تداوم اعتصاب غذای مریم کریم‌بیگی و ۱۰ معلم زندانی

«مریم کریم‌بیگی»، خواهر «مصطفی کریم‌بیگی»، از جان باخته‌گان اعتراضات عاشورای سال ۸۸، که از روز سه شنبه ۲۴ خردادماه در بازداشت است، با گذشت ۱۰ روز از بازداشت خود، هنوز در اعتصاب غذاست. همزمان دست‌کم ۱۰ معلم در بند نیز در زندان مرکزی سقز در اعتصاب غذا هستند.

«شهناز اکملی»، مادر مریم و مصطفی کریم‌بیگی، در صفحه اینستاگرام خود، ضمن اعلام این خبر نوشته است که روز پنج‌شنبه دوم تیرماه موفق شده او را ملاقات کند.

خانم اکملی همچنین نوشته است که فرزندش مریم، «بعد از ده روز اعتصاب غذا به لحاظ جسمی بسیار ضعیف و لاغر شده» است و برایش تعریف کرده که «یک بار در حین بازجویی، یک بار در حضور بازپرس و بار دیگر در راهرو بازداشتگاه از حال رفته و زمین خورده است.»

شهناز اکملی همچنین نوشته است که دو روز پیش (سه شنبه ۳۱ خردادماه)، ماموران وثیقه‌ فرزندش را از دویست میلیون به هشتصد میلیون تومان تبدیل کرده‌اند، اما هنوز هیچ ابلاغ قانونی به آن‌ها برای تودیع وثیقه صورت نگرفته است.

خانم اکملی پیش‌تر به ایران‌وایر گفته بود که بعد از تعیین وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی، وقتی وکیل و وثیقه‌گذار برای تودیع وثیقه به دادسرای اوین مراجعه کردند، مقامات به آن‌ها گفته بودند که باتوجه به اتهامات جدید، میزان وثیقه تغییر کرده و بعدا به آن‌ها اطلاع داده خواهد شد.

ماموران امنیتی، مریم‌کریم‌بیگی را ساعت ۷ صبح روز ۲۴ خردادماه از منزل آن‌ها بازداشت کردند. او بعدازظهر همان‌روز در تماس تلفنی با مادرش به او گفته بود که در اعتراض به بازداشت غیرقانونی خود «جز آب»، لب به چیزی نخواهد زد.

خانواده کریم‌بیگی از زمان کشته شدن مصطفی کریم‌بیگی در اعتراضات ششم دی ماه ۱۳۸۸ در نزدیکی خیابان نوفل لوشاتو تهران، دادخواه عزیز از دست رفته خود هستند. 

همزمان نیز، گزارش‌هایی مبنی بر تداوم اعتصاب غذای ده معلم بازداشت شده در شهرهای استان کردستان منتشر شده است.

این معلم‌ها که اسامی آن‌ها «احمد قادری»، «محسن شکوهی»، «سلیمان عبدی»، «اسماعیل ریحانی»، «آمانج امینی»، «خالد عبداللهی»، «طاهر حامدی»، «زاهد مرادی»، «حسن رحیمیان» و «حسام خاکپور»، اعلام شده از روز ۲۹ خردادماه و در اعتراض به بازداشت غیرقانونی خود، در زندان مرکزی سقز، دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

در هفته‌های گذشته با افزایش اعتراضات صنفی، دست‌کم ۲۵ معلم در شهرهای مختلف کردستان بازداشت شدند که شماری از آن‌ها در روزهای بعد، به‌طور موقت آزاد شدند.