد که افزایش تهدیدات امنیتی باعث شود خانواده‌اش به او اجازه ادامه فعالیت‌هایش را در رسانه‌های این کشور ندهند: «من به شدت نگران هستم که تهدیدات امنیتی زیاد و خبرنگاران به آسانی ترور شوند. هرچه قدر تهدیدات امنیتی بیشتر شود، شمار خبرنگاران و اهالی رسانه در افغانستان کم‌تر می‌شود.»

بسیاری از خبرنگاران افغانستانی معتقدند که حکومت این کشور در بررسی و تحقیق پیرامون قتل و کشتار روزنامه‌نگاران و هم‌چنین از بین بردن آزادی بیان، جدی نیستند و همین مساله باعث می‌شود که اهالی رسانه خودسانسوری کنند تا بلکه بتوانند اندک امنیتی برای خودشان فراهم آورند. این در حالی است که حکومت افغانستان به دنبال صلح با طالبان است و در این میان، انسان‌ها، روزنامه‌نگاران و به دنبال آن‌ها، آزادی بیان و حقیقت است که قربانی می‌شود.

 

برای دیدن اخبار و گزارش‌های بیش‌تر درباره رسانه و خبرنگاری به سایت خبرنگاری جرم نیست مراجعه کنید.

 

مطالب مرتبط:

ملاله میوند، خبرنگار افغانستان با گلوله افراد ناشناس کشته شد

مجری و گوینده افغانستانی در پی انفجار در خودرو شخصی کشته شد

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

عکس

برجستگی‌زدایی (سانسور بدن ورزشکاران زن)‎

۲۱ آذر ۱۳۹۹
مانا نیستانی
برجستگی‌زدایی (سانسور بدن ورزشکاران زن)‎