اعتراض یازده سازمان حقوق بشری به ایران همزمان با سفر گزارشگر ویژه

یک روز پیش از سفر گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور تحریم‌ها به ایران، ۱۱ سازمان حقوق بشری در بیانیه‌ای به «استفاده ابزاری جمهوری اسلامی» از نظام گزارشگران حقوق بشرسازمان ملل اعتراض کردند.

در این بیانیه که روز جمعه، ۱۶ اردیبهشت، منتشر شده سازمان‌های حقوق بشری حکومت ایران را متهم می‌کنند که «با هدف دور کردن توجه جهانی از موارد متعدد نقض حقوق بشر در ایران» به این گزارشگر اجازه سفر به کشور را داده است.

«آلنا دوهان»گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور مربوط به تحریم‌های قهری و یک‌جانبه، در فروردین‌ماه گذشته از سفر خود به ایران در ماه اردیبهشت، خبر داد.

خانم دوهان از ۱۷ تا ۲۸ اردیبهشت‌، برای تحقیق درباره آثار تحریم‌های یک‌جانبه بر حقوق انسانی شهروندان در ایران به تهران سفر می‌کند.

سفر این گزارشگر سازمان ملل به ایران در حالی انجام خواهد شد که در مقابل حکومت جمهوری اسلامی تاکنون به هیچ یک از گزارشگران ویژه حقوق بشر حق ورود به ایران را نداده و بارها آنها را به «سیاسی‌کاری» در زمینه حقوق بشر متهم کرده است.

۱۱ سازمان حقوق بشری از جمله بنیاد عبدالرحمن برومند، آرتیکل ۱۹، حقوق بشر ایران، و مرکز اسناد حقوق بشر ایران در بیانیه خود با اشاره به همین امر می‌گویند که «جمهوری اسلامی ۱۷ سال است که اجازه سفر و دسترسی گزارشگران حقوق بشر این سازمان به ایران را نداده است».

آنها در ادامه تاکید می‌کنند: «مقامات ایرانی قصد دارند از سفر و دیدار گزارشگر امور مربوط به تحریم‌ها برای فرار از بررسی سابقه عدم همکاری خود با دیگر گزارشگران و انداختن تقصیر کمبودهای حقوق بشری بر گردن تحریم‌ها بهره بگیرند.»

سازمان‌های امضاکننده بیانیه در عین آن که می‌پذیرند تحریم‌های اقتصادی برای مردم ایران «عواقبی منفی در پی داشته» تاکید می‌کنند که «فقر و تبعیض در تحصیل و استخدام و عدم امنیت غذایی و عدم دسترسی به اینترنت آزاد و مسکن کافی با تحریم‌های خارجی شروع نشده و فقط نمی‌تواند معلول تحریم‌های خارجی باشد».

 در ادامه این بیانیه «سوء مدیریت و فساد و عدم پاسخگویی و فقدان حکومت قانون» در ایران از جمله دلایل اصلی شرایط اقتصادی مردم در حال حاضر ذکر شده است.

پیشتر «شیرین عبادی»، برنده جایزه صلح نوبل، نیز با اشاره به موافقت ایران با سفر «نماینده ویژه سازمان ملل متحد برای بررسی آسیب تحریم‌ها» از مقام‌های این سازمان خواسته بود که انجام این سفر را به «اجازه ورود گزارشگر ویژه حقوق بشر» به ایران مشروط کنند.