عبداللطیف مرادی، ضارب سه طلبه در مشهد، اعدام شد

«عبداللطیف مرادی»، فردی که مقامات ایران او را به‌عنوان ضارب سه طلبه در مشهد، معرفی کرده بودند، بامداد دوشنبه ۳۰ خرداد ۱۴۰۱، اعدام شد.

«غلامعلی صادقی»، رئیس دادگستری استان خراسان رضوی، ضمن اعلام این خبر گفته است که این پرونده به طور «فوق‌العاده» بررسی شده و در طی ۷۷ روز از زمان وقوع به آن رسیدگی شده است.

بنا به گفته رئیس دادگستری استان خراسان رضوی، اتهام عبداللطیف مرادی، متهم این پرونده، «محاربه از طریق تجرید [کشیدن] سلاح بر روی مردم به قصد ازهاق نفس [کشتن] و ایجاد رعب و وحشت» بوده است.

روز سه‌شنبه، ۱۶ فروردین ۱۴۰۱، حمله‌ای در صحن حرم امام هشتم شیعیان روی داد که در آن  ۳ روحانی به نام‌های «محمد اصلانی»، «محمدصادقی دارایی» و «محسن پاکدامن» کشته شدند. مقامات ایران این روحانیان را «طلاب جهادی» معرفی کردند و گفتند که آن‌ها در محله‌های حاشیه‌نشین مشهد به خانواده‌های تهیدست کمک می کرده‌اند. 

این در حالیست که برخی گزارش‌ها در شبکه‌های اجتماعی از فعالیت این طلبه‌ها برای «سرکوب بیشتر شهروندان اهل سنت» خبر می‌دادند.

رسانه‌های ایران در همان زمان، نام فرد ضارب را «عبداللطیف مرادی» و ابتدا او را «تبعه افغانستان» ولی بعد «ازبک‌تبار» معرفی کرده و گفتند که او «یک سال پیش غیرقانونی از مرز پاکستان وارد ایران شده» و در مشهد ساکن بوده است.

مقامات ایران و از جمله خود «ابراهیم رئیسی»، رئیس جمهور و رئیس سابق قوه قضائیه، این حمله را وابسته به «گروه‌های تکفیری آمریکایی» و «تروریستی»خواندند.

در جریان این حمله، شش نفر و از جمله دو برادر آقای مرادی بازداشت شدند. حکم اعدام عبداللطیف مرادی نیز، پیش‌تر در ۱۷ خردادماه، یعنی حدود دو ماه بعد از وقوع حمله صادر شده بود.