«بکتاش آبتین»، عضو «کانون نویسندگان ایران» که در حال سپری کردن دوران محکومیت خود در بند هشت زندان «اوین» است، از نوزدهم فروردین ۱۴۰۰خود را در حسینه این زندان قرنطینه کرده است.
طبق اطلاعاتی که تاکنون از شرایط ابتلای او به ویروس کرونا منتشر شده، جواب تست ریه این نویسنده در ۱۵ فروردین مثبت شده بود. در پی این نتیجه، او را در بهداری زندان اوین بستری کردند اما حالا بعد از چهار روز که در کنار دیگر زندانیان مبتلا به این ویروس، نگه‌داری شده است، بدون ارایه هیچ سند پزشکی به او گفته‌اند به کووید-۱۹ مبتلا نیست و باید به بند عمومی بازگردد. اما این نویسنده از بازگشت به بند عمومی خودداری کرده است.
یکی از اعضای هیات دبیران کانون نویسندگان ایران در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» چنین اقدامی را «بی‌توجهی عامدانه» می‌خواند.
***
بکتاش آبتین، شاعر، مستندساز و عضو کانون نویسندگان ایران پنجم مهر۱۳۹۹ و در اوج بحران شیوع ویروس کرونا، به همراه «رضا خندان مهابادی» و «کیوان باژن»، دو عضو دیگر این کانون برای اجرای حکم خود به زندان اوین منتقل شدند. آن‌ها در این مدت در بند هشت این زندان نگه‌داری شده‌اند. حالا بعد از شش ماه از اجرای این حکم، بکتاش آبتین بیمار شده است و در پی این بیماری و چهار روز بستری بودن کنار بیماران مبتلا به کووید-۱۹، مسوولان زندان وی را به بند عمومی منتقل کرده‌اند.
این شاعر از هم‌بند شدن با دیگر زندانیان به دلیل احتمال ابتلا به ویروس کرونا یا ناقل بودن، اجتناب و طبق اخبار رسیده به «ایران‌وایر»، خود را در حسینیه زندان قرنطینه کرده است.
علایم این بیماری در بکتاش آبتین در سیزدهم فروردین پدیدار شد که بارزترین آن، سرفه‌های شدید و از دست دادن حس‌های چشایی و بویایی بود. در همان روز، تست «پی‌سی‌آر» از این زندانی گرفته شد اما اعلام کردند نتیجه آن منفی بوده است. دو روز بعد، در پانزدهم فروردین و با شدت گرفتن علایم بیماری، از بکتاش آبتین اسکن ریه گرفتند که مشخص شد به کووید-۱۹ مبتلا شده است. برای همین، او را به بهداری اوین منتقل کردند.
چهار روز بعد، یعنی ۱۹ فروردین، مسوولان بهداری بدون هیچ توضیحی و بدون آن‌که برگه پزشکی به این زندانی ارایه دهند، به او گفته‌اند جواب آزمایش خون او برای ابتلا به ویروس کرونا منفی شده است و باید به بند عمومی منتقل شود؛ آن‌هم پس از آن‌که چهار روز در کنار بیماران مبتلا به کووید-۱۹ در یک مکان بستری شده بود.
این در حالی است که در صورت منفی بودن نتیجه این آزمایش، کم‌ترین مسوولیت می‌تواند احتمال ناقل بودن این زندانی را مطرح کند. اما او به بند عمومی منتقل شده است.
بکتاش آبتین که همچنان علایم ابتلا به ویروس کرونا را دارد، از هم‌بند شدن با دیگر زندانیان اجتناب می‌کند و از همان ۱۹ فروردین، خود را در حسینیه زندان قرنطینه کرده است. این شاعر از هم‌بندی‌های خود خواسته است وسایلش را به وی برسانند. او رخت‌خوابش را در حسینیه پهن کرده است و حالا بدون هیچ درمان و دارویی، به تنهایی با بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کند و این دیگر زندانیان هستند که سعی در رفع احتیاجات و رسیدگی به او را دارند.
«آیدا عمیدی»، عضو هیات دبیران کانون نویسندگان ایران در گفت‌وگو با «ایران‌وایر»، برخورد با بکتاش آبتین و انتقال او به بند عمومی را در ۱۹ فروردین «بی‌توجهی عامدانه» توصیف کرده است: «اگر صددرصد هم مطمئن بودند که بکتاش آبتین به بیماری کووید-۱۹ مبتلا نیست، با توجه به این‌که در بخش بیماران کرونایی نگه‌داری می‌شده، برگرداندن سریع او به بند عمومی، اقدامی خطرناک در حق دیگر زندانیان است. این رویکرد نشان می‌دهد که نه تنها حفظ سلامت و جان زندانیان، خصوصا سیاسی و عقیدتی برای مسوولان اهمیتی ندارد بلکه انگار تعمدی در این میان وجود دارد.»
عمیدی در ادامه می‌گوید: «فرض می‌کنیم بکتاش آبتین ابدا به کرونا مبتلا نیست. به هر حال او چهار روز را در کنار بیماران مبتلا به همین ویروس گذرانده و ممکن است ناقل باشد. زندان محیطی بسته است و اگر ویروس در بند شیوع پیدا کند، افراد بسیاری مبتلا خواهند شد که معلوم نیست وضعیت جسمانی آن‌ها در مقابل این بیماری چه طور واکنش نشان می‌دهد و چه قدر می‌توانند طاقت بیاورند یا جان‌شان به خطر می‌افتد. این اقدام هیچ توجیهی ندارد و کاملا بی‌توجهی عامدانه است. هیچ‌کس در این منطق تردید ندارد که وقتی کسی در تماس بیماران کرونایی باشد، باید مدتی قرنطینه شود تا اطمینان یابد ناقل ویروس نیست. این مساله‌ای بدیهی است که همه می‌دانند. ما نمی‌توانیم بپذیریم که مسوولان این مساله را نمی‌دانند.»
آیدا عمیدی به مساله حفظ سلامت دیگر زندانیان اشاره می‌کند: «اگرچه مساله ما الان سلامت و جان بکتاش است اما این وضعیت می‌تواند برای هرکدام دیگر از زندانیان ایجاد شود. زندانیان به هر جرم و اتهامی زندانی شده باشند، تضمین سلامت و حفظ جان آن‌ها با همان‌هایی است که باعث این حبس‌ها شده‌اند. اما نباید نادیده گرفت که این وضعیت مربوط به یک مورد خاص نیست. فرستادن بکتاش به بند نشان می‌دهد هر کدام از زندانیان می‌توانند دچار همین رویکرد شوند. اگر بکتاش این درایت را نداشت که به حسینیه برود و به اتاق خود می‌رفت، به این معنا بود که خندان و صمیمی که هر دو بیماری‌های زمینه‌ای دارند و سن‌شان بالای ۶۰ سال است، به راحتی در معرض بیماری قرار می‌گرفتند.»
دو عضو دیگر کانون نویسندگان هم با بکتاش آبتین هم‌بند و زندانی هستند؛ «رضا خندان مهابادی»و «کیوان باژن». کیوان صمیمی، روزنامه‌نگار هم دیگر هم بندی او ست.
به گفته منابع مطلع، اگرچه رضا خندان مهابادی و کیوان صمیمی هم طی روزهای گذشته برخی علایم ویروس کرونا را دارا بوده‌اند اما وضعیت به مراتب بهتری دارند و جواب تست کرونا آن‌ها منفی شده است. البته آن‌ها هم درخواست انجام اسکن ریه را ارایه داده‌اند که هنوز مسوولان زندان و بهداری اقدامی در این رابطه انجام نداده‌اند.
بکتاش آبتین، رضا خندان مهابادی و کیوان باژن پنجم مهر ۱۳۹۹ به اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «انتشار نشریه غیرقانونی» به زندان منتقل شده‌اند. شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران آن‌ها را به سه سال و نیم تا شش سال حبس محکوم کرده است. کیوان صمیمی بهبهانی نیز از ۱۵ آذر ۱۳۹۹ در حبس به سر می‌برد. این روزنامه‌نگار برای حضور در تظاهرات مسالمت‌آمیز «روز جهانی کارگر» در اردیبهشت ۱۳۹۸ به سه سال زندان محکوم شده است.
«سازمان گزارش‌گران بدون مرز» هجدهم فروردین و در پی وخامت حال و بستری شدن بکتاش آبتین و نیز ظهور علایم ابتلا به ویروس کرونا در این روزنامه‌نگاران زندانی هم‌بند با او، محروم کردن زندانیان عقیدتی را از «درمان بایسته» محکوم کرده است.
این سازمان با اشاره به وضعیت بکتاش آبتین، رضا خندان مهابادی و کیوان صمیمی، بر لزوم دسترسی آن‌ها به درمان تاکید دارد و هم‌چنین خواهان آزادی فوری آن‌ها شده است.
زمانی‌که این بکتاش آبین و کیوان باژن و رضا خندان در اوج شیوع ویروس کرونا به زندان منتقل شدند، بیش از هزار و ۳۰۰ نفر از نویسندگان، شاعران، هنرمندان و کنش‌گران اجتماعی و سیاسی با امضای بیانیه‌ای، به حبس آن ها اعتراض کرد. امضاکنندگان این بیانیه اتهام‌های وارده به این سه نفر را «پرونده‌سازی» و «دروغ‌پردازی» علیه نویسندگان «آزادی‌خواه» خواندند که در ادامه روند «قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای» و هدف آن، «خفه کردن هرگونه صدای اعتراض به ستم و مخالفت با سرکوب» است.
آن‌ها خواهان آزادی بی‌قید و شرط این روزنامه‌نگاران شده بودند.
قوه قضاییه جمهوری اسلامی مصادیق اتهام‌های این سه نویسنده را عضویت در کانون نویسندگان ایران، انتشار خبرنامه داخلی کانون، آماده‌کردن کتاب پژوهشی در باره تاریخ ۵۰ ساله کانون برای انتشار داخلی، بیانیه‌های کانون، حضور بر مزار جان‌باختگان قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای از جمله «جعفر پوینده» و «محمد مختاری» و شرکت در مراسم سالانه یادبود «احمد شاملو» ذکر کرده بود.
کانون نویسندگان ایران معترض است که احکام این سه عضو خود در دادگاه تجدیدنظری صادر شده که بدون اطلاع و در غیاب متهمان و وکلای آن‌ها برگزار شده است.
این کانون در بیانیه‌ای اعلام کرده بود حاکمان جمهوری اسلامی، قوه قضاییه و وزارت اطلاعات را مسوول حفظ جان و سلامت اعضای در بند خود می‌داند.
کانون نویسندگان ایران و اعضای آن از دهه ۶۰ تاکنون با اعدام، ربودن به قصد قتل، حبس، شکنجه، قتل سیاسی، تبعید و سانسور مواجه شده‌اند. قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای دهه ۷۰ و قتل سیاسی نویسندگانی چون محمد مختاری و محمدجعفر پوینده تنها یک نمونه از سرکوبی است که جمهوری اسلامی بر آن‌ها اعمال کرده است و همچنان هم به سرکوب آن‌ها ادامه می‌دهد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر