جمشید برزگر، روزنامه‌نگار: اعتصاب غذا کردم، چون وظیفه شهروندی‌ من است

«من در این‌ جا اعتصاب غذا کرده‌ام، چون نمی‌خواهم نسبت به ظلم اعمال‌ شده علیه بکتاش آبتین و قتل عمدی او توسط نظام جمهوری اسلامی بی‌تفاوت باشم. فکر می‌کنم که این وظیفه شهروندی همه ما است تا صدای مظلومیت هم‌وطنان خود را به گوش دنیا برسانیم و مانع از تکرار چنین حوادث تلخی برای سایر هنرمندان، روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی زندانی شویم.»

این سخنان را «جمشید برزگر»، روزنامه‌نگار و شاعر ایرانی ساکن اروپا امروز ۳۰ دی ۱۴۰۰ در گفت‌وگو با «خبرنگاری جرم نیست» به زبان آورده است. او از روز گذشته اعتصاب غذای یک هفته‌ای را با هدف اعتراض به قتل «بکتاش آبتین»، شاعر و فیلم‌ساز زندانی توسط دستگاه قضایی و امنیتی نظام جمهوری اسلامی، مقابل محل برگزاری مذاکرات احیای «برجام» در وین اتریش آغاز کرده است.

***

بکتاش آبتین که به تحمل شش سال زندان محکوم شده بود، در زندان «اوین» به ویروس کرونا مبتلا شد و به دلیل تاخیر در اعزام به بیمارستان، ظهر شنبه ۱۸دی۱۴۰۰ در «بیمارستان ساسان» تهران درگذشت. 

نزدیکان این فیلم‌ساز در گفت‌وگو با «خبرنگاری جرم نیست»، به همراه بسیاری از فعالان حقوق بشر، حقوق‌دان‌ها و هم‌بندی‌های بکتاش آبتین در زندان اوین، دستگاه قضایی و امنیتی ایران را به «قتل عمد» نسبت به این هنرمند متهم کرده‌اند.

جمشید برزگر امروز ۳۰ دی ۱۴۰۰ در گفت‌وگو با «خبرنگاری جرم نیست»، هدف از اعتصاب غذای خود را اعتراض به ظلم و ایفای وظیفه شهروندی عنوان کرد و توضیح داد: «در دومین روز از اعتصاب غذا، حالم خوب است و مشکلی ندارم. تا پنج روز دیگر ادامه خواهم داد و دوستان دیگری هم برای تحصن به من ملحق شده‌اند. بعد از قتل بکتاش آبتین، شماری از زندانیان سیاسی و هم‌بندی‌های او دست به اعتراض زدند و سپس اعتصاب غذا کردند. متاسفانه با این زندانیان برخوردهای تنبیهی سختی شد و حال بعضی از آن‌ها اصلا خوب نیست؛ مثلا آقای بهشتی به دلیل افت فشار خون، به بهداری زندان منتقل شده است. خانم نرگس محمدی را بعد از دو ماه انفرادی، به زندان قرچک ورامین تبعید کرده‌اند که همه از شرایط وخیم این زندان آگاه هستیم. هم‌چنین آقای کیوان صمیمی هم در این سن به مکان نامعلومی منتقل شده است. خانم عالیه مطلب‌زاده هم به همین شکل.»

این روزنامه‌نگار ادامه داد: «این سلسله اتفاق‌ها با توجه به کارنامه جمهوری اسلامی در بی‌اعتنایی عامدانه به جان زندانیان سیاسی، بسیار نگران‌ کننده است. ما به شدت نگران هستیم که آن‌ چه بر سر بکتاش آبتین نازنین آوردند، برای دیگر زندانیان سیاسی هم رقم بزنند و ما مجددا به سوگ بنشینیم. به همین دلیل و در شرایطی که بری روزن هم از امریکا برای اعتراض و اعتصاب غذا به این‌ جا آمده است و به ما درس مسوولیت شهروندی می‌دهد، بهتر خواهد بود که این صداها به هم بپیوندند و رساتر شوند تا توجه بیشتری را جلب کنند. آن‌چه که می‌تواند وضعیت زندانیان سیاسی را تغییر دهد، حساسیت افکار عمومی، ابتدا در داخل و بعد خارج ایران است.»

«بری روزن»، دیپلمات سابق ایالات متحده امریکا که ۴۴۴ روز در ایران گروگان بود، از روز ۲۷ دی، در اعتراض به بازداشت شهروندان دو تابعیتی در ایران، دست به اعتصاب غذا زده و حالا جمشید برزگر نیز در کنار او است.

روزن در ویدیویی که در حساب کاربری خود در توییتر منتشر کرده، گفته است ۴۱ سال پس از آزادی‌، این هفته اعتصاب غذای خود را در وین آغاز می‌کند تا همه گروگان‌های ایرانی را آزاد کنند. 

این دیپلمات سابق افزوده است که این افراد انسان‌ هستند و قابل چانه‌زنی نیستند. 

او در ادامه تاکید کرده است که آزادی آن‌ها باید قبل از هرگونه معامله‌ای با یک رژیم غیرقابل اعتماد رخ دهد.

به نظر می‌رسد دستگاه امنیتی و قضایی ایران دور تازه‌ای از برخوردهای خشن و مرگ‌آفرین را با فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران و هنرمندان آغاز کرده است. شب گذشته، یکی از نزدیکان کیوان صمیمی، روزنامه‌نگار ۷۳ ساله زندانی به «خبرنگاری جرم نیست» خبر داد که او برای تنبیه، با دستور ماموران امنیتی، به زندان مرکزی کرج در استان البرز تبعید شده است. 

گفته می‌شود دلیل این تبعید، تنبیه کیوان صمیمی به خاطر اعتراض به کشته شدن بکتاش آبتین بوده است. 

با توجه به سن بالا و بیماری‌های زمینه‌ای کیوان صمیمی و هم‌چنین شرایط غیراستاندارد زندان‌ مرکزی کرج، خانواده این زندانی به شدت نگران جان او هستند.

در موردی دیگر، همسر «عالیه مطلب‌زاده»، روزنامه‌نگار، مستندساز و نایب‌ رییس «انجمن دفاع از آزادی مطبوعات» که درحال تحمل حکم سه سال زندان است، روز ۲۰ دی۱۴۰۰ به «خبرنگاری جرم نیست» گفته بود این روزنامه‌نگار به دلیل برگزاری مراسم یادبود درگذشت بکتاش آبتین در زندان اوین، با دستور دادستان تهران به زندان «قرچک» ورامین منتقل شده است.

به گفته «صدرا عبدالهی»، کارگردان سینما و همسر عالیه مطلب‌زاده، گزارش ضابطان امنیتی دلیل اصلی این انتقال بوده است.

پس از درگذشت بکتاش آبتین، زندانیان سیاسی در زندان‌های اوین و «رجایی‌شهر» «کانون نویسندگان ایران»، «نویسندگان ایرانی در تبعید»، «انجمن قلم ایران در تبعید» و «انجمن قلم امریکا» در بیانیه‌هایی جداگانه، نظام جمهوری اسلامی ایران را قاتل بکتاش آبتین معرفی کردند.

«سوزان ناسل»، مدیر اجرایی انجمن قلم امریکا شامگاه ۱۸دی۱۴۰۰ به وقت ایران گفت: «بدترین ترس‌های ما حالا تحقق یافتند، زیرا ما در سوگ مرگ شاعری هستیم که مرگ او کاملا قابل پیش‌گیری بود. کرونا یک قاتل طبیعی است اما مرگ آبتین در هر مرحله با حمایت و کمک حکومت ایران شکل گرفت. زندان اوین تهران محل وقوع این جنایت بود و حبس ناعادلانه او را تبدیل به حکم اعدام کردند. آبتین از درمان پزشکی منع شد، بیماری‌های او را نادیده گرفتند و او را با غل و زنجیر به تخت بیمارستان بستند.»