امروز سهشنبه نهم فروردین ۱۴۰۱ یکی دیگر از جلسات دادگاه رسیدگی به اتهامات حمید نوری، دادیار سابق قوه قضاییه و متهم به مشارکت در اعدام هزاران زندانی سیاسی مخالف حکومت ایران در تابستان ۱۳۶۷ با شهادت محمود خلیلی از جان به در بردگان این اعدامها برگزار شد.
این دادگاه تاکنون در هفتاد و نه جلسه در استکهلم سوئد تشکیل شده و دهها تن از بازماندگان اعدامها، زندانیان سیاسی سابق و کارشناسان مختلف شهادتهای خود را به هیات بررسی ارائه کردهاند.
محمود خلیلی در این جلسه پس از ادای سوگند دربرابر هیات دادستانی، قضات و وکلای حاضر تایید کرد که چون «وکیل بند» بوده است هم او به خوبی حمید نوری را میشناسد و هم حمید نوری او را به خوبی میشناسد.
محمود خلیلی در پاسخ به سوال دادستان درباره اینکه چه زمانی و چرا بازداشت شده است گفت که در آبان ماه سال ۱۳۶۰ به اتهام هواداری از سازمان چریکهای فدایی خلق ایران بازداشت و بر اساس حکمی که در دادگاه به او ابلاغ شده بود ابتدا به ۱۲ سال زندان محکوم شده است.
این زندانی سیاسی سابق مدتی از دوران زندان خود را در زندان گوهردشت گذرانده و در زمان انجام اعدامهای مخفیانه زندانیان سیاسی نیز آنجا بوده است.
نام محمود خلیلی آذرماه ۱۴۰۰ و در جریان اولین جلسه دفاعیات حمید نوری توسط متهم در دادگاه برده شده است. حمید نوری در نخستین جلسه دفاع خود خطاب به هیات دادستانی گفت: «دو سال است در اصل در زندان رجاییشهر هستم و با رجاییشهر زندگی میکنم. تمام کتابهای ایرج مصداقی را خواندهام و ۲۵ جلد کتابِ او را حفظ هستم. پنج جلد کتاب محمود رویایی را خوانده و کتابهای حسین فارسی، محمود خلیلی و مهری حاجینژاد را هم خواندهام.»
این زندانی سیاسی سابق درباره مواجهه با حمید نوری گفت که او را با نام حمید عباسی و از اواخر شهریور ۱۳۶۵ میشناخته است. به گفته آقای خلیلی او در آذرماه همانسال به عنوان «مسئول بند» انتخاب شد و رابط زندانیان با مسئولان زندان بود: «عباسی تا دم بند میآمد، جایی که جیره غذا را میدادند. من حتی بر سر جیره غذایی با حمید نوری درگیری هم داشتم و در تمام این مدت او را بدون چشمبند میدیدم.»
محمود خلیلی در شهادت خود گفت که برنامهریزی برای انجام اعدامها پیش از تابستان ۱۳۶۷ آغاز شده بود: « از سال ۱۳۶۶ در زندان، تقسیمبندیهایی انجام شد که مبنای آن احکام و همچنین گرایش مذهبی یا غیرمذهبی زندانیان بود. در آن زمان، من به بند شش زندان گوهردشت منتقل شدم که در آنجا بیش از ۶۰ زندان سیاسی مارکسیست و حدود ۳۸ زندانی بهایی حضور داشتند.»
این زندانی سیاسی سابق در خصوص اینکه چگونه از وقوع اعدامها مطلع شده است گفت که وقتی پنج مرداد تلویزیون، هواخوری و ملاقاتها قطع شد زندانیان سیاسی در واکنش به این محدودیتها دست به اعتصاب غذا زدند اما بر خلاف دفعات قبلی با واکنش تند زندانبانان مواجه نشدند: « آخرهای مرداد بود که از زندانیان مجاهد مرس زدند که تعدادی از آنها اعدام شدند.»
او نیز انجام اعدامها را در دو نوبت تایید کرد و گفت شهریور ماه ۱۳۶۷ اعدام زندانیان عضو گروههای چپ آغاز شد و او به گفته خودش از اولین زندانیان چپ بود که در آغاز «چپکشی» مقابل هیات مرگ قرار گرفت.
محمود خلیلی در این بخش از شهادت خود تایید کرد که حمید نوری زندانیان را به حضور هیات مرگ میبرده است.
به گفته محمود خلیلی حضور او مقابل هیات مرگ بدون چشمبند اتفاق افتاد: « روی یک نیمکت مدرسه نشسته بودم و چهار نفر مقابلم بودند. حسینعلی نیری (حاکم شرع وقت) و مرتضی اشراقی (دادستان وقت تهران) را بین آنها میشناختم. نیری گفت ما هیاتی هستیم که از طرف امام برای عفو آمدیم و از من خواست که تقاضای عفو کنم.»
این زندانی سیاسی گفت که از او همچنین سوالاتی در مورد اینکه سازمانش را قبل دارد یا نه؟ نماز میخواند؟ پدرش نماز میخوانده یا نه پرسیده شده است.
محمود خلیلی همچنین شهادت داد که توسط مرتضی اشراقی به اعدام تهدید شده است: «گفت اگر نماز نخوانی اعدام میشوی».
شاهدان این دادگاه هم در جلسات شهادت خود و هم در خاطرات مکتوب خود طی سالهای گذشته تایید کردهاند که صدها زندانی سیاسی چپ در فاصله پنجم تا ۱۵ شهریور ۱۳۶۷ اعدام شدند. اعدام زندانیان مجاهد هم پیشتر از هشتم مرداد ۱۳۶۷ آغاز شده بود تا ۲۴ شهریور ادامه داشت. این اتهامات در کیفرخواست حمید نوری نیز ثبت شده است.
حمید نوری در روز ۱۸ آبان ۱۳۹۸ به محض ورود به فرودگاه استکهلم، به اتهام مشارکت در اعدام هزاران زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷ بازداشت شده و جلسات محاکمه او تا می ۲۰۲۲ ادامه خواهد داشت.
ثبت نظر